One day, decided that It's Time I d

One day, decided that It's Time I did something about my life. I went in deep, all the way to my Roots and found my ancestors were once Warriors in Tokyo and Amsterdam. They were once On Top of the World and Every Night, they would say,"Look How Far We've Come." I felt sad that I took them for granted. I found myself in America, at their doorstep yelling, "I'm So Sorry." However, my mom fell and started Bleeding Out and my father told me that "It Comes Back To You" and that I was "Hopeless Opus." I felt as if, no wait, I knew that this was My Fault. I ran home, feeling like a Monster, pointed a gun at my head and said Ready Aim Fire and fired the Shots. I woke up, only to find I was in a Dream.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหนึ่ง ตัดสินใจว่า มันเป็นเวลาที่ฉันทำบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับชีวิต ฉันไปในลึก ไปทางรากของฉัน และพบบรรพบุรุษของฉันได้เพียงครั้งเดียวในโตเกียวและอัมสเตอร์ดัม พวกเขาเมื่ออยู่บนโลกและทุกคืน จะว่า "มองไกลวิธี 've มา" ผมรู้สึกเศร้าที่ผมถ่ายได้รับ พบตัวเองในอเมริกา ที่หน้าประตูของพวกเขา ตะโกน "เพื่อขอโทษ" อย่างไรก็ตาม แม่ของฉันล้มลง และเริ่มต้นเลือดออก และพ่อบอกว่า "มันมากลับไปคุณ" และที่ได้ "Opus ตา" ผมรู้สึกเป็นหาก รอไม่ ฉันรู้ว่า นี้คือข้อบกพร่องของฉัน ฉันวิ่งบ้าน รู้สึกเหมือนสัตว์ประหลาด ชี้ปืนไปที่หัวของฉัน และกล่าวว่า จุดมุ่งหมายพร้อมไฟ และยิงภาพ ฉันตื่นขึ้น จะพบผมในความฝัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหนึ่งตัดสินใจว่าถึงเวลาที่ผมทำอะไรเกี่ยวกับชีวิตของฉัน ผมไปในที่ลึกไปตลอดทางจนถึงรากของฉันและพบว่าบรรพบุรุษของฉันเป็นนักรบครั้งในโตเกียวและอัมสเตอร์ดัม พวกเขาเป็นครั้งด้านบนของโลกและทุกคืนพวกเขาก็จะพูดว่า "Look How Far เราได้มา." ผมรู้สึกเสียใจที่ผมเอาพวกเขาที่ได้รับ ฉันพบตัวเองในอเมริกาที่บ้านของพวกเขาตะโกนว่า "ผมขอโทษ." แต่แม่ของฉันลดลงและเริ่มมีเลือดออกออกและพ่อของฉันบอกว่า "มันกลับมาเพื่อคุณ" และที่ฉันเป็น "หวังบทประพันธ์." ฉันรู้สึกราวกับว่ารอไม่ฉันรู้ว่าเรื่องนี้เป็นความผิดของฉัน ฉันขับรถกลับบ้านรู้สึกเหมือนมอนสเตอร์ชี้ปืนที่หัวของฉันและกล่าวว่าพร้อมไฟจุดมุ่งหมายและยิงนัด ฉันตื่นขึ้นมาเพียงเพื่อจะพบผมอยู่ในความฝัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหนึ่งตัดสินใจว่ามันถึงเวลาที่ฉันทำบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตของฉัน ผมเข้าไปลึก ทางราก และพบบรรพบุรุษเคยเป็นนักรบที่โตเกียว และอัมสเตอร์ดัม พวกเขาเคยอยู่ด้านบนของโลก และทุก ๆคืน เขาจะพูดว่า " ดู เรามาไกลขนาดไหน " ผมรู้สึกเสียใจที่ผมเอาไปให้ ฉันพบตัวเองใน อเมริกา ที่ประตู และตะโกนว่า " ฉันขอโทษ " อย่างไรก็ตามแม่ของฉันก็เริ่มไหลออกมา และพ่อฉันบอกว่า " มันกลับมาหาคุณ " และว่า " ไม่มีผลงาน ผมรู้สึกว่า ไม่รอ ฉันรู้ว่ามันเป็นความผิดของฉัน ผมวิ่งกลับบ้าน ความรู้สึกเหมือนสัตว์ประหลาด จ่อปืนที่หัวของฉัน และบอกว่าพร้อมไฟจุดมุ่งหมายและยิงด้วยปืน ฉันตื่นขึ้นมา เพียงพบผมในความฝัน