The first endeavor to build a sanct

The first endeavor to build a sanctuary for Athena Parthenos on the site of the present Parthenon was begun shortly after the Battle of Marathon (c. 490–488 BC) upon a solid limestone foundation that extended and leveled the southern part of the Acropolis summit. This building replaced a hekatompedon (meaning "hundred-footer") and would have stood beside the archaic temple dedicated to Athena Polias ("of the city"). The Older or Pre-Parthenon, as it is frequently referred to, was still under construction when the Persians sacked the city in 480 BC and razed the Acropolis.[4][27]

The existence of both the proto-Parthenon and its destruction were known from Herodotus,[28] and the drums of its columns were plainly visible built into the curtain wall north of the Erechtheum. Further material evidence of this structure was revealed with the excavations of Panagiotis Kavvadias of 1885–90. The findings of this dig allowed Wilhelm Dörpfeld, then director of the German Archaeological Institute, to assert that there existed a distinct substructure to the original Parthenon, called Parthenon I by Dörpfeld, not immediately below the present edifice as had been previously assumed.[29] Dörpfeld's observation was that the three steps of the first Parthenon consisted of two steps of Poros limestone, the same as the foundations, and a top step of Karrha limestone that was covered by the lowest step of the Periclean Parthenon. This platform was smaller and slightly to the north of the final Parthenon, indicating that it was built for a wholly different building, now completely covered over. This picture was somewhat complicated by the publication of the final report on the 1885–90 excavations, indicating that the substructure was contemporary with the Kimonian walls, and implying a later date for the first temple.[30]

If the original Parthenon was indeed destroyed in 480, it invites the question of why the site was left a ruin for thirty-three years. One argument involves the oath sworn by the Greek allies before the Battle of Plataea in 479 BC[31] declaring that the sanctuaries destroyed by the Persians would not be rebuilt, an oath from which the Athenians were only absolved with the Peace of Callias in 450.[32] The mundane fact of the cost of reconstructing Athens after the Persian sack is at least as likely a cause. However, the excavations of Bert Hodge Hill led him to propose the existence of a second Parthenon, begun in the period of Kimon after 468 BC.[33] Hill claimed that the Karrha limestone step Dörpfeld thought was the highest of Parthenon I was in fact the lowest of the three steps of Parthenon II, whose stylobate dimensions Hill calculated at 23.51 by 66.888 metres (77.13 ft × 219.45 ft).

One difficulty in dating the proto-Parthenon is that at the time of the 1885 excavation the archaeological method of seriation was not fully developed; the careless digging and refilling of the site led to a loss of much valuable information. An attempt to make sense of the potsherds found on the acropolis came with the two-volume study by Graef and Langlotz published in 1925–33.[34] This inspired American archaeologist William Bell Dinsmoor to attempt to supply limiting dates for the temple platform and the five walls hidden under the re-terracing of the Acropolis. Dinsmoor concluded that the latest possible date for Parthenon I was no earlier than 495 BC, contradicting the early date given by Dörpfeld.[35] Further, Dinsmoor denied that there were two proto-Parthenons, and that the only pre-Periclean temple was what Dörpfeld referred to as Parthenon II. Dinsmoor and Dörpfeld exchanged views in the American Journal of Archaeology in 1935

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิถีทางแรกเพื่อสร้างเป็นที่พักสำหรับ Parthenos เด็นบนหน้าที่ปัจจุบันได้เริ่มหลังจากการต่อสู้ของมาราธอน (ราว 490 – 488 BC) เมื่อรากฐานหินปูนแข็งที่ขยาย และผ่านทางตอนใต้ของซัมมิทรโพ อาคารนี้แทน hekatompedon (ความหมาย "ร้อยท้ายกระดาษ") และจะได้ยืนอยู่ข้างวัดพวกเพื่ออธีนา Polias ("ของเมือง") Older หรือก่อนหน้าที่ มักมีการอ้างอิงถึง ได้ยังคงอยู่ระหว่างการก่อสร้างเมื่อ Persians การไล่ออกการเมืองในพ.ศ. 480 และพินาศวอดวายกดส่ง[4][27]การดำรงอยู่ของทั้งสองโปรโตปรินท์และทำลายของได้รู้จักจากเฮอรอโดทัส, [28] และกลองของคอลัมน์ถูกอุปมาเห็นในผนังม่านจาก Erechtheum เพิ่มเติม หลักฐานวัสดุของโครงสร้างนี้ถูกเปิดเผยกับทิศของ Panagiotis Kavvadias จาก 1885 – 90 ผลการวิจัยของแหล่งโบราณคดีนี้ได้วิลเฮล์ม Dörpfeld แล้วผู้อำนวยการ สถาบันโบราณคดีเยอรมัน เพื่อยืนยันรูปว่า มีอยู่ substructure หมดไปปรินท์เดิม เรียกหน้าที่ฉัน โดย Dörpfeld ด้านล่าง edifice ปัจจุบันเป็นมีสันนิษฐานก่อนหน้านี้ทันทีไม่[29] Dörpfeld สังเกตได้ว่า ขั้นตอนที่สามของปรินท์แรกประกอบด้วยสองขั้นตอนของหินปูน Poros เหมือนกับมูลนิธิ และขั้นตอนด้านบนของหินปูน Karrha ที่ถูกครอบคลุม โดยขั้นต่ำของปรินท์ Periclean แพลตฟอร์มนี้มีขนาดเล็ก และเล็กน้อยทางทิศเหนือของหน้าที่สุดท้าย ระบุว่า สร้างขึ้นแตกต่างกันทั้งหมดอาคาร ตอนนี้สมบูรณ์ครอบคลุมกว่า ภาพนี้ค่อนข้างซับซ้อน โดยการเผยแพร่รายงานทิศ 1885 – 90 ระบุว่า substructure ที่อยู่ร่วมสมัยกับผนัง Kimonian และหน้าที่หลังการวัดแรกสุดท้าย[30]ถ้าปรินท์เดิมถูกทำลายแน่นอนใน 480 เชิญคำถามที่ว่าทำไมเว็บไซต์เหลือทำลายสามสิบสามปี อาร์กิวเมนต์หนึ่งเกี่ยวข้องกับการสาบานสาบาน โดยพันธมิตรกรีกก่อนที่จะไม่สามารถสร้างการต่อสู้ของ Plataea ใน 479 BC [31] ประกาศที่แซงค์ทำลาย โดยที่ Persians สาบานซึ่ง Athenians ที่มีเฉพาะให้อภัยกับสันติภาพ Callias ใน 450[32] โลกีย์ความจริงต้นทุนของการบูรณะเอเธนส์หลังกระสอบทรายเปอร์เซียเป็นสาเหตุที่อาจเป็น อย่างไรก็ตาม ทิศของฮิลล์ Hodge ร่วมนำเขาเสนอการดำรงอยู่ของหน้าที่สอง เริ่มต้นในรอบระยะเวลาของ Kimon หลัง 468 BC[33] เขาอ้างว่า ขั้นตอนที่หินปูน Karrha Dörpfeld คิดสูงสุดของหน้าที่ผมในความเป็นจริงต่ำสุดสามขั้นตอนของหน้าที่ II ขนาด stylobate เขาคำนวณ 23.51 โดย 66.888 เมตร (77.13 ฟุต × 219.45 ฟุต)ปัญหาหนึ่งในการโปรโตหน้าที่คือเวลาขุด 1885 seriation วิธีทางโบราณคดีได้ไม่เต็มพัฒนา ขุดสะเพร่าและเติมของไซต์นำไปสู่การสูญเสียข้อมูลที่สำคัญมาก ความพยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของ potsherds ที่พบบนกดส่งมาพร้อมกับการศึกษาสองเสียง โดยสนับสนุน และ Langlotz ประกาศใน 1925 – 33[34] ซึ่งแรงบันดาลใจจากอเมริกัน archaeologist William Bell Dinsmoor พยายามที่จะจัดหาวันแพลตฟอร์มวัดและกำแพงห้าที่ซ่อนอยู่ภายใต้การใหม่ terracing ของกดส่งจำกัด Dinsmoor สรุปที่ล่าสุดตามวันที่ในหน้าที่ผมไม่ก่อนหน้า 495 BC, contradicting วันเริ่มต้นโดย Dörpfeld[35] เพิ่มเติม Dinsmoor ปฏิเสธว่า มีสองโปรโต-Parthenons และที่ วัดก่อน Periclean เดียวมีอะไร Dörpfeld เรียกว่าหน้าที่ II Dinsmoor และ Dörpfeld แลกเปลี่ยนมุมมองในสมุดอเมริกันโบราณคดีในปี 1935

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความพยายามครั้งแรกที่จะสร้างวิหารเพื่ออาเธน่า พาร์ธีนอสบนเว็บไซต์ของปัจจุบัน ? เริ่มในไม่ช้าหลังจากศึกมาราธอน ( C . 490 ( 488 BC ) เมื่อของแข็งหินปูน มูลนิธิที่ขยายและปรับระดับภาคใต้ของสุดยอดเมืองบริวารตึกนี้เปลี่ยน hekatompedon ( ความหมาย " ร้อยท้าย " ) และจะต้องยืนข้างโบราณวัดที่ทุ่มเทให้กับอาเธน่า polias ( " เมือง " ) เก่า หรือ pre Parthenon , มันมักจะเรียกเป็นยังอยู่ภายใต้การก่อสร้างเมื่อเปอร์เซียไล่ออกเมืองใน พ.ศ. 480 และ razed Acropolis . [ 4 ] [ 27 ]

การดำรงอยู่ของทั้งสองจึง Parthenon และทำลายเป็นที่รู้จักจากเฮโรโดตุส [ 28 ] และกลองของคอลัมน์ของข้อมูลที่สร้างขึ้นในผนังเหนือของอีเรคธี ม . หลักฐานเพิ่มเติมของโครงสร้างนี้ถูกเปิดเผยด้วยการขุดค้นของ panagiotis kavvadias ของ 1885 – 90 ผลของขุดนี้อนุญาตให้ D ö rpfeld วิล ,แล้วผู้อำนวยการของสถาบันโบราณคดีเยอรมัน เพื่อยืนยันว่าอยู่ที่แตกต่างกับต้นฉบับของวิหารพาร์เธนอน Parthenon โดยเรียกว่า D ö rpfeld , ไม่ได้ทันทีด้านล่าง ปัจจุบันวิหารที่ได้รับก่อนหน้านี้คิดว่า [ 29 ] D ö rpfeld สังเกตว่าสามขั้นตอนแรกของ Parthenon ประกอบด้วยสองขั้นตอนของ โพโรซหินปูน เช่นเดียวกับพื้นฐานและขั้นตอนด้านบนของ karrha หินปูนที่ถูกครอบคลุม โดยขั้นต่ำสุดของ periclean Parthenon . แพลตฟอร์มนี้มีขนาดเล็กและเล็กน้อยทางตอนเหนือของ Parthenon สุดท้ายระบุว่ามันถูกสร้างขึ้นสำหรับอาคารที่แตกต่างกันทั้งหมดตอนนี้ครอบคลุมทั้งหมดแล้ว ภาพนี้คือค่อนข้างซับซ้อนโดยสิ่งพิมพ์ของรายงานขั้นสุดท้ายใน 1885 – 90 การขุดค้นแสดงว่าของยังร่วมสมัยกับผนัง kimonian และบอกว่า วันหลังให้วัดแรก [ 30 ]

ถ้าเดิมถูกทำลายใน Parthenon 480 , เชิญชวนคำถามที่ว่าทำไมเว็บไซต์ที่ถูกทิ้งทำลาย 33 ปีอาร์กิวเมนต์หนึ่งเกี่ยวข้องกับคำสาบานสาบานโดยพันธมิตรกรีก ก่อนที่การต่อสู้ของพลาเทียใน 479 ก่อนคริสต์ศักราช [ 31 ] ประกาศว่า เสฉวนถูกทำลายโดยชาวเปอร์เซียจะไม่ถูกสร้าง คำสาบาน ซึ่งชาวเอเธนส์ก็ยกโทษให้กับความสงบสุขของคัลลิอัส 450 [ 32 ] ความจริงทางโลกของต้นทุนจากเอเธนส์ หลังจาก กระสอบเปอร์เซียเป็นอย่างน้อย น่าจะเป็นสาเหตุ อย่างไรก็ตามการขุดค้นของเบิร์ต ฮ็อดจ์ฮิลล์ทำให้เขาเสนอการมีอยู่ของที่สอง Parthenon , เริ่มในช่วงเวลาของคิมอนหลังจากพ.ศ. 468 . [ 33 ] เขาอ้างว่า karrha หินปูนขั้น D ö rpfeld คิดว่าสูงสุดของ ? ฉันได้ในความเป็นจริงสุดสามขั้นตอนของวิหารพาร์เธนอน 2 มิติที่มี stylobate ฮิลล์ คำนวณที่ 23.51 โดย 66.888 เมตร ( 77.13 ฟุต× 219.45 ฟุต ) .

ปัญหาหนึ่งในเดทก่อน ? คือว่าในช่วงเวลาของการขุดค้นทางโบราณคดี 2428 วิธีการ seriation ยังไม่พัฒนาเต็มที่ การประมาท การขุด และการเติมสินค้าของเว็บไซต์ที่นำไปสู่การสูญเสียข้อมูลที่มีคุณค่ามาก พยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของ potsherds พบบน Acropolis มาด้วยสองเล่มและตีพิมพ์ในการศึกษาโดย graef langlotz 1925 – 33[ 34 ] แรงบันดาลใจนี้นักโบราณคดีชาวอเมริกัน วิลเลียม เบลล์ dinsmoor พยายามที่จะจัดหาจำกัดวันที่วัดแพลตฟอร์มและห้าผนังที่ซ่อนอยู่ภายใต้ Re terracing ของเมืองบริวาร สรุปได้ว่า ล่าสุดได้รับ dinsmoor วันที่ ? ผมไม่เร็วกว่าก่อนคริสต์ศักราช 495 , ขัดแย้งกับก่อนวันที่ระบุโดย D ö rpfeld [ 35 ] เพิ่มเติม dinsmoor ปฏิเสธว่า มี 2 parthenons ก่อน ,และที่เพียงก่อน periclean เป็นวัดอะไร D ö rpfeld เรียกว่าวิหารพาร์เธนอน 2 dinsmoor และ D ö rpfeld แลกเปลี่ยนมุมมองในวารสารอเมริกันโบราณคดีใน 2478