So, Marmalade decided to go for a w

So, Marmalade decided to go for a walk to see if he could find his tree. He didn't like walking anywhere very much, but if he didn't have a tree, then he wouldn't have baked beans, because he was FAR too lazy to go to the shops for his beans, and besides, they just didn't taste the same if they were store bought. Marmalade was such a snob!

Marmalade walked down his path, angry that his tree had disappeared like that. He walked to the end of his street where he met Dougbert. Dougbert was a friendly alley cat.

"Hello, Marmalade. What's the matter? You look angry." Dougbert asked.

"My baked bean tree is missing. Have you seen it?" Marmalade grunted in reply.

"No, Marmalade, I haven't. Why has it gone? Have you been watering it properly?" Dougbert replied.

"I never water my tree. That's far too much work." Marmalade said, and with that he gave a 'humph' and walked off, with his head high in the air, swishing his tail around like he didn't have a care in the World.

As Marmalade walked around the corner, he came to the grocery shop. Now, they sold baked beans in there, but Marmalade never bought them from here - his own beans from his special tree were far better. Roger, the Tomcat was working in the shop.

"Hello, Marmalade! Why do you look so sad?" Roger asked.

"My baked bean tree has gone missing and I don't know why. Have you seen it anywhere?" Marmalade demanded.

"Well, no, I haven't. Have you been looking after it properly, by weeding it regularly?"

"Why should I bother weeding around my tree? I'm too busy. That's far too much work." Marmalade said angrily and with that he gave a 'humph' and walked off, with his head high in the air, swishing his tail around like he didn't have a care in the World.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้นมาร์มาเลดตัดสินใจที่จะไปเดินเล่นเพื่อดูว่าเขาสามารถหาต้นไม้ของเขา เขาไม่ชอบเดินที่ใดก็ได้อย่างมาก แต่ถ้าเขาไม่ได้มีต้นไม้แล้วเขาจะได้ไม่ถั่วอบ, เพราะเขาเป็นคนขี้เกียจเกินไปที่จะไปร้านค้าสำหรับถั่วของเขาและนอกจากพวกเขาเพียงแค่ didn 't ลิ้มรสเดียวกันถ้าพวกเขาซื้อเก็บ แยมเป็นเช่นเห่อ!
_
แยมเดินลงเส้นทางของเขา,โกรธที่ต้นไม้ของเขาได้หายไปเช่นเดียวกับที่ เขาเดินไปยังจุดสิ้นสุดของถนนของเขาซึ่งเขาได้พบ dougbert dougbert เป็นแมวซอยที่เป็นมิตร

"สวัสดีแยม. มีเรื่องอะไร? คุณมองโกรธ." dougbert ถาม

"ต้นถั่วอบของฉันหายไป. มีคุณเห็นมัน" แยม grunted ในการตอบกลับ

"ไม่มีแยมฉันไม่ได้. ทำไมท่านมีมันหายไปได้รับการรดน้ำมันถูกต้องหรือไม่" dougbert ตอบ

"ฉันไม่เคยน้ำต้นไม้ของฉัน. ที่ทำงานมากเกินไปไกล." มาร์มาเลดกล่าวและว่าเขาให้ 'ฮึ' และเดินออกไปกับหัวของเขาสูงในอากาศ, swishing หางของมันไปรอบ ๆ เหมือนเขาไม่ได้มีการดูแลในโลก

เป็นแยมเดินไปรอบ ๆ มุมที่เขามาถึงร้านขายของชำ ตอนนี้พวกเขาขายถั่วอบในนั้นแต่แยมไม่เคยซื้อพวกเขาจากที่นี่ - ถั่วของเขาเองจากต้นไม้พิเศษของเขาอยู่ไกลดีกว่า โรเจอร์โพงเป็นคนที่ทำงานอยู่ในร้าน

"Hello, แยม! ทำไมคุณดูเศร้า?" โรเจอร์ถาม

"ต้นถั่วอบของฉันได้หายไปและฉันไม่ทราบว่าทำไม. มีคุณเห็นมันทุกที่" แยมเรียกร้อง

"ดีไม่มีฉันไม่ได้. คุณได้รับการมองหลังจากที่มันถูกต้องโดยการกำจัดวัชพืชอย่างสม่ำเสมอ? "

" ทำไมฉันควรกังวลกำจัดวัชพืชรอบต้นไม้ของฉัน ฉันยุ่งเกินไป ที่ไกลทำงานมากเกินไป. "แยมกล่าวด้วยความโกรธและด้วยความที่เขาให้ 'ฮึ' และเดินออกไปกับหัวของเขาสูงในอากาศ, swishing หางของมันไปรอบ ๆ เหมือนเขาไม่ได้มีการดูแลในโลก.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้น Marmalade ตัดสินใจไปเดินเล่นดูถ้าเขาพบต้นไม้ของเขา ไม่ชอบเดินได้มาก แต่ถ้าเขาไม่มีต้นไม้ แล้วเขาจะไม่ได้อบถั่ว เพราะเขาขี้เกียจเกินไปไปร้านสำหรับถั่วของเขา และสำรอง พวกเขาเพียงไม่ได้รสเหมือนกันว่าพวกร้านค้าที่ซื้อ Marmalade คือ snob ดังกล่าว

Marmalade เดินลงเส้นทางของเขา โกรธว่า ต้นไม้ของเขาได้หายไปเช่นนั้น เขาเดินตามถนนของเขาที่เขาได้พบ Dougbert Dougbert ถูกแมวซอยมิตร

"Hello, Marmalade เรื่องคืออะไร คุณดูโกรธ" Dougbert ถาม

"ถั่วอบต้นไม้ของฉันหายไป มีคุณเห็นมันหรือไม่" Marmalade grunted ตอบกลับ

"ไม่ Marmalade ฉันไม่ ทำไมมันได้หายไปไหน มีคุณถูกน้ำนั้นถูกต้อง" Dougbert ตอบกลับ

"ฉันไม่มีน้ำต้นไม้ของฉัน ที่ได้ทำงานมากเกินไป" กล่าวว่า marmalade และที่ เขาให้เป็น 'humph' และเดินเข้าออก มีพระเศียรสูงในอากาศ swishing หางของเขารอบ ๆ เหมือนไม่ได้มีการดูแลในโลก

เป็น Marmalade เดินเที่ยว เขามาซื้อร้านขายของชำ ตอนนี้ พวกเขาขายถั่ว มี แต่ Marmalade ไม่เคยซื้อได้จากที่นี่ - ถั่วของเขาเองจากต้นไม้พิเศษของเขาได้ดี ทำ roger ทอมแคทงานในร้าน

"Hello, Marmalade ทำไมคุณมองเศร้าดังนั้น" โรเจอร์ถาม

"ถั่วอบต้นไม้ของฉันได้หายไปหายไป และฉันไม่ทราบสาเหตุ ได้คุณเห็นที่ใด" Marmalade แค่

"ดี ไม่ ฉันไม่ มีคุณแล้วมองตามมาได้อย่างถูกต้อง, โดย weeding มันเป็นประจำหรือไม่"

"ทำไมควรฉันรำคาญ weeding รอบต้นไม้ของฉัน ฉันไม่ ที่ได้ทำงานมากเกินไป" Marmalade กล่าว angrily และด้วยที่ เขาให้เป็น 'humph' และเดินเข้าออก มีพระเศียรสูงในอากาศ swishing หางของเขารอบ ๆ เหมือนไม่ได้มีการดูแลในโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำให้แยมผิวส้มตัดสินใจแล้วว่าจะไปสำหรับการเดินเล่นเพื่อไปยังดูว่าเขาจะสามารถค้นหาทรีของเขา เขาไม่ชอบเดินไปถึงยังได้ทุกที่เป็นอย่างมากแต่ถ้าเขาไม่มีต้นไม้ที่เขาจะไม่ได้มีถั่วอบเพราะเขาอยู่ไกลออกไปไกลมากเกินไปเพื่อไปยังร้านค้าต่างๆได้สำหรับถั่วของเขาและอีกอย่างพวกเขาไม่เพียงไม่ได้รสชาติเหมือนกับที่หากพวกเขาเป็นจัดเก็บซื้อ แยมผิวส้มเป็นผู้ดีนั้น

แยมผิวส้มออกเดินไปตามเส้นทางของเขาโกรธว่าต้นไม้ของเขาได้หายตัวไปอย่างนั้น. เขาเดินไปจนสุดทางของถนนของเขาซึ่งเขาได้พบ dougbert dougbert เป็นแมวที่มีทางเดินที่เต็มไปด้วย มิตรภาพ

"สวัสดีแยมผิวส้ม. เป็นอะไร คุณดูโกรธ" dougbert ถาม

"ทรีถั่วอบอย่างสดใหม่ของฉันเป็นไม่มี คุณเคยเห็นได้หรือไม่?"บ่นงึมงำแยมผิวส้มในการตอบกลับอีเมล

"แยมผิวส้มไม่มีผมไม่ได้ เหตุใดจึงมีไปแล้ว คุณได้รับการยั่วน้ำลายมันถูกต้องหรือไม่?" dougbert ตอบ

"ฉันไม่เคยน้ำทรีของฉัน ซึ่งในงานอย่างมาก"แยมผิวส้มกล่าวและว่าเขาทำให้"ฮื้อ'และเดินจากไปพร้อมด้วยหัวของเขาในอากาศที่ตัวขวับๆหางของเขาโดยรอบเหมือนกับว่าเขาไม่ได้มีการดูแลในโลกนี้

เป็นแยมผิวส้มเดินไปโดยรอบมุมเขาก็มาถึงร้านขายของชำ ในตอนนี้พวกเขาขายถั่วอบอยู่ในห้องนั้นแต่แยมผิวส้มไม่เคยซื้อมาจากที่นี่ - ถั่วของเขาเองจากทรีแบบพิเศษของเขาได้มากยิ่งขึ้น Roger แมวคราวที่ทำงานอยู่ในร้าน

"สวัสดีแยมผิวส้ม! ทำไมคุณจึงดูเศร้าหรือไม่?" Roger ถาม

"ต้นถั่วอบอย่างสดใหม่ของฉันมีหายและผมไม่รู้ว่าทำไม คุณเคยเห็นที่ไหนหรือไม่?"แยมผิวส้มถาม

"รวมทั้งไม่มีผมไม่ได้ คุณกำลังมองหาหลังจากที่ถูกต้องโดยนั่นเองเป็นประจำหรือไม่?"

"ทำไมผมจะรำคาญนั่นเองโดยรอบทรีของฉัน ผมยุ่งมากเกินไป ซึ่งในงานอย่างมาก"แยมผิวส้มกล่าวว่า"ด้วยความโกรธและพร้อมด้วยที่เขาทำให้"ฮื้อ'และเดินจากไปพร้อมด้วยหัวของเขาในอากาศที่ตัวขวับๆหางของเขาโดยรอบเหมือนกับว่าเขาไม่ได้มีการดูแลในโลก.