The southern of the Shaanxi Provinc

The southern of the Shaanxi Province in central China is a region of great magnitude for water conservation. Long term anthropogenic interference in terms of deforestation and inappropriate land use has dramatically accelerated soil erosion in this region. A field experiment in the Shangnan County using 33 small erosion plots of 7 m2 in size was carried out to determine and compare the soil loss and surface runoff from five vegetation covers and three levels of slope gradient (> 10°–≤ 20°, > 20°–≤ 30°, and > 30°). The five vegetation covers embraced the most frequent rural land-use forms in the study area: farmlands including horticulture (tea plantation with peanut as an intercrop) and agriculture (maize in a winter-wheat–summer-maize rotation) activities, grasslands that have developed on abandoned farmlands, and forestlands including low and high forests (Chinese cork-oak coppices and pine plantations, respectively). The change in the runoff among the vegetation covers and slope gradients was high but not as significantly pronounced as for the change in the soil loss. Results showed that the slope gradient has an impact on the runoff and soil loss: the greater the slope gradient the higher the potential for runoff and soil loss. In addition, results exhibited that the rate of erosion is substantially affected by changes in vegetation cover. Farmlands generated the highest runoff and soil loss, whereas the tea plantations at slopes > 30° were most susceptible to erosion. Grasslands had less runoff and soil loss than farmlands. Forestlands provided evidence for their suitability for soil and water conservation in the study area, as negligible soil-losses in comparison to the other vegetation covers were generated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทางตอนใต้ของจังหวัดมณฑลส่านซีภาคกลางของจีนมีพื้นที่ขนาดใหญ่สำหรับการอนุรักษ์น้ำ รบกวนมาของมนุษย์ในแง่ ของการทำลายป่า และไม่เหมาะสมที่ดินใช้ระยะยาวได้อย่างมากเร่งการพังทลายของดินในภูมิภาคนี้ ทดลองฟิลด์ในเขต Shangnan ใช้ผืนเล็กกัดเซาะ 33 7 m2 ขนาดถูกดำเนินการตรวจสอบ และเปรียบเทียบในดินสูญเสียและผิวไหลบ่าจากครอบคลุมพืชห้าและไล่ระดับความชันได้ 3 ระดับ (> 10° – ≤ 20°, > 20° – ≤ 30° และ > 30°) ครอบคลุมพืชห้ากอดแบบชนบทที่ดินใช้บ่อยในพื้นที่ศึกษา: ถีได้แก่พืชสวน (ไร่ชากับถั่วลิสงเป็น intercrop การ) และกิจกรรมเกษตร (ข้าวโพดในหมุนหนาวข้าวสาลีร้อนข้าวโพด) grasslands ที่ได้พัฒนาถีละทิ้ง และ forestlands รวมทั้งป่าสูง และต่ำ (coppices คอร์กโอ๊กจีนและสวนสน ตามลำดับ) การเปลี่ยนแปลงไหลบ่าครอบคลุมพืชและไล่ระดับสีลาดไม่สูง แต่ออกเสียงไม่เป็นอย่างมากสำหรับการเปลี่ยนแปลงในการสูญเสียดิน ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า การไล่ระดับความลาดชันมีผลในการสูญเสียดินและไหลบ่า: ยิ่งลาดระดับสีสูงโอกาสที่ไหลบ่าและดินขาดทุน นอกจากนี้ ผลการจัดแสดงว่า อัตราการกัดเซาะมากผลจากการเปลี่ยนแปลงในพืชปก ถีขึ้นสูงสุดที่ไหลบ่าและการสูญเสียดิน ในขณะที่การปลูกชาที่ลาด > 30° สุดไวต่อการกัดเซาะ ขาดทุนน้อยที่ไหลบ่าและดินกว่าถี grasslands ได้ Forestlands มีหลักฐานสำหรับความเหมาะสมของการอนุรักษ์ดินและน้ำในพื้นที่ศึกษา เป็นดินขาดระยะ โดยครอบคลุมพืชพรรณอื่น ๆ ที่สร้างขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางตอนใต้ของมณฑลส่านซีจังหวัดในภาคกลางของประเทศจีนเป็นภูมิภาคท​​ี่มีขนาดที่ดีสำหรับการอนุรักษ์น้ำ ระยะยาวการรบกวนของมนุษย์ในแง่ของการตัดไม้ทำลายป่าและการใช้ที่ดินที่ไม่เหมาะสมได้พังทลายของดินเร่งอย่างมากในภูมิภาคนี้ ทดลองใน Shangnan County โดยใช้ 33 แปลงเล็ก ๆ ของการกัดเซาะ 7 m2 ขนาดได้รับการดำเนินการในการตรวจสอบและเปรียบเทียบการสูญเสียดินและไหลบ่าผิวจากห้าครอบคลุมพืชและสามระดับของการไล่ระดับความลาดชัน (> 10 °-≤ 20 °,> 20 ° 30 °-≤และ> 30 °) ห้าพืชครอบคลุมกอดบ่อยที่สุดรูปแบบการใช้ประโยชน์ที่ดินในชนบทในพื้นที่ศึกษา: นารวมทั้งพืชสวน (ไร่ชาที่มีถั่วลิสงเป็นแซม) และการเกษตร (ข้าวโพดในการหมุนฤดูหนาวข้าวสาลีฤดูร้อนข้าวโพด) กิจกรรมทุ่งหญ้าที่มี พัฒนาบนผืนดินที่ถูกทอดทิ้งและ forestlands ป่ารวมทั้งต่ำและสูง (coppices จีนก๊อกไม้โอ๊คและสวนสนตามลำดับ) การเปลี่ยนแปลงในการไหลบ่าหมู่ครอบคลุมพืชและการไล่ระดับสีความลาดชันสูง แต่ไม่เป็นที่เด่นชัดอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการเปลี่ยนแปลงในการสูญเสียดิน ผลการศึกษาพบว่าการไล่ระดับความลาดชันมีผลกระทบต่อการไหลบ่าและการสูญเสียดิน: มากขึ้นทางลาดชันที่สูงกว่าศักยภาพในการไหลบ่าและการสูญเสียดิน นอกจากนี้ผลแสดงว่าอัตราการกัดเซาะได้รับผลกระทบอย่างมากจากการเปลี่ยนแปลงในพืชคลุม นาที่สร้างขึ้นไหลบ่าสูงสุดและการสูญเสียดินในขณะที่ไร่ชาที่ลาด> 30 °ส่วนใหญ่ไวต่อการชะล้างพังทลาย ทุ่งหญ้ามีการไหลบ่าน้อยลงและการสูญเสียดินกว่านา forestlands ให้หลักฐานสำหรับความเหมาะสมของพวกเขาสำหรับการอนุรักษ์ดินและน้ำในพื้นที่ศึกษาที่เป็นความสูญเสียดินเล็กน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับพืชอื่น ๆ ครอบคลุมถูกสร้างขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาคใต้ของมณฑลส่านซีในภาคกลางของจีนเป็นเขตของขนาดใหญ่เพื่อการอนุรักษ์น้ำ การรบกวนของมนุษย์ในระยะยาวในแง่ของการตัดไม้ทำลายป่าและการใช้ที่ดินไม่เหมาะสมได้ เช่นเร่งการชะล้างพังทลายของดิน ในภูมิภาคนี้สนามทดลองใน Shangnan County ใช้ 33 ขนาดเล็กกัดเซาะแปลงขนาด 7 ตารางเมตร มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการสูญเสียดิน และน้ำผิวดินที่ไหลจากพืช 5 ครอบคลุมสามระดับความลาดชัน ( > 10 °–≤ 20 องศา , > 20 °–≤ 30 องศา และ 30 องศา ) 5 พืชคลุมกอดบ่อยที่สุดในชนบทใช้รูปแบบในพื้นที่ศึกษานา รวมทั้งพืชสวน ไร่ชา กับถั่วลิสงเป็นพืชแซม ) และเกษตร ( ข้าวโพดข้าวสาลีข้าวโพดในฤดูหนาวและฤดูร้อนหมุน ) กิจกรรม ทุ่งหญ้าที่มีการพัฒนาในนาร้าง และ forestlands รวมทั้งต่ำและป่า ( จีน coppices ไม้โอ๊คไม้ก๊อกและสน ( ตามลำดับ )การเปลี่ยนแปลงในดินของพืชคลุมและลาดไล่ระดับสีสูงแต่ไม่เป็นอย่างเด่นชัดสำหรับเปลี่ยนในการสูญเสียดิน ผลการศึกษาพบว่า ความชันลาดส่งผลกระทบน้ำไหลบ่าและการสูญเสียดิน : มากขึ้นลาดเนินสูงน้ำไหลบ่าและการสูญเสียศักยภาพของดิน นอกจากนี้ผลการวิจัยพบว่าอัตราการได้รับผลกระทบอย่างมากจากการเปลี่ยนแปลงครอบคลุมพืช นาสร้างน้ำท่าสูงสุดและการสูญเสียดิน ส่วนสวนชาที่ลาด > 30 องศามีความไวมากที่สุดต่อการกัดเซาะ ทุ่งหญ้ามีน้ำท่าน้อยลงและการสูญเสียดินมากกว่านา . forestlands ให้หลักฐานเพื่อความเหมาะสมของพวกเขาเพื่อการอนุรักษ์ดินและน้ำในพื้นที่ศึกษาเป็นกระจอกดินขาดทุนในการเปรียบเทียบเพื่อครอบคลุมพืชผักอื่น ๆถูกสร้างขึ้น