(6) Role of Agriculture in the Sta

(6) Role of Agriculture in the Statistical Master Plan (SMP) and in the National Strategy for Development Statistics (NSDS)

Since the inception of power by the State Law and Order Restoration Council (CLORC) in September 1988, the official policies turned towards the market based, agriculture-led, export-oriented growth along with a prompt promulgation of a series of lawd and initiation of liberal economic reforms including agriculture. The SLORC implemented two hoc plans during the first two years, 1989-90 to 1990-91, in order to achieve the following two short term objectives:
(a) Economic recovery and social stability ; and
(b) Lay firm foundations for achieving a rapid and sustainable growth in the long run.
Among the liberal reform measures undertaken during the first two years, agricultural aspects of the reforms included production reforms, trade and marketing, and institutional reforms, the salient points of which could be summarized as follows. On the production side, farmers are allowed to grow crops of their choice, while the State, co-operatives, and private individual or enterprises are also allowed to claim and utilize fallow and cultivable wasteland up to 20,000 hectare for enhancement of agricultural production. Foreign direct investment is also allowed in agricultural production and other activities as prescribed by the Union of Myanmar Foreign Investment Law (promulgated in 1988). Introduction of new products with emphasis on semi-processed and processed goods in agriculture either individually or collectively by locals or by foreign firms are encouraged with the purpose of diversification of agricultural export which is retained as State monopoly. Domestic procurement, whole saling and retailing, processing, milling, storage, and transportation of all farm products including rice which have all been under the State control until 1988 are now allowed to private, joint-ventures, and co-operatives.
One major area which was not much affected by the reform is the land policy. The policy of State ownership of land remains unchanged. Farmers are given the right to use or Till the land (which occupancy right) which cannot be privately transferred, divided, mortgaged, sold, and or taken over in lieu of loan repayment. Land use right (and occupancy right) are legally inheritable by the children who continue to work the land by themselves. Absentee land ownership is illegal. If the holding is abandoned or confiscated by the State for some reasons, the Land Committees at various levels have the right to trans for the holding to the entitles landless farmers. However, the Government has taken some new initiatives since 1991-92 to compensate this constraint and develop farming activities. A Central Committee for the Management of Cultivable Land, Fallow Land, and Wasteland was formed in 1991. The Committee grants up to 20,000 hectare of land to both local and foreign investors with expertise, technology and capital who desire to invest in agricultural activities initially for 30 years, and extendable if requires. Activities allowed to undertake include farming activities related to plantation, orchards, and seasonal crops and livestock and poultry farming, and aquaculture.
After completing the groundwork to pave the way for carrying out the growth and development activities in long run, a short term Four Years Plan (1992/93-1995/96) was adopted and implemented by designating the first two years as “ Economic Years ’’ and the third years as ’’ Integrated Development Year’’. The main thrust of the short term Four Year Plan objectives are:
(a) To step up production and exports for the achievement of complete economic recovery ; and
(b) To speed up the development of the economy.
Priority has been assigned to the development of primary productive sectors-agri culture, livestock and fishery sectors-while emphasis has also been given to enhance the production of other sectors. The reform measurers undertaken in agriculture for the purpose were already summarized above. The major policy objectives of the SLORC in its Short Term Four Year Plan (1992/93-1995/96) for agricultural sector can be summarized as
(a) To achieve surplus in paddy production for [promotion of] export ;
(b) To achieve self-sufficiency in edible oils in order to save foreign exchange through import-substitution, and
(c) To achieve increased production and export of industrial crops, pulses and other cash crops in order to stabilize domestic economy on the one hand and raise export earning through import savings on the other hand.
When these agricultural development policy objectives are considered in the context of the first of the four national economic objectives which explicitly spelled out the “development of agriculture as the base and all-round development of other sectors of the economy as well’’, the importance attached, priority given, and dedication and determination placed on achieving a sustainable agricultural development become unquestionably clear.
The strategies adopted by the Government since 1988-89 to achieve the policy objectives of agriculture are relatively more explicit, wider in scope and coverage, and diverse and assume multi-dimensional in nature. It seems that the present strategies have well taken into account the flaws and weaknesses of the past strategies, prevailing factor endowment situation of the country, prevalence of different agro- ecological zones (or the nature of agro-ecological diversity of the country), regional disparity in the level of development, and prevalence of structural imbalances in the agriculture sector.
The main goal of agriculture is to accomplish is to accomplish the target of achieving a developed and sustained agricultural output of all products as much as possible at the highest possible speed and rate within the prevailing limitations by employing all possible and available strategies and means.
Such is being the goal, the strategy considered is not a single one but a package of strategies that involved different characteristics and qualities which, when combined, must have the abilities and effectiveness to achieve a sustainable agricultural development. Where and when possible, land will be intensively used to rice yields. Where land intensification is not possible, it well be used extensively to contribute to increased total production. Frequency of crop rotation will be raised with the support of appropriate machines, and water pumps, and to reduce other forms of losses and risks, will be supported by increased use of quality seeds, chemical fertilizers and other agro-chemicals, and improved cultivation practices better arrangements of trade and marketing systems, and so and so forth. All these properties of the ‘strategy package’ can be summarized to include the following five strategies which are officially spelled but by the Government as:
(a) Development of land resources;
(b) Increased provision of irrigation;
(c) Expansion of small scale agricultural mechanization;
(d) Transfer and application of new and improved technologies;
(e) Increase supply of agricultural inputs including quality seeds.
It is obvious therefore that ‘he package of strategies’ is diverse and assumes “comprehensive and applied aspects of the following five strategies:
(a) Intensification Strategy - raising productivity through intensive application of inputs / factors of production;
(b) Extensification Strategy - area expansion;
(c) Diversification Strategy - broadening the base of agriculture in terms of both production and consumption;
(d) Rehabilitation Strategy - land improvement and rural development; and
(e) integration Strategy - improving the co-ordination and co- operation and working together in concerted efforts between various public and private agencies involving in agricultural development.
In view of the wide spectrum and complexity of the components involved in the above strategies, the Ministry of Agriculture and Irrigation or any other agency alone is not empowered with a full range of policy instruments or mandate to undertake the whole breadth of such strategies. However, this package of strategies has been in use (or tested) effectively for 4 years now with the introduction of the Short Term Four Year Plan in 1992/93.
Agricultural Statistics in Myanmar covered both national and sub-national (or states and divisions level). Data collected in Myanmar covered all states and divisions, districts, and townships level except some remote areas of Myanmar. However, those areas are included in the statistics as an estimated data.

Economic development of Myanmar depends on the agricultural sector. Reliable agriculture statistics is means to the implementation of the economic objectives of the country and successful achievement of the goals by coordination with related sectors. In Myanmar, crops are grown by farmers to provide the people with food, shelter, clothing and other essential needs. Crops are of two types: food and non food. Agriculture produce covers like – cereals, oilseeds, pulses, spices and condiments, tobacco and betel, beverages, vegetables and fruits, fiber and miscellaneous. Forestry, Fishery and Livestock also belong to the agricultural sector. Agricultural statistics is concerned with weather and rainfall, land use, irrigation, agricultural implements, draught bulls and bullocks, farm machinery, fertilizers and pesticides etc.
Agricultural Statistics for the public sector is valid and reliable. So too, for the cooperative sector. Privatization following the adoption of the market oriented economic system; the quality of data for the private sector suffers from incomplete coverage. Since a large majority of farming was done by the private sector, it is difficult to get reliable data over vast stretches of cultivated land in time. Coordination

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(6) บทบาทของการเกษตร ในแผนหลักสถิติ (SMP) และยุทธศาสตร์ชาติการพัฒนาสถิติ (NSDS) นับตั้งแต่ที่มาของอำนาจตามกฎหมายและสั่งคืนสภา (CLORC) ในเดือน 1988 กันยายน นโยบายอย่างเป็นทางการที่เปิดสู่ตลาดงาน ไฟเกษตร การส่งออกเติบโตพร้อมกับ promulgation พร้อมชุด lawd และการเริ่มต้นของการปฏิรูปทางเศรษฐกิจเสรีนิยมรวมทั้งเกษตร SLORC การดำเนินแผนเฉพาะกิจทั้งสองในช่วงสองปีแรก 1989-90 ปี 1990-91 เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ระยะสั้นสองต่อไปนี้:(ก) กู้คืนทางเศรษฐกิจและสังคม และ(ข) วางรากฐานของบริษัทสำหรับการเติบโตรวดเร็ว และยั่งยืนในระยะยาวระหว่างการปฏิรูปเสรีนิยมมาตรการดำเนินการในช่วงสองปีแรก การปฏิรูปด้านเกษตรรวมปฏิรูปการผลิต การค้า และการตลาด และปฏิรูปสถาบัน ประเด็นซึ่งสามารถสรุปได้ดังนี้ ในด้านการผลิต เกษตรกรสามารถปลูกพืชเลือกของพวกเขา ในขณะที่รัฐ สหกรณ์ และบุคคลส่วนตัวหรือองค์กรจะอนุญาตให้เรียกร้อง และใช้ wasteland fallow และ cultivable ถึง 20000 hectare สำหรับเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตทางการเกษตร ยังได้ลงทุนโดยตรงต่างประเทศในการผลิตทางการเกษตรและกิจกรรมอื่น ๆ ตามสหภาพพม่าต่างประเทศลงทุนกฎหมาย (promulgated 1988) แนะนำผลิตภัณฑ์ใหม่โดยเน้นการแปรรูป และกึ่งแปรรูปสินค้าเกษตรอย่างใดอย่างหนึ่งแต่ละรายการ หรือโดยรวม โดยชาวบ้าน หรือ โดยบริษัทต่างประเทศขอแนะนำโดยมีวัตถุประสงค์ส่งออกเกษตรซึ่งจะถูกเก็บเป็นผูกขาดของรัฐวิสาหกิจ จัดซื้อในประเทศ saling ทั้งค้า ปลีก ประมวลผล มิลลิ่ง จัดเก็บ และขนส่งผลิตภัณฑ์ทั้งหมดฟาร์มรวมทั้งข้าวทั้งหมดได้ภายใต้การควบคุมของรัฐจนกระทั่ง 1988 ขณะนี้อนุญาตให้ส่วนตัว กิจการร่วมค้า และสหกรณ์ด้วย ตั้งหลักหนึ่งซึ่งไม่มากได้ผลกระทบจากการปฏิรูปนโยบายที่ดินได้ นโยบายของรัฐเป็นเจ้าของที่ดินยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เกษตรกรจะได้รับสิทธิในการใช้ หรือจนถึงแผ่นดิน (ที่พักขวา) ซึ่งไม่สามารถจะเอกชนโอนย้าย แบ่ง mortgaged ขาย และ หรือดำเนินผ่านไปว่าใช้แทนสินเชื่อได้ ที่ดินใช้ขวา (และพักขวา) ได้สืบตามกฎหมาย โดยเด็กที่ทำงานดิน ด้วยตัวเองต่อไป เจ้าของที่ดินผู้ออกเสียงเลือกไม่ถูกต้อง ถ้าถือเป็นถูกทอดทิ้ง หรือเอาเหตุผลบาง โดยรัฐ คณะกรรมการที่ดินระดับต่าง ๆ มีสิทธิที่จะโอนย้ายสำหรับการจัดการสิทธิเกษตรกร landless อย่างไรก็ตาม รัฐบาลได้ดำเนินการบางแผนงานใหม่ตั้งแต่ปี 1991-92 เพื่อชดเชยข้อจำกัดนี้ และทำการเกษตรกิจกรรมพัฒนา คณะกรรมการศูนย์กลางสำหรับการจัดการ ที่ดิน Cultivable ฟอลโลว์ บ้าน และที่ดิน Wasteland ก่อตั้งขึ้นในปีพ.ศ. 2534 คณะกรรมการทุนถึง 20000 hectare ที่ดินให้นักลงทุนต่าง ชาติมีความเชี่ยวชาญ เทคโนโลยีและเงินทุนที่ต้องการลงทุนในกิจกรรมทางการเกษตรเริ่ม 30 ปี และถ้าขยาย ต้องการ กิจกรรมที่ได้รับอนุญาตให้ดำเนินการรวมถึงทำฟาร์มทำสวน สวน ผลไม้ และพืชผลตามฤดูกาล และปศุสัตว์ และสัตว์ปีกที่เลี้ยง และเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหลังจากจบส่วนถางทางสำหรับดำเนินการเจริญเติบโต และกิจกรรมการพัฒนาในระยะยาว ระยะสั้น 4 ปีแผน (1992/93-1995/96) ถูกนำมาใช้ และดำเนินการ โดยก่อนสองปีแรกเป็น "เศรษฐกิจปี '' และปีที่สามเป็น ''รวมพัฒนาปี '' กระตุกของระยะสั้น 4 ปีแผนวัตถุประสงค์หลัก:(ก) เพื่อผลิตและส่งออกสำหรับความสำเร็จของการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจที่สมบูรณ์ และ(ข) เพื่อเร่งการพัฒนาของเศรษฐกิจได้กำหนดระดับความสำคัญการพัฒนาประสิทธิผลหลัก agri ภาควัฒนธรรม ปศุสัตว์ และประมงภาค-ขณะที่กำหนดเน้นการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตของภาคอื่น ๆ ยัง แล้วสรุปผล measurers ปฏิรูปการทำเกษตรสำหรับวัตถุประสงค์ข้างต้น วัตถุประสงค์นโยบายหลักของ SLORC ในความสั้นระยะ 4 ปีแผน (1992/93-1995/96) สำหรับภาคเกษตรสามารถสรุปเป็น (ก) เพื่อให้ส่วนเกิน [ส่งเสริม] ผลิตข้าวส่งออก(ข) เพื่อให้บรรลุปรัชญาในกินน้ำมันเพื่อแลกผ่านแทนการนำเข้า บันทึก และ(ค) เพื่อให้บรรลุการผลิตเพิ่มขึ้นและส่งออกของพืชอุตสาหกรรม กะพริบและพืชเงินสดอื่น ๆ เพื่อรักษาเสถียรภาพเศรษฐกิจภายในประเทศคง และเพิ่มรายได้ส่งออกผ่านทางนำเข้าประหยัดอีก เมื่อวัตถุประสงค์นโยบายการพัฒนาด้านการเกษตรเหล่านี้จะพิจารณาในบริบทของ แนบครั้งแรกของสี่ชาติเศรษฐกิจวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนสะกดออก "พัฒนาเกษตรเป็นการพัฒนาพื้นฐาน และ all-round อื่น ๆ ภาคเศรษฐกิจเช่น '', ความสำคัญ กำหนด ความสำคัญ และทุ่มเทและกำหนดไว้ให้บรรลุการพัฒนาเกษตรยั่งยืนเป็นร้านชัดเจนกลยุทธ์ที่นำมาใช้ โดยรัฐบาลตั้งแต่ 1988-89 เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์นโยบายเกษตรค่อนข้างมากอย่างชัดเจน ในขอบเขตและความครอบคลุมกว้าง และหลากหลาย และคิดหลายมิติในธรรมชาติ ดูเหมือนว่า กลยุทธ์การนำเสนอได้ดีนำมาพิจารณาข้อบกพร่องและจุดอ่อนของกลยุทธ์ผ่านมา ขึ้นปัจจัยสถานการณ์มอบเงินประเทศ ชุกเกษตรต่าง ๆ - โซนระบบนิเวศ หรือธรรมชาติของความหลากหลายทางชีวภาพระบบนิเวศเกษตรของประเทศ), ภูมิภาค disparity ในระดับของการพัฒนา และชุกของความไม่สมดุลของโครงสร้างในภาคการเกษตร เป้าหมายหลักของการเกษตรได้สำเร็จคือการ บรรลุเป้าหมายของการบรรลุเป้าหมายผลผลิตทางการเกษตรพัฒนา และ sustained ผลิตภัณฑ์มากที่สุดที่ความเร็วสูงสุดและอัตราภายในข้อจำกัดดินแดนทั้งหมดโดยใช้ทั้งหมดเป็นไปได้ และมีกลยุทธ์และวิธีการ เช่นถูกเป้าหมาย กลยุทธ์การพิจารณาไม่เป็นหนึ่งเดียวแต่แพคเกจของกลยุทธ์ที่แตกต่างกันลักษณะและคุณภาพที่ รวม ต้องมีความสามารถและประสิทธิผลเพื่อให้บรรลุการพัฒนาเกษตรอย่างยั่งยืน เมื่อได้ ที่ดินจะ intensively ใช้ข้าวผลผลิต ที่แรงที่ดินไม่ได้ มันดีใช้อย่างกว้างขวางเพื่อการผลิตรวมเพิ่มขึ้น ความถี่ของการปลูกพืชหมุนเวียนจะเพิ่มขึ้น ด้วยการสนับสนุนของเครื่องจักรที่เหมาะสม ปั๊มน้ำ และเพื่อลดความสูญเสียและความเสี่ยง รูปแบบอื่น ๆ จะได้รับการสนับสนุน โดยใช้คุณภาพเมล็ดพันธุ์ ปุ๋ยเคมี และสาร เคมีเกษตรอื่น ๆ เพิ่มขึ้น และปรับปรุงปลูกแนวเรียงดีทางการค้าและการตลาดระบบ และดังนั้นจึงมา สามารถสรุปคุณสมบัติเหล่านี้ทั้งหมดของ' กลยุทธ์' การรวมยุทธศาสตร์ 5 ดังต่อไปนี้ซึ่งมีสะกดอย่างเป็นทางแต่ โดยที่รัฐบาลเป็น:(ก) การพัฒนาทรัพยากรที่ดิน(ข) เพิ่มบทบัญญัติของชลประทาน(ค) ขยาย mechanization เกษตรขนาดเล็กโอนย้ายและแอพลิเคชันใหม่ และปรับปรุงเทคโนโลยี (d)(จ) เพิ่มอุปทานของปัจจัยการผลิตเกษตรรวมทั้งเมล็ดพันธุ์คุณภาพเป็นที่ชัดเจนดังนั้น 'เขาแพคเกจของกลยุทธ์' มีหลากหลาย และสันนิษฐาน "ด้านครอบคลุม และใช้ยุทธศาสตร์ 5 ดังต่อไปนี้:(ก) แรงกลยุทธ์ - เพิ่มผลผลิต โดยใช้อินพุตแบบเร่งรัด / ปัจจัยการผลิต(ข) Extensification กลยุทธ์ - ขยายพื้นที่(ค) วิสาหกิจกลยุทธ์ - broadening ฐานของเกษตรในการผลิตและการใช้(d) กลยุทธ์การฟื้นฟู - ปรับปรุงที่ดินและการพัฒนาชนบท และ(อี) รวมกลยุทธ์ - พัฒนาประสานและดำเนินการบริษัท และทำงานร่วมกันในความพยายามร่วมกันระหว่างภาครัฐ และเอกชนหน่วยงานต่าง ๆ เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเกษตร มุมมองหลัก ๆ และความซับซ้อนของส่วนประกอบเกี่ยวข้องกับกลยุทธ์ข้างต้น กระทรวงเกษตร และชลประทาน หรือหน่วยงานอื่นใดเพียงอย่างเดียวคือไม่อำนาจ ด้วยเครื่องมือนโยบายหรืออาณัติรู้กว้างทั้งหมดของกลยุทธ์ดังกล่าว อย่างไรก็ตาม แพคเกจนี้กลยุทธ์ได้ถูกใช้ (หรือทดสอบ) มีประสิทธิภาพใน 4 ปีด้วยการแนะนำของสั้นระยะ 4 ปีแผนการในปี 1992/93สถิติการเกษตรในพม่าครอบคลุมทั้งชาติ และชาติย่อย (หรือระดับรัฐและหน่วยงาน) ข้อมูลที่เก็บในพม่าครอบคลุมทั้งหมดอเมริกา และหน่วยงาน เขต และ townships ระดับยกเว้นบางพื้นที่ห่างไกลของประเทศพม่า อย่างไรก็ตาม ส่วนที่รวมในสถิติเป็นข้อมูลการประเมินพัฒนาเศรษฐกิจของพม่าขึ้นอยู่กับภาคการเกษตร เกษตรที่เชื่อถือได้เป็นวิธีการใช้งานของวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจของประเทศและประสบความสำเร็จบรรลุเป้าหมายโดยประสานงานกับภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง ในประเทศพม่า พืชที่ปลูก โดยเกษตรกรเพื่อให้ประชาชน มีอาหาร พักอาศัย เสื้อผ้า และอื่น ๆ ความต้องการจำเป็น พืชมีสองชนิด: อาหารและอาหารไม่ เกษตรผลิตครอบคลุมเช่น – ธัญพืช oilseeds กะพริบ เครื่องเทศและเครื่องปรุงรส ยาสูบและหมาก เครื่องดื่ม ผัก และ ผลไม้ ไฟเบอร์ และอื่น ๆ ป่าไม้ ประมง และปศุสัตว์ยังเป็นภาคเกษตร สถิติการเกษตรเกี่ยวข้องกับสภาพอากาศและปริมาณน้ำฝน ใช้ที่ดิน ชลประทาน รณ วัวสด และ bullocks เครื่องจักรเกษตร ปุ๋ย และยาฆ่าแมลงเป็นต้นสถิติการเกษตรของภาครัฐนั้นถูกต้อง และเชื่อถือได้ มากเกินไป ในภาคสหกรณ์ Privatization ต่อการยอมรับของตลาดที่เน้นระบบเศรษฐกิจ คุณภาพของข้อมูลสำหรับภาคเอกชน suffers จากความครอบคลุมสมบูรณ์ เนื่องจากทำขนาดใหญ่ส่วนใหญ่ทำการเกษตร โดยภาคเอกชน มันจะยากที่จะได้รับข้อมูลที่เชื่อถือได้มากกว่านันทนาการของเรือกสวนไร่นาในเวลา การประสานงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 6 ) บทบาทของการเกษตรในแผนแม่บทสถิติ ( SMP ) และในการพัฒนากลยุทธ์สำหรับสถิติแห่งชาติ ( nsds )

ตั้งแต่เริ่มก่อตั้งอำนาจของรัฐสภาฟื้นฟูกฎหมายและความสงบเรียบร้อย ( clorc ) ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2531 , นโยบายอย่างเป็นทางการเปลี่ยนไปตามตลาด เกษตรกรรม LEDมุ่งเน้นการเติบโตพร้อมกับการประกาศใช้ชุด lawd และการเริ่มต้นของการปฏิรูปเศรษฐกิจเสรีนิยม ได้แก่ การเกษตร รัฐบาลทหารพม่าใช้สองแผนเฉพาะกิจในช่วง 2 ปีแรก 1989-90 เพื่อ 1990-91 เพื่อบรรลุต่อไปนี้ทั้งสองในระยะสั้นวัตถุประสงค์ :
( A ) การฟื้นตัวทางเศรษฐกิจและความมั่นคงทางสังคม และ
( ข ) บริษัท วางรากฐานสำหรับการอย่างรวดเร็วและการเติบโตอย่างยั่งยืนในระยะยาว ระหว่างเสรีนิยมปฏิรูปมาตรการ
) ในช่วงสองปีแรกของการปฏิรูปด้านการเกษตรรวมการปฏิรูปการผลิต การค้า และการตลาด และการปฏิรูปสถาบัน จุดเด่นของ ซึ่งสามารถสรุปได้ดังนี้ ในด้านการผลิตเกษตรกรสามารถปลูกพืชของทางเลือกของพวกเขา ในขณะที่รัฐ สหกรณ์และเอกชนหรือรัฐวิสาหกิจยังอนุญาตให้เรียกใช้และดินแดนที่รกร้างเพาะปลูกถึง 20 , 000 เฮกตาร์ เพื่อเพิ่มผลผลิตทางการเกษตรการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศจะได้รับอนุญาตในการผลิตการเกษตรและกิจกรรมอื่น ๆ ตามที่สหภาพ ( ประกาศใช้กฎหมายการลงทุนจากต่างประเทศของพม่าในปี ค.ศ. 1988 )การแนะนำผลิตภัณฑ์ใหม่ เน้นกึ่งแปรรูปและสินค้าแปรรูปทางการเกษตรทั้งรายบุคคลหรือเป็นกลุ่ม โดยชาวบ้านหรือโดย บริษัท ต่างประเทศที่ได้รับการสนับสนุนโดยมีวัตถุประสงค์ของการกระจายความเสี่ยงของการส่งออกสินค้าเกษตรซึ่งถูกเก็บไว้โดยการผูกขาดของรัฐ จัดซื้อในประเทศ , saling และค้าปลีก , การประมวลผล , กัด , กระเป๋า ,และขนส่งผลิตภัณฑ์ของฟาร์มทั้งหมด รวมทั้งข้าวซึ่งมีทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐจนกระทั่ง 2531 ได้รับอนุญาตให้เอกชน ร่วมกิจการ และการสหกรณ์
1 สาขา พื้นที่ซึ่งไม่ได้รับผลกระทบมาก โดยการปฏิรูปนโยบายที่ดิน นโยบายของรัฐเจ้าของดินแดนที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเกษตรกรจะได้รับสิทธิในการใช้หรือจนกว่าแผ่นดิน ( ซึ่งไม่ใช่ ) ซึ่งจะเป็นการส่วนตัวโอน , แบ่ง , จำนอง , ขาย และ หรือ เอาไปแทนในการชำระคืนเงินกู้ การใช้ที่ดินที่เหมาะสม ( และสิทธิการรับมรดกตามกฎหมาย ) โดยเด็กที่ยังคงทำงานในที่ดินด้วยตนเอง ที่ขาดการถือครองที่ดินอย่างผิดกฎหมายถ้าถืออยู่ทิ้ง หรือยึดโดยรัฐสำหรับบางเหตุผล , ที่ดิน คณะกรรมการในระดับต่างๆ มีสิทธิที่จะข้ามสำหรับถือไปให้เกษตรกรไร้ที่ดิน อย่างไรก็ตาม รัฐบาลได้ริเริ่มตั้งแต่ 1991-92 ใหม่เพื่อชดเชยข้อจำกัดนี้ และพัฒนากิจกรรมการ เป็นคณะกรรมการกลางเพื่อบริหารจัดการที่ดินเพาะปลูก , ที่ดินรกร้าง ,ความสูญเปล่าและก่อตั้งขึ้นในปี 1991 คณะกรรมการทุนได้ถึง 20 , 000 เฮคเตอร์ของที่ดินให้กับนักลงทุนทั้งในประเทศและต่างประเทศที่มีความเชี่ยวชาญ เทคโนโลยี และทุนที่ประสงค์จะลงทุนในการเกษตรในขั้นต้นเป็นเวลา 30 ปี และขยายขนาดได้ถ้าต้องการ กิจกรรมที่ได้รับอนุญาตให้ดำเนินการรวมกิจการต่างๆที่เกี่ยวข้องกับสวนป่า สวนผลไม้และพืชตามฤดูกาลและปศุสัตว์และฟาร์มสัตว์ปีก และเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ .
หลังจากเสร็จสิ้นการวางรากฐานเพื่อปูทางสำหรับการดำเนินงานกิจกรรมการเจริญเติบโตและการพัฒนาในระยะยาวระยะสั้นแผน 4 ปี ( 1992 / 93-1995 / 96 ) คือยอมรับและดำเนินการโดยกำหนดแรกสองปีเป็น " เศรษฐกิจปี ' ' และ ปี 3 เป็น ' ' การพัฒนาแบบบูรณาการปี ' 'แรงผลักดันหลักของระยะสั้น 4 ปีวางแผนวัตถุประสงค์ :
( ) ขั้นตอนการผลิตและการส่งออกเพื่อความก้าวหน้าของเศรษฐกิจฟื้นตัวและสมบูรณ์ ;
( B ) เพื่อเร่งการพัฒนาของเศรษฐกิจ
ความสำคัญได้รับมอบหมายให้พัฒนาหลักภาคการผลิตเกษตร วัฒนธรรมปศุสัตว์และประมง ขณะที่ภาคเน้นได้ยังได้รับการ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตของภาคอื่น ๆ การปฏิรูป measurers ดังในการเกษตรเพื่อวัตถุประสงค์ได้สรุปข้างต้น นโยบายวัตถุประสงค์หลักของรัฐบาลทหารพม่าในระยะสั้นของแผน 4 ปี ( 1992 / 93-1995 / 96 ) สำหรับภาคการเกษตรสามารถสรุปได้ดังนี้
( A ) เพื่อให้บรรลุส่วนเกินในการผลิตข้าวเพื่อการส่งออกของ ] [ ;
( B ) เพื่อให้บรรลุ การพึ่งพาในตัวขับเคลื่อนกินเพื่อช่วยทดแทนการนำเข้าและแลกเปลี่ยนผ่าน ,
( C ) เพื่อให้บรรลุเพิ่มการผลิตและส่งออกของพืชอุตสาหกรรมถั่วและพืชเศรษฐกิจอื่น ๆเพื่อรักษาเสถียรภาพเศรษฐกิจในประเทศ ในมือข้างหนึ่งและเพิ่มรายได้จากการส่งออกผ่านเข้าออมทรัพย์บนมืออื่น ๆ .
เมื่อเหล่านี้วัตถุประสงค์ถือว่าเป็นนโยบายการพัฒนาการเกษตรในบริบทของแรกของ 4 ชาติเศรษฐกิจวัตถุประสงค์ที่ชัดเจน สะกดออก " การพัฒนาการเกษตรเป็นฐานและตลอดการพัฒนาของภาคเศรษฐกิจอื่น ๆเช่น ' ' ความสำคัญแนบความสำคัญให้และความทุ่มเทและความมุ่งมั่นอยู่ในการบรรลุการพัฒนาการเกษตรที่ยั่งยืนเป็นเด็ดที่ชัดเจน .
กลยุทธ์ที่รับรองโดยรัฐบาลตั้งแต่ 1988-89 เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของนโยบายเกษตรค่อนข้างมากขึ้นชัดเจน กว้างในขอบเขตและความครอบคลุม และหลากหลาย และสันนิษฐานได้หลายมิติ ในธรรมชาติดูเหมือนว่ากลยุทธ์ปัจจุบันมีทั้งการพิจารณาข้อบกพร่องและจุดอ่อนของกลยุทธ์ที่ผ่านมามีปัจจัยบริจาค สถานการณ์ของประเทศ , ความชุกของเกษตร - นิเวศวิทยาโซนที่แตกต่างกัน ( หรือลักษณะของเกษตรนิเวศ ความหลากหลายของประเทศ ) , ความแตกต่างในระดับของการพัฒนาและความไม่สมดุลของโครงสร้างในภาค เกษตรกรรม
เป้าหมายหลักของการเกษตรคือ บรรลุ เป็น บรรลุ เป้าหมายของการบรรลุการพัฒนาอย่างยั่งยืนและผลผลิตของผลิตภัณฑ์ทั้งหมดที่ให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่ความเร็วสูงสุดที่เป็นไปได้ และอัตราแลกเปลี่ยนข้อจำกัดภายในการเป็นไปได้ทั้งหมดและกลยุทธ์และวิธีการที่ใช้ได้ เช่น
ถูกเป้าหมายกลยุทธ์การพิจารณาไม่ได้เป็นหนึ่งเดียว แต่ชุดของกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับลักษณะที่แตกต่างกันและคุณภาพ ซึ่งเมื่อรวมแล้ว ต้องมีความสามารถและประสิทธิผลเพื่อให้บรรลุการพัฒนาการเกษตรที่ยั่งยืน . ที่ไหนและเมื่อเป็นไปได้ ที่ดินจะอยู่และใช้ต่อผลผลิตข้าว ที่ดินไม่ที่แรงที่สุดมันถูกใช้อย่างกว้างขวางเพื่อสนับสนุนการผลิตรวมเพิ่มขึ้น ความถี่ของการปลูกพืชหมุนเวียนจะยกขึ้นด้วยการสนับสนุนของเครื่องจักรที่เหมาะสม และเครื่องสูบน้ำ และเพื่อลดความสูญเสียและความเสี่ยงรูปแบบอื่น จะสนับสนุนการใช้ที่เพิ่มขึ้นของเมล็ดพันธุ์คุณภาพปุ๋ยเคมีและสารเคมีการเกษตรอื่น ๆและปรับปรุงการมีส่วนร่วมของการจัดเรียงของระบบการค้าและการตลาดที่ดีกว่า ดังนั้น และอื่น ๆ ทั้งหมดเหล่านี้คุณสมบัติของแพคเกจ ' กลยุทธ์ ' สามารถสรุปรวม 5 ยุทธศาสตร์ ซึ่งสะกดแต่อย่างเป็นทางการโดยรัฐบาลเป็นดังต่อไปนี้ :
( A ) การพัฒนาทรัพยากรที่ดิน ;
( B ) เพิ่มการให้น้ำ ;
( ค ) การขยายตัวของขนาดเล็กในการเกษตร ;
( D ) การโอนและการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีใหม่และการปรับปรุง ;
( E ) เพิ่มอุปทานของปัจจัยการผลิตทางการเกษตร ได้แก่ เมล็ดพันธุ์คุณภาพ .
มันชัดเจนจึงว่า ' เขา ' เป็นชุดของกลยุทธ์ที่ครอบคลุมและหลากหลาย และถือว่า " ด้านการประยุกต์ใช้กลยุทธ์ต่อไปนี้ :
5( 1 ) กลยุทธ์การเพิ่มประสิทธิภาพผ่านแรง - เข้มข้นของผลผลิต / ปัจจัยการผลิต ;
( b ) การขยายพื้นที่ extensification ;
( C ) การกระจายกลยุทธ์ขยายฐานของเกษตรกรรมทั้งในแง่ของการผลิตและการบริโภค ;
( D ) ยุทธศาสตร์การปรับปรุงที่ดินและการพัฒนาชนบทและการฟื้นฟูสมรรถภาพ
;( จ ) การบูรณาการยุทธศาสตร์การพัฒนาการสหกรณ์และการทำงานร่วมกันในความพยายามร่วมกันระหว่างหน่วยงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาการเกษตร .
ในมุมมองของสเปกตรัมกว้างและความซับซ้อนขององค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับกลยุทธ์ข้างต้นกระทรวงเกษตรและชลประทานหรือหน่วยงานอื่น ๆ เพียงอย่างเดียว ไม่ใช่ให้อำนาจกับช่วงเต็มของเครื่องมือในการดำเนินนโยบาย หรือคำสั่งการความกว้างทั้งหมดของกลยุทธ์ดังกล่าว อย่างไรก็ตาม แพคเกจนี้กลยุทธ์มาใช้ ( หรือทดสอบ ) ได้อย่างมีประสิทธิภาพเป็นเวลา 4 ปีขณะนี้ โดยเบื้องต้นของแผนระยะสั้น 4 ปี 1992 / 93 .
สถิติการเกษตรในพม่าครอบคลุมทั้งระดับชาติและย่อยแห่งชาติ ( หรือรัฐและหน่วยงานระดับ ) ข้อมูลที่รวบรวมในพม่าครอบคลุมทั้งหมดรัฐและหน่วยงานระดับอำเภอ และเมือง ยกเว้นบางพื้นที่ห่างไกลของพม่า อย่างไรก็ตาม พื้นที่ดังกล่าวจะรวมอยู่ในสถิติเป็นประมาณข้อมูล

การพัฒนาเศรษฐกิจของพม่าขึ้นอยู่กับภาคเกษตรกรรมสถิติการเกษตรที่เชื่อถือได้ หมายถึงการปฏิบัติตามวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจของประเทศและความสำเร็จของเป้าหมาย โดยประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง . ในพม่า มีการปลูกพืชของเกษตรกร เพื่อให้ประชาชน อาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม และความต้องการที่จำเป็นอื่น ๆ พืชเป็นสองประเภท : อาหารและไม่ใช่อาหาร ผลิตการเกษตรครอบคลุม เช่น เมล็ดพืชน้ำมันและธัญพืช ,กะพริบ เครื่องเทศ และเครื่องปรุงรส ยาสูบ และพลู , เครื่องดื่ม , ผักและผลไม้ , ไฟเบอร์ และเบ็ดเตล็ด ป่าไม้ ประมง และปศุสัตว์ ยังอยู่ในภาคเกษตรกรรม เกษตร สถิติที่เกี่ยวข้องกับสภาพอากาศและปริมาณฝน การใช้ที่ดิน การชลประทาน การเกษตร ใช้วัวร่างและเครื่องจักรฟาร์มวัว ปุ๋ย และยาฆ่าแมลง ฯลฯ
สถิติการเกษตรสำหรับภาคประชาชน ถูกต้อง และเชื่อถือได้ เหมือนกัน ในภาคสหกรณ์ การแปรรูปรัฐวิสาหกิจตามการยอมรับระบบเศรษฐกิจแบบตลาด คุณภาพของข้อมูลสำหรับภาคเอกชนได้รับความทุกข์จากความคุ้มครองที่ไม่สมบูรณ์ เนื่องจากส่วนใหญ่ของเกษตรกร ดำเนินการโดยเอกชนมันเป็นเรื่องยากที่จะได้รับข้อมูลที่น่าเชื่อถือกว่ามาก ยืดของที่ดินเพาะปลูกในเวลา ประสานงาน