A second moral hazard argument is t

A second moral hazard argument is that creditors felt secure that they would be repaid for
lending to specific projects that were controlled by companies with close connections to the
government. Akerlof and Romer (1996) show that a moral hazard crisis can develop when banks
are able to borrow funds on the basis of explicit or implicit public guarantees. When banks are
under-regulated, they may use the funds in very risky or even criminal ventures. Krugman (1998)
argued that the Asian crisis is a reflection of excess gambling and stealing by banks that gained
access to domestic and foreign deposits by virtue of state guarantees (although, as noted, he
subsequently changed his mind, and even criticized such views in later writing (Krugman, 1999)).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาร์กิวเมนต์อันตรายศีลธรรมสองคือ ให้เจ้าหนี้รู้สึกว่า พวกเขาจะบางส่วนในทางให้ยืมเฉพาะโครงการที่ถูกควบคุม โดยบริษัทที่มีการปิดการเชื่อมต่อเพื่อการรัฐบาล Akerlof และ Romer (1996) แสดงว่า วิกฤตศีลธรรมอันตรายสามารถพัฒนาเมื่อธนาคารจะกู้เงิน โดยค้ำประกันสาธารณะที่ชัดเจน หรือนัย เมื่อธนาคารมีภายใต้ระเบียบ พวกเขาอาจใช้เงินในกิจการที่มีความเสี่ยงมาก หรือแม้แต่อาชญากรรม Krugman (1998)โต้เถียงว่า วิกฤตเอเชียสะท้อนให้เห็นการพนัน และการขโมย โดยธนาคารที่ได้รับเกินถึงเงินฝากในประเทศ และต่างประเทศอาศัยค้ำประกันรัฐ (แม้ว่า เสียง เขาต่อมาเปลี่ยนเขาใจ และแม้กระทั่งวิพากษ์วิจารณ์มุมมองดังกล่าวในภายหลังเขียน (Krugman, 1999))

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาร์กิวเมนต์อันตรายคุณธรรมที่สองคือเจ้าหนี้รู้สึกปลอดภัยว่าพวกเขาจะได้รับการชำระคืนสำหรับการปล่อยสินเชื่อให้กับโครงการที่เฉพาะเจาะจงที่ถูกควบคุมโดย บริษัท ที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับรัฐบาล Akerlof และโรเมอร์ (1996) แสดงให้เห็นว่าวิกฤตอันตรายคุณธรรมสามารถพัฒนาเมื่อธนาคารสามารถที่จะยืมเงินบนพื้นฐานของการค้ำประกันของประชาชนอย่างชัดเจนหรือโดยนัย เมื่อธนาคารจะอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขาอาจใช้เงินทุนในกิจการที่มีความเสี่ยงมากหรือแม้กระทั่งความผิดทางอาญา ครุกแมน (1998) เป็นที่ถกเถียงกันว่าวิกฤตเอเชียเป็นภาพสะท้อนของการเล่นการพนันส่วนเกินและการขโมยโดยธนาคารที่ได้รับการเข้าถึงเงินฝากในประเทศและต่างประเทศโดยอาศัยอำนาจรัฐค้ำประกัน(แต่เท่าที่สังเกตเห็นเขาต่อมาเปลี่ยนความคิดของเขาและวิพากษ์วิจารณ์แม้มุมมองดังกล่าวในต่อมาเขียน (ครุกแมน, 1999))

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อันตรายคุณธรรม อาร์กิวเมนต์ที่สองคือการที่เจ้าหนี้รู้สึกปลอดภัยที่พวกเขาจะได้รับสำหรับ
การให้กู้ยืมเงินเพื่อโดยเฉพาะโครงการที่ถูกควบคุมโดย บริษัท ที่มีปิดการเชื่อมต่อไปยัง
รัฐบาล และ เ คอร์ลอฟโรเมอร์ ( 2539 ) แสดงให้เห็นว่าวิกฤตอันตรายคุณธรรม สามารถพัฒนาเมื่อธนาคาร
สามารถที่จะยืมเงิน บนพื้นฐานของการเปิดเผยหรือไม่เปิดเผยสาธารณะ การันตี เมื่อธนาคารมี
ภายใต้ระเบียบพวกเขาอาจจะใช้เงินในความเสี่ยงมากหรือแม้แต่อาชญากร ventures ครุกแมน ( 1998 )
แย้งว่าวิกฤติเศรษฐกิจเป็นภาพสะท้อนของการพนันส่วนเกินและการขโมยโดยธนาคารที่ได้รับ
เข้าถึงเงินฝากในประเทศ และต่างประเทศ โดยอาศัยสภาพรับประกัน ( แม้ว่า ดังที่กล่าวไว้ เขา
ต่อมามันเปลี่ยนใจ และแม้แต่วิจารณ์มุมมองดังกล่าวภายหลังการเขียน ( ครุกแมน , 1999 )