Apart from the inhibitory effect of

Apart from the inhibitory effect of excessive sugar content on yeast growth and fermentation, the production of excessive amounts of ethanol, coming from harvest of over-ripe grapes, is known to inhibit the uptake of solutes (e.g. sugars and amino acids) and to inhibit yeast growth rate, viability and fermentation capacity. The concentration of ethanol, as stated, can have an effect on yeast as it is a physiological toxin. The physiological basis of ethanol toxicity is complex and not well understood, but it appears that ethanol mainly impacts upon membrane structural integrity and membrane permeability (Pretorius, 2000). Resistance to ethanol toxicity is strain dependent, and factors increasing resistance are linked to decreased membrane permeability, for example the uptake of palmitic acid into the cell. Several factors are known to enhance the inhibitory effects of ethanol. These factors include high fermentation temperatures, nutrient limitation (especially oxygen, nitrogen, lipids and magnesium ions) and metabolic by products, such as other alcohols, aldehydes, esters, organic acids (especially octanoic and decanoic acids), certain fatty acids, and carbonyl and phenolic compounds. The effect of ethanol on suppression of sugar uptake by cells has been documented, and this effect is increased with increasing temperature. Higher alcohols are even more toxic than ethanol, but normally do not occur in high enough concentrations during a normal fermentation to cause problems (Pretorius, 2000). Cell viability and sensitivity to alcohol toxicity are increased at higher sugar levels, and above 250 g/l, the likelihood of a stuck fermentation increases considerably (Jackson, 2000c), with ethanol production declining significantly. The producer is confronted with the dilemma that, while ethanol is the major desired metabolic product of grape juice fermentation, it is also a toxin that can lead to sluggish or stuck fermentations. A sluggish fermentation is more likely in small volume fermentations and occurs when the yeast ferment slowly and sometimes stop before the medium is dry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากลิปกลอสไขผลของน้ำตาลมากเกินไปเนื้อหาเจริญเติบโตของยีสต์และการหมัก การผลิตเอทานอล มาจากการเก็บเกี่ยวองุ่นสุกเกิน จำนวนเกินเป็นรู้จักยับยั้งการดูดธาตุอาหารของ solutes (เช่นน้ำตาลและกรดอะมิโน) และยับยั้งการเจริญเติบโตของยีสต์หมัก ชีวิต และอัตรากำลัง ความเข้มข้นของเอทานอล ตามที่ระบุไว้ สามารถมีผลกระทบยีสต์ซึ่งเป็นสารพิษที่สรีรวิทยา สรีรวิทยาพื้นฐานของความเป็นพิษของเอทานอลจะซับซ้อน และไม่เข้าใจกัน แต่ปรากฏว่าเอทานอลส่วนใหญ่ส่งผลกระทบต่อความสมบูรณ์ของโครงสร้างของเมมเบรนและเยื่อ permeability (Pretorius, 2000) ทนต่อความเป็นพิษของเอทานอลจะต้องใช้อ้างอิง และเชื่อมโยงกับลดเมมเบรน permeability ปัจจัยที่เพิ่มความต้านทาน ตัวอย่างดูดซับของกรด palmitic ลงในเซลล์ ปัจจัยหลายอย่างรู้จักกันเพื่อเพิ่มผลลิปกลอสไขของเอทานอล ปัจจัยเหล่านี้ได้แก่อุณหภูมิการหมักสูง ธาตุอาหารจำกัด (โดยเฉพาะออกซิเจน ไนโตรเจน โครงการ และแมกนีเซียมประจุ) และเผาผลาญสินค้า อื่น ๆ alcohols, aldehydes, esters กรดอินทรีย์ (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง octanoic และ decanoic กรด), บางที่ กรดไขมัน carbonyl และม่อฮ่อมกัน ผลของเอทานอลปราบปรามการดูดซับน้ำตาลโดยเซลล์มีการจัดทำเอกสาร และลักษณะพิเศษนี้จะเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มอุณหภูมิ Alcohols สูงมีพิษยิ่งกว่าเอทานอล แต่โดยปกติไม่เกิดขึ้นในสูงความเข้มข้นเพียงพอในระหว่างการหมักปกติเพื่อทำให้เกิดปัญหา (Pretorius, 2000) ชีวิตเซลล์และละเอียดอ่อนต่อความเป็นพิษของแอลกอฮอล์เพิ่มระดับน้ำตาลสูงขึ้น และเหนือ 250 g/l ของหมักดองที่ติดเพิ่มขึ้นมาก (Jackson ซี 2000), กับการผลิตเอทานอลลดลง significantly ผู้ผลิตจะเผชิญกับความลำบากใจว่า ในขณะที่เอทานอล เป็นวิชาที่ต้องการเผาผลาญผลิตภัณฑ์ของน้ำองุ่นหมัก นอกจากนี้ยังมีพิษที่สามารถนำไปหมักแหนมที่ซบเซา หรือติด หมักซบเซาเป็นโอกาสในปริมาตรเล็ก ๆ หมักแหนม และเกิดความสับสนอลหม่านต่อยีสต์ที่จะช้า และบางครั้งไล่ก่อนสื่อจะแห้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกเหนือจากผลการยับยั้งของปริมาณน้ำตาลมากเกินไปในการเจริญเติบโตของยีสต์และการหมักการผลิตในปริมาณที่มากเกินไปของเอทานอลที่มาจากการเก็บเกี่ยวองุ่นเกินสุกเป็นที่รู้จักกันในการยับยั้งการดูดซึมของสารละลาย (เช่นน้ำตาลและกรดอะมิโน) และการยับยั้งการ อัตราการเติบโตของยีสต์ที่มีศักยภาพและความสามารถในการหมัก ความเข้มข้นของเอทานอลตามที่ระบุไว้จะมีผลกระทบกับยีสต์มันเป็นสารพิษของร่างกาย พื้นฐานทางสรีรวิทยาของความเป็นพิษของเอทานอลมีความซับซ้อนและไม่เข้าใจดี แต่ปรากฏว่าเอทานอลส่วนใหญ่เป็นผลกระทบกับโครงสร้างเมมเบรนความซื่อสัตย์และการซึมผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ (Pretorius, 2000) ความต้านทานต่อความเป็นพิษของเอทานอลเป็นสายพันธุ์ขึ้นอยู่กับปัจจัยและความต้านทานที่เพิ่มขึ้นจะเชื่อมโยงกับการลดการซึมผ่านเยื่อหุ้มเช่นดูดซึมของกรดปาล์มิติเข้าไปในเซลล์ หลายปัจจัยที่เป็นที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มการยับยั้งเอทานอล ปัจจัยเหล่านี้รวมถึงอุณหภูมิที่สูงหมักข้อ จำกัด ของสารอาหาร (โดยเฉพาะออกซิเจนไนโตรเจนไขมันและแมกนีเซียมไอออน) และการเผาผลาญโดยผลิตภัณฑ์เช่นแอลกอฮอล์อื่น ๆ aldehydes, เอสเทอกรดอินทรีย์ (octanoic โดยเฉพาะอย่างยิ่งและกรด decanoic), กรดไขมันบางอย่างและคาร์บอนิล และสารประกอบฟีนอล ผลของเอทานอลในการปราบปรามการดูดซึมน้ำตาลจากเซลล์ได้รับการรับรองและผลกระทบนี้จะเพิ่มขึ้นตามอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น แอลกอฮอล์ที่สูงขึ้นมีมากขึ้นกว่าเอทานอลเป็นพิษ แต่ปกติไม่ได้เกิดขึ้นในระดับความเข้มข้นสูงพอในระหว่างการหมักปกติจะทำให้เกิดปัญหา (Pretorius, 2000) เซลล์ที่มีชีวิตและความไวต่อความเป็นพิษของแอลกอฮอล์จะเพิ่มขึ้นในระดับที่สูงกว่าน้ำตาลและเหนือ 250 g / l, โอกาสของการเพิ่มขึ้นของการหมักติดมาก (แจ็คสัน, 2000C) ด้วยการผลิตเอทานอลลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ผู้ผลิตจะต้องเผชิญกับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าในขณะที่เอทานอลเป็นผลิตภัณฑ์การเผาผลาญอาหารที่สำคัญที่ต้องการของน้ำองุ่นหมักก็ยังเป็นสารพิษที่สามารถนำไปสู่​​การหมักซบเซาหรือติดอยู่ หมักซบเซามีโอกาสมากขึ้นในกระบวนการหมักปริมาณขนาดเล็กและเกิดขึ้นเมื่อหมักยีสต์ช้าและบางครั้งก็หยุดก่อนที่สื่อจะแห้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกเหนือจากผลยับยั้งของปริมาณน้ำตาลมากเกินไปในการเจริญเติบโตของยีสต์และหมัก , การผลิตในปริมาณที่มากเกินไปของเอทานอลที่มาจากผลผลิตขององุ่นสุก เป็นที่รู้จักกันในการยับยั้งการดูดซึมของสารอินทรีย์ เช่น น้ำตาลและกรดอะมิโน ) และยับยั้งการเจริญเติบโตของยีสต์และความจุของการหมัก ความเข้มข้นของเอทานอล ตามที่ระบุจะมีผลต่อยีสต์เป็นสารพิษทางสรีรวิทยา พื้นฐานทางสรีรวิทยาของพิษเอทานอลที่ซับซ้อนและไม่เข้าใจกัน แต่ปรากฏว่า เอทานอลส่วนใหญ่ผลกระทบต่อความสมบูรณ์ของโครงสร้างเยื่อเยื่อซึมผ่าน ( และ พรีโตเรียส , 2000 ) ความต้านทานต่อพิษเอทานอลขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ และปัจจัยที่เพิ่มความต้านทานที่ลดลง การซึมผ่านเมมเบรน ,ตัวอย่างเช่นการใช้กรดปาล์มิติคในเซลล์ หลายปัจจัยที่เป็นที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มผลยับยั้งของเอทานอล ปัจจัยเหล่านี้รวมถึงอุณหภูมิการหมักธาตุอาหารสูง มีข้อจำกัด โดยเฉพาะออกซิเจน ไนโตรเจน และไขมัน และแมกนีเซียมไอออน ) และการเผาผลาญโดยผลิตภัณฑ์อื่นเช่นแอลกอฮอล์ , สารประกอบอัลดีไฮด์ เอสเทอร์ กรดอินทรีย์ ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งออกทาโนอิก และไตรราสา )บาง กรดไขมัน และคาร์บอนิล และสารประกอบฟีนอล . ผลกระทบของเอทานอลในการปราบปรามการดูดน้ำตาล โดยเซลล์ ได้รับเอกสาร และผลกระทบนี้จะเพิ่มขึ้นตามอุณหภูมิ แอลกอฮอล์ที่สูงขึ้นจะยิ่งเป็นพิษมากกว่าเอทานอล แต่ปกติจะไม่เกิดขึ้น ในระดับความเข้มข้นสูงพอในระหว่างการหมัก ( ปกติจะทำให้เกิดปัญหา พรีโตเรียส , 2000 )เซลล์และความไวต่อพิษแอลกอฮอล์จะเพิ่มขึ้นในระดับที่สูงขึ้น น้ำตาล และสูงกว่า 250 g / L , โอกาสของติดเชื้อเพิ่มขึ้นมาก ( แจ็คสัน 2000c ) กับการผลิตเอทานอลลดลง signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ . ผู้ผลิตจะเผชิญกับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่ขณะที่เอทานอลเป็นสาขาที่ต้องการการเผาผลาญผลิตภัณฑ์จากการหมักน้ำผลไม้องุ่นมันยังมีพิษที่สามารถทำให้เฉื่อยชา หรือติด fermentations . การหมักซบเซามีแนวโน้มใน fermentations ปริมาณขนาดเล็กและเกิดขึ้นเมื่อยีสต์หมักช้าและบางครั้งหยุดก่อนกลางแห้ง