Separate univariate ANOVAs were con

Separate univariate ANOVAs were conducted for the different motivations. There was a significant main effect of
educational level on the Social Interaction motive, F(2,827) ¼ 93.399, p < .0001. Results of post hoc analyses showed that low
ability boys had weaker social motivations to play their favorite game (M ¼ 2.69, SD ¼ 1.38) compared to boys with middle
(M ¼ 3.55, SD ¼ 1.63, p < .0001, d ¼ .62) and boys with higher educational ability levels (M ¼ 4.41, SD ¼ 1.72, p < .0001,
d ¼ 1.25). The latter two groups also differed (p < .0001, d ¼ .53). In particular the difference between the high and low
education groups is quite large, as judged by Cohen’s (1988) conventional value for a large effect (i.e., d ¼ .80).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ANOVAs univariate เฉพาะกิจได้ดำเนินสำหรับแรงจูงใจที่แตกต่างกัน มีผลกระทบหลักที่สำคัญของการเป็น
ระดับการศึกษาที่แรงจูงใจปฏิสัมพันธ์สังคม, F (2,827) ¼ 93.399, p <0.0001 ผลการ post hoc การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าต่ำ
เด็กชายมีความสามารถในการปรับตัวลดลงแรงจูงใจทางสังคมในการเล่นเกมที่ชื่นชอบของพวกเขา (M ¼ 2.69, SD ¼ 1.38) เมื่อเทียบกับเด็กผู้ชายที่มีระดับกลาง
(M ¼ 3.55, SD ¼ 1.63, p <0.0001, D ¼ 62) และเด็กผู้ชายที่มีความสูงกว่าระดับความสามารถการศึกษา (M ¼ 4.41, SD ¼ 1.72, p <0.0001,
D ¼ 1.25) หลังทั้งสองกลุ่มยังมีความแตกต่างกัน (p <0.0001, D ¼ 0.53) โดยเฉพาะอย่างยิ่งความแตกต่างระหว่างสูงและต่ำ
กลุ่มการศึกษามีขนาดใหญ่มากในขณะที่การตัดสินโดยโคเฮน (1988) ค่าเดิมสำหรับผลขนาดใหญ่ (เช่น D ¼ 0.80)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำนวนประชากรแยก anovas สำหรับแรงจูงใจที่แตกต่างกัน การหลักผลของ
ระดับการศึกษาในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมแรงจูงใจ , f ( 2827 ) ¼ 93.399 , p < . 001 . ผลจากการวิเคราะห์พบว่า หาพวก
ความสามารถต่ำ มีแรงจูงใจที่แข็งแกร่งสังคมการเล่นเกมที่ชื่นชอบของพวกเขา ( M ¼ 2.69 , SD ¼ 1.38 ) เทียบกับเด็กผู้ชายกับกลาง
( M ¼ 3.55 , SD ¼ 1.63 , p < . 001 , D ¼ .62 ) และพวกที่มีการศึกษาสูงระดับความสามารถ ( M ¼ 4.41 , S.D . ¼ 1.72 , P < . 0001
D ¼ 1.25 ) หลังสองกลุ่มก็แตกต่างกัน ( p < . 001 , D ¼ . 53 ) โดยเฉพาะความแตกต่างระหว่างกลุ่มสูง และระดับการศึกษาต่ำ
ค่อนข้างใหญ่ เป็นการตัดสินโดยโคเฮน ( 1988 ) ค่าปกติผลขนาดใหญ่ ( เช่น D ¼ . 80 )