'It happened a year ago, although i

'It happened a year ago, although it seems like ten years. I was
going home from here when a young man stepped out from
behind a tree. He was beautifully dressed in red and green
clothes.'
'"Cousin Lorna, my good cousin," he said, "I'm Lord Alan
Brandir. My father was your mother's brother, and the
government made him your guardian. He's very old now, so
they've asked me to be your guardian. I've been ordered to take
care of you until you're twenty-one."'
'I was very surprised by this, because he looked so young.
"You, my guardian!" I said, and laughed. "You don't look much
older than I am!"'
'"I'm almost nineteen," he said with a laugh. "If one of the
Doones attacked me, I'd kill him easily."'
'But to me, he looked so young and thin. I was afraid for his
life here in this place.'
'"Don't be angry," he said softly. "I've travelled a long way to
find you. I know how dangerous the Doones are - I've known
men like them in the hills of Scotland. I'm not afraid of them,
so don't be afraid for me. Will you come with me and leave
this place?"'
'A storm was starting, and the sky was growing dark. There
was lightning in the sky, and thunder. I started to feel very
frightened, and thought of my grandfather. I loved him too much
to leave him.'
'"I can't go with you, Lord Alan Brandir," I said. "You're too
young, and I don't want to leave without my grandfather's
permission. Please leave immediately — it's dangerous here."'
'He took my hand and kissed it. "Dear cousin," he said, "Give
me one flower so I can remember you. Believe me — I'll come
back again soon."'
'"You will not!" cried a loud voice. Carver Doone jumped
from behind a tree and seized Alan Brandir in his arms like a cat

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันเกิดขึ้นในปีที่ผ่านมาแม้ว่ามันจะดูเหมือนว่าสิบปี ผมกำลัง
จะกลับบ้านจากที่นี่เมื่อชายหนุ่มก้าวออกมาจาก
หลังต้นไม้ เขาเป็นคนที่แต่งตัวสวยงามในสีแดงและสีเขียว
เสื้อผ้า. '
' "ลูกพี่ลูกน้องลอร์นาญาติที่ดีของฉัน" เขากล่าวว่า "ฉันพระเจ้าอลัน
Brandir. พ่อของฉันเป็นพี่ชายของแม่ของคุณและ
รัฐบาลทำให้เขาผู้ปกครองของคุณ. เขาเก่ามาก ในขณะนี้ดังนั้น
พวกเขาได้ขอให้ผมเป็นผู้ปกครองของคุณ. ฉันได้รับการสั่งซื้อที่จะใช้
ดูแลคุณจนกว่าคุณจะยี่สิบเอ็ด. " '
' ฉันรู้สึกประหลาดใจมากจากนี้เพราะเขาดูเด็กมาก.
" คุณ ผู้ปกครองของฉัน! " ที่ผมพูดและหัวเราะ "คุณไม่ได้มองมาก
อายุมากกว่าฉัน!"
"ฉันเกือบเก้า" เขากล่าวพร้อมกับหัวเราะ "ถ้าหนึ่งใน
Doones โจมตีฉันฉันจะฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย." '
' แต่กับผมเขามองเพื่อให้หนุ่มสาวและบาง ผมกลัวของเขา
ชีวิตที่นี่ในสถานที่แห่งนี้. '
' "อย่าโกรธ" เขาพูดเบา ๆ "ผมเคยเดินทางไกลเพื่อ
. พบคุณฉันรู้ว่าอันตราย Doones มี - ผมรู้จัก
. คนชอบพวกเขาในภูเขาของสกอตแลนด์ฉันไม่กลัวของพวกเขา
จึงไม่ต้องกลัวสำหรับฉัน คุณจะมาพร้อมกับผมและปล่อยให้
สถานที่แห่งนี้? " '
' พายุเริ่มและท้องฟ้าจะมีการเติบโตที่มืด มี
ฟ้าผ่าในท้องฟ้าและฟ้าร้องเป็น ผมเริ่มที่จะรู้สึกดีมาก
กลัวและความคิดของคุณปู่ของฉัน ฉันรักเขามากเกินไป
จะปล่อยให้เขา. '
' "ผมไม่สามารถไปกับคุณลอร์ดอลัน Brandir" ผมพูด "คุณเกินไป
หนุ่มสาวและฉันไม่ต้องการที่จะออกโดยปู่ของฉัน
ได้รับอนุญาตกรุณาออกทันที -.. มันอันตรายที่นี่" '
' เขาเอามือของฉันและจูบมัน "ที่รักญาติ" เขากล่าวว่า "ให้
ฉันหนึ่งดอกไม้ดังนั้นฉันสามารถจำไว้ว่าคุณเชื่อฉัน -. ฉันจะมา
. กลับมาอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้"
"คุณจะไม่ได้!" ร้องไห้เสียงดัง แกะสลัก Doone เพิ่มขึ้น
จากด้านหลังต้นไม้และยึดลัน Brandir ในอ้อมแขนของเขาเหมือนแมว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มันเกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว ถึงแม้ดูเหมือนว่า สิบปี ฉันคือกลับจากที่นี่ เมื่อชายหนุ่มก้าวออกมาจากหลังต้นไม้ เขาสวยงามในชุดสีแดงและสีเขียวเสื้อผ้า . . ." ญาติ ลอร์น่า ลูกพี่ลูกน้องของฉัน " เขากล่าวว่า " ข้าเป็นลอร์ด อลันbrandir . พ่อผมเป็นพี่ชายของคุณแม่ และรัฐบาลทำให้เขาผู้ปกครองของคุณ เขาแก่มากแล้วเขาขอให้ฉันเป็นผู้ปกครองของเธอ ผมได้รับคำสั่งให้พาดูแลคุณจนกว่าคุณจะ " 21" ฉันประหลาดใจมาก เพราะเขาดูเด็กมาก" คุณหลาน " ฉันพูด แล้วหัวเราะ " คุณดูไม่ค่อยเท่าไหร่แก่กว่าฉัน ! "" ผมเกือบ 19 , " เขากล่าวพร้อมกับหัวเราะ " ถ้าหนึ่งในdoones ทำร้ายฉัน ฉันจะฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย . "แต่สำหรับฉัน เขาดูเด็กมาก และบาง ผมกลัวเขาชีวิตที่นี่ ." อย่าโกรธเลยนะ " เขาพูดเบาๆ " ฉันเดินทางไกลเพื่อตามหาคุณ ฉันรู้ doones - อันตรายยังไง ผมรู้จักผู้ชายชอบในภูเขาของสกอตแลนด์ ผมไม่กลัวพวกเขาดังนั้น ไม่ต้องกลัวฉัน คุณจะมากับฉันและทิ้งสถานที่นี้ ? "" พายุเริ่มเติบโต และท้องฟ้ามืด มีถูกฟ้าผ่าในท้องฟ้าและฟ้าร้อง ฉันเริ่มรู้สึกมากกลัวความคิดของปู่ของฉัน ฉันรักเขามากเกินไปปล่อยเขา" ผมจะไม่ไปกับคุณ ท่านอลัน brandir , " ผมกล่าว . " เธอก็เหมือนกันหนุ่ม และไม่อยากทิ้งปู่ของขออนุญาต กรุณาออกไปเดี๋ยวนี้ - มันอันตรายนะ "เขาจับมือฉันและจูบมัน ญาติที่รัก " เขากล่าวว่า " ให้ฉันดอกหนึ่งดังนั้นฉันสามารถจำคุณได้ ฉันเชื่อว่าฉันจะมากลับมาอีกเร็วๆนี้ "" คุณจะไม่ได้ ! " ร้องไห้เสียงดัง ช่างแกะสลัก ดูน กระโดดจากหลังต้นไม้และยึด อลัน brandir ในแขนเหมือนแมว