They were not railway children to b

They were not railway children to begin with. I don't suppose they had ever thought about railways except as a means of getting to Maskelyne and Cook's, the Pantomime, Zoological Gardens, and Madame Tussaud's. They were just ordinary suburban children, and they lived with their Father and Mother in an ordinary red-brick-fronted villa, with coloured glass in the front door, a tiled passage that was called a hall, a bath-room with hot and cold water, electric bells, French windows, and a good deal of white paint, and 'every modern convenience', as the house-agents say.
There were three of them. Roberta was the eldest. Of course, Mothers never have favourites, but if their Mother HAD had a favourite, it might have been Roberta. Next came Peter, who wished to be an Engineer when he grew up; and the youngest was Phyllis, who meant extremely well.
Mother did not spend all her time in paying dull calls to dull ladies, and sitting dully at home waiting for dull ladies to pay calls to her. She was almost always there, ready to play with the children, and read to them, and help them to do their home-lessons. Besides this she used to write stories for them while they were at school, and read them aloud after tea, and she always made up funny pieces of poetry for their birthdays and for other great occasions, such as the christening of the new kittens, or the refurnishing of the doll's house, or the time when they were getting over the mumps.
These three lucky children always had everything they needed: pretty clothes, good fires, a lovely nursery with heaps of toys, and a Mother Goose wall-paper. They had a kind and merry nursemaid, and a dog who was called James, and who was their very own. They also had a Father who was just perfect—never cross, never unjust, and always ready for a game—at least, if at any time he was NOT ready, he always had an excellent reason for it, and explained the reason to the children so interestingly and funnily that they felt sure he couldn't help himself.
You will think that they ought to have been very happy. And so they were, but they did not know HOW happy till the pretty life in the Red Villa was over and done with, and they had to live a very different life indeed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ใช่รถไฟเด็กจะเริ่มต้นด้วยการ ฉันไม่สมมติว่าพวกเขาได้เคยคิดว่า เกี่ยวกับรถไฟยกเว้นของ Maskelyne และอาหารของ Pantomime สวนสัตว์ และมาดาม Tussaud พวกเด็กห้องธรรมดาชานเมือง และพวกเขาอาศัยอยู่กับพ่อและแม่ของพวกเขาในการปกติสีแดงอิฐหนังสือวิลล่า ประตูหน้า แก้วสีพาสกระเบื้องที่ถูกเรียกว่าความ ห้องน้ำพร้อมเครื่องทำ น้ำอุ่น โรงไฟฟ้า หน้าต่างฝรั่งเศส และข้อเสนอดีของสีขาว และ 'ทุกสบาย' เป็นตัวแทนบ้านพูดมีสามของพวกเขา โรเบอร์คนโตขึ้น แน่นอน มารดาไม่มีรายการโปรด แต่ถ้าแม่ของพวกเขาได้มีสถานที่ชื่นชอบ ก็อาจได้รับโรเบอร์ ต่อ มาปีเตอร์ ที่ต้องการเป็นวิศวกรเมื่อเขาเติบโต และคนสุดท้องถูกสาธินี ซึ่งหมายถึงดีมากแม่ได้ใช้เวลาของเธอทั้งหมดจ่ายเรียกผู้หญิงน่าเบื่อน่าเบื่อ และนั่ง dully ที่บ้านรอจ่ายเรียกเธอผู้หญิงน่าเบื่อ เธอมักมี พร้อมที่จะเล่นกับเด็ก ๆ อ่านไป และช่วยให้พวกเขาต้องเรียนบ้านของพวกเขา นอกจากนี้ เธอใช้ในการเขียนเรื่องสำหรับพวกเขาในขณะที่พวกเขาถูกโรงเรียน และอ่านออกเสียงหลังชา และเธอเสมอทำบทกวีชิ้นตลก สำหรับวันเกิดของพวกเขา และ ใน โอกาสอื่น ๆ ดี เช่น christening ของลูกแมวใหม่ หรือ refurnishing บ้านของตุ๊กตา หรือเวลาเมื่อพวกเขาได้รับมากกว่าคางทูมเด็กโชคดีสามมักจะมีทุกอย่างที่จำเป็น: สวยเสื้อผ้า ไฟดี สถานรับเลี้ยงเด็กน่ารักกับเซฟของเล่น และกระดาษผนังที่แม่ห่าน มีชนิด และ nursemaid เมอร์ และสุนัขที่ถูกเรียกว่า James และที่เป็นของตัวเองมาก พวกเขายังมีพ่อที่มาย — ไม่ตัด ไม่ทำลาย และพร้อมเสมอสำหรับเกม — น้อย ถ้าตลอดเวลา เขาไม่ พร้อม เขาจะมีเหตุผลดีสำหรับ และอธิบายเหตุผลให้เด็กจึงเป็นเรื่องน่าสนใจ และ funnily ว่า พวกเขารู้สึกแน่ใจว่าเขาไม่สามารถช่วยตัวเองคุณจะคิดว่า พวกเขาควรจะมีความสุขมาก และเพื่อ ให้พวกเขา แต่พวกเขาไม่รู้วิธีมีความสุขจนถึงชีวิตในบ้านสีแดงสวยมีโอและทำ with และพวกเขามีชีวิตแตกต่างกันมากจริง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาไม่ได้เด็กรถไฟจะเริ่มต้นด้วย ผมไม่คิดว่าพวกเขามีความคิดเกี่ยวกับการรถไฟที่เคยยกเว้นเป็นวิธีการที่จะทำความ Maskelyne และแม่ครัว, ละครใบ้ที่สวนสัตว์และมาดามทุซโซ พวกเขาเพียงแค่เด็กชานเมืองสามัญและพวกเขาอาศัยอยู่กับพ่อและแม่ของพวกเขาในสามัญอิฐแดงด้านหน้าวิลล่าด้วยกระจกสีในประตูหน้าทางเดินปูด้วยกระเบื้องที่ถูกเรียกว่าห้องโถง, ห้องอาบน้ำห้องพร้อมทั้งร้อนและเย็น น้ำ, ระฆังไฟฟ้า, หน้าต่างฝรั่งเศสและการจัดการที่ดีของสีขาวและทุกความสะดวกสบายที่ทันสมัย ​​'เป็นตัวแทนบ้านบอกว่า.
มีสามของพวกเขา โรเป็นคนโต แน่นอนว่าแม่ไม่เคยมีรายการโปรด แต่ถ้าแม่ของพวกเขาได้มีที่ชื่นชอบมันอาจจะเป็นโร ถัดมาปีเตอร์ที่อยากจะเป็นวิศวกรเมื่อเขาเติบโตขึ้นมา; และอายุน้อยที่สุดที่เป็นฟิลลิสที่มีความหมายดีมาก.
แม่ไม่ได้ใช้เวลาทั้งหมดของเธอในการจ่ายเงินโทรหมองคล้ำผู้หญิงที่น่าเบื่อและไม่เป็นเรื่องนั่งอยู่ที่บ้านรอสำหรับผู้หญิงที่น่าเบื่อที่จะจ่ายโทรไปหาเธอ เธอเป็นคนที่มักจะมีความพร้อมที่จะเล่นกับเด็กและอ่านให้พวกเขาและช่วยให้พวกเขาที่จะทำบ้านของพวกเขาบทเรียน นอกจากนี้เธอใช้ในการเขียนเรื่องราวสำหรับพวกเขาในขณะที่พวกเขาอยู่ที่โรงเรียนและอ่านออกเสียงหลังจากชาและเธอมักจะทำให้ชิ้นตลกของบทกวีสำหรับวันเกิดของพวกเขาและสำหรับโอกาสที่ดีอื่น ๆ เช่นพิธีของลูกแมวใหม่หรือ refurnishing ของบ้านตุ๊กตาหรือเวลาที่พวกเขาได้รับมากกว่าคางทูม.
ทั้งสามเด็กโชคดีที่มักจะมีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการเสื้อผ้าสวยไฟดีสถานรับเลี้ยงเด็กน่ารักกับกองของเล่นและแม่ห่านผนังกระดาษ พวกเขามีชนิดและพี่เลี้ยงม้าและสุนัขที่ถูกเรียกว่าเจมส์และผู้ที่เป็นของตัวเองมาก พวกเขายังมีพ่อที่เป็นเพียงที่สมบูรณ์แบบไม่เคยข้ามไม่เคยไม่เป็นธรรมและพร้อมเสมอสำหรับการเล่นเกมอย่างน้อยถ้าในเวลาใด ๆ เขายังไม่พร้อมเขามักจะมีเหตุผลที่ดีสำหรับมันและอธิบายเหตุผลไปยัง เพื่อให้เด็กที่น่าสนใจและขันว่าพวกเขารู้สึกว่าเขาไม่สามารถช่วยตัวเอง.
คุณจะคิดว่าพวกเขาควรจะได้รับความสุขมาก และเพื่อให้พวกเขา แต่พวกเขาไม่ได้รู้ว่ามีความสุขจนถึงชีวิตสวยในสีแดงวิลล่าเป็นมากกว่าและทำด้วยและพวกเขาจะมีชีวิตที่แตกต่างกันมากอย่างแน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาไม่ได้เด็กรถไฟเริ่ม ผมไม่คิดว่าพวกเขาเคยคิดเรื่องรถไฟ ยกเว้นเป็นวิธีการที่จะ maskelyne และปรุงอาหาร , ละครใบ้ , สวนสัตว์ และมาดามทุซโซ พวกเขาเป็นเด็กธรรมดาชานเมืองและพวกเขาอาศัยอยู่กับพ่อและแม่ในอิฐสีแดงธรรมดา ด้านหน้าวิลล่า ด้วยสีแก้วในประตูด้านหน้าปูกระเบื้องทางเดินที่ถูกเรียกว่าเป็น ห้องโถง ห้องอาบน้ำด้วยน้ำร้อนและเย็นไฟฟ้า , ระฆัง , หน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศส และจัดการที่ดีของสีสีขาว และทุกความสะดวกสบายทันสมัย เช่นบ้านตัวแทนกล่าว .
พวกมันมีสามคน โรเป็นคนโต แน่นอน แม่ไม่เคยได้อยู่ แต่ถ้าแม่ของพวกเขาก็ชื่นชอบมันอาจได้รับโรเบอต้า ถัดมา ปีเตอร์ใครอยากเป็นวิศวกร เมื่อเขาเติบโตขึ้น และคนสุดท้องคือ ฟิลลิส ใครตั้งใจดีมาก .
แม่ไม่ได้ใช้เวลาทั้งหมดของเธอในการเรียกผู้หญิงน่าเบื่อน่าเบื่อและนั่งเร็วที่บ้านรอทึบสาวๆจ่ายเรียกเธอ เธอเกือบจะถูกเสมอพร้อมที่จะเล่นกับเด็ก และอ่านให้พวกเขาและช่วยให้พวกเขาจะเรียนที่บ้านของพวกเขานอกจากนี้ เธอเคยเขียนเรื่องราวกับพวกเขาในขณะที่พวกเขาอยู่ในโรงเรียน และอ่านดังๆ หลังชา และก็ชอบสร้างขึ้นชิ้นตลกบทกวีสำหรับวันเกิดของพวกเขาและสำหรับโอกาสที่ยอดเยี่ยมอื่น ๆเช่น พิธีล้างบาปของลูกแมวใหม่หรือ refurnishing ไปบ้านตุ๊กตา หรือเวลาที่พวกเขา การอยู่เหนือ
คางทูมทั้งสามโชคดี เด็กมักจะมีทุกสิ่งที่พวกเขาต้องการ เสื้อผ้าดี ไฟสวย สถานรับเลี้ยงเด็กน่ารักกับกองของเล่น และแม่ห่านผนังกระดาษ พวกเขามีชนิดและสุขสันต์ผู้หญิงที่เลี้ยงดูเด็ก และสุนัขที่ถูกเรียกว่า เจมส์ และ ที่อยู่ของตนเองมาก พวกเขามีพ่อที่เป็นเพียงที่สมบูรณ์แบบไม่ข้าม ไม่ธรรม และพร้อมเสมอสำหรับเกม อย่างน้อย ถ้าในเวลาใด ๆ เขายังไม่พร้อมเขาต้องมีเหตุผลที่ดีสำหรับมัน และอธิบายเหตุผลให้เด็กเพื่อให้น่าสนใจและขันที่เขารู้สึกว่าเขาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ คุณจะคิดว่าพวกเขา
ควรจะได้รับความสุขมาก และเพื่อให้พวกเขา แต่พวกเขาไม่ได้รู้ว่ามีความสุขจนกว่าชีวิตสวยในคฤหาสน์แดงจบ เขาต้องมีชีวิตที่แตกต่างกันมากอย่างแน่นอน