Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 251 – Prince Jin’s Royal Manor (2)

Su Luo covertly rolled her eyes. What did he mean by saying the name was not bad? Didn’t it just have an additional ‘Yun’ letter? Look at that narcissistic manner of his.

Without waiting for Su Luo to finish her mental criticism, His Highness Prince Jin once again threw out yet another bomb: “Help this king disrobe.”

“Ah?”

Su Luo exclaimed in surprise.

The cry sounded very abrupt, it caused His Highness Prince Jin’s gorgeous pink lips to raise with amusement. He leaned down as his slender white finger lightly traced and lifted Su Luo’s fine white jaw.

This frivolous action, when done by him, somehow held a kind of sensual charm born from natural talent.

This, this could count as being molested right? Su Luo blinked, momentarily stunned.

His Highness Prince Jin met her gaze. His sparkling eyes were bright as the stars while the corners of his lips beguilingly tilted up into a captivating smile: “Are you…afraid of this king?”

When he spoke, the warmth of his breath lingered on her face before drifting to her sensitive earlobe. It gave her a kind of melting tickle that seemed to have even made her four limbs itch. In the end, this sensation also seemed to have infected her heart.

Before her eyes was that face of his with its utmost beauty which could make anyone fall head over heels. It could even cause indignation among both humans and gods. Her nose was filled with his masculine smell, as if every breath she took his scent would permeate and fill every corner of her heart and chest.

At this moment, Su Luo seemed to have fallen into a trance, with charming colors everywhere. It was as if there was tangled web spread in all four directions and she was the sparrow stranded in the middle of it, constantly struggling to break free.

However, this poor sparrow would struggle fruitlessly only to tragically discover that there was nowhere to escape to.

Su Luo’s mind was filled with wild ideas and her small face turned crimson, as if it was extremely hot.

From an angle unseen by anyone else, a satisfied smile flashed across the corner of His Highness Prince Jin’s lips.

“You’re afraid of this king?” His voice remained natural, yet it seemed to have grown a little more human-like, with warmth and a touch of playfulness.

“How can that be possible!” Su Luo instantly lifted her head, her small face fixed with determination.

His Highness Prince Jin languidly and charmingly nodded before he stretched out his arms. His voice was melodious and clear: “Help this king undress.”

Just why was this man so persistent like this! Su Luo silently cursed without end, yet powerlessly made a sound of agreement.

She slumped as she moved a little closer to His Highness Prince Jin and with a bitter face clumsily grasped the four-finger-width wide darkly embroidered black belt and immediately pulled it off with a whoosh.

Originally, this kind of servant, His Highness Prince Jin would have already bestowed them ten feet of red (1).

Yet at this time, he seemed to have great patience as he stood properly and waited, smiling vaguely while he watched the little girl who barely reached his shoulder height grope him.

His Highness Prince Jin was very tall, so Su Luo could not help but be on tiptoe. During this affair, her fingers would inevitably touch his fine hair, neck and skin. Glancing up, his pair of cold but seemingly smiling eyes met hers and Su Luo’s heart started to grow irritable.

Had this bastard finally recognized her or not? In the end, had she been exposed or not? The little devil inside Su Luo was biting her blanket and rolling around on the bed fretting.

But, Su Luo definitely could not ask straight out, right? Wouldn’t she be exposing herself that way?

It was not possible to bring up the subject, right? With Nangong’s intelligence, a careless sentence would just arouse his suspicions.

Thus it could be said, it was difficult to do. This matter was really very, very difficult to accomplish! In the end, of all the thousand and ten thousand things she should not have done, she should not have used Nangong’s carriage to hide from Liu Chengfeng’s pursuit. This was just like escaping the wolf’s den to immediately enter the tiger’s den (2). Sigh. Su Luo made a bitter face and slumped as she thought about it.

Finally removing an outer robe after much difficulty, Su Luo was about to breathe a sigh of relief when who knew, His Highness Prince Jin’s cold face frowned again: “Continue with the disrobing.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 251 - เจ้าชายจินรอยัล Manor (2) ซู Luo ซ่อนเร้นรีดตาของเธอ สิ่งที่เขาหมายถึงพูดชื่อไม่ได้เลวร้าย? ไม่ได้มันก็ต้องเพิ่มตัวอักษร 'ยันต์'? . ดูลักษณะที่หลงตัวเองของเขาโดยไม่ต้องรอซู Luo ที่จะเสร็จสิ้นการวิจารณ์ทางจิตของเธอเสด็จเจ้าชายจินอีกครั้งโยนออกยังระเบิดอื่น: "ช่วยเปลื้องเสื้อผ้ากษัตริย์นี้." "อา"? ซู Luo อุทานด้วยความประหลาดใจ. เสียงร้อง เป่าอย่างกระทันหันมากมันจะทำให้เกิดริมฝีปากสีชมพูเสด็จเจ้าชายของจินที่งดงามที่จะยกระดับกับสวนสนุก เขาโน้มตัวลงในขณะที่นิ้วสีขาวของเขาเรียวสืบเบา ๆ และยกขากรรไกรสีขาวซู Luo ปรับ. นี้การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อทำโดยเขาจัดขึ้นชนิดของเสน่ห์ราคะที่เกิดจากพรสวรรค์ตามธรรมชาติอย่างใด. นี้นี้อาจนับเป็นถูกขืนใจใช่มั้ย? ซู Luo กระพริบตาตะลึงไปชั่วขณะ. เสด็จเจ้าชายจินได้พบกับจ้องมองเธอ ตาเป็นประกายของเขามีความสดใสเป็นดาวในขณะที่มุมของริมฝีปากของเขาเอียง beguilingly ขึ้นเป็นรอยยิ้มที่น่ารัก: "คุณ ... กลัวกษัตริย์นี้?" เมื่อเขาพูดถึงความอบอุ่นของลมหายใจของเขาอ้อยอิ่งบนใบหน้าของเธอก่อนที่จะลอยไปที่มีความสำคัญของเธอ ใบหูส่วนล่าง มันทำให้เธอชนิดของการละลายคันที่ดูเหมือนจะมีแม้กระทั่งทำให้เธอสี่ขาคัน ในท้ายที่สุดความรู้สึกนี้ก็ดูเหมือนจะมีการติดเชื้อหัวใจของเธอ. ก่อนที่ดวงตาของเธอเป็นใบหน้าของเขากับความงามอย่างเต็มที่ซึ่งจะทำให้ทุกคนตกหัวทิ่ม มันยังอาจก่อให้เกิดความไม่พอใจในหมู่ทั้งมนุษย์และเหล่าทวยเทพ จมูกของเธอเต็มไปด้วยกลิ่นของผู้ชายเขาราวกับว่าลมหายใจของเธอเอากลิ่นหอมของเขาจะซึมและกรอกมุมของหัวใจและหน้าอกของเธอทุกคน. ขณะนี้ซู Luo ดูเหมือนจะได้ลดลงอยู่ในภวังค์ที่มีสีที่มีเสน่ห์ทุกที่ มันเป็นเหมือนกับว่ามีการอีนุงตุงนังเว็บแพร่กระจายในทุกสี่ทิศทางและเธอก็นกกระจอกติดอยู่ในกลางของมันอย่างต่อเนื่องดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้น. แต่นี้กระจอกยากจนจะต่อสู้เหาะเหินเท่านั้นที่จะอนาถพบว่ามีที่ไหนเลยที่จะหลบหนีไป . จิตใจซู Luo ก็เต็มไปด้วยความคิดป่าและใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอกลายเป็นสีแดงเข้มเช่นถ้ามันร้อนมาก. จากมุมมองไม่เห็นคนอื่นยิ้มพอใจประกายทั่วมุมของริมฝีปากของเขาสมเด็จเจ้าชายจินของ. "คุณกลัว ของพระมหากษัตริย์นี้? "เสียงของเขายังคงอยู่ในธรรมชาติ แต่มันดูเหมือนว่าจะมีการเติบโตที่น้อยมากเหมือนมนุษย์ที่มีความอบอุ่นและสัมผัสของความสนุกสนาน. " วิธีการที่สามารถเป็นไปได้! "ซู Luo ทันทียกหัวของเธอใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอได้รับการแก้ไข ด้วยความมุ่งมั่น. เสด็จเจ้าชายจินระทวยและมีเสน่ห์พยักหน้าก่อนที่เขาจะยืดออกแขนของเขา เสียงของเขาไพเราะและชัดเจน "ช่วยเปลื้องผ้ากษัตริย์นี้." เพียงแค่ว่าทำไมเป็นคนนี้เพื่อให้ถาวรเช่นนี้! ซู Luo สาปแช่งอย่างเงียบ ๆ โดยไม่มีที่สิ้นสุด แต่ powerlessly ทำเสียงของข้อตกลง. เธอทรุดขณะที่เธอย้ายไปเล็ก ๆ น้อย ๆ ใกล้ชิดกับพระองค์ได้ทรงเจ้าชายจินและมีใบหน้าขมงุ่มง่ามลงโทษสี่นิ้วความกว้างกว้างปักลึกลับเข็มขัดหนังสีดำและทันทีที่ดึงมัน ออกด้วยเสียงหวือ. เดิม, ชนิดของผู้รับใช้นี้พระองค์ได้ทรงเจ้าชายจินจะได้ให้แก่พวกเขาแล้วสิบฟุตสีแดง (1). แต่ในเวลานี้ดูเหมือนว่าเขาจะมีความอดทนที่ดีในขณะที่เขายืนอยู่ได้อย่างถูกต้องและรอยิ้มรางในขณะที่ เขาเฝ้ามองสาวน้อยที่แทบจะไม่ถึงความสูงที่ไหล่ของเขาควานเขา. เสด็จเจ้าชายจินก็สูงมากดังนั้นซู Luo ไม่สามารถช่วย แต่ไหวทัน ในระหว่างการเรื่องนี้นิ้วมือของเธอย่อมจะสัมผัสผมของเขาดีคอและผิวหนัง วินาศภัยขึ้นคู่ของเขาในสายตาเย็นชา แต่รอยยิ้มที่ดูเหมือนจะได้พบกับเธอและหัวใจของซู Luo เริ่มที่จะเติบโตหงุดหงิด. มีไอ้นี้ในที่สุดได้รับการยอมรับของเธอหรือไม่? ในท้ายที่สุดได้รับการสัมผัสเธอหรือไม่? ปีศาจน้อยภายในซู Luo ถูกกัดผ้าห่มของเธอและกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง fretting. แต่ซู Luo แน่นอนไม่สามารถขอออกตรงใช่มั้ย? เธอจะไม่ได้รับการเปิดเผยตัวเองวิธีการที่? มันเป็นไปไม่ได้ที่จะนำเรื่องนี้ขึ้นใช่มั้ย? ด้วยปัญญา Nangong ของประโยคประมาทก็จะกระตุ้นความสงสัยของเขา. ดังนั้นมันจึงอาจจะกล่าวว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะทำ เรื่องนี้เป็นจริงมากยากมากที่จะประสบความสำเร็จ! ในท้ายที่สุดของทุกพันหมื่นสิ่งที่เธอไม่ควรจะทำเธอไม่ควรจะใช้สายการบิน Nangong เพื่อซ่อนตัวจากการแสวงหาหลิว Chengfeng ของ นี้เป็นเช่นเดียวกับการหลบหนีจากนั้นก็หมาป่าที่จะใส่ทันทีถ้ำเสือ (2) ถอนหายใจ ซู Luo ทำหน้าขมและลดลงในขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับมัน. สุดท้ายถอดเสื้อคลุมด้านนอกหลังจากที่ยากมากซู Luo ได้เกี่ยวกับการถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อใครจะรู้ว่าใบหน้าเย็นเสด็จเจ้าชายจินขมวดคิ้วอีกครั้ง: "ดำเนินการต่อด้วย ละล้าละลัง. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไปคฤหาสน์ของราชวงศ์บทที่ 251 - องค์ชายจิน ( 2 )ซูหลัวแอบรีดตาของเธอ อะไรที่เขาพูดหมายถึงชื่อก็ไม่เลวนะ มันไม่ได้มีแค่ตัวอักษรเพิ่มเติม " ยุน " ดูที่ลักษณะหลงตัวเองของของเขาโดยไม่ต้องรอซูหลัวจบวิจารณ์จิตของเธอ องค์ชายจินอีกครั้งโยนออกไปยังระเบิดอีก : " ช่วยพระราชาแก้ผ้า " ." อ๊ะ ? "ซูหลัวอุทานด้วยความประหลาดใจเสียงร้อง เสียงที่รวดเร็วมาก มันทำให้องค์ชาย องค์ชายจินสวย ริมฝีปากอมชมพูให้กับสวนสนุก เขาเอนตัวลง ขณะที่เรียวนิ้วขาวค่อย ๆติดตามและยกซูหลัวขากรรไกรดีสีขาวการกระทำเล่นๆ เมื่อเขาทำ บางทีจัดชนิดของเสน่ห์ราคะ ที่เกิดจากความสามารถตามธรรมชาตินี้สามารถนับการลวนลามใช่มั้ย ? ซูหลัวกระพริบตา , ชั่วครู่หนึ่ง , อึ้งองค์ชายจินเจอสายตาเธอ ดวงตาเป็นประกายของเขาสดใสเหมือนดาว ในขณะที่มุมปากกระดกขึ้นลง beguilingly น่ารักยิ้ม : " คุณ . . . . . . . กลัวของกษัตริย์ "เวลาเขาพูด ไออุ่นจากลมหายใจของเขาอยู่บนใบหน้าของเธอก่อนที่จะลอยถึงติ่งหูที่อ่อนไหวของเธอ มันทำให้เธอเหมือนละลายจี้ที่ดูเหมือนจะทำให้เธอสี่ขาคัน ในที่สุด ความรู้สึกนี้ก็เหมือนจะติดเชื้อ หัวใจเธอก่อนที่ตาของเธอ สีหน้าของเขาอย่างเต็มที่ ความงาม ซึ่งอาจทำให้หัวใครตกส้นสูง มันอาจก่อให้เกิดความไม่พอใจทั้งในหมู่มนุษย์และทวยเทพ จมูกของเธอก็เต็มไปด้วยกลิ่นความเป็นชายของเขา ราวกับว่าลมหายใจเธอเอากลิ่นของเขาจะซึมและเติมเต็มทุกมุมของหัวใจ และทรวงอกตอนนี้ ซู ลู ดูเหมือนจะตกอยู่ในความมึนงง กับสีที่มีเสน่ห์ไปทั่ว เหมือนมีใยแมงมุมกระจายไปในทิศทั้งสี่ และนางนกกระจอก stranded กลางมันอย่างต่อเนื่องดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้น .อย่างไรก็ตาม นกกระจอกนี้ไม่ดี จะต่อสู้อย่าง fruitlessly เท่านั้นที่จะค้นพบว่า ไม่มีที่หลบหนีไปซูหลัว จิตใจก็เต็มไปด้วยความคิดป่าและใบหน้าเล็กของเธอกลายเป็นสีแดงเข้ม เช่น ถ้ามันร้อนมาก .จากมุมที่มองไม่เห็นโดยใคร พอใจยิ้มประกายทั่วมุมขององค์ชาย องค์ชายจิน ริมฝีปาก" คุณกลัวของกษัตริย์ " เสียงของเขายังคงธรรมชาติ แต่มันดูเหมือนจะโตขึ้นอีกหน่อยมนุษย์เหมือนกับความอบอุ่นและสัมผัสความสนุกสนาน ." จะเป็นไปได้ยังไง ! " ซู หลัว ทันทีที่เงยหน้าขึ้น ใบหน้าเล็ก ๆเธอคงด้วยความมุ่งมั่นองค์ชายจินระทวยขณะพยักหน้าก่อนจะยืดแขนออก เสียงของเขาไพเราะและชัดเจน : " ช่วยพระราชาแก้ผ้า " .ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงดื้อแบบนี้ ซูหลอเงียบสาปแช่งไม่มีสิ้นสุด แต่อย่างไม่เหลืออำนาจเลยทำให้เสียงข้อตกลงเธอทรุดตัวเมื่อเธอขยับเข้ามาอีกนิดให้องค์ชายจินด้วยสีหน้าขมขื่นอุ้ยอ้ายคว้าสี่นิ้วกว้าง กว้าง มืด ๆปักเข็มขัดสีดำและทันทีที่ดึงออกด้วยปากเดิมที ชนิดนี้ของผู้รับใช้องค์ชายจินจะได้มอบให้พวกเขาสิบเท้าของสีแดง ( 1 )แต่ในเวลานี้ เขาต้องอดทนที่ดีในขณะที่เขายืนอยู่ได้อย่างถูกต้อง และคอยยิ้มฉงนในขณะที่เขาดูสาวน้อยที่เกือบจะถึงไหล่ความสูงของเขาขนาบเขาองค์ชายจิน สูงมาก ดังนั้น ซู ลู ไม่สามารถช่วย แต่เป็นบนปลายตีน ในเรื่องนี้ ทำให้นิ้วของเธอก็ย่อมสัมผัสผมของเขาดี คอ ผิวหนัง แหงนขึ้นเขาคู่ของเย็น แต่ดูเหมือนตายิ้มเจอเธอและหัวใจของซูหลัวเริ่มเติบโต ขี้โมโหมีไอ้นี่ก็รู้จักเธอหรือไม่ ในตอนท้าย เธอเคยสัมผัสหรือไม่ ? โดยปีศาจน้อยข้างใน ซู ลู กัดผ้าห่มของเธอ และกลิ้งไปมาบนเตียง fretting .แต่ ซู ลู แน่นอนอาจไม่ได้ถามออกไปตรงๆ ใช่มั้ย ? เธอจะไม่เปิดเผยตัวเองแบบนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องใช่ไหม นังก๊อกด้วยปัญญา , ประโยคที่ประมาทก็เกิดความสงสัยของเขาดังนั้นมันอาจจะบอกว่า มันเป็นเรื่องยากที่จะทำ เรื่องนี้มันมาก , ยากมากที่จะบรรลุ ในตอนท้ายของทุกพันหมื่นสิ่ง เธอไม่ควรทำ เธอไม่ควรใช้นังก๊อกของรถม้าจะซ่อนจากหลิว Chengfeng pursuit นี้เป็นเหมือนการหนีถ้ำหมาป่าทันทีเข้าไปในถ้ำเสือ ( 2 ) เฮ้อ ซู หลัว ทำหน้าขมและลดลงอย่างที่คิดเกี่ยวกับมันในที่สุดก็เอาเจียรนัยหลังจากความยากลำบาก ซู ลู กำลังจะถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อรู้ว่าองค์ชายใบหน้าเย็นชาของเจ้าชาย จินขมวดคิ้วอีกครั้ง : " ต่อด้วยการเปลื้องผ้าฉันเลยก็ได้นะ "