ทุกๆคนย่อมมีเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข

ทุกๆคนย่อมมีเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แต่คงมีไม่กี่เรื่องที่เป็นเรื่องที่เรายังฝังใจ ฉันก็เป็นหนึ่งคนที่มีเรื่องราวที่ฉันยังจำได้ไม่ลืม
3ปีที่แล้ว ตอนนั้นฉันเรียนอยู่ชั้นม.5 ฉันได้มีโอกาสทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านบาร์บีคิวพลาซ่า เพราะอยากช่วยแบ่งเบาภาระของพ่อและแม่ วันแรกที่ไปทำงานฉันตื่นเต้นมากๆเลย ฉันได้ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่เคยทำมาก่อน ได้รู้จักพี่ๆที่ทำงาน พี่ๆทุกคนดูใจดี และเอ็นดูฉันมาก โดยเฉพาะหัวหน้างาน ฉันรู้สึกมีความสุขมาก ฉันมีเพื่อนที่ทำงานอายุรุ่นราวคราวเดียวกันอยู่1คน เราสามารถคุยกันได้ทุกๆเรื่อง ไปไหนก็ไปด้วยกัน จนพี่ๆที่ทำงานตั้งให้เรา2คนเป็นคู่หูกัน ฉันไปทำงานทุกวันหลังจากเลิกเรียนแล้ว เราสองคนสนิทกันขึ้นทุกวัน เป็นการไปทำงานที่มีแต่ความสุข สนุกสนาน จนฉันไม่คิดว่าจะมีวันนั้น วันที่เรา2คนไม่พูดกัน เพราะเธอเข้าใจผิด คิดว่าฉันชอบพี่ผู้ชายที่เธอแอบชอบอยู่ วันนั้นทำให้ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้มีความไว้ใจฉันเลย ไม่เพียงแต่เพื่อนคนนี้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงพี่ที่ทำงานบางคนด้วย พวกเขาไม่ชอบฉัน ช่วงนั้นเป็นช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกว่าชีวิตฉันทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย ฉันเหมือนจะรับมันไม่ไหว ฉันกลับมาบ้านพร้อมกับความเสียใจ กอดแม่แล้วเล่าเรื่องให้พ่อและแม่ฟัง ท่านทั้งสองบอกให้ฉันอดทน บอกให้ฉันสู้ ถ้าเราบริสุทธิ์ใจจริงๆทุกอย่างมันจะต้องดีขึ้นเอง
วันต่อมา ฉันไปทำงานตามปกติ เพื่อนคนนี้ก็ยังหาเรื่องฉันเหมือนเดิม ฉันคิดที่จะตอบโต้ แต่ฉันจำคำที่พ่อบอกได้ว่า ถ้าเขามาหาเรื่องให้เราใจเย็นๆ นิ่งๆไว้ เขาคิดไม่ดีผลก็จะตกไปอยู่ที่เขาเอง ฉันจึงไม่ได้ตอบโต้อะไรไป มีพี่ที่ทำงานบางส่วนให้กำลังใจฉันอยู่เสมอ ฉันจึงเลือกที่จะทำงานอย่างมีความสุขกับพี่ๆส่วนนี้ดีกว่า
วันหนึ่ง เธอคนนี้ได้ทะเลาะกับหัวหน้างานและพี่ที่ทำงาน ฉันรู้สึกได้ว่าช่วงนั้นเธอไม่มีความสุขในการทำงานเลย เธอเข้ามาคุยกับฉัน เข้ามาขอโทษ แล้วอีกไม่กี่วันต่อมาเธอก็ลาออกจากงาน พี่ที่เคยไม่ชอบฉัน ก็มาเปิดใจคุยกัน
ฉันคิดว่า ถึงแม้เราจะเจอกับปัญหาหลายๆอย่าง ขอให้เราอดทน ใจเย็น แล้วสักวันเราก็จะผ่านมันไปได้ด้วยดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนั้นฉันเรียนอยู่ชั้นม. 5 ได้รู้จักพี่ ๆ ที่ทำงานพี่ ๆ ทุกคนดูใจดีและเอ็นดูฉันมากโดยเฉพาะหัวหน้างานฉันรู้สึกมีความสุขมาก เราสามารถคุยกันได้ทุกๆเรื่องไปไหนก็ไปด้วยกัน เราสองคนสนิทกันขึ้นทุกวันเป็นการไปทำงานที่มี แต่ความสุขสนุกสนานจนฉันไม่คิดว่าจะมีวันนั้นวันที่เรา 2 คนไม่พูดกันเพราะเธอเข้าใจผิด ไม่เพียง แต่เพื่อนคนนี้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงพี่ที่ทำงานบางคนด้วยพวกเขาไม่ชอบฉัน ฉันเหมือนจะรับมันไม่ไหวฉันกลับมาบ้านพร้อมกับความเสียใจ ท่านทั้งสองบอกให้ฉันอดทนบอกให้ฉันสู้
ฉันไปทำงานตามปกติ ฉันคิดที่จะตอบโต้ แต่ฉันจำคำที่พ่อบอกได้ว่าถ้าเขามาหาเรื่องให้เราใจเย็น ๆ นิ่ง ๆ ไว้ ฉันจึงไม่ได้ตอบโต้อะไรไป
เธอเข้ามาคุยกับฉันเข้ามาขอโทษ ที่เคยพี่ไม่ชอบฉันก็มาเปิดใจคุยกันฉันคิดว่าได้ถึงแม้เราจะเจอกับผู้ช่วยหลาย ๆ อย่างขอให้เราอดทนใจเย็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกๆคนย่อมมีเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตแต่คงมีไม่กี่เรื่องที่เป็นเรื่องที่เรายังฝังใจฉันก็เป็นหนึ่งคนที่มีเรื่องราวที่ฉันยังจำได้ไม่ลืม
3 ปีที่แล้วตอนนั้นฉันเรียนอยู่ชั้นม .5 ฉันได้มีโอกาสทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านบาร์บีคิวพลาซ่าเพราะอยากช่วยแบ่งเบาภาระของพ่อและแม่วันแรกที่ไปทำงานฉันตื่นเต้นมากๆเลยฉันได้ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่เคยทำมาก่อนได้รู้จักพี่ๆที่ทำงานพี่ๆทุกคนดูใจดีโดยเฉพาะหัวหน้างานฉันรู้สึกมีความสุขมากฉันมีเพื่อนที่ทำงานอายุรุ่นราวคราวเดียวกันอยู่ 1 คนเราสามารถคุยกันได้ทุกๆเรื่องไปไหนก็ไปด้วยกันจนพี่ๆที่ทำงานตั้งให้เรา 2 คนเป็นคู่หูกันเราสองคนสนิทกันขึ้นทุกวันเป็นการไปทำงานที่มีแต่ความสุขสนุกสนานจนฉันไม่คิดว่าจะมีวันนั้นวันที่เรา 2 คนไม่พูดกันเพราะเธอเข้าใจผิดคิดว่าฉันชอบพี่ผู้ชายที่เธอแอบชอบอยู่