As expected, the reader would not a

As expected, the reader would not approach any of the novels in the series for their literary qualities, but rather from curiosity. Chester’s Magic Island is structured in thirty short chapters, each written by a different student, mostly Thais (if not all). What the reader expects from such a work of fiction is to get a glimpse into the Asian students’ mind and try to understand the way they view the world around them.

Chester’s Magic Island has a fairly good start as it concentrates on the life of Pol and Sri, two youngsters from rural Thailand. The narrative follows their rise into social status and wealth as they leave the poor village where they were born to go and work in Bangkok and then the USA. While abroad, the focus of the story moves on Chester, their baby boy, and his experiences in the USA. On their return to Thailand, Chester is sent to an international school in Bangkok where, as primary school student, he befriends Tom.

When Tom is killed in a robbery, Chester withdraws into isolation and depression. Three years later he is moved to another international school where he makes friends with Christine, a girl in his class. Until this point the novel had a decent structure, promising a bildungsroman with its focus on the psychological and moral growth of Chester. By now the reader wishes to know what will happen to Chester as he further develops his relationship with Christine and grows from a child to a teenager and eventually an adult.

Unfortunately, this fail proof storyline is dropped in the favor of a trip to a magic island. Although the main idea of all the adventures and challenges Chester is involved into while on the magic island is to strengthen his character, the story makes a tedious read. Chester’s arrival on the magic island means the start of a new friendship with Leo, a fantasy animal that looks like a lion, has wings and can speak. Chester and Leo embark on a journey to the center of the island where, allegedly, there’s a monster. This monster had killed Leo’s family and only after they find the courage to kill him can Chester return home.

On their journey, Chester and Leo meet a score of talking animals, plants and what not, all of which pose a challenge to the two travelers. Many of chapters have obvious influences from well-known books for children, such as Robinson Crusoe, Gulliver’s Travels and Alice’s Adventures in Wonderland.

The genre of the novel shifts almost from one chapter to the other, thus creating a frustrating read. Elements of fantasy, fairy tales, and fables are to be found at various times within the text. When Chester and Leo finally find the monster’s cave they realize that things are not what they seem. This is maybe the novel’s biggest flaw: it lacks a well planned story line. It seems that the authors of the chapters remembered very little of what had been previously written and constructed their chapter plots from scratch. After over one hundred pages of annoying (mis)adventures, Chester eventually finds his way back to the real world.

Now, there is no question that the student-writers put a lot of effort into writing their novel and for that they must be congratulated. I guess the biggest reward for their work was the publication of their novel into a real book. What I feel compelled to criticize is the poor editing of the novel. A lack of narrative structure, endless repetition (sleep, find food, eat, walk, get lost), awkward language, and the absence of an overall vision made me spend three days on a thin book that usually takes me no more than a day to read.

One would think that, in the twelve years that passed between the completion of the novel and its publication, the editors had enough time to improve the narrative so that it would make a smooth read. It is then no surprise that the undergraduate students find the novel difficult and, as one of the lecturers who teach the novels in The Turnabout Series admitted, they find it hard to connect to.

The last pages of the novel are dedicated to other titles from Assumption University Press, but I feel that what is missing is a brief presentation of the student-writers themselves. After all, they are the stars of this collective writing project!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่คาดหวังของผู้อ่านจะไม่เข้าใกล้ใด ๆ ของนิยายในซีรีส์วรรณกรรมสำหรับคุณภาพของพวกเขา แต่จากการอยากรู้อยากเห็น เชสเตอร์เวทมนตร์เกาะมีโครงสร้างในสามสิบบทสั้นแต่ละที่เขียนโดยนักเรียนที่แตกต่างกันซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนไทย (ถ้าไม่ทั้งหมด)สิ่งที่ผู้อ่านคาดหวังจากการทำงานของนิยายคือการได้รับการมองแ​​วบเดียวในใจของนักเรียนเอเชียและพยายามที่จะเข้าใจวิธีที่พวกเขามองโลกรอบตัวพวกเขา.

เชสเตอร์เวทมนตร์เกาะมีจุดเริ่มต้นที่ดีเป็นธรรมตามที่ได้มุ่งเน้นที่ชีวิต ของ Pol และศรีสองเด็กจากชนบทไทยการเล่าเรื่องต่อไปนี้การเพิ่มขึ้นของพวกเขาในสถานะทางสังคมและความมั่งคั่งที่พวกเขาออกจากหมู่บ้านที่ยากจนที่พวกเขาเกิดไปและทำงานในกรุงเทพฯแล้ว usa ในขณะที่ต่างประเทศให้ความสำคัญกับเรื่องย้ายไปเชสเตอร์, เด็กทารกของพวกเขาและประสบการณ์ของเขาในสหรัฐอเมริกา เมื่อพวกเขากลับมาประเทศไทย, เชสเตอร์ถูกส่งไปยังโรงเรียนนานาชาติในกรุงเทพฯซึ่งเป็นนักเรียนโรงเรียนประถมมาตีเขาทอม.

เมื่อทอมถูกฆ่าตายในการปล้น, เชสเตอร์ถอนตัวในการแยกและภาวะซึมเศร้า สามปีต่อมาเขาจะถูกย้ายไปยังอีกโรงเรียนนานาชาติที่เขาทำให้ความเป็นเพื่อนกับคริสตินสาวในชั้นเรียนของเขา จนถึงจุดนิยายเรื่องนี้มีโครงสร้างที่ดีมีแนวโน้ม Bildungs​​roman กับมุ่งเน้นการเจริญเติบโตทางด้านจิตใจและคุณธรรมของเชสเตอร์โดยขณะนี้ผู้อ่านที่มีความประสงค์จะรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเชสเตอร์ต่อไปในขณะที่เขาพัฒนาความสัมพันธ์ของเขากับคริสตินและเติบโตจากเด็กวัยรุ่นผู้ใหญ่และในที่สุด.

น่าเสียดายที่นี้เค้าพิสูจน์ล้มเหลวจะลดลงในความโปรดปรานของการเดินทางไปยัง เกาะมหัศจรรย์แม้ว่าความคิดหลักของการผจญภัยและความท้าทายเชสเตอร์ที่มีส่วนเกี่ยวข้องเข้ามาในขณะที่อยู่บนเกาะวิเศษคือการเสริมสร้างตัวละครของเขาเรื่องที่ทำให้การอ่านน่าเบื่อ การมาถึงของเชสเตอร์บนเกาะวิเศษหมายถึงจุดเริ่มต้นของมิตรภาพใหม่กับลีโอสัตว์ในจินตนาการที่มีลักษณะเหมือนสิงโตมีปีกและสามารถพูด เชสเตอร์และลีโอเริ่มต้นการเดินทางไปยังศูนย์กลางของเกาะที่,ที่ถูกกล่าวหาว่ามีมอนสเตอร์ของ มอนสเตอร์นี้ได้ฆ่าครอบครัวของ leo และหลังจากพวกเขาพบความกล้าหาญที่จะฆ่าเขาเชสเตอร์สามารถกลับบ้าน.

ในการเดินทางของพวกเขา, เชสเตอร์และลีโอตอบสนองความคิดเห็นของสัตว์พูดถึงพืชและสิ่งที่ไม่ได้ทั้งหมดที่ก่อให้เกิดความท้าทาย สองเดินทาง หลายบทมีอิทธิพลที่เห็นได้ชัดจากหนังสือที่รู้จักกันดีสำหรับเด็กเช่นโรบินสันครูโซการเดินทางของกัลลิเวอร์และการผจญภัยของอลิซในดินแดนมหัศจรรย์.

ประเภทของนวนิยายเรื่องนี้กะเกือบจากบทที่หนึ่งไปที่อื่น ๆ ดังนั้นการสร้างการอ่านที่น่าผิดหวัง องค์ประกอบของการจินตนาการเทพนิยายและนิทานจะพบว่าในหลาย ๆ ครั้งในข้อความ เมื่อเชสเตอร์และลีโอจนพบถ้ำของสัตว์ประหลาดที่พวกเขาตระหนักถึงสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาดูเหมือนนี้อาจเป็นข้อบกพร่องที่ใหญ่ที่สุดของนวนิยายเรื่อง: มันขาดเส้นเรื่องการวางแผนที่ดี ดูเหมือนว่าผู้เขียนบทของหนังสือจำได้น้อยมากจากสิ่งที่ได้รับการเขียนก่อนหน้านี้และสร้างแปลงบทของพวกเขาตั้งแต่เริ่มต้น หลังจากกว่าหนึ่งร้อยหน้าของการผจญภัย (MIS) ที่น่ารำคาญ, เชสเตอร์ในที่สุดก็พบทางของเขากลับไปยังโลกแห่งความจริง.

ตอนนี้มีคำถามไม่ว่านักเขียนนักเรียนใส่มากของความพยายามในการเขียนนวนิยายของพวกเขาและการที่พวกเขาจะต้องแสดงความยินดี ผมคิดว่ารางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับการทำงานของพวกเขาเป็นสิ่งพิมพ์ของนวนิยายเรื่องนี้ของพวกเขาเป็นหนังสือจริง สิ่งที่ฉันรู้สึกบังคับที่จะวิพากษ์วิจารณ์การแก้ไขเป็นที่น่าสงสารของนวนิยายเรื่องนี้ การขาดโครงสร้างการเล่าเรื่องซ้ำไม่มีที่สิ้นสุด (นอนหาอาหารกินเดินหายไป)ภาษาที่น่าอึดอัดใจและขาดวิสัยทัศน์โดยรวมทำให้ผมใช้เวลาสามวันในหนังสือเล่มบาง ๆ ที่มักจะใช้เวลาฉันไม่มีอะไรมากไปกว่าวันที่จะอ่าน.

หนึ่งจะคิดว่าในสิบสองปีที่ผ่านระหว่างความสำเร็จของนวนิยายเรื่องนี้ และสิ่งพิมพ์ของบรรณาธิการมีเวลาพอที่จะปรับปรุงการเล่าเรื่องเพื่อที่มันจะทำให้อ่านได้อย่างราบรื่นเป็นแล้วไม่แปลกใจที่นักศึกษาระดับปริญญาตรีพบว่านวนิยายเรื่องยากและเป็นหนึ่งในอาจารย์ที่สอนนวนิยายในชุดการโต้ตอบกลับเข้ารับการรักษาพวกเขาพบว่ามันยากที่จะเชื่อมต่อไป.

หน้าสุดท้ายของนวนิยายเรื่องนี้จะทุ่มเทให้กับคนอื่น ๆ ชื่อจากมหาวิทยาลัยอัสกด แต่ผมก็รู้สึกว่าสิ่งที่ขาดหายไปคือการนำเสนอสั้น ๆ ของนักเขียนของนักเรียนเอง หลังจากทั้งหมดพวกเขาเป็นดาวของโครงการที่เขียนนี้รวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่คาดไว้ อ่านจะไม่เข้าของนิยายในชุด สำหรับคุณภาพของวรรณคดี แต่แทนที่จะอยาก เกาะมหัศจรรย์ของเชสเตอร์จะถูกสร้างในสิบสั้นบท ละเขียน โดยนักเรียนแตกต่างกัน คนไทยส่วนใหญ่ (ถ้าไม่ทั้งหมด) สิ่งที่ผู้อ่านคาดจากงานดังกล่าวของนิยายคือการ ลอบเข้าไปในจิตใจของนักเรียนเอเชีย และพยายามที่จะเข้าใจวิธีจะดูโลกรอบ ๆ

เกาะมหัศจรรย์ของเชสเตอร์ได้เริ่มต้นค่อนข้างดีเป็นจะเน้นชีวิตของ Pol และศรี สองเยาวชนจากชนบทไทย เล่าเรื่องการตามของพวกเขาเพิ่มขึ้นสถานะสังคมและอีกมากมายให้เป็นพวกเขาออกจากหมู่บ้านยากจนที่พวกเขาเกิดไป และทำงานในกรุงเทพฯ และประเทศสหรัฐอเมริกา ในขณะที่ต่างประเทศ โฟกัสเรื่องย้ายในเชสเตอร์ เด็กทารกของพวกเขา และประสบการณ์ในประเทศสหรัฐอเมริกา การกลับมาของพวกเขาในประเทศไทย เชสเตอร์ถูกส่งไปโรงเรียนนานาชาติในกรุงเทพมหานคร ที่เป็นนักเรียนประถม เขา befriends ทอม

เมื่อทอมถูกฆ่าตายในปล้น เชสเตอร์ถอนแยกและซึมเศร้า สามปีต่อมาเขาย้ายไปโรงเรียนนานาชาติอื่นที่เขาทำให้เพื่อนกับคริ สาวในห้องของเขา จนถึงจุดนี้ นวนิยายที่มีโครงสร้างดี สัญญา bildungsroman ด้วยความมันในการเจริญเติบโตทางจิตใจ และคุณธรรมของเชสเตอร์ โดยขณะนี้ ผู้อ่านประสงค์จะรู้สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเชสเตอร์เขาเพิ่มเติมพัฒนาความสัมพันธ์ของเขากับคริ และเติบโตจากเด็กสู่วัยรุ่นและผู้ใหญ่

อับ หลุด in the favor of เดินทางไปเกาะวิเศษเรื่องราวหลักฐานนี้ไม่ แม้ว่าแนวคิดหลักทั้งหมดเกี่ยวข้องเชสเตอร์ผจญภัยและความท้าทายในขณะที่อยู่บนเกาะวิเศษจะหนุนเขา เรื่องทำให้อ่านแล้วน่าเบื่อ เชสเตอร์มาถึงบนเกาะวิเศษหมายถึง จุดเริ่มต้นของมิตรภาพใหม่กับลีโอ สัตว์แฟนตาซีที่ดูเหมือนสิงห์ มีปีก และสามารถพูด ดื่มเชสเตอร์และลีโอด่ำสู่ศูนย์กลางของเกาะที่ หลัง มีสัตว์ประหลาด มอนสเตอร์นี้ฆ่าครอบครัวของลีโอ และเมื่อพวกเขาค้นหาความกล้าที่จะฆ่าเขา สามารถเชสเตอร์กลับบ้านด้วย

ในการเดินทางของพวกเขา เชสเตอร์และลีโอตามคะแนนการสัตว์ พืช และสิ่งไม่ ที่ก่อให้เกิดความท้าทายที่นักท่องเที่ยวที่สอง หลายบทมีอิทธิพลที่ชัดเจนจากหนังสือรู้จักเด็ก เช่นโรบินสันครูโซ การเดินทางของกัลลิเวอร์และของอลิซผจญภัยในแดนมหัศจรรย์

ประเภทของนวนิยายเลื่อนเกือบจากบทหนึ่งไปอีก จึง สร้าง frustrating การอ่าน องค์ประกอบ ของแฟนตาซี นิทาน นิทานจะพบที่เวลาต่าง ๆ ภายในข้อความ เมื่อเชสเตอร์และลีโอ ก็ค้นหาถ้ำของสัตว์ประหลาดพวกเขาตระหนักถึงสิ่งที่ไม่อะไรเหมือน ทีนี้เป็นปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของนวนิยาย: มันขาดเส้นเรื่องที่วางแผนไว้ดี ดูเหมือนว่า ผู้เขียนบทที่จำน้อยมากอะไรก็ได้เคยเขียน และสร้าง บทความที่ลงจุดตั้งแต่การ หลังจากกว่าหนึ่งร้อยหน้าของผจญภัย (mis) ที่น่ารำคาญ เชสเตอร์ในที่สุดหาวิธีของเขากลับไปจริงโลก

ตอนนี้ ไม่มีคำถามว่า นักเขียนนักเรียนใส่มากของความพยายามในการเขียนนวนิยายของพวกเขา และให้ พวกเขาต้องรับได้ ผมคิดว่า รางวัลที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการทำงานถูกเผยแพร่นวนิยายของพวกเขาลงในหนังสือจริง สิ่งที่ผมรู้สึก compelled วิพากษ์จะแก้ไขยากจนจากนวนิยาย ขาดการบรรยายโครงสร้าง ทำซ้ำไม่รู้จบ (นอนหลับ อาหาร กิน เดิน หลง), ตกใจภาษา และการขาดงานมีวิสัยทัศน์โดยรวมทำให้ฉันใช้เวลาสามวันในหนังสือบางที่ปกติฉันใช้เวลาไม่มากกว่าวันเพื่ออ่าน

หนึ่งคิดว่า ในปี 12 ที่ผ่านระหว่างความสมบูรณ์ของนวนิยายและประกาศ บรรณาธิการที่มีเวลาเพียงพอเพื่อปรับปรุงการเล่าเรื่องเพื่อที่จะทำให้การอ่านราบรื่นขึ้น มันจะไม่แปลกใจที่นักศึกษาระดับปริญญาตรีพบว่านวนิยายยาก และ เป็นหนึ่งในอาจารย์ที่สอนนิยายในชุด Turnabout ที่ยอมรับ พวกเขาพบมันยากที่จะเชื่อมต่อ

หน้าสุดท้ายของนวนิยายจะทุ่มเทเพื่อชื่ออื่น ๆ จากข่าวมหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ แต่ฉันรู้สึกว่า อะไรหายไปคือ งานนำเสนอโดยย่อของนักเรียนผู้เขียนเอง ท้ายที่สุด เป็นดาวของโครงการนี้รวมเขียน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นไปตามที่คาดไว้ผู้อ่านที่จะไม่ใช้วิธีการเขียนนิยายที่ในชุดใดๆสำหรับ คุณภาพ ทางด้านวรรณกรรมของพวกเขาแต่เกิดจากความอยากรู้อยากเห็น Magic Island ของ Chester คือโครงสร้างในสามสิบบทไม่ไกลนักโดยนักศึกษาแต่ละคนแตกต่างกันส่วนมากคนไทย(หากไม่ทั้งหมด)สิ่งที่คาดหวังว่าจะได้รับจากผู้อ่านเช่นที่ทำงานของเรื่องอยู่ที่การทำที่เที่ยวชมเข้าไปในเอเชียนักศึกษาของใจและลองให้มีความเข้าใจทางเขาดูที่โลกรอบตัว.

Chester ของ Magic Island ได้ที่ค่อนข้างดีเริ่มที่ย่ำแย่ในชีวิตของพ.ต.ท.ทินกรและศรี,สองเยาวชนจากชนบทประเทศไทย.แต่เรื่องที่เกิดขึ้นของพวกเขาเข้าไปในความมั่งคั่งและสถานะทางสังคมที่ออกจากหมู่บ้านคนจนที่พวกเขาเกิดมาเพื่อไปทำงานในกรุงเทพฯและสหรัฐอเมริกา ในขณะที่ในต่างประเทศให้ความสำคัญของเรื่องที่จะย้ายที่ Chester เด็กลูกของพวกเขาและประสบการณ์ของเขาในประเทศสหรัฐอเมริกา ในระหว่างการเดินทางกลับไปยังประเทศไทยจะถูกส่งไปยัง Chester ในโรงเรียนนานาชาติในกรุงเทพฯซึ่งเป็นนักเรียนโรงเรียนหลักเขา befriends ทอม.

เมื่อทอมมีถูกฆ่าตายในการปล้นชิงทรัพย์ที่ Chester ถอนตัวออกไปในที่ลุ่มและแยก 3 ปีต่อมาเขาก็จะถูกย้ายไปยังโรงเรียนอื่นที่เขาทำให้กับเพื่อนสาว Christine เด็กผู้หญิงคนหนึ่งในระดับ first class ของเขา จนกว่าจะถึงจุดนี้เขียนนวนิยายที่มีโครงสร้างเป็นอย่างดีทั้งที่มีอนาคตไกล bildungsroman ที่พร้อมด้วยการมุ่งเน้นที่การขยายตัวทางจิตวิทยาและทางศีลธรรมที่สำคัญแห่ง Chesterโดยในขณะนี้ผู้อ่านต้องการทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับ Chester และเขาได้พัฒนาความสัมพันธ์ของเขากับ Christine และการเติบโตจากเด็กที่เป็นเด็กวัยรุ่นและผู้ใหญ่ที่ในท้ายที่สุด.

น่าเสียดายที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้เรื่องเศร้านี้จะลดลงในการเดินทางเพื่อไปยังเกาะที่น่ามหัศจรรย์ใจแม้ว่าความคิดหลักของความท้าทายและการ ผจญภัย ที่มีความเกี่ยวข้องกับ Chester ทั้งหมดเข้าไปในขณะที่บนเกาะที่น่ามหัศจรรย์ใจคือการเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวของเขาเรื่องที่น่าเบื่อแต่ที่ทำให้อ่าน มาถึงของ Chester บนเกาะที่น่ามหัศจรรย์ใจว่าเริ่ม( Start )ของ มิตรภาพ ใหม่ที่พร้อมด้วยลีโอสัตว์แห่งจินตนาการที่มีลักษณะคล้ายกับสิงโตที่มีปีกและสามารถพูด Chester และลีโอได้ลงเรือเพื่อเดินทางไปยังศูนย์กลางของเกาะสถานที่ซึ่งถูกกล่าวหาว่ามีสัตว์ประหลาดที่ สัตว์ประหลาดนี้ได้ถูกฆ่าตายในแบบครอบครัวของลีโอและได้หลังจากที่พวกเขาได้พบกับความกล้าที่จะฆ่าเขาสามารถ Chester กลับบ้าน.

บนการเดินทางของพวกเขา Chester และลีโอได้คะแนนของพันธุ์ไม้และสัตว์พูดได้ว่าไม่ได้มีในทุกรุ่นของซึ่งก่อให้เกิดความท้าทายที่สองสำหรับนักเดินทาง จำนวนมากของบทมีอิทธิพลอย่างเห็นได้ชัดจากหนังสือเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีสำหรับเด็กเช่นโรบินสัน CrusoeGulliver ' s เดินทางและการ ผจญภัย ของอลิซใน ประเภท ความน่ามหัศจรรย์ใจ.

ของนวนิยายเรื่องนี้กะเกือบจากหนึ่งในบทอื่นๆที่ทำให้การสร้างอ่านเรื่องยุ่งยาก องค์ประกอบของนิทานสาธกและนิทานแห่งจินตนาการจะได้พบในช่วงเวลาต่างๆ ภายใน ข้อความ เมื่อ Chester และลีโอในที่สุดได้พบกับถ้ำของสัตว์ประหลาดที่พวกเขาจะตระหนักได้ว่าสิ่งที่ไม่ใช่สิ่งที่พวกมันดูเหมือนจะโรงแรมแห่งนี้อาจจะตำหนิมีขนาดใหญ่ที่สุดของนวนิยายเรื่องนี้มันไม่มีแนวเรื่องที่มีการวางแผนเป็นอย่างดี ดูเหมือนกับว่าผู้เขียนได้ของบทที่จำได้เป็นอย่างมากของเคยมีเป็นลายลักษณ์อักษรและสร้างขึ้นจากแปลงบทของพวกเขาได้จากรอยขีดข่วน หลังจากนั้นมากกว่าหนึ่งร้อยหน้าของการ ผจญภัย น่ารำคาญ(ระบบสารสนเทศเพื่อ) Chester ในที่สุดพบได้ในรูปแบบของเขากลับไปสู่โลกที่แท้จริง.

ในตอนนี้ไม่มีคำถามว่านักเรียน - ครูที่ใส่ของความพยายามในการเขียนนวนิยายของพวกเขาและสำหรับที่จะแสดงความยินดีกับ ผมเดาว่ารางวัลใหญ่ที่สุดสำหรับการทำงานของเขาเป็นการเผยแพร่การเขียนนวนิยายของพวกเขาในหนังสืออย่างแท้จริง สิ่งที่ผมรู้สึกว่าถูกบังคับให้วิจารณ์เป็นการแก้ไขความยากจนของนวนิยายเรื่องนี้ ไม่มีที่มีโครงสร้างเป็นเรื่องการเล่นซ้ำอย่างไม่มีที่สิ้นสุด( Sleep หาอาหารรับประทานได้เดินหายไป)ภาษา และการมีอยู่ของวิสัยทัศน์โดยรวมที่ทำให้ผมต้องใช้เวลาสามวันที่หนังสือบางที่ซึ่งโดยปกติจะต้องใช้เวลาผมไม่มีมากกว่าหนึ่งวันในการอ่าน.

หนึ่งจะคิดว่าในสิบสองปีที่ผ่านระหว่างการจบหลักสูตรของนวนิยายเรื่องนี้และการประกาศของบรรณาธิการที่ได้มีเวลาพอที่จะปรับปรุงเรื่องนี้เพื่อที่มันจะทำให้อ่านได้อย่างราบรื่น.จากนั้นจึงไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจที่นักศึกษาระดับปริญญาตรีที่ได้พบกับนวนิยายเรื่องนี้ยากขึ้นและเป็นหนึ่งในผู้ทรงคุณวุฒิที่สอนหนังสือนวนิยายที่ในจุดเลี้ยวหักเห Series ที่ยอมรับว่าพวกเขาได้พบกับสิ่งที่ทำให้ยากในการเชื่อมต่อไปยัง

ที่หน้าสุดท้ายของนวนิยายเรื่องนี้มีเฉพาะในชื่ออื่นๆจากมหาวิทยาลัยกดแต่ผมรู้สึกว่ามีอะไรหายไปเป็นการนำเสนอข้อมูลสรุปของนักเรียน - ครูเอง หลังจากทั้งหมดห้องพักมีดาวของโครงการการเขียนเป็นหมู่คณะนี้!