Life had been tough for me. i was o

Life had been tough for me. i was only sixteen but felt a hundred years old. my life was infact an ocean of endless problems, because i had to face many disappointments in it.

The first disappointment which I faced was when i first knew that my mother had cancer. Tears welled in my eyes. My lips began to quiver and I cried my heart out. I loved my mother more than anything in the world. As she was now on complete bed rest I had to take care of the house. I had become more responsible and tried my best but it felt like and extra burden on my shoulders. Everyday i had to nurse my mother, help my grandmother with the household chores, send my sister to school and help her with the homework. my studies were affected as i was missing school due to the situation at home. Still i never complained and did my work with sincerety and loyalty to my mother. As time passed by she was gradually recovering and by the she had fully recovered all my troubles were over. I thanked god that my mother was saved from this killer disease and that she was living a healthy life now.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวิตได้ยากสำหรับฉัน ผมเพียง sixteen แต่รู้สึกอายุร้อยปี ชีวิตถูก infact มหาสมุทรปัญหาไม่รู้จบ เพราะผมหน้าแน่วจำนวนมากในความผิดหวังครั้งแรกที่ฉันประสบได้เมื่อฉันแรกรู้ว่า แม่มีโรคมะเร็ง Welled น้ำตาในดวงตาของฉัน ริมฝีปากของฉันเริ่ม quiver และข้าหัวใจออก ฉันรักแม่กว่าอะไรในโลก เพราะตอนนี้บนเตียงเสร็จสมบูรณ์เหลือ ผมดูแลบ้าน ฉันได้กลายเป็นผู้รับผิดชอบมากขึ้น และพยายามดีที่สุดแต่มันเหมือนและเหมาะสมบนไหล่ของฉัน ทุกวันฉันมีนมแม่ ยายของฉันช่วยงานบ้าน ส่งน้องไปโรงเรียน และช่วยเธอ ด้วยบ้าน เรียนได้รับผลกระทบเป็นไม่โรงเรียนเนื่องจากสถานการณ์ที่บ้าน ยังฉันไม่เคยแนะนำ และทำงานกับ sincerety และสมาชิกแม่ เวลาเดินผ่าน เธอค่อย ๆ เริ่มฟื้นตัว และเธอจะได้ฟื้นตัวเต็มทุกปัญหาของฉันได้ผ่านการ ผมขอบคุณพระเจ้าที่แม่ได้รับการบันทึกจากโรคนี้นักฆ่า และการที่เธอมีชีวิตชีวิตเพื่อสุขภาพขณะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตได้รับยากสำหรับฉัน ฉันเป็นเพียง แต่รู้สึกว่าสิบหกร้อยปี ชีวิตของฉันคือ Infact มหาสมุทรของปัญหาไม่มีที่สิ้นสุดเพราะผมต้องเผชิญกับความผิดหวังอีกมากมายอยู่ในนั้น. ความผิดหวังครั้งแรกที่ผมพบคือครั้งแรกที่ผมรู้ว่าแม่ของฉันเป็นมะเร็ง น้ำตาซึมในสายตาของฉัน ริมฝีปากของฉันเริ่มที่จะสั่นและฉันร้องไห้หัวใจของฉันออก ฉันรักแม่ของฉันมากกว่าสิ่งใดในโลก ในฐานะที่เธอเป็นตอนนี้ในส่วนที่เหลือเตียงสมบูรณ์ผมต้องดูแลบ้าน ผมได้กลายเป็นความรับผิดชอบมากขึ้นและพยายามที่ดีที่สุดของฉัน แต่มันให้ความรู้สึกเหมือนจริงและภาระเพิ่มเติมบนไหล่ของฉัน ทุกวันฉันมีพยาบาลแม่ของฉันช่วยให้คุณยายของฉันกับการทำงานบ้านส่งน้องสาวของฉันไปที่โรงเรียนและช่วยให้เธอมีบ้าน การศึกษาของฉันได้รับผลกระทบเป็นฉันได้โรงเรียนที่ขาดหายไปเนื่องจากสถานการณ์ที่บ้าน ฉันยังไม่เคยบ่นและไม่ทำงานของฉันกับ sincerety และความจงรักภักดีกับแม่ของฉัน เมื่อเวลาผ่านไปโดยที่เธอกำลังค่อยๆฟื้นตัวและเธอได้ฟื้นตัวเต็มที่ทุกปัญหาของฉันได้มากกว่า ผมขอบคุณพระเจ้าที่แม่ของฉันได้รับการช่วยเหลือจากโรคนี้และนักฆ่าที่เธอยังมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ชีวิตที่มีสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตได้ยากสำหรับผม ฉันอายุแค่สิบหก แต่รู้สึกว่าอายุเป็นร้อยปี ชีวิตของฉันเป็น infact มหาสมุทรปัญหาไม่รู้จบ เพราะฉันต้องเผชิญกับความผิดหวังอยู่ในนั้นมากมาย

ความผิดหวังครั้งแรกที่ผมเผชิญเมื่อฉันรู้ว่าแม่ของฉันมีโรคมะเร็ง น้ำตาเอ่ออยู่ในดวงตาของฉัน ริมฝีปากของฉันเริ่มสั่นและร้องไห้ออกมา ฉันรักแม่ของฉันมากกว่าอะไรในโลกขณะที่เธออยู่ในการนอนพัก ผมต้องดูแลบ้านด้วย ผมจะรับผิดชอบมากขึ้น และพยายามเต็มที่แล้ว แต่มันรู้สึกเหมือนและภาระบนไหล่ของฉันพิเศษ ทุกวันฉันต้องพยาบาลแม่ ช่วยคุณยายทำงานบ้าน ส่งน้องสาวไปโรงเรียน และช่วยให้เธอกับการบ้าน การศึกษาของผมได้รับผลกระทบอย่างที่ผมหายไปจากโรงเรียนเนื่องจากสถานการณ์ที่บ้านฉันยังไม่เคยบ่น และทำงานกับ Sincerety และซื่อสัตย์กับแม่ของฉัน เมื่อเวลาผ่านไป เธอค่อย ๆฟื้นตัวและโดยเธอได้เต็มที่ ปัญหาทั้งหมดของฉันไป ฉันขอบคุณพระเจ้าที่แม่ของฉันปลอดภัยจากโรคนี้ และนักฆ่าที่เธอมีชีวิตอยู่ชีวิตสุขภาพแล้ว