IntroductionSince its first descrip

Introduction
Since its first description by Fernstrom and Johansson in 1976 [1], percutaneous nephrolithotomy (PCNL) has become the standard endoscopic treatment for large and complex renal calculi, replacing open surgical removal. Traditionally, the prone position was considered the only position to obtain renal access due to increased concerns of colonic and vascular injury associated with alternative positions.

In 1987, Valdivia Urìa et al. [2] presented the supine PCNL and described the advantages of this ‘simplified’ technique. Over two decades later, interest in supine PCNL has only just begun to rise significantly. A study by the Endourological Society found that 80.3% of patients were operated in the prone position compared with 19.7% in the supine position [3].

Variations of the PCNL technique, including mini-PCNL, ultra-mini-PCNL and tubeless-PCNL, have been described with the aim of reducing patients’ morbidity.

There is still controversy over the optimal position and technique to perform PCNL, and an overall consensus has yet to be reached. We review prone and supine PCNL and their benefits and disadvantages

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำตั้งแต่คำอธิบายแรกโดย Fernstrom และ Johansson ใน 1976 [1], percutaneous nephrolithotomy (PCNL) ได้กลายเป็น การรักษาโดยการส่องกล้องมาตรฐานขนาดใหญ่ และซับซ้อนไต calculi เปลี่ยนแผลเปิด ประเพณี ตำแหน่งคว่ำเป็นตำแหน่งเพียงเข้าไตเนื่องจากความกังวลเพิ่มขึ้นของการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งอื่น colonic และหลอดเลือดในปี 1987 วอลดิเวีย Urìa et al. [2] แสดง PCNL หงาย และอธิบายข้อดีของเทคนิคนี้ 'ง่าย' สองทศวรรษในภายหลัง สนใจในหงาย PCNL ได้เพียงเพิ่งเริ่มต้นจะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ การศึกษาในสังคมที่ Endourological พบว่า 80.3% ของผู้ป่วยได้ดำเนินการในตำแหน่งคว่ำที่เมื่อเทียบกับ 19.7% ในหงาย [3]รูปแบบของเทคนิค PCNL มินิ PCNL, ultra มินิ PCNL และยาง-PCNL ไว้มุ่งลดการเจ็บป่วยของผู้ป่วยยังคงมีความขัดแย้งเหมาะสมและเทคนิคการทำ PCNL และมีฉันทามติโดยรวมยังไม่ได้เข้าถึง เราตรวจสอบแนวโน้ม และหงาย PCNL และประโยชน์ และข้อเสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ตั้งแต่คำอธิบายเป็นครั้งแรกโดย Fernstrom Johansson และในปี 1976 [1], ลวด nephrolithotomy (PCNL) ได้กลายเป็นวิธีการรักษาที่เป็นมาตรฐานสำหรับการส่องกล้องขนาดใหญ่และซับซ้อนนิ่วไตแทนการผ่าตัดเปิด ตามเนื้อผ้าตำแหน่งคว่ำได้รับการพิจารณาตำแหน่งเดียวที่จะได้รับการเข้าถึงการทำงานของไตเนื่องจากความกังวลที่เพิ่มขึ้นของการบาดเจ็บลำไส้ใหญ่และหลอดเลือดที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งทางเลือก.

ในปี 1987 Valdivia Uria et al, [2] ที่นำเสนอ PCNL หงายและอธิบายข้อดีของเทคนิคนี้ 'ง่าย' กว่าสองทศวรรษต่อมาที่น่าสนใจใน PCNL หงายมีเพียงแค่การเริ่มต้นที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ การศึกษาโดย Endourological สังคมพบว่า 80.3% ของผู้ป่วยเข้ารับการผ่าตัดในตำแหน่งคว่ำเมื่อเทียบกับ 19.7% ในท่านอนหงาย [3].

รูปแบบของเทคนิค PCNL รวมทั้งมินิ PCNL พิเศษมินิ PCNL และยาง-PCNL ได้รับการอธิบายโดยมีวัตถุประสงค์ของการลดความเจ็บป่วยของผู้ป่วยได้.

ยังคงมีการทะเลาะวิวาทมากกว่าตำแหน่งที่ดีที่สุดและเทคนิคในการดำเนินการ PCNL และมติโดยรวมยังไม่ได้ถึง เราตรวจสอบ PCNL ง่ายและขี้เกียจและผลประโยชน์และข้อเสียของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำนับตั้งแต่ครั้งแรกที่อธิบาย fernstrom Johansson และในปี 1976 [ 1 ] , การ nephrolithotomy ( pcnl ) เป็นมาตรฐานที่ใช้สำหรับการรักษาที่มีขนาดใหญ่และซับซ้อนของโรคนิ่วไต แทน ผ่าตัดเปิด ตามธรรมเนียม , ท่านอนคว่ำเป็นท่าเท่านั้นที่จะได้รับการเข้าถึงของไตเพิ่มขึ้นจากความกังวลของสมองและหลอดเลือดได้รับบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งอื่นในปี 1987 , ธงชัย ใจดีì ur เป็น et al . [ 2 ] ได้เสนอ pcnl ท่านอนหงายและอธิบายข้อดีของ " จีน " เทคนิค กว่าสองทศวรรษต่อมา ความสนใจในท่านอนหงาย pcnl เพิ่งเริ่มต้นที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ การศึกษาโดยสมาคม endourological พบว่า ร้อยละ 80.3 ของผู้ป่วยมักจะดำเนินการในตำแหน่งเทียบกับร้อยละในท่านอนราบ [ 3 ]รูปแบบของเทคนิค pcnl รวมทั้ง pcnl มินิ , มินิ pcnl เป็นพิเศษและไม่มียางใน pcnl ได้รับการอธิบายด้วยจุดมุ่งหมายของการลดการเจ็บป่วยของผู้ป่วย .ยังคงมีการโต้เถียงในตำแหน่งที่เหมาะสมและเทคนิคที่จะดำเนินการ pcnl และฉันทามติโดยรวมยังสามารถเข้าถึง เราทบทวนและ pcnl มักจะขี้เกียจและข้อดีและข้อเสียของพวกเขา