And the silken, sad, uncertain rust

And the silken, sad, uncertain rustling of each purple curtain

Thrilled me filled me with fantastic terrors never felt before;

So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating

“’Tis some visitor entreating entrance at my chamber door

Some late visitor entreating entrance at my chamber door;

This it is and nothing more.”


Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer,

“Sir,” said I, “or Madam, truly your forgiveness I implore;

But the fact is I was napping, and so gently you came rapping,

And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door,

That I scarce was sure I heard you”—here I opened wide the door;

Darkness there and nothing more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และ rustling ซิลเก้น เศร้า ไม่แน่นอนของแต่ละม่านสีม่วง ตื่นเต้นฉันเติมฉัน terrors น่าอัศจรรย์ที่ไม่เคยรู้สึกก่อน ดัง นั้นตอนนี้ จะยังคงการเต้นของหัวใจ ยืนซ้ำ "'Tis บางเยี่ยมชมที่ entreating เข้าที่ประตูห้องของฉัน เข้าชมบางสายที่ entreating เข้าที่ประตูห้องของฉัน นี้เป็นแล้วไม่มีอะไรเพิ่มเติม" ปัจจุบันชีวิตของฉันเติบโตแข็งแกร่ง hesitating นั้นไม่ กล่าวว่า "ที่รัก "หรือท่าน ผู้หญิง ล้างบาปอย่างแท้จริงของคุณผมขอร้อง แต่ความจริง ฉันได้นอนนก และดังนั้นเบา ๆ คุณมาแร็ป และให้รวย ๆ คุณมาเคาะ เคาะที่ประตูห้องของฉัน ที่ขาดแคลนได้แน่ได้ยินคุณ " — ที่นี่เปิดกว้างประตู มีความมืดและไม่มีอะไรเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และไหมเศร้าพึมพำความไม่แน่นอนของม่านแต่ละสีม่วงตื่นเต้นฉันเต็มไปด้วยความหวาดกลัวที่ยอดเยี่ยมไม่เคยรู้สึกมาก่อนเพื่อที่ว่าตอนนี้ยังคงเต้นของหัวใจของฉันที่ฉันยืนซ้ำ"พ่อผู้เข้าชมขอร้องทางเข้าบางที่ประตูห้องของฉันบางผู้เข้าชมในช่วงปลายขอร้องทางเข้าที่ประตูห้องของฉัน. นี่มันคืออะไรและไม่มีอะไรมาก "ปัจจุบันจิตวิญญาณของฉันเติบโตที่แข็งแกร่ง; ลังเลใจแล้วไม่มีอีกต่อไป"เซอร์" บอกว่าผม "หรือท่านผู้หญิงอย่างแท้จริงการให้อภัยของคุณผมขอ; แต่ความจริงก็คือผมกำลังหลับและอื่น ๆ เบา ๆ ที่คุณมาเคาะและเพื่อให้รางคุณมาแตะแตะที่ประตูห้องของฉันหายากที่ผมแน่ใจว่าผมได้ยินคุณ "-here ผมเปิดกว้างประตู; มืดมีและไม่มีอะไรเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และไหม เศร้า เสียงที่ไม่แน่นอนของแต่ละม่านสีม่วง

ตื่นเต้นฉันเติมเต็มฉันด้วยความสยดสยองที่ยอดเยี่ยมที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ;

แล้วตอนนี้ ยังคง การเต้นของหัวใจ ผมยืนพูด

" ' Tis บางผู้เข้าชม entreating ทางเข้าที่ประตูห้องฉัน

ช้า entreating ทางเข้าที่ประตูห้อง ผู้ เข้า ชม ของฉัน ;

นี่มันไม่มีอะไรมากกว่านั้น "


ตอนนี้จิตวิญญาณของฉันเติบโตดีลังเลแล้วไม่มี

" ท่านกล่าวว่า " ฉัน " หรือท่านแท้จริงของคุณ การให้อภัย ผมอ้อนวอน ;

แต่ความจริงแล้ว ฉันก็หลับไป และดังนั้น คุณมาเคาะเบา ๆ , และอื่น ๆ

มาเคาะ เคาะที่ประตูห้องของผม

ผมก็มั่นใจว่าผมบาง ได้ยินว่าคุณ " ฉันเปิดได้กว้าง ประตู ;

ความมืดตรงนั้นและไม่มีอะไรเพิ่มเติม