Table grape (Vitis vinifera L.) is

Table grape (Vitis vinifera L.) is a non-climacteric fruit that is susceptible to fungal infection. Gray mold decay caused by Botrytis cinerea is the major postharvest disease that limits the storage of grapes. Currently, the most common method to control post-harvest diseases of grapes is the use of SO2 gas, either by repeated fumigation in storage rooms, or by packing the grapes in polyethylene-lined boxes with SO2 generators. However, SO2 can damage grapes manifested as bleaching of the berries and discolo-ration of the rachis, and induce allergy phenomena in sensitive individuals, which limit the commercial application of SO2 in many countries ( Sanzani et al., 2012). Therefore, many alternative approaches including chemical treatment with ethanol ( Lurie et al., 2006), chitosan ( Meng et al., 2008) or salt solutions ( Youssef and Roberto, 2014), physical treatment with hot water ( Karabulut et al., 2004), and biological treatment with Cryptococcus laurentii ( Meng et al., 2010) have been explored to control postharvest decay of grapes in the last decade.

Methyl jasmonate (MeJA), a naturally occurring plant growth regulator, mediates diverse developmental processes and defense responses against biotic and abiotic stresses in plants (Creeman and Mullet, 1997). Moreover, MeJA has been shown effective to enhance disease resistance against fungal infection in various harvested fruits such as tomatoes (Ding et al., 2002), sweet cherry (Yao and Tian, 2005), loquat (Cao et al., 2008), peaches (Jin et al., 2009) and Chinese bayberries (Wang et al., 2009). These results suggest that MeJA treatment could be a useful approach to reduce postharvest diseases in horticultural produce. However, the specific defense mechanisms involved in MeJA-induced resistance in harvested fruits are still not well understood. Recently, the MeJA-induced disease resistance against Penicillium citrinum infection in harvested Chinese bayberries was found to be associated with an enhanced capacity to mobilize infection-induced cellular defense responses ( Wang et al., 2014), a phenomenon called ‘priming’ ( Conrath et al., 2002). However, whether defense priming is a common phenomenon of MeJA-induced disease resistance in harvested fruits is unknown. The objectives of this study were first to evaluate the efficacy of MeJA on controlling gray mold decay caused by Botrytis cinerea in harvested table grapes, and then to investigate if the MeJA-induced disease resistance against gray mold decay is associated with priming of defense responses in the fruit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางองุ่น (Vitis vinifera L.) เป็นผลไม้ไม่ใช่ climacteric ที่ไวต่อการติดเชื้อเชื้อรา แม่สีเทาผุเกิดจาก Botrytis cinerea เป็นโรคหลังการเก็บเกี่ยวหลักที่จำกัดการเก็บองุ่น ขณะนี้ วิธีการทั่วไปในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวองุ่นเป็นใช้ก๊าซ SO2 หรือ โดย fumigation ซ้ำในห้องเก็บสัมภาระ โดยบรรจุองุ่นในกล่องพลาสติกเรียงกำเนิด SO2 อย่างไรก็ตาม SO2 สามารถสร้างความเสียหายที่ประจักษ์เป็นฟอกสีครบและอาหาร discolo ของ rachis ใบองุ่น และก่อให้เกิดปรากฏการณ์โรคภูมิแพ้ในที่บุคคลสำคัญ ซึ่งจำกัดพาณิชย์ของ SO2 ในหลายประเทศ (Sanzani et al., 2012) ดังนั้น หลายทางใกล้รวมถึงเคมีบำบัดด้วยเอทานอล (Lurie และ al., 2006), ไคโตซาน (Meng et al., 2008) หรือเกลือโซลูชั่น (Youssef และโรเบอร์โต 2014) กายภาพบำบัด ด้วยน้ำอุ่น (Karabulut et al., 2004), และการบำบัดทางชีวภาพ ด้วย Cryptococcus laurentii (Meng et al., 2010) มีการสำรวจการควบคุมหลังการเก็บเกี่ยวการเสื่อมลงขององุ่นในทศวรรษMethyl jasmonate (MeJA), การเกิดขึ้นตามธรรมชาติพืชเจริญเติบโตควบคุม mediates กระบวนการพัฒนาที่หลากหลายและตอบสนองการป้องกันกับ biotic และ abiotic เครียดในพืช (Creeman และปลา 1997) นอกจากนี้ MeJA ได้รับการแสดงผลเพื่อเพิ่มความต้านทานโรคจากการติดเชื้อเชื้อราต่าง ๆ เก็บเกี่ยวผลไม้เช่นมะเขือเทศ (ดิงและ al., 2002), เชอร์รี่ (ยาวและ Tian, 2005), loquat (Cao et al., 2008), ลูกพีช (จิ้นร้อยเอ็ด al., 2009) และจีน bayberries (Wang et al., 2009) ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า รักษา MeJA อาจจะเป็นแนวทางที่เป็นประโยชน์เพื่อลดโรคหลังการเก็บเกี่ยวในการผลิตเมน อย่างไรก็ตาม ป้องกันกลไกเฉพาะเกี่ยวข้องกับการต้านทานเกิด MeJA ในผลไม้ที่เก็บเกี่ยวจะดียังไม่เข้าใจ ล่าสุด ความต้านทานโรคเกิด MeJA กับ Penicillium citrinum ติดเชื้อเก็บเกี่ยว bayberries จีนพบจะสัมพันธ์กับการเพิ่มกำลังการผลิตระดมคำตอบทำให้เกิดการติดเชื้อการป้องกันโทรศัพท์มือถือ (Wang et al., 2014), ปรากฏการณ์ที่เรียกว่า 'ด้วย' (Conrath et al., 2002) อย่างไรก็ตาม ว่าป้องกันด้วย MeJA เกิดปรากฏการณ์ทั่วไป ต้านทานโรคในผลไม้ที่เก็บเกี่ยวไม่รู้จัก วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้ก่อนเพื่อ ประเมินประสิทธิภาพของ MeJA ในการควบคุมการผุแม่สีเทาเกิดจาก Botrytis cinerea ในเก็บเกี่ยวองุ่น และการตรวจสอบถ้าต้านทานโรคที่เกิดจาก MeJA กับเทาปั้นผุโดยสัมพันธ์กับด้วยป้องกันการตอบสนองในผลไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางองุ่น (Vitis vinifera L. ) เป็นผลไม้ที่ไม่ใช่จุดสำคัญในชีวิตที่มีความไวต่อการติดเชื้อของเชื้อรา การสลายตัวของราสีเทาที่เกิดจากการ Botrytis ซีเนเรียเป็นโรคหลังการเก็บเกี่ยวที่สำคัญที่ จำกัด การจัดเก็บข้อมูลขององุ่น ปัจจุบันวิธีการที่พบมากที่สุดในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวองุ่นคือการใช้ก๊าซ SO2 ไม่ว่าจะโดยการรมควันซ้ำในห้องเก็บของหรือโดยการบรรจุในกล่ององุ่นเรียงรายเอทิลินที่มีเครื่องกำเนิดไฟฟ้า SO2 แต่สามารถสร้างความเสียหาย SO2 องุ่นประจักษ์เป็นฟอกสีของผลเบอร์รี่และ discolo-ปันส่วนของขนนกและทำให้เกิดปรากฏการณ์โรคภูมิแพ้ในบุคคลที่มีความสำคัญที่ จำกัด การประยุกต์ใช้ในเชิงพาณิชย์ของ SO2 ในหลายประเทศ (Sanzani et al., 2012) ดังนั้นวิธีการทางเลือกจำนวนมากรวมทั้งสารเคมีที่มีเอทานอล (Lurie et al., 2006), ไคโตซาน (เม้ง et al., 2008) หรือสารละลายเกลือ (Youssef และโร, 2014), การรักษาทางกายภาพด้วยน้ำร้อน (karabulut et al., 2004) และการรักษาทางชีวภาพกับ Cryptococcus laurentii (เม้ง et al., 2010) ได้รับการสำรวจในการควบคุมการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวองุ่นในทศวรรษที่ผ่านมา. Methyl jasmonate (เชื้อร) ผู้ควบคุมการเจริญเติบโตของพืชธรรมชาติที่เกิดขึ้นไกล่เกลี่ยกระบวนการพัฒนาที่มีความหลากหลายและการป้องกันประเทศ การตอบสนองต่อสิ่งมีชีวิตและความเครียด abiotic ในพืช (Creeman และ Mullet, 1997) นอกจากนี้เชื้อรได้รับการแสดงที่มีประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มความต้านทานโรคจากการติดเชื้อเชื้อราในผลไม้ที่เก็บเกี่ยวต่างๆเช่นมะเขือเทศ (Ding et al., 2002), เชอร์รี่หวาน (ยาวและท่าเตียน, 2005), loquat (Cao et al., 2008) ลูกพีช (จิน et al., 2009) และ bayberries ภาษาจีน (Wang et al., 2009) ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการรักษาเชื้อรอาจจะเป็นวิธีการที่มีประโยชน์ในการลดโรคหลังการเก็บเกี่ยวพืชในการผลิต อย่างไรก็ตามกลไกการป้องกันเฉพาะส่วนร่วมในการต้านทานเชื้อรที่เกิดขึ้นในผลไม้ที่เก็บเกี่ยวยังไม่เข้าใจกันดี เมื่อเร็ว ๆ นี้ความต้านทานโรคเชื้อรที่เกิดขึ้นกับ Penicillium เชื้อ citrinum ในการเก็บเกี่ยวจีน bayberries ถูกพบว่ามีความสัมพันธ์กับกำลังการผลิตที่เพิ่มขึ้นในการระดมการติดเชื้อที่เกิดจากการตอบสนองการป้องกันเซลลูลาร์ (Wang et al., 2014) ปรากฏการณ์ที่เรียกว่า 'รองพื้น (Conrath et al., 2002) แต่ไม่ว่ารองพื้นป้องกันเป็นปรากฏการณ์ที่พบบ่อยของความต้านทานโรคที่เกิดจากเชื้อรในผลไม้ที่เก็บเกี่ยวไม่เป็นที่รู้จัก วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีเป็นครั้งแรกในการประเมินประสิทธิภาพของเชื้อรในการควบคุมการสลายตัวของราสีเทาที่เกิดจากการ Botrytis cinerea มีในองุ่นที่เก็บเกี่ยวแล้วจะตรวจสอบถ้าความต้านทานโรคเชื้อรที่เกิดขึ้นกับการสลายตัวของราสีเทามีความเกี่ยวข้องกับรองพื้นของการตอบสนองการป้องกันใน ผลไม้.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางองุ่นองุ่น vinifera L . ) เป็นไม้ที่มีที่ไม่ไวต่อการติดเชื้อรา สีเทาโมลด์ฟันผุเกิดจาก Botrytis cinerea เป็นสาขาหลังการเก็บเกี่ยวโรคที่ จำกัด การจัดเก็บขององุ่น ในปัจจุบัน วิธีที่พบมากที่สุดในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวองุ่นเป็นใช้แก๊ส SO2 ทั้งโดยการรมซ้ำในบุหรี่กระเป๋า ,หรือ โดยบรรจุในพลาสติกกล่ององุ่นเรียงรายตลอดอย่างนั้น . อย่างไรก็ตาม , SO2 สามารถความเสียหายองุ่นประจักษ์เป็นฟอกขาวของเบอร์รี่และ discolo ปันส่วนของราคิส และทำให้เกิดปรากฏการณ์โรคภูมิแพ้ในบุคคลสําคัญ ซึ่งจำกัดการประยุกต์ใช้ในเชิงพาณิชย์ของ SO2 ในหลายประเทศ ( sanzani et al . , 2012 ) ดังนั้นแนวคิดทางเลือกมากมายรวมทั้งการรักษาทางเคมีด้วยเอทานอล ( ลุรี่ et al . , 2006 ) ไคโตซาน ( เมิง et al . , 2008 ) หรือสารละลายเกลือ ( 30 และ Roberto 2014 ) , การรักษาทางกายภาพกับน้ำร้อน ( karabulut et al . , 2004 ) , และการรักษาทางชีวภาพ กับ คริปโตคอคคัส laurentii ( เมิง et al . , 2010 ) ได้สำรวจเพื่อควบคุมการหลังการเก็บเกี่ยวองุ่นในทศวรรษที่ผ่านมา .

เมทิลจั มเนต ( ตาราง ) เกิดขึ้นตามธรรมชาติสารควบคุมการเจริญเติบโตของพืช กระบวนการพัฒนาที่หลากหลายและการป้องกัน mediates การตอบสนองต่อความเครียดในพืชและสิ่งมีชีวิตสิ่งมีชีวิต ( creeman และปลากระบอก , 1997 ) นอกจากนี้ ตารางได้ถูกแสดงที่มีประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มความต้านทานต่อโรคเชื้อราต่างๆ ในการเก็บเกี่ยวผลไม้เช่นมะเขือเทศ ( Ding et al . , 2002 ) , เชอร์รี่หวาน ( และเทียนยาว2005 ) , Loquat ( เคา et al . , 2008 ) , ลูกพีช ( จิน et al . , 2009 ) และ bayberries จีน ( Wang et al . , 2009 ) ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า ตารางการรักษาอาจเป็นวิธีที่มีประโยชน์ในการลดโรคหลังการเก็บเกี่ยวในการผลิต อย่างไรก็ตาม เฉพาะกลไกการป้องกันที่เกี่ยวข้องกับตารางกระตุ้นความต้านทานในเก็บเกี่ยวผลไม้ยังไม่ค่อยดีครับ เมื่อเร็วๆ นี้ตารางที่ชักนำความต้านทานต่อโรคการติดเชื้อ Penicillium citrinum ในจีน bayberries เก็บเกี่ยวพบว่ามีความเกี่ยวข้องกับการเพิ่มความจุ เพื่อระดมการตอบสนองการป้องกันการติดเชื้อของเซลล์ ( Wang et al . , 2010 ) , ปรากฏการณ์ที่เรียกว่า ' ปั๊ม ' ( conrath et al . , 2002 ) อย่างไรก็ตามรองพื้นป้องกันไม่ว่าจะเป็นปรากฏการณ์ที่พบบ่อยของตารางและความต้านทานโรคในการเก็บเกี่ยวผลไม้ที่ไม่รู้จัก การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาก่อนเพื่อประเมินประสิทธิภาพของตารางในการควบคุมเชื้อรา Botrytis cinerea สีเทาผุเกิดจากในการเก็บเกี่ยวองุ่นตารางแล้วจะตรวจสอบถ้าตารางชักนำความต้านทานต่อโรคเน่าราสีเทามีความเกี่ยวข้องกับรองพื้นของการป้องกันการตอบสนองในผลไม้