As controls over swidden cultivatio

As controls over swidden cultivation have tightened since the 1980s, the number of abandoned fallow fields has increased in mountainous areas of Northern Thailand. The objective of this study was to investigate the recovery of species composition, diversity (Shannon's H′), and aboveground biomass in secondary forests that were abandoned after swidden cultivation for more than 20 years. A census of trees in secondary forest abandoned after upland rice cultivation or poppy cultivation and in uncultivated forest stands was conducted in a Karen village in Doi Inthanon National Park. Castanopsis acuminatissima and other Fagaceae species were the dominant species in uncultivated forest stands, while Schima wallichii was the most dominant species in secondary forest stands. The dominance of S. wallichii, Machilus bombycia, and Eurya acuminate var. wallichiana was higher in stands that had experienced poppy cultivation, resulting in the lower species diversity. Aboveground biomass in stands abandoned after upland cultivation with no history of poppy cultivation was higher than in stands that had a history of poppy cultivation. This is probably because tree stumps, which act as reservoirs for rapid recovery, were left after abandonment of upland rice cultivation. Cluster analysis revealed three different stand groups, based on presence/absence data of each species. Stands used only for upland rice cultivation were found in the stand group characterized by Fagaceae species, while stands abandoned after poppy cultivation and stands abandoned after upland rice cultivation that were located in the area where poppy had been cultivated in the past tended to be included in the stand group characterized by E. acuminate var. wallichiana. The species presence/absence composition results in stands with a history of poppy cultivation show that these areas take more time to reach climax species composition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควบคุมผ่าน swidden ปลูกได้รัดกุมกว่านี้ตั้งแต่ทศวรรษ 1980 จำนวนของฟิลด์ fallow ละทิ้งได้เพิ่มขึ้นในพื้นที่ภูเขาภาคเหนือ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบการฟื้นตัวขององค์ประกอบชนิด หลากหลาย (ของแชนนอน H′), และชีวมวล aboveground ในป่ารองที่ถูกละทิ้ง swidden ปลูกกว่า 20 ปี บ้านต้นไม้ในป่าถูกทอดทิ้งหลังจากค่อยข้าวหรือการเพาะปลูกฝิ่น และในป่า uncultivated ยืนได้ดำเนินการในหมู่บ้านกะเหรี่ยงในอุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์ Castanopsis acuminatissima และพันธุ์อื่น ๆ Fagaceae มีสายพันธุ์หลักใน uncultivated ป่ายืน ขณะ Schima wallichii สปีชีส์หลักมากที่สุดในป่ายืน ครอบงำของ S. wallichii, Machilus bombycia และ Eurya เพียง acuminate wallichiana สูงกว่ายืนที่มีประสบการณ์ปลูกฝิ่น การเกิดความหลากหลายพันธุ์ต่ำกว่า ได้ ชีวมวล aboveground ในการยืนที่ถูกทอดทิ้งหลังจากค่อยเพาะปลูกที่ไม่มีประวัติของการเพาะปลูกฝิ่นได้สูงกว่าในยืนที่มีประวัติของการปลูกฝิ่น นี่คืออาจเนื่องจากตอไม้ ซึ่งทำหน้าที่เป็นอ่างเก็บน้ำสำหรับการกู้คืนอย่างรวดเร็ว ถูกปล่อยหลังจาก abandonment ค่อยข้าว แบ่งเปิดเผยสามต่างยืนกลุ่ม ตามข้อมูลสถานะการออนไลน์/ขาดงานแต่ละชนิด ยืนใช้ข้าวค่อยพบในกลุ่มยืนโดย Fagaceae พันธุ์ ในขณะที่ยืนยกเลิกหลังจากการปลูกฝิ่นและการยืนที่ถูกทอดทิ้งหลังจากปลูกข้าวค่อยที่มีอยู่ในพื้นที่ที่ได้รับการเพาะปลูกป๊อปปี้ในอดีต มีแนวโน้มที่จะรวมในกลุ่มยืนโดย wallichiana acuminate เพียงตะวันออก องค์ประกอบสถานะ/ขาดพันธุ์ผลยืนมีประวัติการเพาะปลูกฝิ่นแสดงว่า พื้นที่เหล่านี้ใช้เวลาถึงจุดสุดยอดชนิดองค์ประกอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นมากกว่าการควบคุมการเพาะปลูกไร่เลื่อนลอยได้รัดกุมตั้งแต่ปี 1980 จำนวนของเขตข้อมูลที่ถูกทิ้งร้างที่รกร้างได้เพิ่มขึ้นในพื้นที่ภูเขาภาคเหนือของประเทศไทย วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้คือการตรวจสอบการฟื้นตัวของชนิดพันธุ์ที่หลากหลาย (นอนส์ H ') และมวลชีวภาพเหนือพื้นดินในป่ารองที่ถูกทอดทิ้งหลังจากปลูกไร่เลื่อนลอยมานานกว่า 20 ปี สำรวจสำมะโนประชากรของต้นไม้ในป่ารองยกเลิกหลังจากการเพาะปลูกข้าวไร่หรือการเพาะปลูกฝิ่นและในพื้นที่ป่ารกร้างได้ดำเนินการในหมู่บ้านกะเหรี่ยงในอุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์ Castanopsis acuminatissima และพันธุ์ Fagaceae อื่น ๆ สายพันธุ์ที่โดดเด่นในป่ารกร้างยืนขณะที่มังตานเป็นสายพันธุ์ที่โดดเด่นที่สุดในพื้นที่ป่าไม้รอง การปกครองของเอส wallichii, Machilus bombycia และ Eurya acuminate var wallichiana สูงในพื้นที่ที่เคยมีประสบการณ์การเพาะปลูกงาดำส่งผลให้ในความหลากหลายของสายพันธุ์ที่ต่ำกว่า ชีวมวลดินในพื้นที่ที่ถูกทิ้งร้างหลังจากปลูกบนพื้นที่สูงที่มีประวัติไม่มีการเพาะปลูกฝิ่นสูงกว่าในพื้นที่ที่มีประวัติของการเพาะปลูกงาดำ อาจเป็นเพราะตอไม้ซึ่งทำหน้าที่เป็นอ่างเก็บน้ำสำหรับการกู้คืนอย่างรวดเร็วถูกทิ้งหลังจากที่ละทิ้งการเพาะปลูกข้าวไร่ การวิเคราะห์กลุ่มเปิดเผยสามกลุ่มที่แตกต่างกันยืนอยู่บนพื้นฐานของข้อมูลที่มี / ไม่มีแต่ละสายพันธุ์ ยืนใช้เฉพาะสำหรับการเพาะปลูกข้าวไร่ถูกพบอยู่ในกลุ่มที่ยืนโดดเด่นด้วยสายพันธุ์ Fagaceae ขณะยืนที่ถูกทิ้งร้างหลังจากปลูกงาดำและยืนยกเลิกหลังจากการเพาะปลูกข้าวไร่ที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ที่มีงาดำที่ได้รับการปลูกในอดีตที่ผ่านมามีแนวโน้มที่จะถูกรวมอยู่ใน กลุ่มยืนโดดเด่นด้วยอี acuminate var wallichiana การปรากฏตัวสายพันธุ์ / ไม่มีผลองค์ประกอบในพื้นที่ที่มีประวัติของการแสดงการเพาะปลูกฝิ่นที่พื้นที่เหล่านี้ใช้เวลามากขึ้นที่จะไปถึงจุดสุดยอดองค์ประกอบชนิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นควบคุมการเพาะปลูก ข่าวสารมี tightened ตั้งแต่ 1980 , จํานวนทิ้งรกร้างเขตข้อมูลที่เพิ่มขึ้นในพื้นที่ภูเขาทางภาคเหนือของประเทศไทย การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการนำองค์ประกอบชนิด ความหลากหลาย ( แชนน่อน และมวลชีวภาพเหนือพื้นดิน ( MBC ) ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ในป่าที่ถูกทิ้งหลังการเพาะ ข่าวสาร มากกว่า 20 ปีมีการสำรวจสำมะโนประชากรของต้นไม้ในป่าทุติยภูมิยกเลิกหลังจากปลูกข้าวไร่หรือปลูกฝิ่นและย่อมาจากป่าที่ไม่ได้รับการอบรมดำเนินการในหมู่บ้านกะเหรี่ยงในเขตอุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์ . ชนิดอื่น ๆและก่อ acuminatissima การปัสสาวะเป็นชนิดเด่นในที่ขาดการบำรุงป่าไม้ ในขณะที่ Schima ทะโล้เป็นชนิดเด่นที่สุดในป่าทุติยภูมิ หมายถึงการปกครองของสหรัฐอเมริกา machilus bombycia ทะโล้ และ eurya , ซึ่งมีปลายแหลมเรียว โดย wallichiana สูงกว่ายืนที่มีประสบการณ์การปลูกฝิ่น ส่งผลให้ลดความหลากหลาย . เหนือพื้นดินของชีวมวลในยืนทิ้งหลังจากปลูกที่ดอน ไม่มีประวัติของการปลูกฝิ่นมากกว่ายืนที่มีประวัติของการปลูกดอกฝิ่น ทั้งนี้อาจเป็นเพราะตอต้นไม้ซึ่งเป็นอ่างเก็บน้ำสำหรับอย่างรวดเร็วกู้คืน เหลือหลังจากการปลูกข้าวไร่ . การวิเคราะห์จำแนกกลุ่มพบสามกลุ่มยืนที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการมี / ไม่มีข้อมูลแต่ละชนิด ยืนใช้เฉพาะสำหรับปลูกข้าวไร่ที่พบในกลุ่มลักษณะยืนโดยการปัสสาวะ ชนิดในขณะที่ยืนทิ้งหลังการเพาะ ป๊อปปี้ และยืนทิ้งหลังจากการปลูกข้าวไร่ ที่อยู่ในพื้นที่ที่เคยปลูกฝิ่นในอดีตมีแนวโน้มที่จะถูกรวมอยู่ในกลุ่ม อี ซึ่งมีปลายแหลมเรียว โดยยืนตามลักษณะ wallichiana .ชนิดมี / ไม่มีผลในการยืนกับประวัติของการปลูกฝิ่น แสดงว่าพื้นที่เหล่านี้ใช้เวลามากขึ้นถึงจุดสุดยอดชนิด .