Globally, irrigated agriculture is

Globally, irrigated agriculture is the largest
abstractor and predominant consumer of
groundwater resources, with important
groundwater-dependent agroeconomies having
widely evolved. But in many arid and droughtprone
areas, unconstrained use is causing
serious aquifer depletion and environmental
degradation, and cropping practices also exert
a major influence on groundwater recharge
and quality. The interactions between
agricultural irrigation, surface water and
groundwater resources are often very close –
such that active cross-sector dialogue and
integrated vision are also needed to promote
sustainable land and water management. Clear
policy guidance and focused local action are
required to make better use of groundwater
reserves for drought mitigation and climatechange
adaptation. To be effective policies
must be tailored to local hydrogeological
settings and agroeconomic realities, and their
implementation will require appropriate
‘institutional arrangements’ (with a clear focal
point and statutory power for groundwater
management), full involvement of the farming
community and more alignment of agricultural
development goals with groundwater
availability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั่วโลก เกษตรยามเป็นใหญ่ที่สุดabstractor และกันผู้บริโภคของทรัพยากรน้ำบาดาล มีความสำคัญagroeconomies ขึ้นอยู่กับน้ำที่มีพัฒนาอย่างกว้างขวาง แต่ในแล้ง และ droughtproneพื้นที่ ใช้ unconstrained เป็นสาเหตุการลดลงของ aquifer ที่ร้ายแรง และสิ่งแวดล้อมย่อยสลาย และการครอบตัดปฏิบัติยังแรงมีอิทธิพลสำคัญในแห่งน้ำและคุณภาพ การโต้ตอบระหว่างเกษตรชลประทาน น้ำผิวดิน และทรัพยากรน้ำบาดาลมักดีมาก-เช่นที่บทสนทนาข้ามภาคที่ใช้งานอยู่ และวิสัยทัศน์รวมยังจำเป็นต้องส่งเสริมยั่งยืนทางน้ำการจัดการ ชัดเจนแนะนำนโยบายและการดำเนินการภายในที่เน้นต้องใช้ดีกว่าของน้ำบาดาลสำรองสำหรับการลดปัญหาภัยแล้งและ climatechangeปรับตัว เป็น นโยบายที่มีประสิทธิภาพต้องเหมาะกับท้องถิ่น hydrogeologicalการตั้งค่าและความเป็นจริง agroeconomic และของพวกเขานำไปใช้จะต้องเหมาะสม'จัดสถาบัน' (กับโฟกัสชัดเจนจุดและอำนาจตามกฎหมายสำหรับน้ำบาดาลการจัดการ), เต็มรูปแบบมีส่วนร่วมของฟาร์มชุมชนและการจัดตำแหน่งที่เพิ่มเติมของเกษตรเป้าหมายการพัฒนากับน้ำบาดาลความพร้อมใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั่วโลกการเกษตรในเขตชลประทานที่ใหญ่ที่สุด
abstractor
และผู้บริโภคเด่นของทรัพยากรน้ำบาดาลที่มีความสำคัญ
agroeconomies
น้ำใต้ดินขึ้นอยู่กับที่มีการพัฒนาอย่างกว้างขวาง แต่ในที่แห้งแล้งและหลาย droughtprone
พื้นที่การใช้งานข้อ จำกัด ที่เป็นสาเหตุของการสูญเสียน้ำแข็งอย่างจริงจังและสิ่งแวดล้อมการย่อยสลายและการปฏิบัติที่ปลูกพืชยังออกแรงอิทธิพลสำคัญในการเติมน้ำใต้ดินและคุณภาพ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างการชลประทานการเกษตรพื้นผิวของน้ำและทรัพยากรน้ำบาดาลมักจะใกล้มาก- ดังกล่าวว่าการเจรจาข้ามภาคการใช้งานและวิสัยทัศน์แบบบูรณาการยังมีความจำเป็นที่จะส่งเสริมที่ดินอย่างยั่งยืนและการจัดการน้ำ ล้างคำแนะนำนโยบายและการดำเนินการในท้องถิ่นที่มุ่งเน้นจะต้องทำให้ดีกว่าการใช้น้ำบาดาลสำรองเพื่อการบรรเทาภัยแล้งและclimatechange การปรับตัว จะเป็นนโยบายที่มีประสิทธิภาพจะต้องมีการปรับให้เหมาะสมกับธรณีวิทยาท้องถิ่นการตั้งค่าและความเป็นจริงagroeconomic ของพวกเขาและการดำเนินการจะต้องมีความเหมาะสม'เตรียมการสถาบัน (มีโฟกัสที่ชัดเจนจุดและอำนาจตามกฎหมายสำหรับน้ำบาดาลจัดการ) การมีส่วนร่วมอย่างเต็มรูปแบบของการทำการเกษตรของชุมชนและการจัดตำแหน่งอื่น ๆ ที่ใช้ในการเกษตร เป้าหมายการพัฒนาน้ำบาดาลที่มีความพร้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั่วโลก , เกษตรชลประทานเป็น abstractor ใหญ่

และผู้บริโภคที่เด่นของทรัพยากรน้ำบาดาล มีน้ำบาดาล มีตัวแปรสำคัญ

agroeconomies อย่างกว้างขวาง พัฒนา แต่ในหลายพื้นที่ และแห้งแล้ง droughtprone

การใช้ต่างกันไปทำให้น้ำที่ร้ายแรงและความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม และการปฏิบัติการปลูกพืช

ยังออกแรงอิทธิพลสําคัญ
การเติมน้ำใต้ดินและคุณภาพปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
ชลประทานเพื่อการเกษตร น้ำผิวดิน และทรัพยากรน้ำบาดาลมีบ่อยมาก

ปิด–เช่นที่ปราดเปรียวข้ามภาคและการสนทนา
วิสัยทัศน์บูรณาการยังต้องส่งเสริม
ที่ดินอย่างยั่งยืนและการจัดการน้ำ แนะนำและเน้นนโยบายชัดเจน

ต้องกระทำภายในเพื่อให้ใช้ดีกว่าของน้ำใต้ดิน
สำรองบรรเทาภัยแล้งและสภาพอากาศโลกเปลี่ยนแปลง
การปรับตัวที่จะมีประสิทธิภาพจะต้องปรับการตั้งค่านโยบาย

งานอุทกธรณีวิทยาและความเป็นจริง agroeconomic ท้องถิ่น และการจัดเรียงที่เหมาะสมจะต้อง 'institutional

' ( ที่มีความชัดเจนและอำนาจตามกฎหมาย จุดโฟกัส
.
การจัดการ ) , การมีส่วนร่วมเต็มรูปแบบของการทำฟาร์มชุมชนและแนวทางการเกษตรมากขึ้น

เป้าหมายการพัฒนาความพร้อมของน้ำใต้ดินด้วย