“Late in the winter of my seventeen

“Late in the winter of my seventeenth year, my mother decided I was depressed, presumably because I rarely left the house, spent quite a lot of time in bed, read the same book over and over, ate infrequently, and devoted quite a bit of my abundant free time to thinking about death.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ในช่วงฤดูหนาวของปีที่สิบเจ็ดของฉัน แม่ของฉันตัดสินใจผมหดหู่ สันนิษฐานว่าเนื่องจากผมไม่ค่อยบ้าน ใช้เวลาค่อนข้างมากเวลานอน อ่านหนังสือเล่มเดียวซ้ำ กินนาน ๆ ครั้ง และอุทิศน้อยของฉันมากมายฟรีเวลาจะคิดถึงความตาย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ในช่วงปลายฤดูหนาวของปีที่สิบเจ็ดของฉันแม่ของฉันคิดว่าฉันก็มีความสุขคงเพราะผมไม่ค่อยออกจากบ้านใช้เวลาค่อนข้างมากของเวลาในการนอนอ่านหนังสือเล่มเดียวกันกว่าและมากกว่ากินบ่อยและทุ่มเทไม่น้อย เวลาว่างของฉันมากมายที่จะคิดเกี่ยวกับความตาย. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ในช่วงปลายฤดูหนาวของปีปีของฉัน แม่ของฉันตัดสินใจที่ผมรู้สึกเศร้า น่าจะเพราะฉันไม่ค่อยได้ออกจากบ้าน ใช้เวลาค่อนข้างมากเวลาอยู่บนเตียง อ่านหนังสือเล่มเดียวกันกว่าและมากกว่า กินบ่อย และทุ่มเทไม่น้อยของเวลาของฉันฟรีมากมายที่จะคิดเกี่ยวกับความตาย”