Photosynthetically active radiation

Photosynthetically active radiation in the
solar spectrum
As photosynthesis uses different wavelengths of radiant
energy with different efficiencies, the first step is to
define the average energy spectrum at the Earth’s surface.
The relative radiant energy density of the solar spectrum
at the surface of Earth’s atmosphere is given by the
Planck’s radiation distribution formula:
relative energy flux density per unit wavelength interval
/ l5
ehc=lkTs  1 (1)
where l is the wavelength (nm); Ts is the temperature at
the surface of the Sun, which is about 5800 K; c is the
speed of light (3 1017 nm s1
); k is the Bolzmann’s
constant (1.38 1023 kg m2 s
2 K1 or J K1
); and h
is the Planck’s constant (6.626 1034 J s). Heteroatomic
gas molecules in the Earth’s atmosphere (e.g. CO2, H2O,
methane, nitrous oxide, etc.) absorb radiant energy at
specific infrared wavelengths. These gases absorb most
strongly in the wavelength (l) ranges 900–950, 1100–
1150, 1350–1450, 1800–1950 nm, while ozone and oxygen
remove much of the energy below 400 nm (Figure 1).
Photons above 740 nm in wavelength contain insufficient
energy to drive higher plant photosynthesis. Based on the
measured average solar spectrum at the Earth’s surface,
1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รังสี photosynthetically active ในการสเปกตรัมแสงเป็นการสังเคราะห์ด้วยแสงใช้ความยาวคลื่นที่แตกต่างกันของเรเดียนท์พลังงานกับประสิทธิภาพต่าง ๆ ขั้นตอนแรกคือการกำหนดคลื่นพลังงานเฉลี่ยที่ผิวโลกความหนาแน่นสัมพัทธ์เรเดียนท์พลังงานของคลื่นแสงที่พื้นผิวของบรรยากาศของโลกถูกกำหนดโดยการของของพลังค์รังสีกระจายสูตร:ความหนาแน่นฟลักซ์พลังงานสัมพัทธ์ต่อช่วงความยาวคลื่นหน่วย/ l 5ehc = lkTs 1 (1)โดยที่ l คือ ความยาวคลื่น (nm); Ts คือ อุณหภูมิที่พื้นผิวของดวงอาทิตย์ ซึ่งเป็นประมาณ 5800 K c คือการความเร็วของแสง (3 1017 nm s 1); k เป็นของ Bolzmannค่าคง (1.38 10 23 กิโลกรัม/เมตร 2 s2 K 1 หรือ J K 1); และ hคือค่าคงของของพลังค์ (6.626 10 34 J s) Heteroatomicโมเลกุลของก๊าซในบรรยากาศของโลก (เช่น CO2, H2Oมีเทน ไนตรัสออกไซด์ ฯลฯ) ดูดซับพลังเปล่งปลั่งในเฉพาะความยาวคลื่นอินฟราเรด ก๊าซเหล่านี้ดูดซับมากที่สุดในช่วงความยาวคลื่น (l) 900-950, 1100 – อย่างยิ่ง1150, 1350-1450, 1800-1950 nm โอโซนและออกซิเจนเอามากพลังงาน 400 nm (รูปที่ 1)Photons เหนือ 740 นาโนเมตรในความยาวคลื่นประกอบด้วยไม่เพียงพอพลังงานขับสูงพืชสังเคราะห์ด้วยแสง ตามวัดสเปกตรัมแสงอาทิตย์เฉลี่ยที่พื้นผิวของโลก1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังเคราะห์รังสีการใช้งานในสเปกตรัมแสงอาทิตย์เป็นสังเคราะห์ใช้ความยาวคลื่นที่แตกต่างกันของสดใสพลังงานที่มีประสิทธิภาพที่แตกต่างกันในขั้นตอนแรกคือการกำหนดคลื่นความถี่พลังงานโดยเฉลี่ยอยู่ที่พื้นผิวโลก. ความหนาแน่นของพลังงานสดใสญาติของสเปกตรัมแสงอาทิตย์ที่พื้นผิวของชั้นบรรยากาศของโลกเป็นที่ได้รับจากสูตรการกระจายรังสีของพลังค์: ความหนาแน่นของพลังงานญาติฟลักซ์ต่อหน่วยช่วงความยาวคลื่น/ ลิตร 5? EHC = lkTs? 1 (1) ที่ลิตรเป็นความยาวคลื่น (นาโนเมตร); Ts คืออุณหภูมิที่พื้นผิวของดวงอาทิตย์ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับ5800 K; คเป็นความเร็วของแสง (3 1,017 นาโนเมตร s 1); k เป็น Bolzmann ของคงที่(1.38 กก. 10 23 ม. 2 วินาที? 2 K 1 หรือ 1 JK?); และเอชเป็นคงตัวของพลังค์ (6.626 10? 34 J s) Heteroatomic โมเลกุลของแก๊สในชั้นบรรยากาศของโลก (เช่น CO2, H2O, มีเทนไนตรัสออกไซด์ ฯลฯ ) ดูดซับพลังงานที่สดใสในช่วงความยาวคลื่นอินฟราเรดที่เฉพาะเจาะจง ก๊าซเหล่านี้ดูดซับมากที่สุดมั่นในความยาวคลื่น (ลิตร) ช่วง 900-950, 1100- 1150, 1350-1450, 1800-1950 นาโนเมตรในขณะที่โอโซนและออกซิเจนเอามากของพลังงานที่ต่ำกว่า400 นาโนเมตร (รูปที่ 1). โฟตอนเหนือ 740 นาโนเมตร ในความยาวคลื่นที่มีไม่เพียงพอพลังงานเพื่อผลักดันการสังเคราะห์แสงของพืชที่สูงขึ้น ขึ้นอยู่กับการวัดสเปกตรัมแสงอาทิตย์เฉลี่ยที่พื้นผิวของโลก1