All that day he traveled, laying hi

All that day he traveled, laying his course by the rounding sun. The forest seemed interminable; nowhere did he discover a break in it, not even a woodman's road. He had not known that he lived in so wild a region. There was something uncanny in the revelation.

By nightfall he was fatigued, footsore, famishing. The thought of his wife and children urged him on. At last he found a road which led him in what he knew to be the right direction. It was as wide and straight as a city street, yet it seemed untraveled. No fields bordered it, no dwelling anywhere. Not so much as the barking of a dog suggested human habitation. The black bodies of the trees formed a straight wall on both sides, terminating on the horizon in a point, like a diagram in a lesson in perspective. Overhead, as he looked up through this rift in the wood, shone great garden stars looking unfamiliar and grouped in strange constellations. He was sure they were arranged in some order which had a secret and malign significance. The wood on either side was full of singular noises, among which--once, twice, and again--he distinctly heard whispers in an unknown tongue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดวันนั้นเขาเดินทางไปวางหลักสูตรของเขาจากดวงอาทิตย์ปัดเศษ ป่าดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด; ไม่มีที่ไหนเขาก็ค้นพบแบ่งในมันไม่ได้เป็นถนนพรานของ เขาไม่รู้จักว่าเขาอาศัยอยู่ในป่าเพื่อให้ภูมิภาค มีบางอย่างที่ลึกลับในการเปิดเผยเป็น. ค่ำเขาก็เหนื่อยเท้าบวม, famishing ความคิดของภรรยาของเขาและลูก ๆ ของเขาในการกระตุ้น ในที่สุดเขาก็พบว่าถนนซึ่งนำเขาในสิ่งที่เขารู้ว่าเป็นทิศทางที่ถูกต้อง มันเป็นที่กว้างและตรงตามถนนในเมือง แต่มันดูเหมือนไม่เคยท่องเที่ยว ไม่มีรายการใด ๆ ที่ล้อมรอบมันไม่มีที่อยู่อาศัยที่ใดก็ได้ ไม่ให้มากที่สุดเท่าที่เห่าของสุนัขที่แนะนำมีมนุษย์อาศัยอยู่ ร่างกายสีดำของต้นไม้ที่เกิดขึ้นตรงผนังทั้งสองข้างยกเลิกบนขอบฟ้าในจุดเช่นแผนภาพในบทเรียนในมุมมอง ค่าใช้จ่ายในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมองผ่านความแตกแยกในไม้นี้ดาวส่องสวนที่ดีมองหาที่ไม่คุ้นเคยและจัดกลุ่มในกลุ่มดาวแปลก เขาก็มั่นใจว่าพวกเขาจะถูกจัดอยู่ในลำดับบางอย่างที่มีความสำคัญเป็นความลับและมุ่งร้าย ไม้ทั้งสองข้างเต็มไปด้วยเสียงเอกพจน์หมู่ที่ - ครั้งสองครั้งและอีกครั้ง - เขาชัดเจนได้ยินเสียงกระซิบในลิ้นที่ไม่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดในวันนั้นเขาเดินทางวางหลักสูตรของเขาจากการปัดเศษของดวงอาทิตย์ ป่าดูยืดยาด ; ไม่มีที่ไหนเขาค้นพบทำลายมัน แม้แต่ชายตัดไม้ถนน เขาไม่รู้มาก่อนว่าเขาอาศัยอยู่ในป่าเพื่อภูมิภาค มีบางอย่างที่แปลกในการเปิดเผย

ตอนพลบค่ำเขาเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า เท้าระบม famishing . ความคิดของภรรยาและลูกให้กับเขาในที่สุดเขาก็พบถนนซึ่งนำเขาในสิ่งที่เขารู้ เป็นทิศทางที่ถูกต้อง มันเป็นกว้างและตรงตามถนนในเมือง แต่ดูเหมือน untraveled . ไม่มีทุ่งนาล้อมรอบ ไม่มีที่พักอาศัย ไม่มีแม้กระทั่งเสียงเห่าของสุนัขชี้ให้เห็นการอยู่อาศัยของมนุษย์ ร่างสีดำของต้นไม้รูปแบบที่ผนังตรงทั้งสองข้าง พ้นขอบฟ้าในประเด็นเช่นแผนภาพในบทเรียนในมุมมอง เหนือศีรษะ เขาเงยหน้าขึ้นมองผ่านช่องว่างในป่าส่องดาวสวนมากดูไม่คุ้นเคยและจัดกลุ่มในกลุ่มดาวแปลก เขามั่นใจว่าการจัดเรียงของดวงดาวมีความหมายชั่วร้ายและเป็นความลับ . ป่าสองข้างทางเต็มไปด้วยเอกพจน์เสียงระหว่างที่ . . . สักครั้ง สองครั้งและอีกครั้ง . . . เขาได้ยินเสียงกระซิบเป็นภาษาแปลกๆ