Chapters 13-16 SummaryThe following

Chapters 13-16 Summary
The following day Adam returns to see Sam. He arrives at 9:30 in the morning. This is unfortunate because it coincides with Sam's exercise hour—the only time he spends outside of his isolation cell every twenty-four hours. The single hour of recreational time is prized by the inmates. The rarely see a soul and never see each other, with the exception of their hands, which can be seen dangling out through the bars on the front of their cells. Like the others, Sam looks forward to his hour out, as it was known, but he agrees to meet with Adam and hopes that the prison guard will allow him to make up the outside time later. At their meeting, Sam presents Adam with his own rendition of their legal agreement. Sam wants to make changes to the standard Kravitz and Bane agreement that Adam had proposed. He had therefore typed his own document the previous evening from inside his cell. He had become quite adept at creating similar court documents from his time representing himself.

It doesn't take long for the press to discover Adam's presence and his relationship to Sam. It is public knowledge that the supreme court had lifted the stay on Sam's case, meaning that nothing remains in the way of his being executed. He is a legend of sorts and the media follows his case closely. Sam agrees to meet one of the reporters, Todd Marks, off the record. Adam answers only the questions that can be corroborated elsewhere. Adam refuses to comment on many of the questions out of respect for the contract Sam had designed—it forbade Adam from talking to the press. Sam had acquired much knowledge about the law from his multiple trials and all of the paperwork each required. The result is a legal agreement of good quality. Although Sam can't see his comrades, they pass notes back and forth along the corridor. Sam is the unofficial lawyerly consult on death row and the younger inmates look to him for guidance.

Chapters 13-16 Analysis
It is easy to recall the crimes for which inmates are convicted and assume that prison is a violent place. When one's assumptions of violence, terror, and general poor behavior are projected against the background of Parchman, the reader discovers that the two do not agree. Sam enjoys a sort of make-shift camaraderie on death row. He developed friendships of an unlikely sort. As the oldest prisoner on death row, he is admired by the other inmates. He also possesses a bright mind and helps the other inmates with their defense cases, which further adds to his popularity. When he occasionally encounters other inmates, Sam is happy to engage in a game of checkers. He rarely loses and it helps to keep his mind sharp. The inmates' favorite part of the day is the one hour during which they are allowed outside in the fresh air. To ensure that the outdoor privilege is not curtailed, good behavior is kept. The exception to the rule is if a prisoner is manhandled or otherwise treated poorly, at which point the other prisoners would not hesitate to make rude jokes and comments to the guards in their neighbor's defense. At times like these, frustration is vented against the men who enforce the prison rules, but rarely is there discord between inmates. The idea of Sam's impending execution further subdues the crowd.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 14 สรุป
วันอดัมกลับไปหาแซม เขามาถึงที่ 9 : 30 ในเช้าวันต่อไป นี้จะโชคร้ายเพราะมันสอดคล้องกับแซมการออกกำลังกายชั่วโมงเวลาเดียวที่เขาใช้เวลานอกของเขาแยกเซลล์ทุก ๆ 24 ชั่วโมง ชั่วโมงเดียวเวลานันทนาการเป็น prized โดยนักโทษ ที่ไม่ค่อยเห็นวิญญาณ และไม่เคยเห็นหน้ากัน ด้วยข้อยกเว้นของมือของพวกเขาซึ่งสามารถเห็นห้อยออกผ่านลูกกรงที่หน้าห้องขัง เหมือนคนอื่น ๆ แซม มองไปข้างหน้าของเขาชั่วโมงออกไป มันรู้จักแต่เขาตกลงที่จะเจอกับ อดัม และ หวังว่า เรือนจำจะอนุญาตให้เขาเพื่อให้ขึ้นเวลาอยู่ข้างนอกนะ ในการประชุม แซมเสนออดัมกับการตีความของตัวเองของข้อตกลงทางกฎหมายของพวกเขาแซมต้องการเปลี่ยนแปลงมาตรฐาน Kravitz และข้อตกลง เบนว่า อดัม ได้เสนอ เขาจึงพิมพ์เอกสารของเขาเองในช่วงเย็นก่อนหน้านี้จากภายในห้องขัง เขาได้กลายเป็นค่อนข้างชำนาญในการสร้างเอกสารจากศาลที่คล้ายกัน เวลาของเขาแทนตัวเอง

มันไม่ใช้เวลานานสำหรับกดเพื่อค้นหาอาดัมของตนและความสัมพันธ์ของเขากับแซมมันเป็นสาธารณะ มีความรู้ว่า ศาลฎีกาได้ยกอยู่ในกรณีของแซม ความหมายว่า ไม่มีอะไรเหลือในทางของเขาถูกประหารชีวิต เขาเป็นตำนานของประเภทและสื่อตามคดีอย่างใกล้ชิด แซมตกลงที่จะตอบสนองอย่างใดอย่างหนึ่งของนักข่าว ทอดด์ เครื่องหมาย , ปิดการบันทึก อดัมตอบเฉพาะคำถามที่สามารถยืนยันได้จากที่อื่นอดัม ปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับคำถามหลายข้อของการเคารพสัญญา แซมออกแบบมันห้ามไม่ให้อาดัม จากการพูดคุยกับนักข่าว แซมได้รับความรู้มากเกี่ยวกับกฎหมาย จากการทดลองหลาย ๆของเขาและทั้งหมดของเอกสารที่แต่ละคนต้องการ ผลที่ได้คือข้อตกลงทางกฎหมายของคุณภาพดี แม้ว่า แซมไม่ได้เจอสหาย พวกเขาผ่านบันทึกไปมาตามทางเดินแซมเป็นเชลยศักดิ์ lawyerly ปรึกษานักโทษประหาร และนักโทษหนุ่มมองเขา สำหรับคำแนะนำ

บทที่ 14 การวิเคราะห์
มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเรียกคืนความผิดที่นักโทษถูกตัดสิน และสมมติว่า คุกเป็นสถานที่ที่รุนแรง เมื่อหนึ่งคือสมมติฐานของความรุนแรง การก่อการร้าย และพฤติกรรมที่ไม่ดีทั่วไปคาดว่ากับพื้นหลังของ parchman ,อ่านพบว่าทั้งสองไม่เห็นด้วย แซมตลอดทำให้กะมิตรภาพตายซาก เขาได้พัฒนามิตรภาพของการจัดเรียงที่ไม่น่าเป็นไปได้ เป็นลูกคนโต นักโทษประหาร เขาชื่นชม โดยผู้ต้องขังอื่น ๆ เขายังมีจิตใจที่สดใสและช่วยให้ผู้ต้องขังอื่น ๆที่มีกรณีป้องกันประเทศ ซึ่งต่อไปจะเพิ่มความนิยมของเขา บางครั้งเมื่อเขาพบกับนักโทษคนอื่นแซมมีความสุขที่จะต่อสู้ในเกมหมากฮอส . เขาไม่ค่อยแพ้ และมันช่วยให้จิตใจของเขาคม นักโทษ ' ชื่นชอบส่วนหนึ่งของวัน คือ หนึ่ง ชั่วโมง ในระหว่างที่พวกเขาจะอนุญาตให้อยู่ในที่มีอากาศบริสุทธิ์ เพื่อให้มั่นใจว่าสิทธิสระไม่ตัดทอน พฤติกรรมดีก็เก็บไว้ ข้อยกเว้นคือ ถ้ายิ่งเป็นรุนแรงแบบนี้น่ะ หรือมิฉะนั้น ถือว่าไม่ดีที่จุดนักโทษคนอื่นๆ จะไม่ลังเลที่จะทำตลกหยาบคายและข้อคิดเห็นแก่ทหารในการป้องกันประเทศเพื่อนบ้านของ ในเวลาแบบนี้ เสียงจะระบายกับผู้บังคับใช้กฎในคุก แต่ไม่ค่อยมีความไม่ลงรอยกันระหว่างนักโทษ ความคิดของแซมใกล้การดําเนินการต่อไปช่วยขจัดฝูงชน