Mae saw it in her husband’s eyes th

Mae saw it in her husband’s eyes then Jim Braddock wasn’t going to be beaten. I’ll cut your coat so you can put it on over the cast. She said. Opening the shoe polish and spreading it on the white cast. Now we just need a piece of steak for your face. Jim Braddock. She laughed.
Six year old Rosy’s face appeared around the blanket. Jim smiled at her. Deciding. Not for the first time. That he was a lucky man to have Mae as his wife.
It was early morning and Jim was standing outside the familiar locked gate at Netwark docks. As the sun appeared in the east. The foreman. Jake. Walked up. Jim put his broken hand behind him. The doctor had said it would be useless for months.
One, two, three . as usual. Jake walked along the group, pointing to the workers he wanted. Five,six,seven. Jim stood tall. Eight . Jake’s eyes fell on Jim. Then the foreman pointed at him. Nine.
Stepped forward, knowing that he was one of the lucky few who had work that day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่เห็นมันในสายตาของสามีของเธอแล้วจิมแบรดด็อกไม่ได้ไปตี ฉันจะตัดเสื้อของคุณเพื่อให้คุณสามารถวางไว้บนไปโยน เธอพูด เปิดยาขัดรองเท้าและการแพร่กระจายบนหล่อขาว ตอนนี้เราเพียงแค่ต้องชิ้นส่วนของสเต็กสำหรับผิวหน้าของคุณ จิมแบรดด็อก เธอหัวเราะ.
หกปีใบหน้า Rosy เก่าปรากฏรอบผ้าห่ม จิมยิ้มให้เธอ การตัดสินใจ ไม่ได้เป็นครั้งแรก ว่าเขาเป็นคนที่โชคดีที่มีแม่เป็นภรรยาของเขา.
มันเป็นตอนเช้าและจิมก็กำลังยืนอยู่นอกประตูล็อคคุ้นเคยที่ท่าเทียบเรือ Netwark ขณะที่ดวงอาทิตย์ที่ปรากฏอยู่ทางทิศตะวันออก หัวหน้าคนงาน เจค เดินขึ้น จิมใส่มือหักของเขาอยู่ข้างหลังเขา หมอบอกว่ามันจะเป็นประโยชน์สำหรับเดือน.
หนึ่งสองสาม เหมือนอย่างเคย เจคเดินไปตามกลุ่มชี้ไปที่คนงานที่เขาต้องการ ห้าหกเจ็ด จิมยืนอยู่สูง แปด สายตาของเจคลดลงเมื่อจิม จากนั้นหัวหน้าชี้ไปที่เขา เก้า.
ก้าวไปข้างหน้าได้รู้ว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้โชคดีไม่กี่คนที่ได้ทำงานในวันนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่เห็นมันในสายตาของสามีแล้ว จิม แบรดด็อค ไม่ได้ไปตี ฉันจะตัดเสื้อของคุณเพื่อให้คุณสามารถวางไว้บนเฝือก เธอกล่าวว่า การขัดรองเท้าและการแพร่กระจายบนเหล็กหล่อสีขาว ตอนนี้เราเพียงต้องการชิ้นสเต็กสำหรับหน้าของคุณ จิม แบรดด๊อค เธอหัวเราะ .
หน้า 6 ปีเก่าสีกุหลาบปรากฏรอบ ๆผ้าห่ม จิมยิ้มให้เธอ ตัดสินใจ มันไม่ใช่ครั้งแรกเขาเป็นผู้ชายที่โชคดี ที่มีแม่เป็นภรรยาของเขา .
มันตอนเช้า และ จิม ยืนอยู่ข้างนอกคุ้นเคยล็อคประตูที่ netwark ท่าเรือ ขณะที่ดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออก หัวหน้างาน เจค เดินขึ้น จิม วางแขนที่หักของเขาอยู่ข้างหลังเขา หมอบอกว่ามันไม่มีประโยชน์สำหรับเดือน .
1 , 2 , 3 ตามปกติ เจคเดินตามกลุ่ม ชี้ให้คนที่เขาต้องการ ห้า หก7 . จิมยืนสูง แปด เจคตาหล่นบนจิม แล้วหัวหน้างานชี้หน้าเขา 9 .
ก้าวไปข้างหน้า ทั้งๆที่รู้ว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้โชคดีไม่กี่คนที่ได้ทำงานวันนั้น