Why we shouldn’t be surprised by Si

Why we shouldn’t be surprised by Singapore’s 2015 election results.

With the People’s Action Party (PAP) winning 83 out of 89 seats in Singapore’s elections, and the Workers’ Party (WP) losing one seat gained in the 2013 by-election, many observers seem to be surprised by the continuation of the long-time rulers’ dominance.

Despite the hype about Singapore’s ever-strengthening opposition parties during the campaign period, if we consider the broader nature of Singapore’s political institutions and development, we should not be surprised by the results.

Arguably, the key features of Singapore’s institutions and political development have not fundamentally changed in such a way that we should expect weakening electoral support for PAP and its dominance in parliament. This is especially true when considering how votes get translated to legislative seats in Singapore, which in turn directly translates to government formation in a parliamentary system.

First, Singapore uses the first-past-the-post (FPTP) system that is known to be disadvantageous to smaller parties.

Unlike the proportional representation (PR) system where 40 per cent of votes will translate to roughly 40 per cent of seats gained, FPTP means that the only way a party could gain any seat is by winning more 50 per cent of votes in a district if only two parties are competing.

To make matters even worse for the opposition, many electoral districts are multi-member districts with ethnic quotas (Group Representation Constituency). This means that the winner gets to take all of the seats in the district (as many as four to six). With around 12 per cent of national popular votes, WP only gets 6.7 per cent of representation in parliament, for instance.

Second, since Singapore is a parliamentary system, PAP is the only party ever in power, and it dominates the parliament.

Consequently, PAP gets a lot of discretion to redraw electoral districts’ boundaries; decide on a snap election timing, and campaign length; and formulate electoral rules. New districts, a relatively sudden election, a short campaign period and the inflexibility to place candidates due to ethnic restrictions in GRCs, mean the opposition did not have much time or space to coordinate within and across parties, leading to suboptimal multi-cornered fights in constituencies.

Not only that, the opposition had to face the most successful single-party incumbent in the world, as well as fight against each other on a similar platform. At MacPherson Single Member Constituency for example, WP has to face PAP and another opposition party, the National Solidarity Party.

Third, PAP’s reign as a super-incumbent affects the political culture and attitude of voters.

PAP not only has ruled since Singapore’s independence, it has also provided high-levels of economic development and stability to Singaporeans. Voters who have never experienced a different government make-up could be very wary about the prospect of a slight change in government, possibly because they are not used to dealing with how political uncertainty could affect their wellbeing.

Fourth, PAP perfectly understands its advantageous position as a super-incumbent and picked the best electoral timing possible.

This year marks Singapore’s 50th anniversary of independence, also celebrating many development milestones, which the PAP can rightly exploit. Additionally, this is also the year of the late Prime Minister Lee Kuan Yew’s passing and he was the man behind Singapore’s development.

These two events invoked heavy retrospective voting among voters which went beyond a normal business or electoral cycle. Rather than asking themselves the usual economic voting question—am I or is Singapore better off now than in 2011—voters might ask am I or is Singapore better of now than when PAP first came to power?

Knowing all these things, the 2015 election result does not look at all different from past election results.

The only slightly diverging electoral result was in 2011 when PAP only won 81 out of 87 seats, which was probably because it was the party’s first time dealing with significant online and digital campaigns.

It is therefore interesting that both local and international observers were led to believe that there would be a drastic change this election.

We might speculate whether the portrayal of a “freak election” was an intentional electoral strategy to exploit voters’ risk aversion.

Unless there are fundamental changes outlined above, we should not expect PAP’s regime survival and dominance to be seriously threatened.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำไมเราไม่ควรจะแปลก โดยผลการเลือกตั้ง 2015 ของสิงคโปร์กับประชาชน ดำเนินการบุคคล (บ) ชนะ 83 จากทั้งหมด 89 ที่นั่งในการเลือกตั้งของสิงคโปร์ และผู้ปฏิบัติงานพรรค (WP) สูญเสียที่นั่งหนึ่งที่ได้รับในปี 2013 เพื่อ ผู้สังเกตการณ์จำนวนมากดูเหมือนจะประหลาดใจ โดยความต่อเนื่องของการครอบงำของผู้ปกครองนานแม้ hype เกี่ยวกับสิงคโปร์เข้มแข็งเคยค้านฝ่ายช่วงส่งเสริมการขาย ถ้าเราพิจารณาลักษณะของสถาบันทางการเมืองของสิงคโปร์และการพัฒนา กว้างเราควรไม่จะประหลาดใจ โดยผลลัพธ์ว่า จุดเด่นของสถาบันและการพัฒนาทางการเมืองของสิงคโปร์มีไม่ภาระการเปลี่ยนแปลงในลักษณะที่เราควรคาดหวังลดลงบและการครอบงำในรัฐสภาสนับสนุนเลือกตั้ง นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาว่าคะแนนรับแปลที่นั่งสภาในสิงคโปร์ ซึ่งแปลโดยตรงในการจัดตั้งรัฐบาลในระบบรัฐสภาครั้งแรก สิงคโปร์ใช้ระบบ (FPTP) แรกอดีตเดอะลงรายการบัญชีที่เป็นที่รู้จักกันเป็น disadvantageous กับพรรคเล็กแสดงสัดส่วน (PR) แตกต่างจากระบบที่ 40 ร้อยละของคะแนนจะแปลให้คร่าว ๆ 40 ร้อยละของที่นั่งรับ หมายถึง FPTP ที่ชนะมากกว่าร้อยละ 50 ของคะแนนเสียงในเขตถ้ามีเพียงสองฝ่ายจะแข่งขันแบบเฉพาะบุคคลสามารถได้รับที่นั่งใดๆเพื่อให้เรื่องแย่ สำหรับฝ่ายค้าน หลายเขตเลือกตั้งมีสมาชิกหลายเขต มีโควตากลุ่มชาติพันธุ์ (กลุ่มแทนซึ่งตน) ซึ่งหมายความ ว่า ผู้ชนะได้รับจะมีนั่งทั้งหมดในอำเภอ (มากถึง 4-6) มีประมาณร้อยละ 12 ของคะแนนชาตินิยม WP เท่านั้นได้รับร้อยละ 6.7 ของแสดงในรัฐสภา เช่นสอง เนื่องจากสิงคโปร์เป็นระบบรัฐสภา PAP เป็นพรรคเดียวในอำนาจเคย และมันกุมอำนาจรัฐสภาดังนั้น PAP ได้รับจำนวนมากพิจารณาขอบเขตของเขตการเลือกตั้ง ออกใหม่ ตัดสินใจในช่วงเวลาเลือกตั้ง snap และแคมเปญยาว และกำหนดกฎการเลือกตั้ง เขตใหม่ เลือกตั้งค่อนข้างฉับพลัน ระยะเวลาส่งเสริมการขายที่สั้น และความแข็งการวางตัวผู้สมัครเนื่องจากข้อจำกัดทางชาติพันธุ์ใน GRCs หมายความว่า ฝ่ายค้านไม่มีเวลาหรือพื้นที่เพื่อการประสานงานภายใน และ ฝ่าย ผู้นำการต่อสู้จนมุมหลายสภาพในชุมชนมากไม่เฉพาะที่ ฝ่ายค้านได้เจอะ incumbent เดียวพรรคประสบความสำเร็จมากที่สุดในในโลก รวมทั้งต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ บนแพลตฟอร์มคล้าย ที่ MacPherson เดียวสมาชิกซึ่งตน เช่น WP ได้หน้าบและพรรคฝ่ายค้าน พรรคเอกภาพแห่งชาติที่สาม รัชกาลของ PAP เป็น incumbent ซุปเปอร์มีผลต่อวัฒนธรรมทางการเมืองและทัศนคติของผู้ลงคะแนนบไม่มีปกครองตั้งแต่สิงคโปร์เป็นเอกราช มันยังให้สูงระดับของการพัฒนาทางเศรษฐกิจและความมั่นคงไปยังสิงคโปร์ ผู้ลงคะแนนที่ไม่เคยมีประสบการณ์แต่งหน้ารัฐบาลแตกต่างกันอาจจะระมัดระวังมากเกี่ยวกับโอกาสของการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในรัฐบาล อาจ เพราะพวกเขาไม่ใช้ในการจัดการกับความไม่แน่นอนทางการเมืองว่าอาจมีผลต่อสุขภาพที่ดีของพวกเขาสี่ PAP อย่างสมบูรณ์เข้าใจฐานะ incumbent ซุปเปอร์ของประโยชน์ และเบิกได้ส่วนเลือกตั้งเวลาปีนี้เครื่องของสิงคโปร์ฉลองครบรอบของเอกราช ยัง ฉลองหลายพัฒนาเหตุการณ์สำคัญ ซึ่งบสามารถใช้ประโยชน์เรื่อง นอกจากนี้ นี้จะยังสายนายกรัฐมนตรีลีควนโฮบาร์ตของปีผ่าน และเขาเป็นคนอยู่เบื้องหลังการพัฒนาของสิงคโปร์เหตุการณ์เหล่านี้สองเรียกหนักคาดลงคะแนนระหว่างผู้ลงคะแนนที่ไปนอกเหนือจากธุรกิจปกติหรือรอบที่เลือกตั้ง แทนที่จะถามตัวเองคำถามคะแนนปกติเศรษฐกิจ — ฉัน หรือเป็นสิงคโปร์กว่าปิดตอนนี้ 2011 — ผู้ลงคะแนนอาจถามผม หรือดีกว่าสิงคโปร์ของขณะนี้กว่าเมื่อบมาอำนาจรู้สิ่งเหล่านี้ ผลเลือกตั้ง 2015 ไม่มีลักษณะที่แตกต่างจากผลการเลือกตั้งที่ผ่านมาผลการเลือกตั้งเพียงเล็กน้อย diverging ถูกใน 2011 เมื่อบเท่านั้นชนะ 81 จาก 87 ที่นั่ง ซึ่งคงเนื่องจากเป็นครั้งแรกของฝ่ายจัดการกับสำคัญออนไลน์ และส่งเสริมการขายดิจิตอลจึงน่าสนใจว่า ผู้สังเกตการณ์ทั้งใน และต่างประเทศได้นำไปสู่เชื่อว่า จะมีต่อการเปลี่ยนแปลงการเลือกตั้งนี้เราอาจคาดการณ์ได้ว่า วาดภาพ "เลือกตั้งประหลาด" เป็นกลยุทธ์การเลือกตั้งมิกดขี่ขูดรีด aversion ความเสี่ยงของผู้ลงคะแนนเว้นแต่มีการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานที่อธิบายไว้ข้างต้น เราควรจะคาดหวังการอยู่รอดของระบอบการปกครองของ PAP และครอบงำจะถูกคุกคามอย่างจริงจัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไมเราไม่ควรจะประหลาดใจโดยสิงคโปร์ 2015 ผลการเลือกตั้ง. กับคนของพรรคกระทำ (PAP) ชนะ 83 จาก 89 ที่นั่งในการเลือกตั้งของสิงคโปร์และพรรคแรงงาน (WP) การสูญเสียที่นั่งหนึ่งที่ได้รับในปี 2013 โดยการเลือกตั้ง ผู้สังเกตการณ์หลายคนดูเหมือนจะประหลาดใจโดยความต่อเนื่องของการปกครองผู้ปกครองเป็นเวลานานส. แม้จะมี hype เกี่ยวกับสิงคโปร์ที่เคยสร้างความเข้มแข็งของฝ่ายค้านในช่วงระยะเวลาการรณรงค์ถ้าเราพิจารณาลักษณะที่กว้างขึ้นของสถาบันทางการเมืองของสิงคโปร์และการพัฒนาเราไม่ควรจะเป็น ประหลาดใจโดยผล. เบบี้ส์คุณสมบัติที่สำคัญของสถาบันการศึกษาของสิงคโปร์และการพัฒนาทางการเมืองที่ยังไม่ได้เปลี่ยนพื้นฐานในลักษณะที่ว่าเราควรคาดหวังลดลงการสนับสนุนการเลือกตั้งสำหรับ PAP และการปกครองในรัฐสภา นี่คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาว่าคะแนนโหวตจะได้รับการแปลเป็นที่นั่งกฎหมายในสิงคโปร์ซึ่งจะแปลได้โดยตรงไปสู่การพัฒนาของรัฐบาลในระบบรัฐสภา. ครั้งแรกที่สิงคโปร์ใช้-แรกที่ผ่านมาโพสต์ (FPTP) ที่เป็นที่รู้จักกัน เสียเปรียบให้กับบุคคลที่มีขนาดเล็ก. ซึ่งแตกต่างจากสัดส่วนแทน (PR) ระบบที่ร้อยละ 40 ของคะแนนจะแปลประมาณร้อยละ 40 ของที่นั่งได้รับ, FPTP หมายความว่าวิธีเดียวที่บุคคลที่จะได้รับที่นั่งใด ๆ ด้วยการชนะมากขึ้นร้อยละ 50 ของ การลงมติในย่านถ้าเพียง แต่ทั้งสองฝ่ายมีการแข่งขัน. เพื่อให้เรื่องเลวร้ายยิ่งสำหรับฝ่ายค้านเขตการเลือกตั้งจำนวนมากหัวเมืองหลายคนมีโควต้าของกลุ่มชาติพันธุ์ (คณะผู้แทนเลือกตั้ง) ซึ่งหมายความว่าผู้ชนะที่ได้รับไปใช้เวลาทั้งหมดของที่นั่งในเมือง (มากที่สุดเท่าที่ 4-6) ด้วยประมาณ 12 เปอร์เซ็นต์ของคะแนนเสียงที่นิยมชาติ WP เพียงได้รับร้อยละ 6.7 ของการเป็นตัวแทนในรัฐสภาเช่น. ประการที่สองเนื่องจากสิงคโปร์เป็นระบบรัฐสภา PAP เป็นพรรคเดียวที่เคยอยู่ในอำนาจและมันครอบงำรัฐสภา. ดังนั้น PAP ได้รับจำนวนมากของการใช้ดุลยพินิจที่จะวาดขอบเขตเขตการเลือกตั้ง 'a; ตัดสินใจเกี่ยวกับระยะเวลาการเลือกตั้งและระยะเวลาแคมเปญ และกำหนดกฎการเลือกตั้ง อำเภอใหม่, การเลือกตั้งค่อนข้างฉับพลันระยะเวลาแคมเปญระยะสั้นและแข็งที่จะวางผู้สมัครเนื่องจากข้อ จำกัด ของกลุ่มชาติพันธุ์ใน GRCs หมายความว่าฝ่ายค้านไม่ได้มีเวลามากหรือพื้นที่ในการประสานงานภายในและระหว่างบุคคลที่นำไปสู่การก่อให้เกิดผลลัพธ์ต่อสู้หลายมุมใน การเลือกตั้ง. ไม่เพียง แต่ที่ฝ่ายค้านต้องเผชิญกับหน้าที่ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคนหนึ่งของบุคคลในโลกเช่นเดียวกับการต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ บนแพลตฟอร์มที่คล้ายกัน ที่แม็คเฟอร์สันเดี่ยวสมาชิกเลือกตั้งเช่น WP มีใบหน้า PAP และพรรคฝ่ายค้านอีกพรรคเอกภาพแห่งชาติ. ประการที่สามการครองราชย์ของ PAP เป็นซุปเปอร์หน้าที่ส่งผลกระทบต่อวัฒนธรรมทางการเมืองและทัศนคติของผู้มีสิทธิเลือกตั้ง. PAP ไม่เพียง แต่มีการปกครองตั้งแต่ความเป็นอิสระของสิงคโปร์ มันได้นอกจากนี้ยังมีระดับสูงของการพัฒนาเศรษฐกิจและความมั่นคงของสิงคโปร์ ผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ไม่เคยมีประสบการณ์เป็นรัฐบาลที่แตกต่างกันการแต่งหน้าอาจจะระมัดระวังมากเกี่ยวกับโอกาสของการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในรัฐบาลอาจจะเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้ใช้ในการจัดการกับวิธีการที่ไม่แน่นอนทางการเมืองอาจส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของพวกเขา. ประการที่สี่ PAP ที่ดีที่สุดที่มีความเข้าใจในตำแหน่งที่ได้เปรียบของ เป็นระยะเวลาซุปเปอร์หน้าที่และเลือกการเลือกตั้งที่ดีที่สุด. ปีนี้เป็นวันครบรอบ 50 ปีของสิงคโปร์เป็นอิสระยังเฉลิมฉลองเหตุการณ์สำคัญการพัฒนาจำนวนมากที่ PAP ถูกต้องสามารถใช้ประโยชน์ นอกจากนี้ยังเป็นปีของอดีตนายกรัฐมนตรีลีกวนยิวผ่านและเขาเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังการพัฒนาของสิงคโปร์. the ทั้งสองเหตุการณ์เรียกการลงคะแนนอย่างหนักในหมู่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งย้อนหลังที่ไปเกินธุรกิจปกติหรือวงจรการเลือกตั้ง แทนที่จะถามตัวเองโหวตเศรษฐกิจปกติคำถาม-Am I หรือคือสิงคโปร์ดีกว่านี้ในปี 2011-ผู้มีสิทธิเลือกตั้งอาจจะถามฉันหรือคือสิงคโปร์ที่ดีกว่าตอนนี้กว่าเมื่อ PAP แรกที่เข้ามาสู่อำนาจ? รู้ทุกสิ่งเหล่านี้ผลการเลือกตั้ง 2015 ไม่ได้ดูที่ทุกคนแตกต่างจากผลการเลือกตั้งที่ผ่านมา. เพียงเล็กน้อยแยกผลการเลือกตั้งอยู่ในปี 2011 เมื่อ PAP ชนะเพียง 81 จาก 87 ที่นั่งซึ่งอาจจะเป็นเพราะมันเป็นครั้งแรกของพรรคที่เกี่ยวข้องกับแคมเปญออนไลน์และดิจิตอลอย่างมีนัยสำคัญ. มันเป็น จึงน่าสนใจว่าทั้งผู้สังเกตการณ์ในและต่างประเทศที่ถูกทำให้เชื่อว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงการเลือกตั้งครั้งนี้. เราอาจจะคาดเดาว่าภาพของ "การเลือกตั้งประหลาด" เป็นกลยุทธ์การเลือกตั้งเจตนาจะใช้ประโยชน์จากความเกลียดชังความเสี่ยงที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้ง '. เว้นแต่จะมีเป็นพื้นฐาน การเปลี่ยนแปลงที่ระบุไว้ข้างต้นเราไม่ควรคาดหวังการอยู่รอดของระบอบการปกครองของ PAP และการปกครองที่จะคุกคามอย่างจริงจัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมเราไม่ควรประหลาดใจโดยผลการเลือกตั้งสิงคโปร์ปี

กับประชาชนการกระทำของพรรค ( PAP ) ชนะ 83 จาก 89 ที่นั่ง ในการเลือกตั้งของสิงคโปร์ และพรรคแรงงาน ( WP ) สูญเสียที่นั่งใน 2013 ได้รับการเลือกตั้ง ผู้สังเกตการณ์หลายคนดูเหมือนจะประหลาดใจโดยต่อเนื่องของ ผู้ปกครองมานาน

' การปกครองแม้จะมี hype เกี่ยวกับสิงคโปร์เคยทำให้ฝ่ายค้านในช่วงระยะเวลาแคมเปญ ถ้าเราพิจารณากว้าง ธรรมชาติของ สิงคโปร์ สถาบันทางการเมือง และการพัฒนา เราไม่ควรประหลาดใจโดยผล

อย่างคุณสมบัติที่สำคัญของสิงคโปร์ และสถาบันพัฒนาการเมืองได้เปลี่ยนแปลงโดยพื้นฐานในวิธีที่เราควรจะหวังลงเลือกตั้งสนับสนุน PAP และการปกครองในรัฐสภา นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาวิธีการโหวตรับแปลที่นั่งสภานิติบัญญัติในสิงคโปร์ ซึ่งจะตรงแปลรูปแบบรัฐบาลในระบบรัฐสภา .

ครั้งแรกที่สิงคโปร์ใช้ครั้งแรกผ่านทางไปรษณีย์ ( fptp ) ระบบที่รู้จักกันเป็นประโยชน์กับพรรคเล็ก

ซึ่งแตกต่างจากการเลือกตั้งแบบสัดส่วน ( PR ) ระบบที่ร้อยละ 40 ของการโหวตจะแปลประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ของที่นั่งได้รับ fptp หมายความว่าวิธีเดียวที่พรรคจะได้รับการใด ๆ ที่นั่งโดย ชนะมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของคะแนนเสียงในเขต ถ้า 2 ฝ่าย

กำลังแข่งกันเพื่อให้เรื่องเลวร้ายสำหรับฝ่ายค้าน เขตการเลือกตั้งมีสมาชิกหลายเขตมีโควต้าชาติ ( กลุ่มเป็นตัวแทนเขตเลือกตั้ง ) ซึ่งหมายความว่าผู้ชนะจะใช้เวลาทั้งหมดของที่นั่งในเขต ( เท่าที่ 4 ถึง 6 ) มีประมาณ 12 เปอร์เซ็นต์ของคะแนนเสียงเป็นที่นิยมแห่งชาติ , WP ได้ 6.7 ร้อยละของการเป็นตัวแทนในรัฐสภา เช่น

2เนื่องจากสิงคโปร์เป็นระบบรัฐสภา , PAP เป็นพรรคเดียวที่เคยมีอำนาจ และอิทธิพลเหนือรัฐสภา

ดังนั้นการตรวจจะมากวาดเขตเลือกตั้งดุลพินิจ ' ขอบเขต ; ตัดสินใจในการเลือกตั้ง กำหนดเวลาและความยาวของแคมเปญ และกำหนดกติกาการเลือกตั้ง เขตใหม่ การเลือกตั้งค่อนข้างกระทันหันระยะเวลาของแคมเปญสั้นและแข็งที่ผู้สมัครเนื่องจากข้อ จำกัด ใน grcs ชาติพันธุ์ คือ ฝ่ายค้าน มีเวลาไม่มาก หรือพื้นที่ ประสานงานภายในและระหว่างบุคคล ทำให้เกิด suboptimal หลายจนมุมการต่อสู้ในการเลือกตั้ง .

แต่ที่ฝ่ายค้านต้องเผชิญหน้าที่พรรคเดียวที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในโลกรวมทั้งการต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆบนแพลตฟอร์มที่คล้ายกัน แม็คเพอร์สันเดียวที่สมาชิกเลือกตั้งยกตัวอย่างเช่น WP มีใบหน้าและหัวนมอีก พรรคฝ่ายค้าน พรรคสามัคคีแห่งชาติ .

3 , PAP ก็ครองราชย์เป็นหน้าที่ซูเปอร์มีผลต่อการเมืองวัฒนธรรมและทัศนคติของผู้มีสิทธิเลือกตั้ง

แปป ไม่เพียงได้ปกครองมาตั้งแต่สิงคโปร์ของความเป็นอิสระมันมีให้ยังมีระดับการพัฒนาเศรษฐกิจและความมั่นคงให้กับสิงคโปร์ . ผู้ที่ไม่เคยมีประสบการณ์การแต่งหน้าของรัฐบาลที่แตกต่างกันอาจจะมากระวังเกี่ยวกับโอกาสของการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในรัฐบาล อาจจะเพราะไม่ได้ใช้ในการจัดการกับความไม่แน่นอนทางการเมืองที่อาจส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของพวกเขาอย่างไร .

4หัวนมสมบูรณ์เข้าใจตำแหน่งประโยชน์ของมันเป็นหน้าที่สุดและเลือกเวลา เลือกที่ดีที่สุดที่เป็นไปได้

ปีนี้เป็นปีครบรอบ 50 ปีของความเป็นอิสระของสิงคโปร์ ยังฉลองเหตุการณ์สำคัญการพัฒนามาก ซึ่งการตรวจที่ถูกต้องสามารถใช้ประโยชน์ นอกจากนี้นี้ยังเป็นปีของนายกรัฐมนตรี ลี กวน ยู ผ่านสายของเขาคือคนที่อยู่เบื้องหลังการพัฒนาของสิงคโปร์

สองเหตุการณ์นี้เรียกโหวตย้อนหลังหนักในหมู่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งซึ่งนอกเหนือไปจากธุรกิจปกติหรือวงจรการเลือกตั้งแทนที่จะถามตัวเองคำถามผมหรือปกติการเศรษฐกิจสิงคโปร์ดีกว่ากว่าใน 2011 เลือกตั้งอาจจะถามผมหรือสิงคโปร์ดีกว่า เมื่อการตรวจครั้งแรกมาไฟ ?

รู้สิ่งเหล่านี้ ผลการเลือกตั้ง และไม่ได้ดูแตกต่างจากผลการเลือกตั้งที่ผ่านมา

เพียงเล็กน้อยในการผลการเลือกตั้ง 2011 เมื่อ PAP ชนะ 81 จาก 87 ที่นั่ง ซึ่งอาจเป็นเพราะมันเป็นพรรคแรกเวลาจัดการกับทางออนไลน์และแคมเปญดิจิตอล

จึงน่าสนใจว่า ผู้สังเกตการณ์นานาชาติและท้องถิ่นนำที่จะเชื่อว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในการเลือกตั้งนี้

เราอาจพิจารณาว่า มีลักษณะของการ " เลือกตั้ง " ตัวประหลาดเป็นการจงใจเลือกกลยุทธ์ที่จะใช้ประโยชน์จากผู้มีสิทธิเลือกตั้ง ' รังเกียจความเสี่ยง .

หากมีพื้นฐานการเปลี่ยนแปลงที่ระบุไว้ข้างต้น , เราไม่ควรคาดหวังให้อยู่รอดและการปกครองระบอบ PAP จะคุกคาม .