Phosphorus is an essential nutrient

Phosphorus is an essential nutrient for plants, but is often not available due to its fixation in soil. Phosphate solubilizing bacteria solubilize insoluble phosphate and make it available to the plants (Vessey, 2003). Indian soils have an average contain 0.05% phosphorus that constitutes 0.2% of the plant dry weight. The cell might take up several P forms but the greatest part is absorbed in the forms of HPO4−2 or H2PO4−2 (Beever and Burns, 1980). Bacteria able to colonize plant root systems and promote growth are referred to as plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) (Kloepper et al., 1989). PGPR stimulate plant growth directly either by synthesizing hormones such as indole-3-acetic acid or by promoting nutrition, for example, by phosphate solubilization or more generally by accelerating mineralization processes (Verma et al., 2010, Verma et al., 2013, Kannahi and Kowsalya, 2013 and Baniaghil et al., 2013). They can also stimulate growth indirectly, acting as bio-controlling agent for suppression of growth of soil borne phytopathogens (Abbasi et al., 2011 and Bhattacharyya and Jha, 2011).

Phosphate solubilizing bacteria (PSB) secrete organic acids and enzymes that act on insoluble phosphates and convert it into soluble form thus providing phosphorus to plants. PSB also produce amino acids, vitamins and growth promoting substances (Vessey, 2003), which promote plant growth and yields of crops. The rhizosphere is the zone where interaction between soil, microorganism and plants take place. This zone can be divided into three parts (endorhizosphere, rhizoplane and ectorhizosphere) (Lynch, 1990); the endorhizosphere includes portions of the cortex and endodermis in which microbes and cations can occupy the “free space” between cells (apoplasic space); rhizoplane is the medial zone directly adjacent to the root including the root epidermis and mucilage and ectorhizosphere (outermost zone) which extended from the rhizoplane out into the bulk soil.

The rhizosphere is a region of intense microbial activity, driven by root exudation. PGPR activity has been reported in strains belonging to the several other genera, such as Azotobacter, Arthobacter, Bacillus, Clostridium, Hydrogenophaga, Enterobacter, Pseudomoans, Serratia, and Azospirillum ( Kloepper et al., 1989, Verma et al., 2013). These strains promote the growth of non-legumes such as Gramineae and crucifers following root colonization without nodule formation.

Rice (Oryza sativa), the prince among cereals is the premier food crop not only in India but world also ( Chhabra, 2002). Rice is probably the most important cereal in the world and serves as food for about 50% of the world's population ( Ladha et al., 1997). It provides about 2/3rd calories to the people in humid and sub humid Asia. Our national food security system largely depends on the productivity of rice ecosystem. India is the second largest producer of rice only after China and its production in India has increased from 20 million tons during 1950–51 to 96.69 million tones during 2007–08. It contributes 48% to the cereals and 42% to the total food production. Das and Saha (2005) reported that the effect of PGPR inoculation with non symbiotic N2 fixing bacteria Azotobacter (strain DS3) and Azospirillum (strain DM10) at 50 kg N ha−1 were found significantly increased growth, yield (23.7%) and inorganic nitrogen (29.7%) and organic nitrogen content (23.3%) in rhizosphere soils of rice. Other scientist reported that the effect of the inoculation of a mixture of several free-living rhizobacteria; Azotobacter, Bacillus, Enterobacter and Xanthobacter have significantly enhanced nitrogen accumulation, growth and grain yield of rice plants ( Mirzai et al., 2010 and Bal et al., 2013). Several scientists reported that PGPR and PSB strains were used as efficient bio-inoculants for enhancing growth attribute, yield and nutrient content of rice crops ( Khalid et al., 2009, Singh et al., 2011 and Manivannan, 2011). The present study conducted to evaluate the effect of PGPR and different doses of phosphorus level on plant growth attribute, yield and nutrient content of rice under pot experiment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟอสฟอรัสเป็นธาตุอาหารจำเป็นสำหรับพืช แต่มักจะไม่มีเนื่องจากดินของเบี ฟอสเฟต solubilizing แบคทีเรีย solubilize ฟอสเฟตที่ไม่ละลายน้ำ และทำให้พืช (Vessey, 2003) ดินเนื้อปูนที่อินเดียมีค่าเฉลี่ย 0.05% ฟอสฟอรัสที่ประกอบขึ้นเป็น 0.2% ของน้ำหนักแห้งของพืชประกอบด้วย เซลล์อาจใช้แบบฟอร์มหลาย P แต่ส่วนมากถูกดูดในรูปแบบของ HPO4−2 หรือ H2PO4−2 (Beever และไหม้ 1980) แบคทีเรียสามารถ colonize ระบบรากพืช และส่งเสริมการเจริญเติบโตอย่างเป็น rhizobacteria (PGPR) (Kloepper et al., 1989) การส่งเสริมการเจริญเติบโตพืช PGPR กระตุ้นการเติบโตของพืชโดยตรง โดยการสังเคราะห์ฮอร์โมนเช่นกรดอินโดล-3-อะซิติก หรือ โดยการส่งเสริมโภชนาการ เช่น โดย solubilization ฟอสเฟต หรือโดยทั่วไปมากขึ้น โดยเร่งกระบวนการ mineralization (Verma et al., 2010, Verma et al., 2013, Kannahi และ Kowsalya, 2013 และ Baniaghil et al., 2013) พวกเขาสามารถยังกระตุ้นการเจริญเติบโตทางอ้อม ทำหน้าที่แทนเป็นชีวภาพควบคุมสำหรับปราบปรามการเจริญเติบโตของดินแบกรับ phytopathogens (Abbasi et al., 2011 และ Bhattacharyya และ Jha, 2011) ได้ฟอสเฟต solubilizing แบคทีเรีย (PSB) หลั่งกรดอินทรีย์และเอนไซม์ที่ทำละลายฟอสเฟต และแปลงลงในแบบฟอร์มที่ละลายน้ำทำ ให้ฟอสฟอรัสกับพืช PSB ผลิตกรดอะมิโน วิตามิน และสาร (Vessey, 2003), การส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืชและผลผลิตของพืชส่งเสริมการเจริญเติบโต ไรโซสเฟียร์จะเป็นโซนที่โต้ตอบระหว่างดิน จุลินทรีย์ และพืชเกิดขึ้น โซนนี้สามารถแบ่งออกเป็นสามส่วน (endorhizosphere, rhizoplane และ ectorhizosphere) (Lynch, 1990); endorhizosphere มีส่วนของคอร์เทกซ์ endodermis ซึ่งจุลินทรีย์และเป็นของหายากสามารถครอบครอง "พื้นที่ว่าง" ระหว่างเซลล์ (apoplasic space); rhizoplane เป็นโซนด้านใกล้กลางตรงติดกับรากรวมถึงผิวหนังชั้นนอกของราก และ mucilage และ ectorhizosphere (โซนด้านนอกสุด) ซึ่งขยายจาก rhizoplane ออกในดินจำนวนมากไรโซสเฟียร์เป็นแหล่งกำเนิดกิจกรรมจุลินทรีย์เข้มข้น ขับเคลื่อน โดย exudation ราก มีการรายงานกิจกรรม PGPR ในสายพันธุ์ของหลายอื่น ๆ สกุล Azotobacter, Arthobacter คัด เชื้อ Clostridium, Hydrogenophaga, Enterobacter, Pseudomoans, Serratia และ Azospirillum (Kloepper et al., 1989, al. Verma ร้อยเอ็ด 2013) สายพันธุ์เหล่านี้ส่งเสริมการเจริญเติบโตของไม่กิน Gramineae และ crucifers ต่อสนามรากไม่ก่ออิทธิพลข้าว (Oryza ซา), เจ้าชายจากธัญพืชคือ พืชอาหารพรีเมียร์ไม่เฉพาะในอินเดียแต่โลกยัง (Chhabra, 2002) ข้าวเป็นธัญพืชที่สำคัญที่สุดในโลกคง และเป็นอาหารประมาณ 50% ของประชากรโลก (Ladha และ al., 1997) ให้แคลอรี่ประมาณ 2/3 คนในที่ชื้น และย่อยชื้นเอเชีย ระบบรักษาความปลอดภัยของชาติขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของระบบนิเวศข้าวส่วนใหญ่ อินเดียเป็นผู้ผลิตใหญ่เป็นอันดับสองของข้าวหลังจากประเทศจีน และผลิตในอินเดียได้เพิ่มขึ้นจาก 20 ล้านตันในระหว่างปี 1950-51 96.69 ล้านโทนระหว่าง 2007 – 08 รวมธัญพืช 48% และ 42% ในการผลิตอาหารทั้งหมด Das และบริษัทสห (2005) รายงานว่า ผลของการ inoculation PGPR ด้วยไม่ใช่ symbiotic N2 ที่แก้ไขแบคทีเรีย Azotobacter (ต้องใช้ DS3) และ Azospirillum (ต้องใช้ DM10) ที่ ha−1 50 กก. N พบเจริญเติบโตเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ผลตอบแทน (23.7%) และอนินทรีย์ไนโตรเจน (29.7%) และไนโตรเจนอินทรีย์เนื้อหา (23.3%) ในดินเนื้อปูนไรโซสเฟียร์ของข้าว อื่น ๆ นักวิทยาศาสตร์รายงานว่า ผลของ inoculation ผสมระหว่างหลาย rhizobacteria free-living Azotobacter คัด Enterobacter และ Xanthobacter ได้อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มสะสมไนโตรเจน เจริญเติบโต และผลผลิตเมล็ดข้าวพืช (Mirzai et al., 2010 และดุล et al., 2013) นักวิทยาศาสตร์หลายรายงานที่ PGPR และ PSB สายพันธุ์ใช้เป็นไบโอ inoculants ที่มีประสิทธิภาพสำหรับการเพิ่มการเจริญเติบโตของแอตทริบิวต์ ผลผลิต และสารเนื้อหาของข้าว (คาลิด et al., 2009 สิงห์ร้อยเอ็ด al., 2011 และ Manivannan, 2011) การศึกษาปัจจุบันดำเนินการประเมินผลของ PGPR และปริมาณแตกต่างกันของระดับฟอสฟอรัสในพืชเติบโตแอตทริบิวต์ ผลผลิต และสารเนื้อหาภายใต้การทดลองหม้อข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟอสฟอรัสเป็นสารอาหารที่จำเป็นสำหรับพืช แต่มักจะไม่สามารถใช้ได้เนื่องจากการตรึงในดิน แบคทีเรียละลายฟอสเฟตละลายฟอสเฟตที่ไม่ละลายน้ำและทำให้มันสามารถใช้ได้กับพืช (Vessey 2003) ดินอินเดียมีค่าเฉลี่ยมีฟอสฟอรัส 0.05% ที่ถือว่าเป็น 0.2% ของน้ำหนักแห้งของพืช เซลล์อาจใช้เวลาหลายรูปแบบ P แต่เป็นส่วนหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่มีการดูดซึมในรูปแบบของการ HPO4-2 หรือ H2PO4-2 (Beever และเบิร์นส์, 1980) แบคทีเรียสามารถที่จะตั้งรกรากระบบรากพืชและส่งเสริมการเจริญเติบโตจะเรียกว่าการส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืชแบคทีเรีย (PGPR) (Kloepper et al., 1989) PGPR กระตุ้นการเจริญเติบโตของพืชโดยตรงทั้งโดยการสังเคราะห์ฮอร์โมนเช่นกรดอินโดล-3-อะซิติกหรือโดยการส่งเสริมโภชนาการเช่นโดยการละลายฟอสเฟตหรือมากกว่าโดยทั่วไปด้วยการเร่งกระบวนการแร่ (Verma et al., 2010 Verma et al., 2013, Kannahi และ Kowsalya 2013 และ Baniaghil et al., 2013) พวกเขายังสามารถกระตุ้นการเจริญเติบโตทางอ้อมทำหน้าที่เป็นตัวแทนทางชีวภาพในการปราบปรามการควบคุมการเจริญเติบโตของดินพัดพา phytopathogens (บา et al., 2011 และ Bhattacharyya และ Jha 2011). แบคทีเรียละลายฟอสเฟต (PSB) หลั่งกรดอินทรีย์และเอนไซม์ที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับ ฟอสเฟตที่ไม่ละลายน้ำและแปลงเป็นรูปแบบที่ละลายน้ำได้จึงให้ฟอสฟอรัสให้กับพืช PSB ยังผลิตกรดอะมิโนวิตามินและการเจริญเติบโตของการส่งเสริมสาร (Vessey 2003) ซึ่งส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืชและอัตราผลตอบแทนของพืช บริเวณรากเป็นโซนที่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างจุลินทรีย์ดินและพืชใช้สถานที่ โซนนี้สามารถแบ่งออกเป็นสามส่วน (endorhizosphere rhizoplane และ ectorhizosphere) (ลินช์, 1990); endorhizosphere รวมถึงบางส่วนของเยื่อหุ้มสมองและ endodermis ซึ่งจุลินทรีย์และไพเพอร์สามารถครอบครอง "พื้นที่ว่าง" ระหว่างเซลล์ (พื้นที่ apoplasic); rhizoplane เป็นโซนตรงกลางโดยตรงที่อยู่ติดกับรากรวมทั้งหนังกำพร้ารากและเมือกและ ectorhizosphere (โซนด้านนอกสุด) ที่ยื่นออกมาจาก rhizoplane ออกไปในดินจำนวนมาก. บริเวณรากเป็นพื้นที่ของกิจกรรมของจุลินทรีย์ที่รุนแรงโดยได้แรงหนุนราก exudation กิจกรรม PGPR ได้รับการรายงานในสายพันธุ์ที่อยู่ในจำพวกอื่น ๆ อีกหลายอย่างเช่น Azotobacter, Arthobacter, Bacillus, Clostridium, Hydrogenophaga, Enterobacter, Pseudomoans, Serratia และ Azospirillum (Kloepper et al., 1989 Verma et al., 2013) สายพันธุ์เหล่านี้ส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืชตระกูลถั่วที่ไม่เช่น Gramineae และ crucifers ต่อไปนี้การล่าอาณานิคมโดยไม่ก่อรากปม. ข้าว (Oryza sativa) เจ้าชายในหมู่ธัญพืชเป็นพืชอาหารชั้นนำไม่เพียง แต่ในอินเดีย แต่ยังโลก (Chhabra, 2002) ข้าวน่าจะเป็นธัญพืชที่สำคัญที่สุดในโลกและทำหน้าที่เป็นอาหารสำหรับประมาณ 50% ของประชากรโลก (Ladha et al., 1997) มันมีประมาณ 2 / แคลอรี่ที่ 3 คนที่อยู่ในที่ชื้นและชื้นย่อยเอเชีย ระบบรักษาความปลอดภัยอาหารของเราแห่งชาติส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับผลผลิตของข้าวระบบนิเวศ อินเดียเป็นผู้ผลิตรายใหญ่อันดับสองของข้าวเฉพาะหลังจากที่ประเทศจีนและการผลิตในประเทศอินเดียได้เพิ่มขึ้นจาก 20 ล้านตันในช่วง 1950-1951 จะ 96,690,000 เสียงในช่วง 2007-08 มันก่อให้เกิด 48% ธัญพืชและ 42% เพื่อการผลิตอาหารทั้งหมด ดาสและเครือสหพัฒน์ (2005) รายงานว่าผลของการฉีดวัคซีน PGPR ที่ไม่ใช่ชีวภาพ N2 แบคทีเรียตรึง Azotobacter (สายพันธุ์ DS3) และ Azospirillum (สายพันธุ์ DM10) 50 กก. ไม่มีฮ่า-1 พบว่ามีการเติบโตเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญผลผลิต (23.7%) และอนินทรี ไนโตรเจน (29.7%) และปริมาณไนโตรเจนอินทรีย์ (23.3%) ในดินบริเวณรากข้าว นักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ รายงานว่าผลของการฉีดวัคซีนส่วนผสมของหลายแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ฟรี; Azotobacter, Bacillus, Enterobacter Xanthobacter และมีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญการสะสมไนโตรเจนการเจริญเติบโตและผลผลิตของพืชข้าว (Mirzai et al., 2010 และ Bal et al., 2013) นักวิทยาศาสตร์หลายคนรายงานว่า PGPR และสายพันธุ์ PSB ถูกนำมาใช้เป็นจุลินทรีย์ชีวภาพที่มีประสิทธิภาพสำหรับการเสริมสร้างคุณลักษณะการเจริญเติบโตผลผลิตและปริมาณสารอาหารของพืชข้าว (ป et al., 2009, Singh et al., 2011 และ Manivannan 2011) การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลกระทบของการ PGPR และปริมาณที่แตกต่างกันของระดับฟอสฟอรัสในแอตทริบิวต์เจริญเติบโตของพืชผลผลิตและปริมาณสารอาหารของข้าวภายใต้การทดสอบหม้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟอสฟอรัสเป็นธาตุอาหารที่จำเป็นสำหรับพืช แต่มักจะไม่สามารถใช้ได้เนื่องจากการตรึงไนโตรเจนในดิน แบคทีเรียละลายฟอสเฟตฟอสเฟตที่ไม่ละลายน้ำ solubilize และทำให้มันสามารถใช้ได้กับพืช ( เวสซี่ , 2003 ) ดินอินเดียได้เฉลี่ยประกอบด้วย 0.05% ฟอสฟอรัส ที่ถือเป็น 0.2% ของน้ำหนักแห้งของพืชเซลล์อาจใช้เวลาหลายรูปแบบ แต่ส่วนมากจะถูกดูดซึมในรูปแบบของ hpo4 − 2 หรือ h2po4 − 2 ( บีเวอร์และเผาไหม้ , 1980 ) แบคทีเรียสามารถตั้งรกรากระบบรากพืชและส่งเสริมการเจริญเติบโตจะเรียกว่าไรโซแบคทีเรียส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืช ( มีแนวโน้ม ) ( kloepper et al . , 1989 )มีแนวโน้มกระตุ้นการเจริญเติบโตของพืชโดยตรงด้วย โดยสังเคราะห์ฮอร์โมนเช่นกรดกระเพาะ หรือ โดยการส่งเสริมด้านโภชนาการ เช่น ฟอสเฟต การสกัดหรือมากกว่าโดยทั่วไป โดยเร่งการกระบวนการ ( verma et al . , 2010 , verma et al . , 2013 , และ kannahi kowsalya 2013 และ baniaghil et al . , 2013 ) พวกเขายังสามารถกระตุ้นการเจริญเติบโตโดยทางอ้อมแสดงเป็น ไบโอ การควบคุมเจ้าหน้าที่ปราบปรามการเจริญเติบโตของ phytopathogens ทางดิน ( Abbasi et al . , 2011 และ bhattacharyya กับ Jha , 2011 ) .

แบคทีเรียละลายฟอสเฟต ( PSB ) หลั่งกรดอินทรีย์และเอนไซม์ที่ทำหน้าที่ในการใช้และแปลงเป็นรูปแบบที่ละลายน้ำได้จึงให้ฟอสฟอรัสในพืช PSB ผลิตกรดอะมิโน วิตามิน และสารส่งเสริมการเจริญเติบโต ( เวสซี่ ,2003 ) ซึ่งส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืชและผลผลิตของพืช รากเป็นโซนที่ปฏิสัมพันธ์ระหว่างดิน จุลินทรีย์และพืชเกิดขึ้น โซนนี้สามารถแบ่งออกเป็นสามส่วน ( endorhizosphere ไรโซแพลน , และ ectorhizosphere ) ( ลินช์ , 1990 )การ endorhizosphere รวมถึงบางส่วนของ สมอง และ กรึ๊บที่จุลินทรีย์และสารสามารถครอบครองพื้นที่ " ฟรี " ระหว่างเซลล์ ( apoplasic พื้นที่ ) ; ไรโซแพลนเป็นแนวเขตโดยตรงติดกับรากทั้งราก ใบ และ ectorhizosphere และเมือก ( นอกเขต ) ซึ่งขยายจากไรโซแพลนไป

ดินขนาดใหญ่รากอยู่ในขอบเขตของกิจกรรมของจุลินทรีย์เข้มข้น ขับเคลื่อน โดย exudation ราก กิจกรรมมีแนวโน้มได้รับการรายงานในสายพันธุ์ที่เป็นของอีกหลายสกุล เช่น อะโซโตแบคเตอร์ arthobacter , Bacillus , Clostridium hydrogenophaga , , Enterobacter , pseudomoans เซอร์ราเทีย , และโซ ปริลลัม ( kloepper et al . , 1989 , verma et al . , 2013 )สายพันธุ์เหล่านี้ส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืช เช่น องค์กรและต่อไปนี้การ crucifers 20.8% รากโดยไม่ต้องสร้างปม

ข้าว ( ข้าว ) , เจ้าชายของธัญพืชคือ พรีเมียร์ พืชอาหารไม่เพียง แต่ในอินเดีย แต่โลกยังมี ( chhabra , 2002 ) ข้าวเป็นธัญพืชที่สำคัญที่สุดในโลก และเป็นอาหารสำหรับประมาณ 50% ของประชากรของโลก ( ลัดฮา et al . , 1997 )มันมีแคลอรี่ประมาณ 2 / 3 ของประชาชนในภูมิภาคย่อยชื้นและชื้น ระบบความปลอดภัยด้านอาหารแห่งชาติของเราส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับผลผลิตของข้าวระบบนิเวศ อินเดียเป็นผู้ผลิตใหญ่อันดับสองของข้าว หลังจากจีนและการผลิตในอินเดียได้เพิ่มขึ้นจาก 20 ล้านตัน ในช่วงปี 1950 – 51 96.69 ล้านตันในช่วง 2007 – 08มันก่อให้เกิด 48% ในธัญพืชและ 42% ในการผลิตอาหารทั้งหมด วันหลังปลูกและสห ( 2005 ) รายงานว่า ผลของการไม่อาศัยมีแนวโน้ม N2 แก้ไขอะโซโตแบคเตอร์ ( DS3 แบคทีเรียสายพันธุ์ ) และโซ ปริลลัม ( dm10 เมื่อย ) 50 กก. N ฮา− 1 พบเพิ่มขึ้นการเจริญเติบโต ผลผลิต ( 23.7 % ) และไนโตรเจนอนินทรีย์ ( 29.7 % ) และปริมาณอินทรีย์ไนโตรเจน ( 233 % ) ในดินบริเวณรากข้าว นักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ รายงานว่า ผลของการฉีดวัคซีนเป็นส่วนผสมของหลายอิสระไรโซแบคทีเรีย ; เชื้ออะโซโตแบคเตอร์ และมีการสะสมไนโตรเจน , Enterobacter xanthobacter เพิ่มขึ้นอย่างมาก การเจริญเติบโตและผลผลิตของข้าว พืช ( mirzai et al . , 2010 และบัล et al . , 2013 )นักวิทยาศาสตร์หลายท่านรายงานว่า มีแนวโน้ม และชนิดสายพันธุ์ ใช้เป็นหัวเชื้อชีวภาพที่มีประสิทธิภาพเพื่อส่งเสริมคุณลักษณะการเจริญเติบโต ผลผลิตและปริมาณธาตุอาหารของพืชข้าว ( Khalid et al . , 2009 , Singh et al . , 2011 และ manivannan , 2011 ) การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของปริมาณที่แตกต่างกันและมีแนวโน้มของระดับฟอสฟอรัสต่อการเจริญเติบโตของพืชผลผลิตและปริมาณธาตุอาหารของข้าวในกระถาง