4:47amThe sun did not rise yet and

4:47am

The sun did not rise yet and you were walking down the hallway, wondering if your senpai was actually awake to practice the song you were composing at the moment. As a composer in the masters course of music, you worked hard from day to night to keep up with the workload that had been dumped on you. It was tough and you felt like giving up some time ago, but after Haruka had cheered you up, your confidence was back again and you knew that you can do it.

Standing outside the thick wooden door you knocked countless times and yet he still did not answer. He was the one who told you wake up and practice the piece you were composing at the moment but he wasn't awake. It was strange, usually he would be awake first and knock on your door saying you're late but today, it just seemed like something was not right.

"Ai senpai, are you awake?" You said out loud.

No reply.

"Senpai, I'm coming in." You pushed the golden handle down and was surprised that it wasn't locked.

Making your way inside quickly, you headed straight to his bed. You were surprised that even Syo and Natsuki were awake and probably practicing in one of the studios.

"Senpai...?" You kneeled beside his bed and saw him sleeping rather uncomfortably. Sweat trickled down his forehead and his breaths were short. You made a daring move to touch his forehead and found it burning hot as though you touched an iron.

Gasping a little, you sweat dropped and placed your composition on his desk and ran outside to get a wet towel and a pail filled with cold water. Coming back quietly hoping you won't wake him up, you soaked the towel in the cool water, squeezed it and placed it over his forehead.

That instant his eyes opened up slowly. His pretty aquamarine orbs focused on your face as he tried to process what was happening.

"Um... Good morning senpai... Er... I knocked on your door but you didn't answer so I thought there was something wrong so I came in and discovered you had a fever so..." You trailed off as he grabbed your wrist and pulled you down onto him.

"Thank you..." He barely whispered into your ear. "Sorry... You didn't need to do this..." He pulled your head closer to his face. The distance between the two of you was only a few millimeters. He kissed your lips gently and quickly before he pulled away and lay down again.

You were dumbfounded by his actions and blushed a strawberry red.

"Senpai..?!" You brought your hand to your mouth as you sank down to the floor. "W-why.. What.. Kissed me..?" Thoughts swirled in your head as you tried to make sense of what was happening and why he did that.

"I found out that... A kiss can mean thank you... And also... I love you." He rolled to his side to face you.

"Eh...?" You looked back at him.

"You're the only one that makes me feel like I'm doing somersaults in my stomach. Even though I don't understand love, or what a heart is and what emotions are... I think that what I'm feeling right now is love, and my heart is beating quickly.... So... So I love you [f/n]." He smiled a little.

Lost in his beautiful gaze and smile, you snapped out of your little trance and moved closer to him.

"Senpai..."

"No, Ai." He stretched his finger out and tapped your lips making you feel giddy.

"A-ai... I... Whenever I'm together with you, my heart starts going wild and it feels like everyone in the whole world can hear my heart beat. I've always admired your beauty and your angelic voice... And... And I... I love you too..." You looked down hoping he wouldn't notice your blush in the dimly lit room.

"Don't look down... I won't be able to see your pretty face right?"

You lifted your face up again. "No, I won't be able to see your amazing eyes" you giggled.

He smiled and sat up. He patted the spot next to him on the bed to motion you to sit with him. You stood up and took your composition, and slipping onto the bed next to him.

"We can just practice in here..." Ai said. As he scanned the pages you held in front of the two of you.

As he started singing the main melody, your heart melted when your heard his pure and elegant voice. Taking your pencil from your pocket, you added on some extra notes and scratched out what you think wasn't necessary and as you edited the piece, Ai watched you work hard and made you lean against him.

"Ai..?" You stopped felt your head press onto his shoulder.

"Slow down... I don't want you to overwork yourself." He said. "Slowly... Okay?"

You nodded and relaxed as he sang the melody and thought of possible lyrics to add to the song.

5am

~end~

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

04:47

ดวงอาทิตย์ไม่ได้เพิ่มขึ้นเลยและคุณกำลังเดินไปตามทางเดินสงสัยว่ารุ่นพี่ของคุณเป็นจริงตื่นตัวในการฝึกเพลงที่คุณกำลังเขียนในขณะนี้ ในฐานะที่เป็นนักแต่งเพลงในหลักสูตรปริญญาโทของเพลงที่คุณทำงานอย่างหนักจากวันที่คืนเพื่อให้ทันกับภาระงานที่ได้รับการทิ้งคุณ มันก็เป็นเรื่องยากและคุณรู้สึกเหมือนให้ขึ้นเวลาที่ผ่านมา แต่หลังจาก Haruka ได้กำลังใจคุณขึ้นความมั่นใจของคุณได้กลับมาอีกครั้งและคุณรู้ว่าคุณสามารถทำมัน.

ยืนอยู่ด้านนอกประตูไม้หนาคุณเคาะนับครั้งไม่ถ้วนและเขายังคงไม่ได้ ไม่มีคำตอบ. เขาเป็นคนหนึ่งที่บอกคุณตื่นขึ้นมาและการปฏิบัติชิ้นที่คุณเขียนในขณะนี้ แต่เขาก็ไม่ตื่น มันเป็นเรื่องแปลกที่มักจะเขาจะตื่นขึ้นมาเป็นครั้งแรกและเคาะประตูของคุณบอกว่าคุณกำลังสาย แต่วันนี้มันก็เหมือนกับสิ่งที่ไม่ถูก.

"Ai รุ่นพี่, คุณตื่นขึ้นมา?" คุณบอกว่าออกมาดัง ๆ .

ไม่มีการตอบกลับ.

"Senpai ฉันมา." คุณผลักด้ามทองลงและรู้สึกประหลาดใจว่ามันไม่ได้ล็อค.

ทำวิธีของคุณภายในได้อย่างรวดเร็วคุณมุ่งตรงไปที่เตียงของเขา คุณต้องประหลาดใจว่าแม้ Syo และ Natsuki ตื่นและอาจจะฝึกซ้อมในหนึ่งในสตูดิโอ.

"Senpai ... ?" คุณคุกเข่าข้างเตียงของเขาและเห็นเขานอนหลับค่อนข้างอึดอัด เหงื่อไหลลงหน้าผากของเขาและลมหายใจของเขาเป็นระยะสั้น คุณได้ย้ายกล้าหาญที่จะสัมผัสหน้าผากของเขาและพบว่ามันเผาไหม้ร้อนว่าคุณสัมผัสเตารีด.

Gasping เล็ก ๆ น้อย ๆ คุณเหงื่อลดลงและการวางองค์ประกอบของคุณบนโต๊ะทำงานของเขาและวิ่งออกไปข้างนอกจะได้รับผ้าขนหนูเปียกและถังที่เต็มไปด้วยน้ำเย็น . กลับมาอย่างเงียบ ๆ หวังว่าคุณจะไม่ปลุกเขาขึ้นคุณแช่ผ้าในน้ำเย็นบีบมันและวางมันมากกว่าหน้าผากของเขา.

ทันทีที่ดวงตาของเขาเปิดขึ้นอย่างช้าๆ ลูกกลมสีฟ้าสวยของเขามุ่งเน้นไปที่ใบหน้าของคุณในขณะที่เขาพยายามที่จะดำเนินการสิ่งที่เกิดขึ้น.

"อืม ... รุ่นพี่ตอนเช้าที่ดี ... เอ่อ ... ผมเคาะประตูของคุณ แต่คุณไม่ตอบดังนั้นฉันคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดังนั้นผมจึงเดินเข้ามาและค้นพบคุณมีไข้ดังนั้น ... "คุณหายออกไปในขณะที่เขาคว้าข้อมือของคุณและดึงคุณลงบนเขา.

" ขอบคุณ ... "เขาแทบจะกระซิบเข้าไปในหูของคุณ "ขอโทษ ... คุณไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ ... " เขาดึงหัวของคุณใกล้ชิดกับใบหน้าของเขา ระยะห่างระหว่างคุณสองคนเป็นเพียงไม่กี่มิลลิเมตร เขาจูบริมฝีปากของคุณเบา ๆ ได้อย่างรวดเร็วและก่อนที่เขาจะดึงออกไปและล้มตัวลงนอนอีกครั้ง.

คุณได้ตะลึงโดยการกระทำของเขาและเขินสีแดงสตรอเบอร์รี่.

"Senpai .. ?!" คุณนำมือของคุณไปที่ปากของคุณเมื่อคุณจมลงไปกองกับพื้น "W-ทำไม .. สิ่งที่ .. จูบฉัน .. ?" ความคิดที่หมุนวนอยู่ในหัวของคุณในขณะที่คุณพยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของสิ่งที่เกิดขึ้นและทำไมเขาทำอย่างนั้น.

"ฉันพบว่า ... จูบอาจหมายถึงขอขอบคุณ ... และยัง ... ฉันรักคุณ." เขากลิ้งไปด้านข้างของเขาที่จะเผชิญกับคุณ.

"เอ๊ะ ... ?" คุณมองกลับมาที่เขา.

"คุณเพียงคนเดียวที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนฉันทำตีลังกาในท้องของฉัน. แม้ว่าฉันจะไม่เข้าใจความรักหรือสิ่งที่มีหัวใจเป็นและสิ่งที่อารมณ์ ... ฉันคิดว่า ว่าสิ่งที่ฉันรู้สึกตอนนี้คือความรักและหัวใจของฉันเต้นได้อย่างรวดเร็ว .... ดังนั้น ... ดังนั้นผมรักคุณ [F / n]. " เขายิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ .

หายไปในสายตาของเขาที่สวยงามและรอยยิ้มของคุณ snapped ออกจากภวังค์น้อยของคุณและย้ายไปอยู่ใกล้ชิดกับเขา.

"Senpai ... "

"ไม่มีไอ." พระองค์ทรงเหยียดนิ้วมือของเขาออกมาและแตะริมฝีปากของคุณทำให้คุณรู้สึกหวิว.

"A-AI ... ฉัน ... เมื่อใดก็ตามที่ฉันร่วมกับคุณหัวใจของฉันเริ่มจะป่าและมันรู้สึกเหมือนทุกคนในโลกทั้งโลกจะได้ยินเสียงของฉัน หัวใจเต้น. ฉันชื่นชมความงามและความดีงามของคุณเสียงของคุณ ... และ ... และฉัน ... ฉันรักคุณมากเกินไป ... "คุณมองลงไปหวังว่าเขาจะไม่แจ้งให้ทราบอายของคุณอยู่ในห้องที่มีแสงน้อย .

"อย่ามองลงมา ... ฉันจะไม่สามารถที่จะเห็นขวาใบหน้าของคุณสวย?"

คุณยกใบหน้าของคุณขึ้นมาอีกครั้ง "ไม่ฉันจะไม่สามารถที่จะเห็นดวงตาที่น่าตื่นตาตื่นใจของคุณ" คุณหัวเราะคิกคัก.

เขายิ้มและลุกขึ้นนั่ง เขาตบจุดถัดจากเขาอยู่บนเตียงกับการเคลื่อนไหวให้คุณนั่งกับเขา คุณลุกขึ้นยืนและเอาองค์ประกอบของคุณและลื่นไถลบนเตียงติดกับเขา.

"เราก็สามารถปฏิบัติงานในที่นี่ ... " ไอกล่าวว่า ในขณะที่เขาสแกนหน้าเว็บที่คุณจัดขึ้นในด้านหน้าของคุณสองคน.

ในขณะที่เขาเริ่มร้องเพลงทำนองหลักหัวใจของคุณละลายเมื่อได้ยินเสียงบริสุทธิ์และสง่างามของพระองค์ การดินสอของคุณจากกระเป๋าของคุณคุณเพิ่มบันทึกพิเศษบางอย่างและรอยขีดข่วนจากสิ่งที่คุณคิดว่าไม่จำเป็นและเป็นคุณแก้ไขชิ้น Ai ดูคุณทำงานหนักและทำให้คุณยันกับเขา.

"Ai .. ?" คุณรู้สึกว่าหยุดกดศีรษะของคุณลงบนไหล่ของเขา.

"ช้าลง ... ผมไม่ต้องการให้คุณทำงานหนักเกินไปด้วยตัวคุณเอง." เขาพูดว่า. "ช้า ... เอาล่ะ?"

คุณพยักหน้าและผ่อนคลายในขณะที่เขาร้องเพลงทำนองและความคิดของเนื้อเพลงที่เป็นไปได้ที่จะเพิ่มเพลง.

05:00

~ ~ สิ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4:47amพระอาทิตย์ไม่ขึ้นเลยและคุณเดินลงทางเดิน สงสัยว่ารุ่นพี่กำลังตื่นไปซ้อมเพลงที่คุณแต่งขึ้นในขณะนี้ เป็นนักแต่งเพลงในหลักสูตรปริญญาโทดนตรี เธอทำงานหนักทั้งวันทั้งคืน เพื่อให้ทันกับภาระงานที่เคยทิ้งคุณ มันเป็นยากและคุณรู้สึกเหมือนให้มานานแล้ว แต่หลังจากที่ฮารุกะก็เชียร์คุณขึ้น ความมั่นใจของคุณกลับมาและคุณรู้ว่าคุณสามารถทำมันได้ยืนอยู่หน้าประตูไม้หนาคุณล้มไม่รู้กี่ครั้ง แต่เขาก็ยังไม่ตอบ เขาเป็นคนบอกให้เธอตื่นมาซ้อมเพลงที่คุณแต่งขึ้นในขณะนี้ แต่เขาก็ไม่ตื่น มันแปลกๆ ปกติเขาจะตื่นก่อน และมาเคาะประตูบอกว่าวันนี้เธอกลับช้านะ แต่มันก็เหมือนมีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้อง" รุ่นพี่ไอ ตื่นแล้วเหรอ ? " คุณพูดออกมาไม่ตอบ" รุ่นพี่คะ ฉันมาแล้ว " เธอผลักด้ามทองลง และแปลกใจว่ามันไม่ได้ล็อกทำให้ทางของคุณภายในอย่างรวดเร็ว เธอมุ่งหน้าไปที่เตียงของเขา คุณประหลาดใจที่ syo แม้แต่และนัตสึกิกำลังตื่นอยู่ และอาจจะอยู่ในหนึ่งในสตูดิโอ" รุ่นพี่ . . . . . . . ? " คุณคุกเข่าข้างๆเตียงเขา และเห็นเขานอนค่อนข้างไม่สบาย เหงื่อหยดลงมาที่หน้าผากเขา และลมหายใจของเขาสั้น คุณได้ย้ายกล้าจับหน้าผากของเขาและพบว่ามันร้อนผ่าวราวกับว่าคุณได้สัมผัสไม้เหล็กหอบเล็กน้อย เหงื่อจะออกลดลงและวางองค์ประกอบของคุณบนโต๊ะของเขาและวิ่งออกไปเพื่อไปเอาผ้าขนหนูเปียกและถังที่เต็มไปด้วยน้ำที่เย็น กลับมาแบบเงียบๆ หวังว่าคุณจะไม่ปลุกเขา คุณแช่ผ้าในน้ำเย็น และบีบมันไว้บนหน้าผากทันทีที่ตาเปิดขึ้นอย่างช้าๆ ของเขาสวยสีฟ้า orbs ที่เน้นใบหน้า เขาพยายามประมวลผลว่าเกิดอะไรขึ้น" อืม . . . . . . . อรุณสวัสดิ์ค่ะรุ่นพี่ . . . . . . . เอ้อ . . . . . . . ผมเคาะที่ประตูของคุณ แต่คุณไม่ตอบ ฉันคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติ ก็เลยได้เข้ามาพบนายมีไข้แล้ว . . . . . . " คุณ trailed ปิด เขาคว้าข้อมือและดึงคุณลงบนเขา" ขอบคุณ . . . . . . . " เขาแทบจะกระซิบในหูของคุณ " ขอโทษ . . . . . . . คุณไม่ต้องทำแบบนี้ . . . . . . . " เขาดึงหัวของคุณใกล้ชิดกับใบหน้าของเขา . ระยะห่างระหว่างคุณสองคน มีเพียงไม่กี่มิลลิเมตร เขาจูบริมฝีปากเธอเบาๆ และรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะดึงออกและล้มตัวลงนอนอีกครั้งนายอึ้ง โดยการกระทำของเขาและหน้าแดงเป็นสตอเบอร์รี่สีแดง" รุ่นพี่ . . . . . . . ? " คุณทำให้มือของคุณปากของคุณเมื่อคุณนอนลงกับพื้น " ทะ . . . ทำไม . . . . . . . อะไร . . . . . . . จูบฉัน . . . . . . . ? " ความคิดที่ฟุ้งในหัวของคุณเมื่อคุณพยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของสิ่งที่เกิดขึ้นและทำไมเขาถึงทำอย่างนั้น" ฉันพบว่า . . . . . . . จูบหมายถึง ขอบคุณ . . . . . . . และก็ . . . . . . . ฉัน รัก เธอ " เขารีดด้านข้างของเขาที่จะเผชิญหน้ากับคุณ" เอ๋ . . . ? " คุณมองไปที่เขา" คุณเป็นคนเดียวที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลัง somersaults ในท้องของฉัน ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เข้าใจความรักหรือสิ่งที่หัวใจและอารมณ์อะไร . . . . . . ฉันคิดว่าสิ่งที่ฉันกำลังรู้สึกอยู่ตอนนี้คือ ความรัก และหัวใจเต้นเร็ว . . . . . . . ดังนั้น . . . . . . . ฉันรักคุณ [ F / N ] . " เขายิ้มเล็กน้อยหายไปในสายตาที่สวยงามของเขา และรอยยิ้ม คุณตื่นจากภวังค์น้อยของคุณและย้ายใกล้ชิดกับเขา" รุ่นพี่ . . . . . . . "" ไม่ ไอ เขาเหยียดนิ้วมือออกและแตะริมฝีปากของคุณทำให้คุณรู้สึกเวียนหัว" a-ai . . . . . . . ฉัน . . . เมื่อใดก็ตามที่ฉันร่วมกันกับคุณ หัวใจของฉันเริ่มจะเป็นป่า และมันรู้สึกเหมือนคนทั้งโลกจะได้ยินเสียงหัวใจของฉัน ผมชื่นชมความสวยและเสียงเทวทูต . . . และ . . . และฉัน . . . ฉันก็รักคุณเหมือนกัน . . . . . . . " เธอมองลงไป หวังว่าเขาจะไม่สังเกตเห็นของคุณหน้าแดงในที่มีแสงน้อยห้อง" อย่าดูถูก . . . . . . . ฉันไม่สามารถเห็นใบหน้าของเธอใช่ไหม ? "เธอเชิดหน้าขึ้นอีกครั้ง " ไม่ ฉันไม่สามารถเห็นตา " ที่น่าทึ่งที่คุณหัวเราะคิกคัก .เขายิ้มและลุกขึ้นนั่ง . เขาตบที่ข้างๆเขา บนเตียง เพื่อเคลื่อนไหวให้คุณนั่งกับเขา เธอลุกขึ้นและเอาองค์ประกอบของคุณและลื่นไถลลงบนเตียงข้างๆเขา" เราก็ฝึกมา . . . . . . . " ไอพูด เขาสแกนหน้าเว็บที่คุณจัดขึ้น ต่อหน้าเธอสองคนเขาเริ่มร้องเพลงทำนองหลัก หัวใจละลาย เมื่อได้ยินว่าเขาบริสุทธิ์และสง่างามด้วยเสียง เอาดินสอจากกระเป๋าของคุณ คุณเพิ่มบางพิเศษหมายเหตุและรอยขีดข่วนออกสิ่งที่คุณคิดว่าไม่จำเป็นเมื่อคุณแก้ไขชิ้น ไอดูคุณทำงานอย่างหนักและทำให้คุณพิงเขา" อ้าย . . . . . . . ? " คุณหยุดก็กด หัวลงบนไหล่ของเขา" ใจเย็นๆ . . . . . . . ผมไม่อยากให้คุณทำงานหนักเกินไป . " เขากล่าวว่า . อย่างช้าๆ . . . . . . . โอเค ?เธอพยักหน้าและผ่อนคลายในขณะที่เขาร้องเพลงทำนองและคิดเนื้อเพลงเป็นไปได้เพื่อเพิ่มเพลง5~ จบ ~