Neocolonial" redirects here. For th

Neocolonial" redirects here. For the architectural style, see Colonial Revival architecture.
"Economic imperialism" redirects here. For expansion of the applications of economic analysis, see Economics imperialism.
This article is about the geopolitical practice. For the computer game, see Neocolonialism (game).
Neocolonialism, neo-colonialism or neo-imperialism is the geopolitical practice of using capitalism, business globalization, and cultural imperialism to influence a country, in lieu of either direct military control (imperialism) or indirect political control (hegemony).[1]

In post-colonial studies, the term neo-colonialism describes the influence of countries from the developed world in the respective internal affairs of the countries of the developing world; that, despite the decolonisation that occurred in the aftermath of the Second World War (1939–45), the (former) colonial powers continue to apply existing and past international economic arrangements with their former colony countries, and so maintain colonial control. A neo-colonialism critique can include de facto colonialism (imperialist or hegemonic), and an economic critique of the disproportionate involvement of modern capitalist business in the economy of a developing country, whereby multinational corporations continue to exploit the natural resources of the former colony; that such economic control is inherently neo-colonial, and thus is akin to the imperial and hegemonic varieties of colonialism practiced by the United States and the empires of Great Britain, France, and other European countries, from the 16th to the 20th centuries.[2] The ideology and praxis of neo-colonialism are discussed in the works of Jean-Paul Sartre (Colonialism and Neo-colonialism, 1964)[3] and Noam Chomsky (The Washington Connection and Third World Fascism, 1979).[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Neocolonial"เปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับสถาปัตยกรรม ดูสถาปัตยกรรมฟื้นฟูโคโลเนียล"ลัทธิจักรวรรดินิยมทางเศรษฐกิจ" เปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับการขยายตัวของการใช้งานการวิเคราะห์เศรษฐกิจ ดูเศรษฐกิจลัทธิจักรวรรดินิยมบทความนี้จะเกี่ยวกับแบบฝึกหัดภูมิศาสตร์การเมือง สำหรับเกมคอมพิวเตอร์ ดู Neocolonialism (เกมส์)Neocolonialism ลัทธินีโอ หรือลัทธิจักรวรรดิ นิยมใหม่เป็นแบบฝึกหัดภูมิศาสตร์การเมืองของการใช้ทุนนิยม ธุรกิจสากล และลัทธิจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมมีผลต่อประเทศ ไปว่าใช้แทนการควบคุมทหารโดยตรง (ลัทธิจักรวรรดินิยม) หรือควบคุมทางการเมืองทางอ้อม (นับถือ) [1]ในหลังอาณานิคมศึกษา คำว่านีโอลัทธิอธิบายอิทธิพลของประเทศจากการพัฒนาในกิจการภายในแต่ละประเทศของประเทศกำลังพัฒนา ว่า แม้ มี decolonisation ที่เกิดขึ้นผลพวงของสงครามโลกที่สอง (1939 – 45), อำนาจอาณานิคม (อดีต) ยังคงใช้อยู่ และที่ผ่านมานานาชาติเศรษฐกิจการจัดการกับประเทศอดีตอาณานิคมของตน และเพื่อ รักษาการควบคุมอาณานิคม วิจารณ์ลัทธินีโอสามารถรวมเดิมอาณานิคม (จักรวรรดินิยม หรือเจ้า), และการวิจารณ์เกี่ยวข้องในการนำธุรกิจทุนทางเศรษฐกิจในเศรษฐกิจของประเทศกำลังพัฒนา โดยบริษัทข้ามชาติต่อการใช้ประโยชน์ทรัพยากรธรรมชาติของฝูงเดิม การควบคุมทางเศรษฐกิจดังกล่าวตั้งนีโอโคโลเนียล และจึงเหมือนกับพันธุ์อิมพีเรียล และเจ้าของอาณานิคมโดยประเทศสหรัฐอเมริกาและจักรวรรดิบริเตน ฝรั่งเศส และ ประเทศในยุโรปอื่น ๆ จากวันที่ 16 ถึงศตวรรษ 20 [2] อุดมการณ์และ praxis ของลัทธินีโอกล่าวถึงในผลงานของ Jean Paul Sartre (ลัทธิอาณานิคมและลัทธินีโอ 1964) [3] และโนมชัมสกี (เชื่อมต่อเดอะวอชิงตันและฟาสซิสต์ในโลกที่สาม 1979) [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โคโลเนีย "redirects here.
สำหรับรูปแบบสถาปัตยกรรมให้ดูสถาปัตยกรรมฟื้นฟูอาณานิคม." จักรวรรดินิยมทางเศรษฐกิจ "redirects here. สำหรับการขยายตัวของการใช้งานของการวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจให้ดูจักรวรรดินิยมเศรษฐศาสตร์.
บทความนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการปฏิบัติทางการเมือง. สำหรับเกมคอมพิวเตอร์ให้ดู neocolonialism (เกม).
neocolonialism, นีโอล่าอาณานิคมหรือนีโอจักรวรรดินิยมคือการปฏิบัติทางการเมืองของการใช้ระบบทุนนิยมโลกาภิวัตน์ธุรกิจและจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมที่มีอิทธิพลต่อประเทศแทนการอย่างใดอย่างหนึ่งการควบคุมของทหารโดยตรง (จักรวรรดินิยม) หรือการควบคุมทางการเมืองทางอ้อม (อำนาจ) [1] ในการศึกษาหลังอาณานิคม, นีโอล่าอาณานิคมคำอธิบายอิทธิพลของประเทศจากประเทศที่พัฒนาในกิจการภายในของแต่ละประเทศในโลกที่กำลังพัฒนานั้นว่าแม้จะมีการปลดปล่อยที่เกิดขึ้นในผลพวงของโลกครั้งที่สอง สงคราม (1939-1945) ที่ (อดีต) อาณานิคมยังคงใช้ที่มีอยู่และที่ผ่านมาการเตรียมการทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศกับประเทศอดีตอาณานิคมของพวกเขาและเพื่อรักษาควบคุมอาณานิคม วิจารณ์นีโอล่าอาณานิคมสามารถรวมพฤตินัยลัทธิล่าอาณานิคม (จักรวรรดินิยมหรือ hegemonic) และวิจารณ์ทางเศรษฐกิจของการมีส่วนร่วมสัดส่วนของธุรกิจทุนนิยมสมัยใหม่ในระบบเศรษฐกิจของประเทศกำลังพัฒนาโดย บริษัท ข้ามชาติยังคงใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติของอดีตอาณานิคม; การควบคุมทางเศรษฐกิจที่ดังกล่าวเป็นเนื้อแท้นีโอโคโลเนียลและทำให้คล้ายกับพันธุ์จักรพรรดิและ hegemonic ของลัทธิล่าอาณานิคมปฏิบัติโดยประเทศสหรัฐอเมริกาและจักรวรรดิของสหราชอาณาจักรฝรั่งเศสและประเทศยุโรปอื่น ๆ ตั้งแต่วันที่ 16 ถึงศตวรรษที่ 20. [ 2] อุดมการณ์และแพรคซิสของนีโอล่าอาณานิคมจะกล่าวถึงในผลงานของ Jean-Paul Sartre (ที่ลัทธิล่าอาณานิคมและนีโอล่าอาณานิคม, 1964) [3] และโนมชัม (การเชื่อมต่อวอชิงตันและประเทศโลกที่สามลัทธิฟาสซิสต์, 1979). [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

neocolonial " การเปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับรูปแบบสถาปัตยกรรมเห็นสถาปัตยกรรมฟื้นฟูอาณานิคม .
" เศรษฐกิจลัทธิจักรวรรดินิยม " การเปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับการขยายตัวของการประยุกต์การวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจ , เห็นจักรวรรดินิยมเศรษฐศาสตร์ .
บทความนี้เกี่ยวกับการปฏิบัติทางการเมือง สำหรับเกมคอมพิวเตอร์เห็น neocolonialism ( เกม ) neocolonialism
,นีโอล่าอาณานิคมหรือจักรวรรดินิยมใหม่เป็นปฏิบัติการทางการเมืองของการใช้ทุนนิยม โลกาภิวัตน์ ธุรกิจ วัฒนธรรมและลัทธิที่มีอิทธิพลต่อประเทศ แทนการอย่างใดอย่างหนึ่งโดยตรง ทหารควบคุม ( ลัทธิจักรวรรดินิยม ) หรือการควบคุมทางการเมืองทางอ้อม ( เจ้าโลก ) [ 1 ]

ในหลังอาณานิคมศึกษาคำว่า นีโออาณานิคมอธิบายอิทธิพลของประเทศจากประเทศที่พัฒนาแล้วในกิจการภายในของแต่ละประเทศในการพัฒนาโลก ที่แม้จะมีการบำเพ็ญทุกรกิริยา ที่เกิดขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ( พ.ศ. 2482 - 45 )( อดีต ) อำนาจอาณานิคมยังคงใช้ที่มีอยู่และอดีตประเทศอาณานิคมทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศข้อตกลงกับอดีตของตน และเพื่อรักษาควบคุมอาณานิคม นีโอล่าอาณานิคมโดยพฤตินัย ( วิจารณ์รวมถึงอาณานิคมจักรวรรดินิยม หรือเจ้า ) , และเศรษฐกิจของการวิจารณ์ไม่สมส่วนของธุรกิจทุนนิยมสมัยใหม่ในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศโดย บริษัท ข้ามชาติยังคงใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติของอาณานิคมในอดีต ที่คุมเศรษฐกิจดังกล่าวเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ นีโอ โคโลเนียล จึงคล้ายกับของราชวงศ์ และเจ้าพันธุ์ของลัทธิอาณานิคมปฏิบัติโดยสหรัฐอเมริกาและอาณาจักรของสหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส และประเทศในยุโรปอื่น ๆ ตั้งแต่ 16 ถึงศตวรรษที่ 20[ 2 ] อุดมการณ์และการปฏิบัติของนีโออาณานิคมกล่าวถึงในผลงานของ ฌอง ปอล ซาร์ตร์ ( อาณานิคม และการล่าอาณานิคม Neo , 1964 ) [ 3 ] และแองกลิคัน ( วอชิงตันและการเชื่อมต่อโลกที่สามลัทธิฟาสซิสต์ , 1979 ) [ 5 ]