Brendel received the Elven Sword fr

Brendel received the Elven Sword from Romaine, and he replied: “The Golden Demonic Tree’s body is very frail. The only attack it has is the roots extending from the ground and impaling its enemies. We need to to force it to attack us and the more roots it takes out from the ground, the less it has to fend off the Rock Wurm. Once that happens, the Rock Wurm is able to enter the center of this valley.”

“But we only have ten minutes. The first batch of Rotten Beast will arrive in ten minutes, and if we still have not killed it in that time frame, you must run towards the west side without hesitation. There’s a passageway there that’s quite visible.”

“What about you?” Romaine looked up at him.

“Protecting the rear should be left to a gentleman. This is the ladies’ prerogative.” He softly poked her bright forehead with his finger. He looked back at Freya who was tying up her ponytail in preparation for battle. She noticed his gaze and nodded.

He paused momentarily as he expected her to demand staying behind. There was no reluctance on her expression but a steady gaze.

[It looks like she matured from the dream world.]

He smiled happily as he saw a scintilla of the future Goddess of War’s presence on her. Then he turned back: “Romaine, wear the ring I gave you.”

The merchant girl immediately raised her hand smugly, waving the black and white ring clearly.

“Your task is to listen to the tremors from the ground, if you discover anything you must tell us straight away.”

“Understood, Brendel.”

“Then let’s move out. Once we cross the array of rocks below us, we will approach the Golden Demonic Tree. Pay attention to the formation below, as there’s a broken layer that will delay the Golden Demonic Tree from discovering us.” Brendel started moving as he spoke, and ran up to the protruding boulder, then signaled to Romaine and Freya to come over to him.

Freya grabbed Romaine’s hand and went over. She did so to prevent her from running around the place and to protect her at the same time. Also, she wanted him to concentrate on his task, and once the opportunity presented itself, they could attack the Golden Demonic Tree.

The three of them quickly rushed towards the indicated spot. He did not remember wrongly as they did not receive any attacks. But once they crossed the zone, Romaine immediately heard something from the ground.

“Brendel, there are noises in the ground.”

His heart thumped loudly, and he immediately yelled: “Scatter, scatter now!”

Freya instantly pushed Romaine to the sides, and the three of them separated from each other. Two thick vines sprang from the ground. The Golden Demonic Tree did not expect the insects here to foresee its attack, and the roots received Brendel’s attack without being prepared for it.

The youth cleaved into the center of the vines that were as thick as a bucket. It bit deeply into them, and silver flames immediately burst forth, burning them with a crackling sound. The Golden Demonic Tree trembled in pain from the attack, and the entire valley reverberated with a buzz.

[It’s calling for reinforcement again.]

Brendel’s heart sank. Time was running out. He looked back and saw Freya dodging the vines gracefully, and countered by slashing onto them. Even she only managed to cut through a third of the vine’s body, the clean attack impressed him.

[A great improvement in her swordsmanship. She benefited a lot from the dream.]

“Brendel, there’s another sound!” Romaine had moved towards the edge of the battlefield before turning around and yelling.

“How far?” Brendel yelled subconsciously, but immediately noticed his mistake. He had treated Romaine as a ‘Nightingale’ in the party, but she was only more sensitive in her perception and not a professional scout in the game.

“70 to 100 meters, probably.” Romaine thought for a moment.

“That far?” Brendel was taken aback slightly, before chopping off the vine that was attacking him. The remaining stump lost its vitality and sank down lifelessly; the place where it was cut off was burned black.

“60 meters.”

Brendel hesitated for a while, even though he found it a little incredulous, he decided to trust her: “Freya, enough! Do you see that small path over there, prepare to go over there.”

Freya’s actions only stopped for a split second before she raised the sword over her chest, and defended against the vine who whipped her over to one side. The ‘Feathers of Wind’ lit up and became a web of light, negating most of the impact and she rolled on the ground several times before climbing up. She was already at Romaine’s side.

“Romaine, let’s go!” She grabbed the merchant girl’s hand and ran to the indicated location.

“Ehhh! What about Brendel?”

“He will definitely catch up.”

[Oh? That lass has finally learned to trust me and not overextend herself.]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Brendel ได้รับดาบ Elven จากคลุก และเขาตอบว่า: "ต้นไม้ปีศาจทองร่างกายนั้นอ่อนแอมาก การโจมตีเท่านั้นที่มีรากขยายจากพื้นดิน และ impaling ของศัตรูได้ เราจำเป็นต้องบังคับให้โจมตีเราและใช้เวลาออกจากพื้นดินรากเพิ่มเติม น้อยกว่าจะมีการปัดเป่าปิด Wurm ร็อค ที่เกิดขึ้น Wurm หินจะสามารถป้อนศูนย์ของหุบเขานี้""แต่เรามีเพียงสิบนาที ชุดแรกของ Beast เน่าจะมาถึงใน 10 นาที และถ้าเรายังคงมีไม่ฆ่ามันในกรอบเวลาที่ คุณต้องเรียกใช้ไปทางด้านตะวันตกโดยไม่ลังเล มีระเบียงมีที่ค่อนข้างมองเห็น""อะไรคุณบ้าง" คลุกมองขึ้นที่เขา"ปกป้องด้านหลังควรจะปล่อยให้เป็นสุภาพบุรุษ นี่คือพระอำนาจสตรี" เขาเบา ๆ แหย่หน้าผากสดใสของเธอ ด้วยนิ้วของเขา เขามองไปที่อย่างไร Freya ที่ถูกผูกขึ้นผมหางม้าของเธอในการเตรียมการสำหรับการต่อสู้ เธอสังเกตเห็นสายตาของเขา และเลยต้องเขาหยุดชั่วขณะเขาคาดว่าเธอจะต้องอยู่ มันไม่เต็มใจไม่มีบนนิพจน์ของเธอแต่สายตามั่นคง[เหมือนเธอครบกำหนดจากโลกแห่งความฝัน]เขายิ้มอย่างมีความสุข ตามที่เขาเห็น scintilla ของสถานะการออนไลน์ในอนาคตเทพธิดาของสงครามของเธอ จาก นั้นเขาหันกลับมา: "คลุก สวมแหวนที่ผมให้คุณ"สาวร้านค้าทันทียกมือของเธอ smugly โบกแหวนขาวดำชัดเจนขึ้น"งานของคุณเป็นการ ฟังแรงสั่นสะเทือนจากพื้น ถ้าคุณค้นพบสิ่งที่ไม่ได้แจ้งเราทันที""เข้าใจ Brendel""แล้วลองเลื่อนออก เมื่อเราข้ามเรย์หินด้านล่างเรา เราจะดำเนินการปีศาจต้นไม้ทอง สนใจจะก่อด้านล่าง มีชั้นเสียที่ต้นไม้ปีศาจทองคำจากการค้นพบเรา " Brendel ย้ายตามเขาพูด และวิ่งขึ้นไปชนยื่นออก จาก นั้นสัญญาณอย่างไร Freya และคลุกไปมาให้เขาอย่างไร Freya คว้ามือของคลุก และไปที่ เธอได้ดังนั้น เพื่อป้องกันไม่ให้เธอทำงานที่ และ เพื่อปกป้องเธอในเวลาเดียวกัน นอกจากนี้ เธออยากให้เขามีสมาธิในงานของเขา และเมื่อมีโอกาสนำเสนอตัวเอง พวกเขาสามารถโจมตีปีศาจต้นไม้ทองทั้งสามก็รีบวิ่งไปจุดที่ระบุได้อย่างรวดเร็ว ไม่ได้จำผิดที่พวกเขาไม่ได้รับการโจมตีใด ๆ แต่เมื่อพวกเขาข้ามโซน คลุกทันทีได้ยินบางสิ่งบางอย่างจากพื้นดิน"Brendel มีเสียงในพื้นดิน"หัวใจของเขา thumped เสียงดัง และทันทีตะโกน: "กระจาย กระจายตอนนี้"อย่างไร Freya ผลักดันอาหารไปด้านข้างได้ทันที และทั้งสามก็แยกออกจากกัน เถาวัลย์หนาสองผุดจากพื้นดิน ต้นไม้ปีศาจสีทองคาดแมลงนี่ต้องคาดหวังการโจมตี และรากรับการโจมตีของ Brendel โดยไม่มีการเตรียมไว้The youth cleaved into the center of the vines that were as thick as a bucket. It bit deeply into them, and silver flames immediately burst forth, burning them with a crackling sound. The Golden Demonic Tree trembled in pain from the attack, and the entire valley reverberated with a buzz.[It’s calling for reinforcement again.]Brendel’s heart sank. Time was running out. He looked back and saw Freya dodging the vines gracefully, and countered by slashing onto them. Even she only managed to cut through a third of the vine’s body, the clean attack impressed him.[A great improvement in her swordsmanship. She benefited a lot from the dream.]“Brendel, there’s another sound!” Romaine had moved towards the edge of the battlefield before turning around and yelling.“How far?” Brendel yelled subconsciously, but immediately noticed his mistake. He had treated Romaine as a ‘Nightingale’ in the party, but she was only more sensitive in her perception and not a professional scout in the game.“70 to 100 meters, probably.” Romaine thought for a moment.“That far?” Brendel was taken aback slightly, before chopping off the vine that was attacking him. The remaining stump lost its vitality and sank down lifelessly; the place where it was cut off was burned black.“60 meters.”Brendel hesitated for a while, even though he found it a little incredulous, he decided to trust her: “Freya, enough! Do you see that small path over there, prepare to go over there.”Freya’s actions only stopped for a split second before she raised the sword over her chest, and defended against the vine who whipped her over to one side. The ‘Feathers of Wind’ lit up and became a web of light, negating most of the impact and she rolled on the ground several times before climbing up. She was already at Romaine’s side.“Romaine, let’s go!” She grabbed the merchant girl’s hand and ran to the indicated location.“Ehhh! What about Brendel?”“He will definitely catch up.”[Oh? That lass has finally learned to trust me and not overextend herself.]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Brendel ได้รับ Elven ดาบจาก Romaine และเขาตอบว่า: "ร่างกายของโกลเด้นปีศาจต้นไม้เป็นอ่อนแอมาก การโจมตีเพียง แต่มันมีเป็นรากยื่นออกมาจากพื้นดินและ impaling ศัตรูของมัน เราจำเป็นต้องบังคับให้โจมตีเราและรากมากขึ้นก็จะออกมาจากพื้นดินน้อยก็มีการปัดเป่าปิดร็อค Wurm ครั้งที่เกิดขึ้นหินหนอนจะสามารถเข้าสู่ใจกลางของหุบเขานี้. "

" แต่เรามีเพียงสิบนาที ชุดแรกของเน่าสัตว์เดรัจฉานจะมาถึงในสิบนาทีและถ้าเรายังไม่ได้ถูกฆ่าตายในกรอบเวลาที่คุณต้องเรียกไปทางด้านทิศตะวันตกโดยไม่ลังเล มีทางเดินที่นั่นที่มองเห็นได้ค่อนข้าง. "

" สิ่งที่เกี่ยวกับคุณ? "Romaine เงยหน้าขึ้นมองไปที่เขา.

" การป้องกันด้านหลังควรจะปล่อยให้เป็นสุภาพบุรุษ นี้เป็นพระราชอำนาจของผู้หญิง '. "เขาเบา ๆ จิ้มหน้าผากสดใสของเธอกับนิ้วมือของเขา เขามองกลับมาที่เฟรยาที่ถูกผูกหางม้าของเธอในการเตรียมความพร้อมสำหรับการต่อสู้ เธอสังเกตเห็นสายตาของเขาและพยักหน้า.

เขาหยุดชั่วขณะในขณะที่เขาคาดว่าเธอจะมีความต้องการเข้าพักที่อยู่เบื้องหลัง มีการฝืนใจไม่เกี่ยวกับการแสดงออกของเธอ แต่จ้องมองคงเป็น.

[มันดูเหมือนว่าเธอครบกำหนดจากโลกแห่งความฝัน.]

เขายิ้มอย่างมีความสุขที่เขาเห็นประกายแห่งอนาคตเทพธิดาของการแสดงตนของสงครามในของเธอ จากนั้นเขาก็หันกลับมา "Romaine สวมแหวนผมให้คุณ."

หญิงสาวผู้ประกอบการค้ายกทันทีที่มือของเธอใจแคบโบกแหวนสีดำและสีขาวอย่างชัดเจน.

"งานของคุณคือการฟังแรงสั่นสะเทือนจากพื้นดินถ้าคุณค้นพบอะไร คุณต้องบอกเราตรงไป. "

" เข้าใจ, Brendel. "

" แล้วขอย้ายออก เมื่อเราข้ามอาร์เรย์ของโขดหินด้านล่างเราที่เราจะเข้าใกล้โกลเด้นปีศาจต้นไม้ ให้ความสนใจกับการพัฒนาด้านล่างตามที่มีชั้นเสียที่จะชะลอการโกลเด้นปีศาจต้นไม้จากการค้นพบเรา. "Brendel เริ่มเคลื่อนในขณะที่เขาพูดและวิ่งขึ้นไปบนก้อนหินที่ยื่นออกมาแล้วส่งสัญญาณไป Romaine และเฟรยาที่จะมาไปกับเขา .

เฟรยาคว้ามือ Romaine และเดินไป เธอไม่เพื่อที่จะป้องกันไม่ให้เธอวิ่งไปรอบ ๆ สถานที่และจะปกป้องเธอในเวลาเดียวกัน นอกจากนี้เธออยากให้เขามีสมาธิในการงานของเขาและเมื่อมีโอกาสนำเสนอตัวเองที่พวกเขาสามารถโจมตีปีศาจโกลเด้นรี.

ทั้งสามคนรีบวิ่งอย่างรวดเร็วไปสู่จุดที่ระบุ เขาจำไม่ได้ว่าผิดที่พวกเขาไม่ได้รับการโจมตีใด ๆ แต่เมื่อพวกเขาข้ามโซน Romaine ได้ยินทันทีบางสิ่งบางอย่างจากพื้นดิน.

"Brendel มีเสียงในพื้นดิน."

หัวใจของเขาทุบเสียงดังและทันทีที่เขาตะโกน: "กระจายกระจายในขณะนี้"

เฟรยาทันทีผลัก Romaine ไปที่ด้านข้าง และสามของพวกเขาแยกออกจากกัน สองเถาวัลย์หนาผุดจากพื้นดิน โกลเด้นปีศาจต้นไม้ไม่ได้คาดหวังแมลงที่นี่เพื่อล่วงรู้โจมตีและรากที่ได้รับการโจมตีของ Brendel โดยไม่ต้องถูกเตรียมไว้สำหรับมัน.

เยาวชนแยกเป็นศูนย์กลางขององุ่นที่มีหนาเป็นถัง มันกัดลึกลงไปในพวกเขาและเปลวไฟสีเงินทันทีระเบิดออกมา, การเผาไหม้พวกเขาด้วยเสียงประทุ โกลเด้นปีศาจต้นไม้สะเทือนอยู่ในความเจ็บปวดจากการถูกโจมตีและทั้งหุบเขาสะท้อนกับฉวัดเฉวียน.

[มันเรียกร้องให้มีการเสริมแรงอีกครั้ง.]

หัวใจ Brendel จม เวลากำลังวิ่งออกไป เขาหันกลับไปมองและเห็นเฟรยา dodging องุ่นได้อย่างสง่างามและตอบโต้ด้วยการตัดราคาลงบนพวกเขา แม้เธอเท่านั้นที่มีการจัดการที่จะตัดผ่านหนึ่งในสามของร่างกายเถาของการโจมตีที่สะอาดทำให้เขาประทับใจ.

[การพัฒนาที่ดีในดาบของเธอ เธอได้รับประโยชน์มากจากความฝัน.]

"Brendel มีอีกเสียง!" Romaine ได้ย้ายไปทางขอบของสนามรบก่อนจะหันไปรอบ ๆ และตะโกน.

"ไกลเท่าไหร่?" Brendel ตะโกนจิตใต้สำนึก แต่สังเกตเห็นความผิดพลาดของเขาทันที เขาได้รับการรักษา Romaine เป็น 'ไนติงเกล' ในงานปาร์ตี้ แต่เธอก็เป็นเพียงความสำคัญมากขึ้นในการรับรู้ของเธอและไม่ได้เป็นลูกเสือระดับมืออาชีพในเกม.

"70-100 เมตรอาจจะ." Romaine คิดสักครู่.

"นั่นห่างไกล? "Brendel ผงะเล็กน้อยก่อนที่จะตัดออกเถาที่ถูกโจมตีเขา ตอที่เหลือหายไปพลังและจมลงอย่างเซื่องซึม; สถานที่ที่มันถูกตัดออกไปถูกเผาสีดำ.

"60 เมตร."

Brendel ลังเลในขณะที่แม้เขาจะพบว่ามันเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เชื่อเขาตัดสินใจที่จะไว้ใจเธอ: "เฟรยาพอ! คุณเห็นว่าเส้นทางที่มีขนาดเล็กกว่ามีการเตรียมความพร้อมที่จะไปที่นั่น. "

การกระทำของเฟรยาเพียงหยุดเสี้ยววินาทีก่อนที่เธอจะยกดาบมากกว่าหน้าอกของเธอและป้องกันเถาที่วิปปิ้งของเธอไปด้านใดด้านหนึ่ง 'การขนของลม' สว่างขึ้นและกลายเป็นเว็บของแสงกวนที่สุดของผลกระทบและเธอกลิ้งบนพื้นดินหลายครั้งก่อนที่จะปีนขึ้นไป เธอได้แล้วที่ด้านข้างของ Romaine.

"Romaine ขอไป!" เธอคว้ามือสาวของร้านค้าและวิ่งไปยังสถานที่ที่ระบุ.

"ehhh! สิ่งที่เกี่ยวกับ Brendel? "

" เขาแน่นอนจะจับขึ้น. "

[โอ้? หญิงสาวที่ได้เรียนรู้ในที่สุดก็ให้ความไว้วางใจผมและไม่ overextend ตัวเอง.]