Low and Altman (1992) suggest that

Low and Altman (1992) suggest that evolution of concepts like place within the social sciences often follows a common trajectory. In the first stage, scholars treat a new concept as if there is a consensus about its meaning. The second stage is initiated by an erosion of this presumed consensus. Scholars then debate the meaning of concepts with greater rigor, developing taxonomies to characterize different but often related phenomena encompassed within the original concept in a quest for conceptual clarity amid
the diversity of interpretations. The third stage involves ‘‘development of systematic theoretical positions and clearly delineated programs of research and application of knowledge to the solution of practical problems’’ (p. 3).

By the 1990s, place research entered a stage where there appears to have been a substantial erosion of consensus. In the last decade, numerous authors have raised questions about lack of conceptual clarity. Various authors have noted a proliferation of specific concepts (e.g. genius loci, place, sense of place, place attachment, place identity, place dependence, rootedness, topophilia) which they perceive to have vague and fuzzy definitions (Lalli, 1992; Shamai,1991), reflecting something more aptly described as ideas than well-defined constructs (Kaltenborn, 1998), for which distinctions and linkages among concepts have been inadequately specified (Hammitt, Backlund, & Bixler, 2004; Hammitt & Stewart, 1996; Jorgensen & Stedman, 2001; Manzo, 2003; Stedman, 2002). Hidalgo and Hernandez (2001) have suggested that the variety of disciplines from which place research is now approached has helped to
create a situation in which there is little agreement regarding the name of the underlying concept, its definition, or what methodological approach is best suited to its study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่ำและ Altman (1992) แนะนำว่า วิวัฒนาการของแนวคิดเช่นตำแหน่งภายในสังคมวิทยามักจะตามวิถีแบบทั่วไป ในระยะแรก นักวิชาการถือว่าแนวความคิดใหม่ว่ามีฉันทามติเกี่ยวกับความหมาย ขั้นตอนสองเริ่มต้น โดยการกัดเซาะของมตินี้ presumed นักวิชาการแล้วอภิปรายความหมายของแนวคิดกับ rigor มากขึ้น พัฒนาระบบลักษณะผ่านภายในแนวคิดเดิมในการแสวงหาความชัดเจนแนวคิดท่ามกลางปรากฏการณ์แตกต่างกัน แต่มักจะเกี่ยวข้องความหลากหลายของการตีความ ขั้นที่สามเกี่ยวข้องกับ "พัฒนาระบบทฤษฎีตำแหน่ง '' และโปรแกรม delineated อย่างชัดเจนของการวิจัยและประยุกต์ใช้ความรู้เพื่อการแก้ปัญหาของปัญหาทางปฏิบัติ (p. 3)โดยปี 1990 สถานวิจัยป้อนลำดับขั้นซึ่งปรากฏมีการ กัดเซาะที่พบของมติ ในทศวรรษที่ผ่านมา ผู้เขียนจำนวนมากได้ยกคำถามเกี่ยวกับการขาดความชัดเจนแนวคิด ต่าง ๆ ผู้เขียนได้สังเกตการงอกของเฉพาะแนวคิด (เช่นจีเนียส สถานที่ ความสถาน สถานที่แนบ เอกลักษณ์เพลส ที่พึ่งพา rootedness, topophilia) ซึ่งผู้สังเกตจะมีข้อกำหนดชัดเจน และคลุมเครือ (Lalli, 1992 สะท้อนถึงบางสิ่งบางอย่างเพิ่มเติม aptly อธิบายว่า ความคิดกว่าโดยโครงสร้าง (Kaltenborn, 1998), ซึ่งข้อแตกต่างและความเชื่อมโยงระหว่างแนวคิดได้ระบุ inadequately (Hammitt, Backlund, & Bixler, 2004; Shamai, 1991), Hammitt และสจ๊วต 1996 จอร์เจนเซนและ Stedman, 2001 Manzo, 2003 Stedman, 2002) Hidalgo และนานเดซ (2001) ได้แนะนำว่า หลากหลายสาขาจากสถานที่วิจัยคือตอนนี้เวลาได้ช่วยให้สร้างสถานการณ์ที่มีข้อตกลงเล็กน้อยเกี่ยวกับชื่อของแนวคิดต้นแบบ ข้อกำหนดของ หรือวิธีใด methodological มีการศึกษาของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่ำและอัลท์แมน (1992) ชี้ให้เห็นว่าวิวัฒนาการของแนวคิดเช่นสถานที่ภายในสังคมศาสตร์มักจะเป็นไปตามวิถีที่พบบ่อย ในขั้นตอนแรกนักวิชาการรักษาแนวคิดใหม่เช่นถ้ามีความเห็นเป็นเอกฉันท์เกี่ยวกับความหมายของมัน ขั้นตอนที่สองจะเริ่มจากการกัดเซาะของฉันทามติสันนิษฐานนี้ นักวิชาการแล้วการอภิปรายความหมายของแนวคิดที่มีความรุนแรงมากขึ้น, การพัฒนา taxonomies ลักษณะปรากฏการณ์ที่แตกต่างกัน แต่ที่เกี่ยวข้องมักจะห้อมล้อมภายในแนวคิดเดิมในการแสวงหาความชัดเจนแนวคิดท่ามกลาง
ความหลากหลายของการตีความ ขั้นตอนที่สามเกี่ยวข้องกับ '' การพัฒนาของตำแหน่งทางทฤษฎีระบบและโปรแกรมที่ชัดเจนแน่นอนของการวิจัยและการประยุกต์ใช้ความรู้ในการแก้ปัญหาของปัญหาในทางปฏิบัติ '' (พี. 3). โดยปี 1990, การวิจัยสถานที่เข้าสู่ขั้นตอนที่มีดูเหมือนจะได้รับ การกัดเซาะมากของฉันทามติ ในทศวรรษที่ผ่านมาผู้เขียนจำนวนมากได้ยกคำถามเกี่ยวกับการขาดความชัดเจนทางความคิด ผู้เขียนต่าง ๆ ได้ตั้งข้อสังเกตการงอกของแนวความคิดที่เฉพาะเจาะจง (เช่นอัจฉริยะสถานะ, สถานที่, ความรู้สึกของสถานที่, สิ่งที่แนบมาที่ตัวตนที่วางพึ่งพาหยั่งรากลึก, topophilia) ซึ่งพวกเขารับรู้ที่จะมีความหมายคลุมเครือและคลุมเครือ (Lalli 1992; Shamai 1991 ) สะท้อนให้เห็นถึงอะไรบางอย่างที่อธิบายไว้เหมาะเจาะเป็นความคิดกว่าโครงสร้างที่ดีที่กำหนด (Kaltenborn, 1998) ซึ่งความแตกต่างและความเชื่อมโยงในหมู่แนวคิดที่ได้รับการระบุไว้อย่างไม่พอเพียง (Hammitt, Backlund และ Bixler 2004; Hammitt & สจ๊วต 1996; Jorgensen และสเตดแมน 2001; Manzo 2003; สเตดแมน, 2002) อีดัลโกและ Hernandez (2001) ได้ชี้ให้เห็นว่ามีความหลากหลายของสาขาวิชาที่วิจัยสถานที่เดินเข้ามาใกล้ในขณะนี้ได้มีส่วนช่วยในการสร้างสถานการณ์ที่มีข้อตกลงเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับชื่อของแนวคิดพื้นฐานนิยามของตนหรือสิ่งที่วิธีการระเบียบวิธีเหมาะที่สุด จากการศึกษาของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่ำ และ อัลท์แมน ( 1992 ) ได้แนะนำว่า วิวัฒนาการของแนวคิดเช่นสถานที่ภายในสังคมศาสตร์มักจะตามวิถีปกติ ในขั้นตอนแรก นักวิชาการ ถือว่าเป็นแนวคิดใหม่ เช่น หากไม่มีมติเกี่ยวกับความหมายของมัน ขั้นที่สองเริ่ม โดยมีการกัดเซาะนี้สันนิษฐานว่า ฉันทามติ นักวิชาการแล้วอภิปรายความหมายของแนวคิดกับความเข้มงวดมากขึ้น ,การพัฒนาส่วนประกอบในลักษณะที่แตกต่างกัน แต่มักจะเกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์ในบริเวณใกล้เคียงภายในแนวคิดเดิมในการแสวงหาแนวคิดที่ชัดเจนท่ามกลาง
ความหลากหลายของการตีความ . ขั้นตอนที่สามเกี่ยวข้องกับ ' 'development ของตำแหน่งทางทฤษฎีระบบและ delineated อย่างชัดเจนรายการของการวิจัยและการประยุกต์ความรู้เพื่อแก้ปัญหา ' ปฏิบัติ '

( หน้า 3 )โดย 1990 , การวิจัยสถานที่ป้อนเวทีที่ดูเหมือนว่าได้รับการกัดเซาะให้เกิดฉันทามติ ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ผู้เขียนมากมายได้ยกคำถามเกี่ยวกับการขาดแนวคิดที่ชัดเจน ผู้เขียนต่างๆได้กล่าวแนะนำแนวคิดที่เฉพาะเจาะจง ( เช่นอีเอสพีเอ็น , สถานที่ , ความรู้สึกของสถานที่ ที่แนบมา สถานที่ เอกลักษณ์ การ rootedness สถานที่ , ,topophilia ) ซึ่งพวกเขารู้สึกมีคำนิยามคลุมเครือและฟัซซี่ ( lalli , 1992 ; shamai , 1991 ) , สะท้อนให้เห็นถึงบางสิ่งบางอย่างมากขึ้น aptly อธิบายตามความคิดกว่ากำหนดโครงสร้าง ( คัลเทนบอร์น , 1998 ) ซึ่งความแตกต่างและความเชื่อมโยงระหว่างแนวคิดที่ได้รับไม่เพียงพอที่จะระบุ ( hammitt แบ็กเลิ่นด์& , , bixler , 2004 ; hammitt & Stewart , 1996 ; จอร์เกนเซ่น&สเต็ดแมน , 2001 ; มานโซ่ , 2003 ; สเต็ดแมน ,2002 ) Hidalgo และ เฮอร์นันเดซ ( 2001 ) พบว่า มีความหลากหลายของสาขาวิชาที่ศึกษาสถานที่ คือตอนนี้ก็มีช่วย

สร้างสถานการณ์ซึ่งมีข้อตกลงเล็กน้อยเกี่ยวกับชื่อของแนวคิดพื้นฐานของความหมาย หรือมีวิธีการวิธีการที่เหมาะกับการศึกษา .