A drug is any substance other than

A drug is any substance other than food, that when inhaled, injected, smoked, consumed, absorbed via a patch on the skin or dissolved under the tongue causes a physiological change in the body.[2][3]

In pharmacology, a pharmaceutical drug, also called a medication or medicine, is a chemical substance used to treat, cure, prevent, or diagnose a disease or to promote well-being.[2] Traditionally drugs were obtained through extraction from medicinal plants, but more recently also by organic synthesis.[4] Pharmaceutical drugs may be used for a limited duration, or on a regular basis for chronic disorders.[5]
Etymology
In English, the noun "drug" is thought to originate from Old French "drogue", possibly deriving later into "droge-vate" from Middle Dutch meaning "dry barrels", referring to medicinal plants preserved in them.[14] The transitive verb "to drug" (meaning intentionally administer a substance to someone, often without their knowledge) arose later and invokes the psychoactive rather than medicinal properties of a substance.[15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาเสพติดคือ สารใด ๆ นอกเหนือจากอาหาร ที่เมื่อสูดดม ฉีด รมควัน ใช้ ดูดซึมผ่านแพทช์บนผิวหนัง หรือใต้ลิ้นละลายทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาในร่างกาย [2] [3]ในเภสัชวิทยา ยาเสพติดยา ยัง เรียกว่ายาหรือยา เป็นสารเคมีที่ใช้ใน การรักษา รักษา ป้องกัน หรือวินิจฉัยโรค หรือ การส่งเสริมความเป็น [2] ซึ่งยาเสพติดได้มาจากการสกัดจากพืชสมุนไพร แต่มากขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ผู้สังเคราะห์สารอินทรีย์ [4] ยาเสพติดอาจใช้ระยะเวลาที่จำกัด หรือเป็นประจำสำหรับโรคเรื้อรัง [5]ศัพทมูลวิทยาภาษาอังกฤษ คำนาม "ยา" เป็นความคิดมาจากฝรั่งเศสเก่า "drogue" อาจเกิดภายหลังเป็น "droge-vate" จากกลางดัตช์ "ถังแห้ง" หมายถึง อ้างอิงถึงพืชสมุนไพรที่เก็บรักษาไว้ใน [14]สกรรมกริยา "เพื่อยาเสพติด" (หมายถึง การตั้งใจจัดการสารกับผู้อื่น มักจะไม่มีความรู้) เกิดขึ้นในภายหลัง และเรียกใช้คุณสมบัติทางจิต มากกว่าทางยาของสาร [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาเสพติดเป็นสารอื่น ๆ ที่ไม่ใช่อาหารใด ๆ ว่าเมื่อสูดดมฉีดรมควัน, การบริโภคดูดซึมผ่านทางแพทช์บนผิวหนังหรือละลายใต้ลิ้นทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาในร่างกาย. [2] [3]

ในเภสัชวิทยายา ยาเสพติดที่เรียกว่ายาหรือยาเป็นสารเคมีที่ใช้ในการรักษา, ป้องกันหรือการวินิจฉัยโรคหรือเพื่อส่งเสริมความเป็นอยู่. [2] ตามเนื้อผ้ายาเสพติดที่ได้รับมาจากการสกัดจากพืชสมุนไพร แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้โดย การสังเคราะห์สารอินทรีย์. [4] ยาเสพติดยาอาจจะใช้สำหรับระยะเวลาที่ จำกัด หรือเป็นประจำสำหรับความผิดปกติเรื้อรัง. [5]
รากศัพท์
ในภาษาอังกฤษคำนาม "ยาเสพติด" เป็นความคิดที่มาจากภาษาฝรั่งเศสโบราณ "drogue" อาจสืบมา มาเป็น "droge-vate" จากความหมายดัตช์กลาง "บาร์เรลแห้ง" หมายถึงพืชสมุนไพรที่เก็บรักษาไว้ในพวกเขา. [14] สกรรมกริยา "ยาเสพติด" (หมายถึงเจตนาในการจัดการสารไปยังคนมักจะไม่มีความรู้ของพวกเขา) ที่เกิดขึ้นในภายหลัง และเรียกทางจิตมากกว่าสรรพคุณทางยาของสาร. [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาเป็นสารใด ๆนอกจากอาหาร เมื่อสูดดม , ฉีด , รมควัน , บริโภค , ซึมผ่านแพทช์บนผิวหนังหรือละลายใต้ลิ้นทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาในร่างกาย [ 2 ] [ 2 ]ทางเภสัชวิทยา ยา ยา ยา หรือที่เรียกว่ายา คือสารเคมีที่ใช้ในการรักษา , การรักษา , ป้องกัน หรือวินิจฉัยโรค หรือการส่งเสริมความเป็นอยู่ [ 2 ] ซึ่งได้ผ่านการสกัดยาจากสมุนไพร แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ โดยการสังเคราะห์สารอินทรีย์ [ 4 ] เภสัชกรรมยา อาจจะใช้ สำหรับระยะเวลาที่ จำกัด หรือเป็นประจําโรคเรื้อรัง [ 5 ]นิรุกติศาสตร์ภาษาอังกฤษ , คำนาม " ยา " กำลังคิดว่า มาจากภาษาฝรั่งเศสเก่า " อาจจะใช้ฉมวกมาแทง " ภายหลัง " droge เวส " จากความหมาย " ดัตช์กลางแห้งถัง " หมายถึง พืชสมุนไพรที่เก็บรักษาไว้ในพวกเขา . [ 14 ] กริยา“สกรรมกริยายา " ( หมายถึง ตั้งใจจะให้สารมี มัก โดยปราศจากความรู้ ) เกิดขึ้นในภายหลัง และเรียกใช้รายการ psychoactive มากกว่าคุณสมบัติทางสมุนไพรของสาร [ 15 ]