The Dolphin CatcherDiana McCauleyTh

The Dolphin Catcher

Diana McCauley

The Dolphin Catcher tells the story of a boy called Lloyd and his search for his grandfather who is lost at sea. He is a 12-year-old Jamaican boy, descended from many generations of fishermen. His beloved grandfather, Maas Conrad, was last seen near a group of remote islands off the southern coast of Jamaica called the Pedro Cays.

The boy sat in the lee of the crumbling wall and stared out to sea. It was full dark and rain hissed on the water, but he was sheltered from the downpour where he sat. He saw a swirl of phosphorescence in the sea, gone so quickly he might have imagined it, might have merely wished for it, because his grandfather, Maas Conrad, had told him about the tiny creatures that lived in the sea and at night, shone aqua in the wakes of boats and drew the deep ghostly shapes of fish. His grandfather said Kingston Harbour had once been full of them, that no night’s fishing would have passed without seeing the shining mystery. ‘Where dey go, Gramps?’ the boy had asked.

‘Sea too dirty for dem.’

‘Why the sea get dirty?’

...

Lloyd heard his grandfather’s voice in his mind: I come from a line of fishermen.

The boy lived with his mother near to the old Western Sewerage Plant, on the shores of Kingston Harbour. Maas Conrad’s son, the boy’s father, did not live with them, but he visited, and filled the two room house with complaints. Lloyd thought his father talked a lot, but not about what mattered. The house was too hot; a fan was needed. There were cheap ones on Princess Street. He had been fired again, but it had been a stupid job, not enough money. He had plans, ambitious plans, he could be somebody, but the big man* was against him. He knew a man who was fixing up a car for him, nothing fancy, but he could run taxi with it. And there was a big money job coming up, a secret job. Although when times were hard he did go to sea with one of his brethren, he was a sometime fisher, for he said fishing was for old time people.

...

Lloyd went to sea with his grandfather before he was a year old, so his mother said, just for a spin around the Harbour, over the shoals of grey and green, into the flat calm water of the Port Royal mangroves. His grandfather was a deepwater fisherman, a line fisher. He did not use nets or pots, because, he explained when Lloyd was older, those methods were wasteful, catching everything above a certain size, trash fish, juveniles, eels, turtles. Lloyd peppered Maas Conrad with questions.

‘Why you go sea alone, Gramps?’

‘Why sometime you drop a line and sometime you troll?’

‘How you know where to go?’

I come from a line of fishermen, was all his grandfather said in response. And Lloyd would see that line of fishermen slanting taut into the sea; a line that could both feed you and cut you.

The best times were on weekends, when his grandfather left for his anchorage at four in the morning, long before the garbage men started their work in the city and before the dancehalls turned down their music, in the coolest part of the night. Maas Conrad sat in the stern of his canoe, his hand on the engine, a bent shadow in the small warm glow of his tilly lamp. Lloyd stood in the bow, holding the anchor rope to steady himself, staring ahead as the boat cleaved the water. They went together across the sea that contained no directional signs, at least not to Lloyd, and they anchored and fished together, and then when the sun came up, and the ice cooler was full, and the fish had stopped biting, and if the weather was calm, they went to one of the south coast cays.

...

Maas Conrad had been missing for a month. Lloyd watched for him on the wall each Friday evening, and on Saturday mornings, he went as usual with his mother to help her sell fish to uptown people.

...

But Lloyd could still see his grandfather in the stern of his boat, leaving and returning, surely the sea would never kill him, perhaps his boat had failed him finally, but he must have made it to some isolated cay, some beach with no road access, and if any man could survive with just a fishing line and a knife, that man was his grandfather. So at least once a week, the boy went to the wall in the night and stared out to sea and waited for the old man, until the final night, when he gazed out to sea through sheets of rain.

*Big man = God

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จับปลาโลมาไดอาน่า McCauleyจับโลมาบอกเล่าเรื่องราวของเด็กผู้ชายเรียกว่าลอยด์และค้นหาคุณปู่ของเขาที่เป็น sea หายไปของเขา เขามีอายุ 12 ปีจาเมกาเด็ก สืบเชื้อสายจากวิถีของชาวประมง ปู่ของเขาเป็นที่รัก คอนราด Maas แก้ไขล่าสุดเห็นใกล้กลุ่มระยะไกลเกาะนอกชายฝั่งของภาคใต้เรียกว่า Cays เปโดรจาไมก้า เด็กชายนั่งอยู่ในกำบังของผนังบี้ และจ้องไปในทะเล เข้มเต็มและ hissed น้ำฝน แต่เขาถูกกำบังจากฝนที่เขานั่ง เขาเห็นหมุนของ phosphorescence ในทะเล ไปอย่างรวดเร็วเขาอาจมีจินตนาการ อาจได้เพียงอยาก เนื่องจากปู่ของเขา คอนราด Maas บอกผมเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ที่อาศัยอยู่ ในทะเล และ ในยามค่ำคืน ส่อง aqua ในตื่นของเรือ และวาดรูปร่างน่ากลัวลึกของปลา ปู่ของเขากล่าวว่า Kingston ฮาร์เบอร์เมื่อได้เต็มที่ของพวกเขา ที่ตกปลากลางคืนไม่ต้องผ่านไปโดยไม่เห็นความลึกลับที่ส่องแสง เด็ก 'dey ไปไหน Gramps ' ได้ถาม 'ทะเลสกปรกเกินไปสำหรับ dem.' 'เหตุทะเลได้สกปรก' ...ลอยด์ได้ยินเสียงปู่ของเขาในใจของเขา: ผมมาจากสายของชาวประมง เด็กอาศัยอยู่กับแม่ของเขาใกล้เก่าเวสจำกัดของเสียโรงงาน บนชายฝั่งของอ่าว Kingston บุตร Maas คอนราด พ่อของเด็กผู้ชาย อยู่กับพวกเขา แต่เขาชม และไปบ้านสองห้อง ด้วยร้องเรียน ลอยด์คิดพ่อเขาพูดมาก แต่ไม่เกี่ยวกับเพลง บ้านหน่อย จำเป็นต้องเป็นแฟนกัน มีราคาประหยัดบนถนนเจ้าหญิง เขาก็ถูกยิงอีกครั้ง แต่มันเป็นงานโง่ เงินไม่พอ เขามีแผน แผนทะเยอทะยาน เขาอาจเป็นคน แต่คนใหญ่ * ถูกกับเขา เขารู้ว่าคนที่แก้ไขค่ารถเขา ทั่ว แต่เขาสามารถเรียกใช้แท็กซี่กับมัน และมี งานเงินใหญ่ขึ้น งานลับมา แม้ว่าเมื่อครั้งได้ยาก ได้ไปทะเลกับหนึ่งในพี่น้องของเขา เขาเป็นฟิชเชอร์ที่ครั้ง เขาว่าปลาเป็นคนเวลาเก่า ...ลอยด์ไปทะเลกับปู่ของเขาก่อนที่เขาเป็นปีเก่า เพื่อแม่ของเขากล่าวว่า สำหรับหมุนรอบฮาร์เบอร์ ผ่านสันดอนของสีเทาและสีเขียว น้ำเรียบสงบของป่าโกงกางพอร์ตรอยัล ปู่ของเขาคือ ชาวประมงซิ ฟิชเชอร์เป็นบรรทัด เขาไม่ได้ใช้อวนหรือหม้อ เพราะ เขาอธิบายเมื่อลอยด์เป็นเก่า วิธีที่ถูกจับทุกอย่างข้างต้นขนาดที่แน่นอน นก ปลาไหล ปลาถังขยะ เต่า สิ้นเปลือง ลอยด์สีสัน Maas คอนราด ด้วยคำถาม 'ทำไมคุณไปทะเลคนเดียว Gramps ' 'ทำไมบางครั้งคุณวางสาย และบางครั้งคุณ troll ' 'คุณรู้ว่าจะไปหรือไม่' ผมมาจากสายของชาวประมง แก้ไขทั้งหมดที่ปู่ของเขากล่าวว่า ในการตอบสนอง และลอยด์จะเห็นว่าสายของชาวประมง slanting ตึงลงทะเล สายที่สามารถให้ทั้งคุณ และตัดคุณ เวลาที่ดีที่สุดถูกเสาร์ เมื่อตาซ้ายสำหรับแองเคอเรจของเขาที่สี่ในตอนเช้า ก่อนมนุษย์ขยะเริ่มต้นทำงานในเมือง และ ก่อนเปิด dancehalls การลงเพลง ในส่วนที่เด็ดสุดของกลางคืน คอนราด Maas เสาร์ในท้ายแคนูเขา วางมือบนเครื่องยนต์ เงาโค้งเล็กอบอุ่นแสงของโคมไฟของเขาทิลลี ลอยด์ยืนในโบว์ ถือเชือกยึดมั่นคงตัวเอง จ้องมอง ตามเรือแหวกน้ำไปข้างหน้า พวกเขาไปโดดข้ามทะเลที่อยู่ไม่มีสัญญาณทิศทาง ไม่น้อยให้ลอยด์ และพวกเขายึด และตกปลาด้วยกัน และจากนั้น เมื่อดวงอาทิตย์มา และน้ำแข็งเย็นเต็ม และหยุดปลากัด และถ้าสภาพอากาศสงบ พวกเขาไปหนึ่ง cays ฝั่งใต้ ...คอนราด Maas ได้รับหายไปประมาณหนึ่งเดือน ลอยด์ดูเขาบนผนังทุกเย็นวันศุกร์ และวันเสาร์ เขาไปตามปกติกับแม่ของเขาไปช่วยเธอขายปลาท่านอัพทาวน์ ...แต่ลอยด์อาจจะยังคงเห็นปู่ของเขาในเรือของเขา ท้ายออก และกลับ แน่นอน ทะเลจะฆ่าเขา บางทีเรือเขาล้มเหลวเขาในที่สุด แต่เขาต้องทำการแยกบางเคย์ บางหาดไม่มีถนนเข้า และถ้าคนหนึ่งคนใดจะอยู่รอดเพียงเบ็ดและมีด ผู้ชายคนนั้นคือ คุณปู่ของเขา ดังนั้นอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง เด็กชายไปกำแพงในเวลากลางคืน และจ้องไปในทะเล และรอคนเก่า จนถึงคืนสุดท้าย เมื่อเขาจ้องออกไปในทะเลผ่านแผ่นฝน * คนใหญ่ =พระเจ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปลาโลมาจับไดอาน่า McCauley ปลาโลมาจับบอกเล่าเรื่องราวของเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เรียกว่าลอยด์และการค้นหาของเขาสำหรับคุณปู่ของเขาที่จะหายไปในทะเล เขาเป็นเด็กหนุ่มจาเมกา 12 ปีสืบเชื้อสายมาจากหลายชั่วอายุคนของชาวประมง คุณปู่ที่รักของเขา Maas คอนราดเห็นครั้งสุดท้ายที่อยู่ใกล้กับกลุ่มของหมู่เกาะห่างไกลจากชายฝั่งทางตอนใต้ของประเทศจาไมก้าที่เรียกว่าเปโดร Cays. เด็กนั่งอยู่ในลีของผนังบี้และจ้องมองออกไปในทะเล มันมืดเต็มรูปแบบและมีฝน hissed ในน้ำ แต่เขาก็กำบังจากฝนที่ตกลงมาที่ที่เขานั่งอยู่ เขาเห็นการหมุนของฟอสฟอรัสในทะเลหายไปอย่างรวดเร็วเขาอาจจะคิดว่ามันอาจจะมีประสงค์เพียงเพื่อให้มันเพราะคุณปู่ของเขา Maas คอนราดได้บอกเขาเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ที่อาศัยอยู่ในทะเลและในเวลากลางคืนส่อง น้ำในทะเลสาบของเรือและดึงรูปทรงน่ากลัวลึกของปลา ปู่ของเขากล่าวว่าคิงส์ตันฮาร์เบอร์ที่ครั้งหนึ่งเคยเต็มรูปแบบของพวกเขาที่ตกปลาคืนไม่มีใครจะได้ผ่านไปโดยไม่เห็นความลึกลับที่ส่องแสง 'พวกเขาไปที่ไหน, ปู่? เด็กเคยถาม. 'ทะเลสกปรกเกินไปสำหรับพวกเขา.' 'ทำไมทะเลได้รับสกปรก'? ... ลอยด์ได้ยินพระสุรเสียงของปู่ของเขาในใจของเขา. ฉันมาจากสายของชาวประมงที่เด็กอาศัยอยู่กับแม่ของเขาใกล้กับ ท่อน้ำทิ้งโรงงานเก่าตะวันตกบนชายฝั่งของคิงส์ตันฮาร์เบอร์ ลูกชาย Maas คอนราดพ่อของเด็กไม่ได้อยู่กับพวกเขา แต่เขาไปเยี่ยมและเต็มบ้านสองห้องกับข้อร้องเรียน ลอยด์คิดว่าพ่อของเขาพูดคุยกันมาก แต่ไม่ได้เกี่ยวกับสิ่งที่สำคัญ บ้านร้อนเกินไป แฟนเป็นสิ่งที่จำเป็น มีคนที่ถูกบนถนนเป็นเจ้าหญิง เขาได้รับการยิงอีกครั้ง แต่จะได้รับงานที่โง่ไม่ได้มีเงินมากพอ เขามีแผนแผนทะเยอทะยานเขาอาจจะมีใครสักคน แต่คน * บิ๊กกับเขา เขารู้ว่าคนที่ได้รับการแก้ไขขึ้นรถสำหรับเขาไม่มีอะไรแฟนซี แต่เขาสามารถเรียกใช้บริการรถแท็กซี่กับมัน และมีงานเงินขนาดใหญ่ขึ้นมาได้งานที่เป็นความลับ แม้ว่าเมื่อครั้งได้ยากที่เขาทำไปทะเลกับหนึ่งในพี่น้องของเขาเขาเป็นบางครั้งฟิชเชอร์สำหรับเขากล่าวว่าการตกปลาเป็นสำหรับคนที่เก่าเวลา. ... ลอยด์ไปทะเลกับคุณปู่ของเขาก่อนที่เขาจะเป็นปีเก่าดังนั้น แม่ของเขากล่าวว่าเป็นเพียงสำหรับการหมุนรอบท่าเรือกว่าสันดอนของสีเทาและสีเขียวลงไปในน้ำสงบแบนของป่าชายเลนท่าหลวง ปู่ของเขาเป็นชาวประมงน้ำลึกเป็นเส้นฟิชเชอร์ เขาไม่ได้ใช้มุ้งหรือกระถางเพราะเขาอธิบายว่าเมื่อลอยด์อายุวิธีการเหล่านั้นสิ้นเปลืองจับทุกอย่างข้างต้นมีขนาดบางปลาถังขยะ, หนุ่มสาว, ปลาไหล, เต่า ลอยด์พริกไทย Maas คอนราดที่มีคำถาม. "ทำไมคุณจะไปทะเลเพียงอย่างเดียวปู่? ' ' ทำไมบางครั้งคุณวางสายและบางครั้งคุณหมุนรอบ? ' ' วิธีที่คุณรู้ว่าจะไปที่ไหน? ' ผมมาจากสายของชาวประมงเป็นของเขาทั้งหมด คุณปู่กล่าวว่าในการตอบสนอง และลอยด์จะเห็นเส้นของชาวประมงเอียงตึงลงไปในทะเลที่มิ สายว่าทั้งสองจะเลี้ยงเจ้าและตัดคุณ. เวลาที่ดีที่สุดอยู่ในวันหยุดสุดสัปดาห์เมื่อคุณปู่ของเขาที่เหลือสำหรับทอดสมอของเขาที่สี่ในตอนเช้านานก่อนที่ชายขยะเริ่มต้นทำงานของพวกเขาในเมืองและก่อน dancehalls หันลงเพลงของพวกเขา ในส่วนที่เด็ดสุดของคืน Maas คอนราดนั่งอยู่ท้ายเรือแคนูของเขาที่มือของเขาเครื่องยนต์เงางอในความอบอุ่นเล็ก ๆ ของโคมไฟทิลลีของเขา ลอยด์ยืนอยู่ในคันธนูถือเชือกยึดให้มั่นคงตัวเองจ้องมองไปข้างหน้าเป็นเรือเกาะติดน้ำ พวกเขาเดินไปด้วยกันข้ามทะเลที่มีไม่มีสัญญาณทิศทางอย่างน้อยไม่ได้ไปลอยด์และพวกเขาทอดสมอและตกปลาด้วยกันและจากนั้นเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นมาและเย็นน้ำแข็งก็เต็มและปลาได้หยุดกัดและหาก สภาพอากาศสงบพวกเขาไปหนึ่งใน Cays ชายฝั่งทางตอนใต้. ... Maas คอนราดได้รับหายไปเป็นเวลาหนึ่งเดือน ลอยด์ดูสำหรับเขาบนผนังทุกเย็นวันศุกร์และเช้าวันเสาร์เขาไปตามปกติกับแม่ของเขาจะช่วยให้ปลาขายเธอให้กับคน Uptown. ... แต่ยังคงลอยด์จะได้เห็นคุณปู่ของเขาในท้ายเรือของเขาออก และกลับมาแน่นอนทะเลจะไม่ฆ่าเขาอาจจะเป็นเรือของเขาล้มเหลวเขาในที่สุด แต่เขาจะต้องทำให้มันไปบาง Cay แยกชายหาดบางคนที่มีถนนเข้าถึงไม่และถ้าผู้ใดสามารถอยู่รอดมีเพียงสายการประมงและ มีดผู้ชายคนนั้นเป็นคุณปู่ของเขา ดังนั้นอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้งเด็กไปบนผนังในเวลากลางคืนและจ้องมองออกไปในทะเลและรอให้ชายชราจนถึงคืนสุดท้ายเมื่อเขาจ้องมองออกไปในทะเลผ่านแผ่นฝน. * ชายร่างใหญ่ = พระเจ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลมา จับไดอาน่า เม็คคอลี่ย์โลมาจับบอกเล่าเรื่องราวของเด็กผู้ชายที่ชื่อ ลอยด์ หาปู่ของเขา ผู้ที่สูญหายไปในทะเล เขาเป็นเด็กผู้ชายอายุ 12 จาเมกาสืบต่อจากหลายรุ่นของชาวประมง สุดที่รักของเขาปู่ มาส คอนราด ครั้งสุดท้ายที่เห็นใกล้กลุ่มระยะไกลหมู่เกาะนอกชายฝั่งภาคใต้จาไมก้าที่เรียกว่าเปโดรเกาะปริ่มน้ำ .เด็กชายนั่งอยู่ในลีของบี้ผนังและมองออกไปในทะเล มันเต็มไปด้วยความมืดและสายฝน hissed บนน้ำ แต่เขาก็ปลอดภัยจากฝนห่าใหญ่ที่เขา เขาเห็นการหมุนของการเรืองแสงในทะเลไปอย่างรวดเร็ว เขาอาจจะคิดว่ามันอาจจะเพียงต้องการมัน เพราะเขาปู่ มาส คอนราด ได้บอกเขาเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆที่อาศัยอยู่ใน ทะเลตอนกลางคืนส่องน้ำในปลุกของเรือและกำลังโหยหวนรูปร่างลึกของปลา ปู่ของเขากล่าวว่าท่าเรือซึ่งครั้งหนึ่งเคยเต็มของพวกเขา ที่ไม่คืนของตกปลา จะได้ผ่านโดยไม่ต้องเห็นแสงลึกลับ เขาไปที่ไหนค่ะ ? " เด็กชายถาม" " ทะเลสกปรกเกินไปสำหรับเด็ม" ทำไมทะเลสกปรก ? ". . . . . . .ลอยด์ ได้ยินว่าปู่ของเขา เสียงในจิตใจของเขา ผมมาจากสายของชาวประมงเด็กที่อาศัยอยู่กับแม่ของเขาเพื่อระบายน้ำตะวันตกใกล้โรงงานเก่า , บนชายฝั่งของอ่าวคิงส์ตัน ของมาส คอนราด ลูกชาย พ่อของเด็ก ไม่ได้อยู่กับพวกเขา แต่เขาเข้าชมจนเต็ม 2 ห้องบ้านบ่น ลอยด์คิดว่าพ่อของเขาพูดเยอะ แต่ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น บ้านก็ร้อน พัดลมก็ต้องการ มีเจ้าหญิงราคาถูกบนถนน เขาถูกไล่ออกอีก แต่มันมีงานงี่เง่า เงินไม่เพียงพอ เขามีแผน แผนมีความทะเยอทะยาน เขาจะเป็นใครก็ได้ แต่ * ชายใหญ่กับเขา เขารู้ว่าคนที่จะซ่อมรถให้เขา ไม่มีอะไรแฟนซี แต่เขาสามารถเรียกแท็กซี่ด้วย และมีเงินเยอะ งานมาอัพ งานลับ แม้เมื่อครั้งเป็นยากเขาไปทะเลกับหนึ่งในพี่น้องของเขา เขาเป็นชาวประมงบ้าง เขาบอกว่าปลาสำหรับคนเวลาเก่า. . . . . . .ลอยด์ ไปทะเลกับปู่ของเขาก่อนที่เขาจะเป็นปีเก่าที่แม่ของเขาพูด แค่หมุนไปรอบ ๆอ่าว ผ่านสันดอนของสีเทาและสีเขียวในน้ำเรียบสงบของพอร์ตรอยัล ป่าชายเลน ปู่ของเขาเป็นเส้นต่อชาวประมง ฟิชเชอร์ เขาไม่ได้ใช้ตาข่าย หรือ หม้อ เพราะเขาอธิบายเมื่อลอยด์คือเก่า วิธีการเหล่านั้นคือ ฟุ่มเฟือย จับทุกอย่างข้างต้น ขนาดบางขยะ , ปลา , หอย , ปลาไหล , เต่า ลอยด์ peppered มาสคอนราดด้วยคำถามทำไมคุณไปทะเลอย่างเดียวเลย ? "ทำไมบางครั้งคุณลดลงเส้นและบางครั้งคุณเกรียน ? "" คุณรู้ได้อย่างไรว่าต้องไปที่ไหน "ผมมาจากสายของชาวประมงคือคุณปู่ของเขากล่าวว่าในการตอบสนอง และลอยด์จะเห็นว่าเส้นของชาวประมงพื้นบ้านลาดเอียงตึงลงไปในทะเล ; บรรทัดที่ทั้งสองได้เลี้ยงดูเธอและตัดคุณช่วงเวลาที่ดีที่สุดในวันหยุดสุดสัปดาห์ เมื่อปู่ของเขาไปยึดของเขาที่สี่ในตอนเช้า ก่อนที่ขยะคนเริ่มต้นทำงานในเมือง และก่อนที่ dancehalls เปิดเพลงของพวกเขาในส่วนที่เด็ดสุดของคืน มาสคอนราดนั่งท้ายเรือเรือของเขา มือของเขากับเครื่องยนต์ , งอเงาในความอบอุ่นเล็ก ๆของเขา ทิลลี่ โคมไฟ ลอยด์ ยืน ก้ม จับเชือกสมอเพื่อความมั่นคงในตัวเอง มองไปข้างหน้าขณะที่เรือแหวกน้ำ พวกเขาเดินด้วยกันในทะเลที่มีไม่มีสัญญาณทิศทาง อย่างน้อยไม่ได้ลอยด์ และยึด และตกปลาด้วยกัน แล้ว เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น และน้ำแข็งเย็นเต็ม และปลาก็กัด และถ้าอากาศสงบ พวกเขาไปหนึ่งของชายฝั่งทางตอนใต้ของเกาะปริ่มน้ำ .. . . . . . .มาสคอนราดหายตัวไปเป็นเดือน ลอยด์ เฝ้าดูเขา บนผนัง ทุกเย็นวันศุกร์ และเช้าวันเสาร์ เขาก็เป็นปกติกับแม่ของเขาเพื่อช่วยเธอขายปลาให้ชาวเมืองทุกคน. . . . . . .แต่ลอยด์ก็เห็นปู่ของเขาในท้ายเรือของเรือของเขา ไปและกลับ แน่นอนว่าทะเลจะไม่ฆ่าเขา บางทีเรือของเขาเขาก็ล้มเหลวในที่สุด แต่เขาต้องทำมันบางแยก เคย์ บางหาด ไม่มีถนนเข้าถึง และถ้าผู้ใดสามารถอยู่รอดมีเพียงสายเบ็ดและ มีด , ผู้ชายคนนั้นเป็นปู่ของเขา ดังนั้นอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง เด็กชายไปที่ผนังในตอนกลางคืน และมองออกไปในทะเล และรอคนแก่ จนถึงคืนสุดท้าย เมื่อเขาจ้องมองออกไปสู่ทะเลผ่านแผ่นฝน* ชายใหญ่ = พระเจ้า