Frying oil at a high temperature (a

Frying oil at a high temperature (approximately 180 C or over)
is a very common processing method, used to prepare foods of vegetable
and animal origin (Santos, Cruz, Cunha, & Casal, 2013;
Zhang, Saleh, Chen, & Shen, 2012). During this phase, many reactions
occur, such as oxidation, hydrolysis, isomerisation and polymerisation,
and the frying oil decomposes into a variety of volatile
compounds and monomeric and polymeric products, capable of
influencing not only the sensory and health quality, but also the
shelf life of the fried product. Some of those compounds are, in fact,
responsible for the pleasant flavour, taste and the typical crispness
and golden colour when food is fried under appropriate conditions.
However, free radicals, trans-fatty acids, conjugated linoleic acids
and some oxidised volatile products (acrolein and other a,b-unsaturated
aldehydes) are known to be responsible for the off-flavour
and negative effects on human health (Juárez, Osawa, Acuña,
Sammán, & Gonçalves, 2011; Katragadda, Fullana, Sidhu, &
Carbonell-Barrachina, 2010; Mozaffarian, 2006; Santos et al.,
2013; Zhang et al., 2012; Zhu, Wang, Zhu, & Koga, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทอดน้ำมันที่อุณหภูมิสูง (ประมาณ 180 องศาเซลเซียส หรือมากกว่า)เป็นวิธีการประมวลผลมากทั่วไป ใช้ในการเตรียมอาหารของพืชและจุดเริ่มต้นของสัตว์ (ซานโตส ครูซ กูนยา และ Casal, 2013เตียว ศอลิห เฉิน และ Shen, 2012) ในระหว่างขั้นตอนนี้ หลายปฏิกิริยาเกิดขึ้น ออกซิเดชัน ไฮโตรไลซ์ isomerisation และ polymerisationและน้ำมันทอด decomposes เข้าระเหยสารและ monomeric และชนิดผลิตภัณฑ์ ความสามารถในการชักไม่เพียงแต่รับรู้และสุขภาพคุณภาพ แต่การอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์ที่ทอด ของสารประกอบที่มี ความเป็นจริงชอบรสชาติดี รสชาติ และ crispness ทั่วไปและทองสีเมื่อเป็นทอดอาหารภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสมอย่างไรก็ตาม อนุมูลอิสระ กรดไขมันทรานส์ กลวงกรด linoleicและบางผลิตภัณฑ์ระเหย oxidised (acrolein และอื่น ๆ a, b-ในระดับที่สมaldehydes) ทราบว่าจะรับผิดชอบปิดรสชาติและลบผลกระทบสุขภาพ (Juárez Osawa AcuñaSammán, & Gonçalves, 2011 Katragadda, Fullana, Sidhu, &Carbonell-Barrachina, 2010 Mozaffarian, 2006 ซานโตส et al.,2013 เตียว et al., 2012 ซู วัง ซู และโค กะ 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำมันทอดที่อุณหภูมิสูง (ประมาณ 180 C หรือมากกว่า)
เป็นวิธีการประมวลผลที่พบบ่อยมากที่ใช้ในการเตรียมอาหารของพืช
และสัตว์ (ซานโตสตาครูซ, นานี่และ Casal, 2013;
จาง Saleh เฉินและเชน 2012) ช่วงนี้หลายปฏิกิริยา
เกิดขึ้นเช่นการเกิดออกซิเดชันจองจำ isomerisation และโพลิเมอร์,
และน้ำมันทอดสลายตัวลงไปในความหลากหลายของการระเหย
สารและผลิตภัณฑ์พอลิเมอ monomeric และความสามารถในการ
มีอิทธิพลต่อไม่เพียง แต่คุณภาพทางประสาทสัมผัสและสุขภาพ แต่ยัง
เก็บรักษา ชีวิตของผลิตภัณฑ์ทอด บางส่วนของสารเหล่านี้จะในความเป็นจริง
ผู้รับผิดชอบสำหรับรสชาติที่ถูกใจรสชาติและความกรอบทั่วไป
และสีทองเมื่ออาหารทอดภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสม.
อย่างไรก็ตามอนุมูลอิสระกรดไขมันทรานส์กรดไลโนเลอิกผัน
และบางผลิตภัณฑ์เหลี่ยมระเหย ( acrolein และอื่น ๆ ที่มี b-ไม่อิ่มตัว
ลดีไฮด์) เป็นที่รู้จักกันที่จะเป็นผู้รับผิดชอบในการออกรสชาติ
และผลกระทบเชิงลบต่อสุขภาพของมนุษย์ (Juárez, Osawa, Acuña,
Samman และGonçalves 2011; Katragadda, Fullana, ซิดและ
Carbonell-Barrachina 2010; Mozaffarian 2006. ซานโตส, et al,
2013; Zhang et al, 2012;. จู้วังจู้และโคกะ, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทอดในน้ำมันที่อุณหภูมิสูง ( ประมาณ 180 องศา หรือมากกว่า )
คือการประมวลผลทั่วไปมาก วิธีที่ใช้ในการเตรียมอาหารของพืช และสัตว์
( Santos , ครูซ , Cunha , & casal 2013 ;
Zhang , ซาเลห์ เฉิน เฉิน & , 2012 ) ในระหว่างขั้นตอนนี้ มีปฏิกิริยา
เกิดขึ้น เช่น ปฏิกิริยาไฮโดร isomerisation ที่มี
และ , และน้ำมันทอดสลายตัวลงในความหลากหลายของระเหย
และการเกิดสารประกอบและผลิตภัณฑ์ที่สามารถไม่เพียง แต่ประสาทสัมผัส
มีอิทธิพลต่อสุขภาพและคุณภาพ แต่ยัง
ยืดอายุของผลิตภัณฑ์ทอด . บางส่วนของสารเหล่านี้ในความเป็นจริง
ชอบรสชาติที่ถูกใจ รสชาติ และความกรอบสีทองและสีทั่วไป
เมื่ออาหารทอดภายใต้สภาวะที่เหมาะสม
อย่างไรก็ตาม , อนุมูลอิสระ , trans กรดไขมันconjugated linoleic กรด
และบางผลิตภัณฑ์ระเหยหมด ( โคลีน และ อื่น ๆ , b-unsaturated
aldehydes ) เป็นที่รู้จักกันเป็นผู้รับผิดชอบออกกลิ่น
และลบผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์ ( จู ซัวเรซ โอซาวะ , ACU , 15 A ,
samm . kgm N , &กอนทา Alves , 2011 ; katragadda fullana sidhu , , , &
คาร์โบเนล barrachina , 2010 ; mozaffarian , 2006 ; ซานโตส et al . ,
2013 ; Zhang et al . , 2012 ; จู วัง จู้& Koga , 2001 )