The Wonderful Musician There was on

The Wonderful Musician
There was once a wonderful musician, who went quite forlorn
through a forest and thought of all manner of things, and when
nothing was left for him to think about, he said to himself,
time is beginning to pass heavily with me here in the forest,
I will fetch hither a good companion for myself. Then he took his
fiddle from his back, and played so that it echoed through the
trees. It was not long before a wolf came trotting through the
thicket towards him. Ah, here is a wolf coming. I have no desire
for him, said the musician but the wolf came nearer and said to
him, ah, dear musician, how beautifully you play. I should like to
learn that, too. It is soon learnt, the musician replied, you
have only to do all that I bid you. Oh, musician, said the wolf,
I will obey you as a scholar obeys his master. The musician bade
him follow, and when they had gone part of the way together, they
came to an old oak-tree which was hollow inside, and cleft in the
middle. Look, said the musician, if you will learn to fiddle, put
your fore paws into this crevice. The wolf obeyed, but the
musician quickly picked up a stone and with one blow wedged his
two paws so fast that he was forced to stay there like a prisoner.
Wait there until I come back again, said the musician, and went
his way.
After a while he again said to himself, time is beginning to pass
heavily with me here in the forest, I will fetch hither another
companion, and took his fiddle and again played in the forest. It
was not long before a fox came creeping through the trees towards
him. Ah, there's a fox coming, said the musician. I have no
desire for him. The fox came up to him and said, oh, dear
musician, how beautifully you play. I should like to learn that
too. That is soon learnt, said the musician. You have only to
do everything that I bid you. Oh, musician, then said the fox, I
will obey you as a scholar obeys his master. Follow me, said the
musician, and when they had walked a part of the way, they came to
a footpath, with high bushes on both sides of it. There the
musician stood still, and from one side bent a young hazel-bush
down to the ground, and put his foot on the end of it. Then he
bent down a young tree from the other side as well, and said, now
little fox, if you will learn something, give me your left front
paw. The fox obeyed, and the musician fastened his paw to the
left bough. Little fox, said he, now reach me your right paw.
And he tied it to the right bough. When he had examined whether
the knots were firm enough, he let go, and the bushes sprang up
again, and jerked up the little fox, so that it hung struggling
in the air. Wait there till I come back again, said the musician,
and went on his way.
Again he said to himself, time is beginning to pass heavily with
me here in the forest, I will fetch hither another companion.
So he took his fiddle, and the sound echoed through the forest.
Then a little hare came springing towards him. Ah, a hare is
coming, said the musician, I do not want him. Ah, dear
musician, said the hare, how beautifully you fiddle, I too,
should like to learn that. That is soon learnt, said the
musician, you have only to do everything that I bid you.
Oh, musician, replied the little hare, I will obey you as a
scholar obeys his master. They went a part of the way together
until they came to an open space in the forest, where stood an
aspen tree. The musician tied a long string round the little
hare's neck,
the other end of which he fastened to the tree. Now briskly,
little hare, run twenty times round the tree, cried the musician,
and the little hare obeyed, and when it had run round twenty times,
it had twisted the string twenty times round the trunk of the tree,
and the little hare was caught, and let it pull and tug as it
liked, it only made the string cut into its tender neck. Wait
there till I come back, said the musician, and went onwards.
The wolf, in the meantime, had pushed and pulled and bitten at
the stone, and had worked so long that he had set his feet at
liberty and had drawn them once more out of the cleft. Full of
anger and rage he hurried after the musician and wanted to tear
him to pieces. When the fox saw him running, he began to lament,
and cried with all his might, brother wolf, come to my help, the
musician has betrayed me. The wolf drew down the little tree,
bit the cord in two, and freed the fox, who went with him to take
revenge on the musician. They found the tied-up hare, whom
likewise they rescued, and then they all sought the enemy
together.
The musician had once more played his fiddle as he went on his
way, and this time he had been more fortunate. The sound
reached the ears of a poor wood-cutter, who instantly, whether
he would or no, gave up his work and came with his hatchet under
his arm to listen to the music. At last comes the right
companion, said the musician, for I was seeking a human being,
and no wild beast. And he began and played so beautifully and
delightfully that the poor man stood there as if bewitched, and
his heart leaped with gladness. And as he thus stood, the wolf,
the fox, and the hare came up, and he saw well that they had some
evil design. So he raised his glittering axe and placed
himself before the musician, as if to say, whoso wishes to touch
him let him beware, for he will have to deal with me. Then the
beasts were terrified and ran back into the forest. The
musician, however, played once more to the man out of
gratitude, and then went onwards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักดนตรียอดเยี่ยม เคยมีเป็นมหัศจรรย์นักดนตรี คนน่า forlornผ่านป่าและความคิดของลักษณะทั้งหมดของสิ่ง เมื่อไม่เหลืออะไรสำหรับเขาที่จะคิด เขากล่าวว่า ตนเองเวลาเริ่มผ่านมากกับฉันที่นี่ในป่าฉันจะนำ hither ตัวช่วยที่ดีสำหรับตัวเอง แล้วเขาเอาของเขาสัญชาตญาณของเขากลับ และเล่นเพื่อที่จะได้พูดย้ำผ่านการต้นไม้ ไม่นานก่อนหมาป่ามา trotting ผ่านการพงต่อเขา อา นี่คือ หมาป่ามา มีความปรารถนาไม่เขากล่าวว่า นักดนตรีแต่หมาป่ามาเอื้อมว่าเขา อา นักเรียน สวยงามว่าคุณเล่น ฉันควรต้องการเรียนรู้ที่ เกินไป มันจะเร็วเรียนรู้ นักดนตรีตอบกลับ คุณต้องเฉพาะที่ประมูลคุณ โอ้ นักดนตรี ว่า หมาป่าฉันจะเชื่อฟังคุณเป็นนักวิชาการการปฏิบัติตามหลักของเขา นักดนตรีคนเขาทำตาม และเมื่อพวกเขาหายไปไหนหนึ่งทางกัน พวกเขามาโอ๊คต้นไม้กลวงภายใน และ cleft ในการกลาง ดู นักดนตรี กล่าวว่า ถ้าคุณจะเรียนรู้วิธีการซอ ใส่คุณ paws fore เป็นรอยแยกนี้ หมาป่าที่เชื่อฟัง แต่นักดนตรีรับหิน และกับระเบิดหนึ่งครีมบัวหิมะของเขาอย่างรวดเร็วpaws อย่างรวดเร็วว่า เขาถูกบังคับให้พักสองคนนักโทษมีรอจนกลับมาอีกครั้ง กล่าวว่า นักดนตรี และไปเขาหลังเขาอีกครั้งว่า ตนเอง เวลาเริ่มผ่านหนักกับฉัน ที่นี่ในป่า ฉันจะนำ hither อื่นเพื่อน เอาของเขาเทอโรซออีก และเล่นในป่าอีก มันไม่นานก่อนจิ้งจอกมาเลื้อยผ่านต้นไม้ต่อเขา อา จิ้งจอกมา ไม่กล่าวว่า นักดนตรี ไม่มีฉันความปรารถนาให้เขา สุนัขจิ้งจอกขึ้นมากับพระองค์ และกล่าว ว่า โอ้ รักนักดนตรี สวยงามวิธีเล่น ฉันควรต้องเรียนรู้ที่เกินไป ที่จะเร็ว ๆ นี้เรียนรู้ กล่าวว่า นักดนตรี คุณต้องเท่านั้นทำทุกอย่างที่ประมูลคุณ โอ้ นักดนตรี แล้วว่า สุนัขจิ้งจอก ฉันจะเชื่อฟังคุณเป็นนักวิชาการการปฏิบัติตามหลักของเขา ทำตาม ว่านักดนตรี และเมื่อได้เดินเป็นส่วนหนึ่งของแบบ พวกเขามาเป็นทางเดิน มีพุ่มไม้สูงทั้งสองด้านของมัน มีการนักดนตรียังคงยืน และจากข้างหนึ่งงอหนุ่มทบุชลงไปพื้นดิน และวางเท้าของเขาในตอนท้ายของเรื่อง แล้วเขาโค้งลงต้นไม้หนุ่มจากด้านอื่น ๆ เป็นอย่างดี และ ว่า ตอนนี้จิ้งจอกน้อย ถ้าคุณจะเรียนรู้บางสิ่งบางอย่าง ให้ฉันหน้าซ้ายของคุณตีน สุนัขจิ้งจอกที่เชื่อฟัง และนักดนตรียึดตีนเขาเพื่อการด้านซ้ายให้เลือกพอควร จิ้งจอกน้อย กล่าวว่า เขาตอนนี้ถึงผมตีนขวาของคุณและเขาผูกเพื่อให้เลือกพอควรเหมาะสม เมื่อเขาได้ตรวจสอบว่าknots ถูกยืนยันพอ เขาปล่อย และพุ่มไม้ sprang ขึ้นอีกครั้ง และ jerked ค่าสุนัขจิ้งจอกน้อย เพื่อให้มันหยุดดิ้นรนในอากาศ มีรอจนฉันกลับมาอีก นักดนตรี กล่าวว่าและเมื่อเขาอีกครั้ง เขากล่าวว่า ตนเอง เวลาเริ่มผ่านมากด้วยฉันที่นี่ในป่า ที่ฉันจะนำ hither สหายอื่นดังนั้น เขาเอาเทอโรซออีกของเขา และเสียงได้พูดย้ำผ่านป่าจากนั้น กระต่ายน้อยมาเกิดต่อเขา อา กระต่ายเป็นมา นักดนตรี กล่าวว่า ฉันไม่ต้องการให้เขา อา รักนักดนตรี กระต่าย วิธีอย่างคุณซอ ว่า ฉันเกินไปควรต้องเรียนรู้ที่ คือเร็ว ๆ นี้เรียนรู้ ว่านักดนตรี คุณต้องเท่านั้นจึงว่า ประมูลคุณโอ้ นักดนตรี ตอบกระต่ายน้อย จะฟังคุณเป็นการนักเรียนทุนปฏิบัติตามหลักของเขา พวกเขาก็เป็นส่วนหนึ่งของกันทางจนกระทั่งพวกเขามาถึงพื้นที่ว่างในป่า ที่อยู่ต้นไม้ต้นแอสเพน นักดนตรีที่เชื่อมโยงกับสตริงที่ยาวรอบน้อยที่คอของกระต่ายอีกปลายหนึ่งที่เขายึดไปยังแผนภูมิ ตอนนี้ brisklyกระต่ายน้อย เรียกใช้เวลายี่สิบรอบต้น นักดนตรี ร้องกระต่ายน้อยเชื่อฟัง และเมื่อมันได้ทำงานรอบยี่สิบครั้งมันมีบิดสายอักขระเวลายี่สิบรอบลำต้นของต้นไม้กระต่ายน้อยถูกจับ และปล่อยให้มันดึงและ tug ที่มันเฉพาะชอบ ทำสายที่ตัดเข้าไปในคอของชำระเงิน รอสักครู่มีจนฉันกลับมา กล่าวว่า นักดนตรี และไปเป็นต้นไปหมาป่า ในขณะเดียวกัน มีการผลักดัน และดึง และกัดที่หิน หิน และได้ทำงานนาน มาก ที่เขาได้ตั้งเท้าที่ลิเบอร์ตี้ และได้ลากพวกเขาอีกครั้งไม่แหว่ง เต็มไปด้วยความโกรธและโกรธเขารีบหลังนักดนตรี และต้องการฉีกขาดเขาเป็นชิ้น เมื่อสุนัขจิ้งจอกเห็นเขาทำงานอยู่ เขาเริ่มคร่ำครวญร้องกับทั้งหมดของเขาอาจ พี่หมาป่า มาช่วยฉัน การนักดนตรีได้ทรยศฉัน หมาป่าดึงลงต้นไม้เล็ก ๆบิตสายที่สอง และสุนัขจิ้งจอก ที่ไปกับเขาจะรอดแก้แค้นต่อนักดนตรี พวกเขาพบกระต่ายผูกสาย ใครในทำนองเดียวกัน พวกเขาช่วย แล้ว พวกเขาทั้งหมดค้นหาศัตรูร่วมกันนักดนตรีได้สักทีเล่นเทอโรซออีกเขาเป็นเขาก็ของเขาทาง และเวลานี้เขาได้โชคดีมาก เสียงถึงฝักที่ดีไม้ตัด ที่ทันที ว่าเขาจะ หรือไม่ ให้งานของเขา และมาพร้อมกับเขา hatchet ภายใต้แขนของเขาเพื่อฟังเพลง ในที่สุด มาด้านขวาเพื่อน นักดนตรี กล่าวว่า สำหรับฉันถูกมองหามนุษย์และสัตว์ป่าไม่ และเขาเริ่มเล่นให้สวยงาม และครื้นเครงที่ยืนคนยากมีว่าหลัง และหัวใจของเขา leaped กับทุก เป็นเขาจึง ยืน หมาป่าสุนัขจิ้งจอก และกระต่ายมา และเขาเห็นด้วยว่า พวกเขามีบางการออกแบบความชั่วร้าย เพื่อให้เขายกขวานของเขาดวง และวางตัวเองก่อนนักดนตรี ว่าต้องพูด whoso ปรารถนาที่จะสัมผัสเขาปล่อยให้เขาระวัง สำหรับจะต้องจัดการกับฉัน นั้นสัตว์กลัว และวิ่งกลับเข้าป่า ที่นักดนตรี ไร เล่นอีกครั้งเพื่อออกของมนุษย์ความกตัญญู แล้ว เข้าไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักดนตรีที่ยอดเยี่ยม
มีครั้งหนึ่งเคยเป็นนักดนตรีที่ยอดเยี่ยมที่ไปค่อนข้างสิ้นหวัง
ผ่านป่าและคิดว่าลักษณะของทุกสิ่งและเมื่อ
ไม่มีอะไรเหลือสำหรับเขาที่จะคิดเกี่ยวกับเขาพูดกับตัวเอง
เวลาที่เป็นจุดเริ่มต้นที่จะผ่านอย่างหนักกับฉันที่นี่ ในป่า
ฉันจะเรียกที่นี่เป็นสหายที่ดีสำหรับตัวเอง จากนั้นเขาก็เอาของเขา
ซอจากด้านหลังของเขาและเล่นเพื่อที่จะสะท้อนผ่าน
ต้นไม้ หลังจากนั้นไม่นานก่อนที่หมาป่ามาวิ่งเหยาะผ่าน
พุ่มต่อเขา อานี่คือหมาป่ามา ผมมีความปรารถนาที่ไม่มี
สำหรับเขากล่าวว่านักดนตรี แต่หมาป่ามาใกล้และพูดกับ
เขา ah, นักดนตรีที่รักสวยงามวิธีที่คุณเล่น ผมอยากจะ
เรียนรู้ที่มากเกินไป จะรู้เร็ว ๆ นี้นักดนตรีตอบว่าคุณ
มีเพียงที่จะทำทุกสิ่งที่เราเสนอราคาที่คุณ โอ้นักดนตรีกล่าวว่าหมาป่า
ผมจะเชื่อฟังคุณเป็นนักวิชาการเชื่อฟังเจ้านายของเขา นักดนตรีที่สั่งให้
เขาปฏิบัติตามและเมื่อพวกเขาได้หายไปเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการด้วยกันพวกเขา
มาถึงโอ๊คต้นไม้เก่าซึ่งเป็นโพรงภายในและแหว่งใน
กลาง ดูนักดนตรีกล่าวว่าถ้าคุณจะได้เรียนรู้ซอใส่
อุ้งเท้าหน้าของคุณให้เป็นรอยแยกนี้ หมาป่าเชื่อฟัง แต่
นักดนตรีที่หยิบขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วและหินกับระเบิด wedged เขา
สองอุ้งเท้าอย่างรวดเร็วว่าเขาถูกบังคับให้อยู่ที่นั่นเหมือนนักโทษ.
รอที่นั่นจนกว่าเราจะกลับมาอีกครั้งกล่าวว่านักดนตรีและไป
ทางของเขา
หลังจากที่ในขณะที่เขากล่าวอีกครั้งกับตัวเองเวลาที่เป็นจุดเริ่มต้นที่จะผ่าน
อย่างหนักกับฉันที่นี่ในป่าที่ผมจะเรียกมาที่นี่อีก
สหายและเอาไวโอลินของเขาและเล่นอีกครั้งในป่า มัน
ไม่นานก่อนที่สุนัขจิ้งจอกมาคืบคลานผ่านต้นไม้ที่มีต่อ
เขา อามีสุนัขจิ้งจอกมากล่าวว่านักดนตรี ผมไม่มี
ความปรารถนาสำหรับเขา สุนัขจิ้งจอกมาขึ้นอยู่กับเขาและกล่าวว่าโอ้ที่รัก
ดนตรีอย่างสวยงามวิธีที่คุณเล่น ฉันควรที่จะเรียนรู้ที่
มากเกินไป นั่นคือการเรียนรู้ที่เร็ว ๆ นี้กล่าวว่านักดนตรี คุณมีเพียงที่จะ
ทำทุกอย่างที่ผมเสนอราคาที่คุณ โอ้นักดนตรีแล้วกล่าวว่าสุนัขจิ้งจอกที่ฉัน
จะเชื่อฟังคุณเป็นนักวิชาการเชื่อฟังเจ้านายของเขา ตามฉันกล่าวว่า
นักดนตรีและเมื่อพวกเขาได้เดินเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการที่พวกเขามาถึง
ทางเท้าที่มีพุ่มไม้สูงทั้งสองด้านของมัน มี
นักดนตรีที่ยังคงยืนอยู่และจากด้านหนึ่งก้มสีน้ำตาลแดงบุชหนุ่ม
ลงไปที่พื้นดินและวางเท้าของเขาในตอนท้ายของมัน จากนั้นเขาก็
ก้มลงต้นไม้หนุ่มจากด้านอื่น ๆ เช่นกันและกล่าวว่าขณะนี้
สุนัขจิ้งจอกเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าคุณจะได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่างให้ฉันด้านหน้าซ้าย
ตีน สุนัขจิ้งจอกเชื่อฟังและนักดนตรียึดตีนเขาไปยัง
กิ่งซ้าย สุนัขจิ้งจอกเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาบอกว่าตอนนี้ผมถึงตีนขวาของคุณ.
และเขาผูกมันไว้กับกิ่งไม้ที่เหมาะสม เมื่อเขาได้ตรวจสอบไม่ว่าจะ
เป็น บริษัท นอตพอเขาปล่อยให้ไปและพุ่มไม้ผุดขึ้น
อีกครั้งและกระชากขึ้นจิ้งจอกเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อที่จะดิ้นรนแขวน
ในอากาศ มีรอจนกว่าฉันจะกลับมาอีกครั้งกล่าวว่านักดนตรี
และเดินไปในทางของเขา.
อีกครั้งเขาพูดกับตัวเองเวลาที่เป็นจุดเริ่มต้นที่จะผ่านอย่างหนักกับ
ฉันที่นี่ในป่าที่ฉันจะเรียกที่นี่สหายอีก.
ดังนั้นเขาจึงเอาไวโอลินของเขา และเสียงสะท้อนผ่านป่า.
จากนั้นกระต่ายเล็ก ๆ น้อย ๆ มาผุดต่อเขา อากระต่ายจะ
มากล่าวว่านักดนตรีที่ผมไม่ต้องการให้เขา อารัก
นักดนตรีกล่าวว่ากระต่ายวิธีสวยงามคุณซอฉันเกินไป
ควรที่จะเรียนรู้ว่า นั่นคือการเรียนรู้ที่เร็ว ๆ นี้กล่าวว่า
นักดนตรีที่คุณมีเพียงที่จะทำทุกอย่างที่ผมเสนอราคาที่คุณ.
โอ้นักดนตรีตอบกระต่ายเล็ก ๆ น้อย ๆ ผมจะเชื่อฟังคุณเป็น
นักวิชาการเชื่อฟังเจ้านายของเขา พวกเขาเดินไปเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการด้วยกัน
จนกว่าพวกเขาจะมาถึงพื้นที่เปิดโล่งในป่าที่ยืน
ต้นไม้แอสเพน นักดนตรีที่ผูกติดอยู่กับสายยาวรอบเล็ก ๆ น้อย ๆ
คอกระต่ายของ
ส่วนอื่น ๆ ของที่เขาผูกติดกับต้นไม้ ตอนนี้เหยง,
กระต่ายน้อยยี่สิบครั้งวิ่งรอบต้นไม้ร้องนักดนตรี
และกระต่ายน้อยเชื่อฟังและเมื่อมันวิ่งรอบยี่สิบครั้ง
มันก็บิดสตริงยี่สิบครั้งรอบลำต้นของต้นไม้
และกระต่ายน้อย ถูกจับและปล่อยให้มันดึงและลากจูงในขณะที่มัน
ชอบก็เพียงทำสตริงตัดเป็นคอประกวดราคา รอ
จนฉันมีกลับมากล่าวว่านักดนตรีและเดินเป็นต้นไป.
หมาป่าในขณะเดียวกันได้ผลักดันและดึงและกัดที่
หินและเคยร่วมงานมานานว่าเขาได้วางเท้าของเขาที่
เสรีภาพและดึงพวกเขาเมื่อ เพิ่มเติมจากแหว่ง เต็มไปด้วยความ
โกรธและความโกรธเขารีบหลังจากที่นักดนตรีและอยากจะฉีก
เขาเป็นชิ้น ๆ เมื่อสุนัขจิ้งจอกเห็นเขาทำงานเขาเริ่มที่จะเสียใจ,
ร้องของเขาทั้งหมดอาจหมาป่าพี่ชายมาให้ความช่วยเหลือของฉัน
นักดนตรีได้ทรยศฉัน หมาป่าเบิกต้นไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ
กัดสายไฟในสองและเป็นอิสระสุนัขจิ้งจอกที่ไปอยู่กับเขาที่จะใช้
แก้แค้นนักดนตรี พวกเขาพบว่ากระต่ายผูกขึ้นซึ่ง
พวกเขาได้รับการช่วยเหลือเช่นเดียวกันและจากนั้นพวกเขาทั้งหมดขอศัตรู
ร่วมกัน.
นักดนตรีที่เคยเล่นไวโอลินของเขามากขึ้นในขณะที่เขาเดินขึ้นไปบนเขา
ทางและเวลานี้เขาได้รับโชคดีมากขึ้น เสียง
ถึงหูของไม้ตัดไม่ดีที่ได้ทันทีไม่ว่า
เขาจะหรือไม่ให้การทำงานของเขาและมาพร้อมกับขวานของเขาภายใต้
แขนของเขาในการฟังเพลง ที่ล่าสุดมาขวา
สหายกล่าวว่านักดนตรีสำหรับฉันกำลังมองหามนุษย์
และไม่มีสัตว์ป่า และเขาก็เริ่มเล่นอย่างสวยงามและ
ครื้นเครงว่าคนยากจนยืนอยู่ที่นั่นราวกับเสกและ
หัวใจของเขากระโดดด้วยความดีใจ และในขณะที่เขายืนอยู่จึงหมาป่า,
สุนัขจิ้งจอกและกระต่ายขึ้นมาและเขาก็เห็นดีว่าพวกเขามีบาง
การออกแบบความชั่วร้าย ดังนั้นเขาจึงยกขวานอร่ามของเขาและวาง
ตัวเองก่อนที่จะเป็นนักดนตรีเช่นถ้าจะบอกว่าผู้ใดที่มีความประสงค์ที่จะสัมผัส
เขาให้เขาระวังเพราะเขาจะต้องจัดการกับฉัน แล้ว
สัตว์กลัวและวิ่งกลับเข้าไปในป่า
นักดนตรี แต่เล่นอีกครั้งเพื่อคนที่ออกมาจาก
ความกตัญญูและจากนั้นเป็นต้นไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักดนตรียอดเยี่ยม
เมื่อมีนักดนตรีที่ยอดเยี่ยม ซึ่งก็ค่อนข้างโดดเดี่ยว
ผ่านป่าและคิดเกี่ยวกับลักษณะของสิ่งที่และเมื่อ
ไม่มีอะไรเหลือให้เขาคิด เขาพูดกับตัวเอง
เวลาเริ่มผ่านอย่างหนักกับผมที่นี่ในป่า ผมจะทำให้ที่นี่เป็น
ดีเพื่อนตัวเอง จากนั้นเขาก็เล่นของเขา
จากด้านหลังของเขา และเล่นเพื่อให้มันสะท้อนผ่าน
ต้นไม้ มันไม่นานก่อนที่หมาป่ามา trotting ผ่าน
เสียวต่อเขา อ่า นี่เป็นหมาป่ามา ผมไม่ปรารถนา
เขาบอกว่า นักดนตรี แต่หมาป่าเข้ามาใกล้ และพูด

เค้าอ่า ที่รักดนตรี แล้วอย่างที่คุณเล่น ฉันควรจะชอบ

เรียนเหมือนกัน มันเป็นเร็วเรียน , นักดนตรีที่ตอบคุณ
มีเพียงที่จะทำทั้งหมดที่ฉันขอ . โอ้ , นักดนตรี ,
หมาป่าพูดผมจะเชื่อฟังคุณในฐานะนักวิชาการ เชื่อฟังเจ้านาย นักดนตรี
เขากล่าวตาม และเมื่อพวกเขาได้หายไปบางส่วนของวิธีที่พวกเขาร่วมกัน
มาเก่าโอ๊กต้นไม้ซึ่งเป็นโพรงข้างใน และรอยแยกใน
กลาง ดูว่า นักดนตรี ถ้าคุณจะเรียนรู้ที่จะเล่น วางอุ้งเท้าหน้าของคุณเข้าไปในรอยแยกนี้
. หมาป่าเชื่อฟังแต่
นักดนตรีอย่างรวดเร็วหยิบหินและหมัดเดียวอยู่ของเขา
สองเท้าอย่างรวดเร็วว่าเขาถูกบังคับให้อยู่นั่น เหมือนเป็นนักโทษ
รอที่นั่นจนกว่าฉันจะกลับมาอีกครั้ง กล่าวว่า นักดนตรี และไป

วิธีการของเขา หลังจากที่ในขณะที่เขาอีกครั้ง พูดกับตัวเอง เวลาเริ่มผ่านไป
อย่างหนักกับผมอยู่ในป่า ผมจะเรียกที่นี่อีก
เพื่อนและเอาซอของเขาและอีกเล่นในป่า มัน
มันไม่นานก่อนที่สุนัขจิ้งจอกมาเลื้อยผ่านต้นไม้ต่อ
เขา อ่า มีสุนัขจิ้งจอกมา กล่าวว่า นักดนตรี ผมไม่มี
ปรารถนาสำหรับเขา สุนัขจิ้งจอกมาหาเขา และกล่าวว่า โอ้ นักดนตรีที่รัก
, วิธีการอย่างที่คุณเล่น ฉันชอบที่จะเรียนรู้ว่า
ด้วย นั่นคือเร็วเรียนรู้ว่านักดนตรี คุณต้อง
ทำทุกอย่างที่ผมประมูลคุณ โอ้ นักดนตรี แล้วบอกว่าผม
จิ้งจอกจะเชื่อฟังคุณในฐานะนักวิชาการ เชื่อฟังเจ้านาย ตามมาบอกว่า
นักดนตรี และเมื่อพวกเขาเดินเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการที่พวกเขามาถึง
ฟุตบาท มีพุ่มไม้สูงบนทั้งสองข้างของมัน มี
นักดนตรียังคงยืนนิ่ง และจากข้างหนึ่งงอพุ่มไม้ Hazel หนุ่ม
ลงกับพื้น วางเท้าของเขาในตอนท้ายของ แล้วเขา
ก้มลงต้นไม้เล็กจากด้านอื่น ๆเช่นกัน และบอกว่าตอนนี้
น้อยสุนัขจิ้งจอกถ้าคุณจะเรียนรู้อะไร เอาล้อหน้าซ้าย
ตีน สุนัขจิ้งจอกเชื่อฟังและนักดนตรีที่ยึดอุ้งเท้าของเขา
เหลือกิ่ง . จิ้งจอกน้อย บอกว่า ตอนนี้ถึงฉันเท้าขวาของคุณ .
เขามัดไว้กับกิ่งที่เหมาะสม เมื่อเขาได้ตรวจสอบว่า
นอตเป็นมั่นคง พอเขาปล่อย และพุ่มไม้ผุดขึ้น
อีกครั้งและกระชากขึ้นจิ้งจอกน้อย ดังนั้น จึงแขวนดิ้นรน
ในอากาศรอจนกว่าฉันจะกลับไปอีกว่า นักดนตรี

ไปตามทางของเขา อีกครั้ง เขาพูดกับตัวเอง เวลาเริ่มผ่านไปอย่างหนักกับ
ฉันที่นี่ในป่า ข้าจะมาที่นี่อีกเพื่อน
เขาเอาซอของเขาและเสียงสะท้อนผ่านป่า
จากนั้น กระต่ายน้อยมาผุดต่อเขา อ๊ะ กระต่ายคือ
มาบอกว่า นักดนตรี ฉันไม่ต้องการเขา อ้า นักดนตรีที่รัก
,บอกว่า กระต่าย ว่าสวยงาม คุณซอ ฉันเกินไป
ควรจะชอบที่จะเรียนรู้ นั่นคือเร็วเรียนรู้ว่า
นักดนตรี คุณต้องทำทุกอย่างที่ฉันขอ .
อ้อ นักดนตรี ตอบว่า เจ้ากระต่ายน้อย ผมจะเชื่อฟังคุณในฐานะ
บัณฑิต เชื่อฟังเจ้านาย พวกเขาก็เป็นส่วนหนึ่งของวิธีการด้วยกัน
จนมาถึงที่โล่งในป่า ที่ยืนเป็น
แอสเปนต้นนักดนตรีผูกสายยาวรอบคอของกระต่ายน้อย

จบ , อื่น ๆที่เขาผูกไว้กับต้นไม้ ตอนนี้ briskly
เจ้ากระต่ายน้อยวิ่งยี่สิบครั้งรอบต้นไม้ร้องนักดนตรี
และกระต่ายน้อยเชื่อฟังและเมื่อมันวิ่งรอบยี่สิบครั้ง
มันมีเชือกบิดยี่สิบครั้งรอบลำต้นของต้นไม้
และกระต่ายน้อยถูกจับและปล่อยให้มันดึงและลากจูง เช่น ครับผมชอบ