completely different quality than H

completely different quality than Herin’s more powerful tone or Koeun’s clear voice.

She’s spinning the pen in her left hand and then uses the same hand to write down something the vocal coach is saying. Ah, he realizes then that she must be left-handed.

“Jeno? Earth to Jeno!”

“Wha-?” Jeno replies intelligently.

“It’s our turn in the recording booth, come on.” He hears Donghyuk saying.

Shaking his head to clear his mind, he nods and follows the other boys into the recording booth.


“So," Donghyuk starts off without hesitation, it’s just the two of them in the practice room. “What was that all about earlier today?”

“Wha-?” Jeno really needs to start paying more attention.

Donghyuk rolls his eyes and repeats slowly as if Jeno is five and not fifteen. “Who. Were. You. Staring. At. Today.”

Jeno blinks rapidly, he’s not a very good liar and Donghyuk is usually quick at catching on to things. He turns away, hoping to hide his reddening face and begins warming up. “No one, was just thinking about the lyrics.”

He keeps his cool and continues stretching, pretending to be unaffected. Please just let it go, he thinks desperately to himself. Donghyuk is nothing if not persistent, and like a dog with a bone, nothing stops him until he gets what he wants.

He hears Donghyuk scoff, “Yeah right, and Mark hyung doesn’t have the biggest crush on Eunie noona. And Hina isn’t left-handed.”

“But she is,” Jeno mutters absently.

“Hah! I knew it! You were staring at Hina! How else would you know something like that?”

Jeno doesn’t have an answer for that, so he opts for staying silent and hoping that a hole in the earth would open and swallow him up. Anything to get away from Donghyuk.

“I knew it.” Donghyuk says in an annoying singsong voice (which would be amusing since his voice is still cracking, but Jeno is too distracted right now). “You don’t have to say anything, the tips of your ears are turning red yunno.”

He begins moving through the motions of their newest choreography, pointedly ignoring Donghyuk.

“Whatever,” he doesn’t need to turn around to know that there’s a smug smirk on Donghyuk’s face, “you know I’m right.”

Thankfully, Donghyuk leaves it at that. You know he’s right, his traitorous mind unhelpfully supplies.

Jeno can’t help it as he allows himself a small indulgent smile, thinking about the girl in the recording booth

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณภาพแตกต่างกันอย่างสมบูรณ์กว่าของ Herin ประสิทธิภาพเสียงหรือเสียงใสของ Koeun เธอหมุนปากกาในมือซ้ายของเธอ และจากนั้น ใช้มือเดียวจดสิ่งที่โค้ชแกนนำพูด อา เขาตระหนักแล้วว่า เธอต้องเป็นมือซ้าย "Jeno โลกการ Jeno " "Wha-" Jeno ตอบอย่างชาญฉลาด "ก็เปิดของเราในบูธบันทึก มา" เขาได้ยินว่า Donghyuk เขาสั่นศีรษะของเขาล้างใจ nods และตามเด็กผู้ชายอื่น ๆ ในบูธบันทึก "ดังนั้น Donghyuk เริ่มต้นปิดโดยไม่ลังเล มันเป็นเพียงสองของพวกเขาในห้องปฏิบัติการ "อะไรคือวันนี้ที่เกี่ยวกับก่อนหน้านี้" "Wha-" Jeno จริง ๆ ต้องเริ่มให้ความสนใจมากขึ้น Donghyuk ม้วนดวงตาของเขา และทำซ้ำช้า ๆ เป็นถ้า Jeno ห้าและไม่ปริศนาสิบห้าช่อง "ที่ ได้ คุณ จ้องมอง ที่ วันนี้" Jeno กะพริบอย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้โกหกเก่งมาก และ Donghyuk เป็นปกติอย่างรวดเร็วที่จับบนสิ่ง เขาจะห่างกัน หวังซ่อนใบหน้าของเขา reddening และเริ่มร้อนขึ้น "ไม่มีหนึ่ง เพียงแค่คิดเกี่ยวกับเนื้อเพลงนี้" เขาทำให้เย็นของเขา และยังคงยืด แอบอ้างว่าได้รับผลกระทบ โปรดให้ปล่อยมันไป หมดเขาคิดกับตัวเอง Donghyuk คืออะไรถ้าไม่ถาวร และเช่นสุนัขด้วยกระดูก ไม่มีอะไรหยุดเขาจนเขาได้รับสิ่งที่เขาต้อง เขาได้ยิน Donghyuk scoff "ใช่ขวา และ hyung หมายไม่มีบดที่ใหญ่ที่สุดบน Eunie noona และฮินะไม่ถนัด" "แต่เธอ Jeno มุตเตอร์ส absently "ไร ฉันรู้มัน คุณถูกจ้องฮิ วิธีอื่นคุณรู้อะไรเช่นนั้น" Jeno ไม่มีคำตอบที่ เพื่อให้เขาใช้งานอยู่สำหรับการเข้าพักเงียบ และหวังที่หลุมในแผ่นดินโลกจะเปิด และกลืนเขาขึ้น อะไรจาก Donghyuk "ผมรู้ว่ามัน" Donghyuk กล่าวว่า เสียง singsong น่ารำคาญ (ซึ่งจะสนุกตั้งแต่ยังแตกเสียงของเขา แต่ Jeno จะฟุ้งซ่านเกินไป!) "ไม่ต้องพูดอะไร เคล็ดลับของหูของคุณหมุน yunno สีแดง" เขาเริ่มเคลื่อนผ่านการเคลื่อนไหวของการออกแบบท่าเต้นใหม่ล่าสุดของพวกเขา วิจัยละเว้น Donghyuk "สิ่ง ที่เขาไม่ต้องการเปิดรอบรู้ว่า มีเกเร smug บนใบหน้าของ Donghyuk "คุณรู้จักฉันสิทธิ" ขอบคุณ Donghyuk ใบก็ว่า คุณรู้ว่า เขาเป็นขวา unhelpfully วัสดุใจขายชาติ Jeno ไม่ช่วยมันเป็นให้ตัวเองยิ้มรับเล็ก คิดเกี่ยวกับสาวในบูธบันทึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่มีคุณภาพที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกว่าเสียงที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น herin หรือเสียงที่ชัดเจนของ Koeun. เธอหมุนปากกาในมือซ้ายของเธอแล้วใช้มือเหมือนกันที่จะเขียนลงสิ่งที่แกนนำไม่ว่าจะเป็นโค้ช โอ้เขาตระหนักแล้วว่าเธอจะต้องถูกทิ้งมือ. "Jeno? Earth เพื่อ Jeno! " " Wha-? "Jeno ตอบอย่างชาญฉลาด. " มันเปิดของเราในบูธการบันทึกมา. "เขาได้ยิน Donghyuk พูด. สั่นศีรษะของเขาเพื่อล้างใจของเขาเขาพยักหน้าและต่อไปนี้เด็กคนอื่น ๆ ลงในบันทึก บูธ. "ดังนั้น" Donghyuk เริ่มออกโดยไม่ลังเลว่ามันเป็นเพียงสองของพวกเขาในห้องซ้อม. "นั่นเป็นอะไรทั้งหมดเกี่ยวกับก่อนหน้านี้ในวันนี้?" "Wha-?" Jeno จริงๆต้องเริ่มให้ความสนใจมากขึ้น. Donghyuk ม้วนของเขา ดวงตาและซ้ำช้า ๆ ราวกับว่า Jeno ห้าและไม่ได้สิบห้า. "ใคร. Were. คุณ. จ้อง. ณ . วันนี้." Jeno กะพริบถี่เขาไม่ได้เป็นคนโกหกที่ดีมากและ Donghyuk เป็นปกติอย่างรวดเร็วที่จับบนกับสิ่ง. เขาหัน อยู่ห่างออกไปหวังที่จะซ่อนใบหน้าแดงของเขาและเริ่มร้อนขึ้น. "ไม่มีใครคิดว่าเกี่ยวกับเนื้อเพลง." เขาเก็บของเขาเย็นและยังคงยืดทำท่าจะได้รับผลกระทบ. กรุณาเพียงแค่ปล่อยให้มันไปเขาคิดว่าตัวเองหมด Donghyuk เป็นอะไรถ้าไม่ถาวรและเหมือนสุนัขที่มีกระดูกไม่มีอะไรหยุดเขาจนกว่าเขาจะได้รับสิ่งที่เขาต้องการ. เขาได้ยิน Donghyuk เย้ยหยัน "ใช่ถูกต้องและมาร์คพี่ไม่ได้มีความสนใจที่ใหญ่ที่สุดใน Eunie พี่ และ Hina ไม่ซ้ายมือ. " " แต่เธอคือ "Jeno พึมพำ์อย่างเลื่อนลอย. " ฮะ! ฉันรู้ว่ามัน! คุณกำลังจ้องมองที่ Hina! วิธีอื่น ๆ ที่คุณจะได้รู้ว่าสิ่งที่ต้องการนั้น " Jeno ไม่ได้มีคำตอบว่าเพื่อให้เขา opts สำหรับการเข้าพักเงียบและหวังว่าหลุมในแผ่นดินจะเปิดและกลืนเขาขึ้น สิ่งที่จะได้รับจาก Donghyuk. "ผมรู้ว่ามัน." Donghyuk กล่าวว่าในเสียงที่น่าเบื่อหน่ายน่ารำคาญ (ซึ่งจะเป็นที่น่าขบขันตั้งแต่เสียงของเขายังคงแตก แต่ Jeno เป็นฟุ้งซ่านเกินไปตอนนี้) "คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรและเคล็ดลับของหูของคุณจะเปลี่ยนเป็นสีแดง yunno." เขาเริ่มต้นการเคลื่อนย้ายผ่านการเคลื่อนไหวของท่าเต้นใหม่ล่าสุดของพวกเขาเขม็งละเลย Donghyuk ได้. "สิ่งที่" เขาไม่จำเป็นต้องหันไปรอบ ๆ จะรู้ว่า ว่ามีรอยยิ้มบนใบหน้าใจแคบ Donghyuk ของ "คุณรู้ว่าฉันต้อง." โชคดีที่ Donghyuk ใบมันที่ว่า คุณจะรู้ว่าเขามีสิทธิจิตใจขายชาติของเขาไม่ช่วยเหลือซัพพลาย. Jeno ไม่สามารถช่วยได้ในขณะที่เขาปล่อยให้ตัวเองมีรอยยิ้มเล็ก ๆ ตามใจคิดเกี่ยวกับหญิงสาวในบูธบันทึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณภาพที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกว่าเฮริน เสียงที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นหรือ koeun เป็นเสียงที่ชัดเจนเธอหมุนปากกาในมือทิ้งแล้วใช้มือเดียวที่จะเขียนลงสิ่งที่โค้ชเสียงพูด อ่า เขาตระหนักแล้วว่า เธอต้องเป็นคนถนัดซ้าย" จีโน่ ? โลกกับจีโน่ ! "" หา ? " จีโน่ตอบอย่างชาญฉลาด" มันเป็นโอกาสของเราในการบันทึกบูธเถอะ " เขาได้ยิน donghyuk พูดเขย่าหัวล้างจิตใจของเขา เขาพยักหน้าและตามชายอื่น ๆลงในบันทึก บูธ" ดังนั้น , " donghyuk เริ่มออกโดยไม่ลังเล มันแค่สองคนในห้องซ้อม " เรื่องอะไรวันนี้ "" หา ? " จีโน่ต้องการที่จะเริ่มให้ความสนใจมากขึ้นdonghyuk ม้วนตาของเขาและทำซ้ำช้าๆราวกับว่าจีโน่เป็น 5 และ 15 " ใคร เป็น คุณ จ้อง ที่ วันนี้ " .จีโน่กะพริบอย่างรวดเร็ว เขาไม่โกหก ดี มาก และ donghyuk เป็นปกติอย่างรวดเร็ว ที่เข้าใจในสิ่งที่ เขาเปลี่ยนไป หวังจะซ่อนหน้าแดงด้วยความโกรธและเริ่มร้อนขึ้น " เปล่า แค่นึกถึงเนื้อเพลง " .เขาเก็บเย็น และยังคงยืด ทำเป็นเลย ได้โปรดปล่อยมันไป เขาคิดว่าสิ้นหวังกับตัวเอง donghyuk คืออะไรถ้าไม่ถาวร และเหมือนสุนัขกับกระดูก ไม่มีอะไรหยุดเขาได้ จนกระทั่งเขาได้สิ่งที่เขาต้องการเขาได้ยิน donghyuk เย้ยหยัน " ใช่ และ มาร์ค พี่ไม่ได้ชอบพี่ eunie ที่ใหญ่ที่สุด . แล้วฮินะไม่ได้ถนัดซ้าย”" แต่เธอ " จีโน่กระซิบกระซาบเผลอ ." ฮึ ! ฉันรู้ว่ามัน ! คุณกำลังจ้องมอง ฮินะ ! คุณรู้ได้ยังไงว่าอะไรประมาณนั้น "จีโน่ไม่ได้คำตอบอย่างนั้น เขา opts สำหรับอยู่เงียบ ๆ และหวังว่าในหลุมดิน จะเปิด และกลืนกินเขา สิ่งที่ได้รับจาก donghyuk ." ผมรู้ว่ามัน . " donghyuk กล่าวว่าในเสียงการร้องเพลงน่ารำคาญ ( ซึ่งคงจะสนุก เพราะเสียงของเขายังแตก แต่จีโน่ก็ฟุ้งซ่านตอนนี้ ) " นายไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เคล็ดลับของหูของคุณจะเปลี่ยน yunno แดง”เขาเริ่มเคลื่อนไหวผ่านการเคลื่อนไหวของท่าเต้นใหม่ล่าสุดของพวกเขาอย่างชัดเจน ไม่สนใจ donghyuk ." อะไร " เขาไม่ได้ต้องการที่จะหันไปรอบ ๆ ได้ทราบว่า มีรอยยิ้มบนใบหน้า donghyuk ลูกรักของ " คุณรู้ว่าฉันขวาThankfully , donghyuk ใบที่ คุณรู้จักเขาใช่ไหม ใจทรยศของเขา unhelpfully ซัพพลายจีโน่ก็ช่วยไม่ได้ที่เขาจะช่วยให้ตัวเองผ่อนคลาย รอยยิ้มเล็กๆ คิดถึงสาวในบันทึก บูธ