5.The measurement of global poverty

5.The measurement of global poverty has long been carried out by the World Bank, which, in its latest estimates that document 1984 to 2012, World Bank (2016), uses information from more than 1,000 household surveys from 131 developing countries and 21 high-income countries; 43 of the surveys for the 2012 estimates are from sub-Saharan Africa, which is the region where poverty is most prevalent. Yet household surveys in Africa are often weak, often outdated (the 2012 estimates use surveys as old as 2003), are sometimes inconsistent over time within countries, have non-matching definitions—different reporting periods, or are surveyed at different times of year, either over time or over countries—so that it is extremely difficult to assess progress over time, or to make comparisons of poverty or inequality between countries. In many countries and in the world as a whole, large numbers of people live in the vicinity of the national or global poverty line. In consequence, small changes in the position of the line, for example through the choice of price index for updating, or small changes in survey practice, can have dramatic effects on the number of people counted as poor. A spectacular example comes from India, where the sample survey organization ran a large randomized controlled trial on the effects of different lengths of the reporting (recall) period. People in one arm reported their consumption over the last 30 days, in the other, over the last 7 days, Pravin Visaria (2000). Because the reported flow rate is higher with the shorter reporting period, switching from 30 to 7 days reduced the national poverty rate in 1998 by almost half and “removed” 175 million people from poverty, Deaton (2001). Statistical solutions to poverty are easier than real solutions. Education and health are two important categories that are inconsistently treated in different countries because private provision is included in the surveys while public provision is not, so that poverty measurement is hostage to local arrangements, which vary across countries; in sub-Saharan Africa, for example, the private share of healthcare spending ranges from 27 percent to 74 percent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5.การวัดความยากจนสากลยาวดำเนินการ โดยธนาคารโลก ซึ่ง ประมาณการล่าสุดที่ 1984 ถึง 2012 ธนาคารโลก (2016), เอกสาร ใช้ข้อมูลจากการสำรวจกว่า 1,000 ครัวเรือนจาก 131 ประเทศกำลังพัฒนาและประเทศมีรายได้สูง 21 43 ของแบบสำรวจสำหรับการประเมิน 2012 ได้จากประเทศไทย ซึ่งเป็นภูมิภาคที่ยากจนเป็นที่แพร่หลายมากที่สุด สำรวจครัวเรือนยังในแอฟริกามักอ่อนแอ มักจะล้าสมัย (ประมาณ 2012 ใช้สำรวจเก่า 2003) มีบางครั้งไม่สอดคล้องกันตลอดเวลาภายในประเทศ มีไม่ตรงกับข้อกำหนดซึ่งรอบระยะเวลารายงานต่าง ๆ หรือจะสำรวจในเวลาต่าง ๆ ของปี ระยะเวลานาน หรือ มากกว่าประเทศ — เพื่อให้มันเป็นเรื่องยากมากใน การประเมินความคืบหน้าเมื่อเวลาผ่านไป หรือการเปรียบเทียบความยากจนหรือความเหลื่อมล้ำระหว่างประเทศ ในหลายประเทศ และ ในโลกทั้งหมด ผู้คนที่อาศัยอยู่ใกล้เส้นความยากจนแห่งชาติ หรือสากล ผลที่ตามมา การเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กในตำแหน่งของบรรทัด ตัวอย่างเช่นผ่านทางเลือกของการปรับปรุง ดัชนีราคาหรือขนาดเล็กในทางปฏิบัติการสำรวจ จะมีผลอย่างมากจำนวนนับไม่ดีเป็นคน เป็นตัวอย่างมาจากอินเดีย ที่องค์กรสำรวจตัวอย่างวิ่งสุ่มทดลองเกี่ยวกับผลกระทบของยาวแตกต่างกันของระยะเวลา (จำ) รายงานขนาดใหญ่ คนหนึ่งแขนรายงานการบริโภคมากกว่า 30 วันผ่าน ในอีก มากกว่า 7 วัน กันย์ลภัส Visaria (2000) เนื่องจากอัตราการไหลรายงานสูงระยะเวลาการรายงานสั้น เปลี่ยนจาก 30 ไป 7 วันลดอัตราความยากจนแห่งชาติในปี 1998 โดยเกือบครึ่งหนึ่ง และ "ออก" 175 ล้านคนจากความยากจน Deaton (2001) วิธีแก้ไขปัญหาความยากจนเชิงสถิติง่ายกว่าการแก้ปัญหาจริง การศึกษาและสุขภาพเป็นสำคัญสองประเภทที่จะคล้องในประเทศต่าง ๆ เนื่องจากส่วนตัวสำรองจะรวมอยู่ในการสำรวจในขณะสำรองสาธารณะไม่ เพื่อให้การวัดความยากจนเป็นตัวประกันจะตกลงในท้องถิ่น ซึ่งแตกต่างกันในประเทศ ในประเทศไทย เช่น หุ้นส่วนดูแลสุขภาพค่าใช้จ่ายตั้งแต่ร้อยละ 27 ร้อยละ 74

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. การวัดของความยากจนของโลกได้รับการดำเนินการโดย World Bank ซึ่งในประมาณการล่าสุดว่าเอกสาร 1984-2012, World Bank (2016) ใช้ข้อมูลจากกว่า 1,000 ครัวเรือนการสำรวจจาก 131 ประเทศที่กำลังพัฒนาและ 21 สูง ประเทศ -income; 43 ของการสำรวจสำหรับประมาณการปี 2012 จาก sub-Saharan Africa ซึ่งเป็นภูมิภาคที่ยากจนเป็นที่แพร่หลายมากที่สุด แต่การสำรวจครัวเรือนในแอฟริกามักจะอ่อนแอมักจะล้าสมัย (2012 ประมาณการใช้การสำรวจเช่นเดิมเป็น 2003), มีบางครั้งที่ไม่สอดคล้องกันในช่วงเวลาที่อยู่ในประเทศที่มีระยะเวลาการรายงานที่ไม่ตรงคำจำกัดความแตกต่างกันหรือมีการสำรวจในช่วงเวลาที่แตกต่างกันของปี อย่างใดอย่างหนึ่งในช่วงเวลาหรือมากกว่าประเทศเพื่อที่ว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะประเมินความคืบหน้าเมื่อเวลาผ่านไปหรือเพื่อให้รถของความยากจนหรือความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศ ในหลายประเทศและในโลกที่เป็นทั้งผู้คนจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงของเส้นความยากจนในระดับชาติหรือระดับโลก ในผลการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ อยู่ในตำแหน่งของเส้นเช่นผ่านทางเลือกของดัชนีราคาสำหรับการปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ในทางปฏิบัติการสำรวจสามารถมีผลกระทบอย่างมากต่อจำนวนคนที่นับเป็นที่น่าสงสาร ตัวอย่างที่งดงามมาจากอินเดียที่องค์กรการสำรวจกลุ่มตัวอย่างวิ่งสุ่มทดลองขนาดใหญ่เกี่ยวกับผลกระทบของความยาวที่แตกต่างกันของการรายงาน (เรียกคืน) งวด คนที่อยู่ในแขนข้างหนึ่งรายงานบริโภคของพวกเขาในช่วง 30 วันที่ผ่านมาในที่อื่น ๆ ในช่วง 7 วันที่ผ่านมา Pravin Visaria (2000) เพราะอัตราการไหลที่มีการรายงานเป็นที่สูงขึ้นกับระยะเวลาที่รายงานสั้นสลับ 30-7 วันลดอัตราความยากจนแห่งชาติในปี 1998 โดยเกือบครึ่งหนึ่งและ "ลบออก" 175,000,000 คนจากความยากจน Deaton (2001) การแก้ปัญหาความยากจนทางสถิติจะง่ายกว่าแก้ปัญหาที่แท้จริง การศึกษาและสุขภาพมีสองประเภทที่สำคัญที่ได้รับการปฏิบัติอย่างไม่ลงรอยกันในประเทศที่แตกต่างกันเพราะการให้เอกชนรวมอยู่ในการสำรวจในขณะที่การให้ประชาชนไม่ได้เพื่อให้การวัดความยากจนเป็นตัวประกันเพื่อเตรียมการในท้องถิ่นที่แตกต่างกันทั่วประเทศ ใน sub-Saharan Africa, ตัวอย่างเช่นส่วนแบ่งส่วนตัวของการใช้จ่ายด้านการดูแลสุขภาพในช่วงจากร้อยละ 27 เป็นร้อยละ 74

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . การวัดความยากจนทั่วโลกได้รับการทำโดย ธนาคารโลก ซึ่งในล่าสุดประเมินว่าเอกสาร 2527 เพื่อ 2012 ธนาคารโลก ( 2016 ) ใช้ข้อมูลจากกว่า 1 , 000 ครัวเรือน สำรวจจาก 131 ประเทศกำลังพัฒนาและประเทศที่มีรายได้สูง 21 ; 43 ของการสำรวจสำหรับ 2012 ประมาณการจากซับซาฮาแอฟริกา ซึ่งเป็นภูมิภาคที่ยากจนเป็นที่แพร่หลายมากที่สุด แต่การสำรวจครัวเรือนในแอฟริกามักจะอ่อนแอ มักจะล้าสมัย ( 2012 ประมาณการใช้แบบเก่าเป็นปี 2003 ) , บางครั้งขัดแย้งกันตลอดเวลา ภายในประเทศ ไม่ตรงกับคำจำกัดความที่แตกต่างกันระยะเวลาการรายงาน หรือเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่แตกต่างกันของเวลาหรือมากกว่าปีทั้งประเทศ ดังนั้นมันเป็นเรื่องยากมากที่จะประเมินความก้าวหน้ามากกว่า เวลา หรือทำการเปรียบเทียบของความยากจน หรือความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศ ในหลายๆ ประเทศ และโลกโดยรวม ตัวเลขขนาดใหญ่ของผู้คนที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงของเส้นความยากจนระดับชาติหรือระดับโลก ดังนั้นในการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆในตำแหน่งของเส้น เช่น ผ่านทางเลือกของดัชนีราคาสำหรับการปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆในการปฏิบัติการสำรวจ สามารถมีผลกระทบอย่างมากต่อจำนวนคน นับเป็นผู้น่าสงสาร ตัวอย่างที่งดงามที่มาจากอินเดีย ที่กลุ่มตัวอย่างการสำรวจองค์กรขนาดใหญ่วิ่งสุ่มทดลองผลของความยาวที่แตกต่างกันของรายงาน ( เรียกคืน ) ระยะเวลา คนหนึ่งแขนรายงานการบริโภคของพวกเขาในช่วง 30 วัน ในอื่น ๆ ในช่วง 7 วัน pravin visaria ( 2000 ) เพราะรายงานอัตราการไหลสูงกับสั้นกว่าระยะเวลาที่รายงาน เปลี่ยนจาก 30 ถึง 7 วันลดอัตราความยากจนแห่งชาติ ปี พ.ศ. 2541 โดยเกือบครึ่งหนึ่ง และ " ลบ " 175 ล้านคนออกจากความยากจน deaton ( 2001 ) สถิติการแก้ไขความยากจนได้ง่ายขึ้นกว่าโซลูชั่นจริง สุขภาพและการศึกษาเป็นประเภทที่สำคัญสองอย่างคือชาตินิยมในประเทศที่แตกต่างกันเนื่องจากการรักษาส่วนบุคคลรวมอยู่ในการสำรวจในขณะที่สาธารณะการให้ไม่ได้ ดังนั้นการวัดความยากจนเป็นตัวประกันเพื่อท้องถิ่นซึ่งแตกต่างกันไปในประเทศต่างๆ ในแอฟริกาซับซาฮา ตัวอย่างเช่น หุ้นส่วนการใช้จ่ายช่วงจาก 27 ร้อยละ 74 เปอร์เซ็นต์ .