Elsewhere in Asia, during the 1970s

Elsewhere in Asia, during the 1970s and 1980s, analysts
and scholars were generally pessimistic about production
in rural areas being sufficient to sustain
livelihoods for the less well off. There were two main
reasons for this. First, because population growth in the
context of limited resources of land was raising the
spectre of a Malthusian squeeze on livelihoods. And
second, because economic differentiation, propelled by
modernisation, was further marginalizing the poor.
This work certainly demonstrates that in some areas
there are very real limits on the ability of the land and
agriculture to deliver adequate livelihoods for less
well-off households. As we have described, agricultural
innovations have increased productivity in some areas,
and among some households in some areas. But they are
far from being generally accessible. In these less fortunate
areas, and among less fortunate households in areas
with agricultural potential, it is increasingly the nonfarm
sector which is providing the critical buffer between
livelihood security and insecurity. Unlike many areas of
Thailand, non-farm activities have not become the
dominant livelihood for most households, but it is clear
that they are important, especially for those with limited
land resources or who live in marginal environments. In
other words, access to opportunities in what we term the
‘new’ economy, however poorly paid, may permit
households to cope and get by in the ‘old’ economy. It
may also however, as we explain above, lead to a progressive
collapse in the old economy as people are drawn
off the land, creating conditions of ever-increasing reliance
on the new

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อื่น ๆ ในทวีปเอเชีย ในช่วงทศวรรษ 1970 และทศวรรษ 1980 นักวิเคราะห์และนักวิชาการทั่วไปในเชิงลบเกี่ยวกับการผลิตในชนบทมีเพียงพอต่อการรักษาวิถีชีวิตที่ดีน้อยกว่าปิด มีสองหลักเหตุผลสำหรับการนี้ แรก เนื่องจากเจริญเติบโตของประชากรในการบริบทของทรัพยากรที่จำกัดของที่ดินเพิ่มการสางของบีบ Malthusian ในวิถีชีวิต และที่สอง เนื่องจากสร้างความแตกต่างทางเศรษฐกิจ จากโดยmodernisation ถูกอีก marginalizing คนจนงานนี้อย่างแน่นอนแสดงให้เห็นถึงที่ในบางพื้นที่มีขีดจำกัดที่แท้ในความสามารถของแผ่นดิน และเกษตรส่งวิถีชีวิตที่เพียงพอสำหรับน้อยครอบครัวสังคม ดังที่เราได้ เกษตรนวัตกรรมได้เพิ่มผลผลิตในบางพื้นที่และ ในบางครัวเรือนในบางพื้นที่ แต่ก็มีจากการเข้าถึงโดยทั่วไป ในนี้น้อยโชคดีพื้นที่ และ ผู้ที่โชคดีน้อยกว่าครัวเรือนในพื้นที่ด้วยศักยภาพทางการเกษตร จึงขึ้น nonfarm ที่ภาคซึ่งเป็นบัฟเฟอร์สำคัญระหว่างความปลอดภัยในการดำรงชีวิตและความไม่มั่นคง ต่างจากหลายพื้นที่ประเทศไทย กิจกรรมฟาร์มไม่มีไม่เป็นหลักการดำรงชีวิตในครัวเรือนส่วนใหญ่ แต่มันเป็นที่ชัดเจนว่า พวกเขามีความสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่มีจำกัดทรัพยากรที่ดินหรือที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ร่อแร่ ในคำอื่น ๆ เข้าถึงโอกาสในสิ่งที่เราระยะ'ใหม่' เศรษฐกิจ ชำระ อย่างไรก็ตามไม่ดีอาจทำให้ครัวเรือน การรับมือได้โดยเศรษฐกิจ 'เก่า' มันนอกจากนี้อย่างไรก็ตาม ขณะที่เราอธิบายข้างต้น อาจจะก้าวหน้าเป็นยุบในเศรษฐกิจเก่าเป็นคนที่วาดออกจากที่ดิน สร้างเงื่อนไขเพิ่มเคยพึ่งพาบนใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อื่น ๆ ในเอเชียในช่วงปี 1970 และ 1980 นักวิเคราะห์และนักวิชาการโดยทั่วไปในแง่ร้ายเกี่ยวกับการผลิตในพื้นที่ชนบทเป็นเพียงพอที่จะรักษาวิถีชีวิตสำหรับน้อยดีออก มีอยู่สองหลักเหตุผลนี้ ประการแรกเพราะการเติบโตของประชากรในบริบทของทรัพยากรที่ จำกัด ของที่ดินเพิ่มสางของมัลธัสบีบในการดำรงชีวิต และสองเพราะความแตกต่างทางเศรษฐกิจขับเคลื่อนด้วยความทันสมัยได้รับการต่อไปmarginalizing ยากจน. งานนี้แน่นอนแสดงให้เห็นว่าในบางพื้นที่มีข้อ จำกัด จริงมากกับความสามารถของที่ดินและการเกษตรในการส่งมอบการดำรงชีวิตที่เพียงพอสำหรับน้อยดีออกครัวเรือน ในขณะที่เราได้อธิบายการเกษตรนวัตกรรมได้ผลผลิตเพิ่มขึ้นในบางพื้นที่และในหมู่ผู้ประกอบการบางส่วนในบางพื้นที่ แต่พวกเขาห่างไกลจากการเข้าถึงโดยทั่วไป ในเหล่านี้โชคดีน้อยพื้นที่และในหมู่ผู้ประกอบการที่ด้อยโอกาสในพื้นที่ที่มีศักยภาพทางการเกษตรมันเป็นมากขึ้นnonfarm ภาคซึ่งจะให้บัฟเฟอร์ที่สำคัญระหว่างการรักษาความปลอดภัยการทำมาหากินและความไม่มั่นคง ซึ่งแตกต่างจากหลายพื้นที่ของประเทศไทยกิจกรรมนอกภาคเกษตรยังไม่ได้กลายเป็นการทำมาหากินที่โดดเด่นสำหรับครัวเรือนส่วนใหญ่แต่ก็เป็นที่ชัดเจนว่าพวกเขามีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่มี จำกัด ทรัพยากรที่ดินหรือผู้ที่อาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ร่อแร่ ในคำอื่น ๆ ที่เข้าถึงโอกาสในสิ่งที่เราคำว่าเศรษฐกิจ'ใหม่' แต่จ่ายไม่ดีอาจอนุญาตให้ผู้ประกอบการที่จะรับมือและได้รับโดยในเศรษฐกิจ'เก่า' มันอาจอย่างไรที่เราจะอธิบายข้างต้นนำไปสู่ความก้าวหน้าการล่มสลายในทางเศรษฐกิจเก่าเป็นคนที่จะถูกดึงออกไปจากที่ดิน, การสร้างเงื่อนไขของความเชื่อมั่นที่เพิ่มมากขึ้นเกี่ยวกับใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่อื่น ๆในเอเชียในช่วงปี 1970 และ 1980 , นักวิเคราะห์และนักวิชาการมักมองโลกในแง่ร้าย

เรื่องการผลิตในชนบทถูกเพียงพอที่จะประคับประคองชีวิตให้น้อยลง
ดีออก . มีสองเหตุผลหลัก
นี้ ก่อน เนื่องจากการเติบโตของประชากรในบริบทของทรัพยากรที่ จำกัด ของที่ดิน

คือการเลี้ยงผีบีบทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารในการดำรงชีวิต และ
2เพราะความแตกต่างทางเศรษฐกิจ ขับเคลื่อนโดย
ทันสมัยเพิ่มเติม marginalizing คนจน .
งานนี้แน่นอน แสดงให้เห็นว่า ในบางพื้นที่มี จำกัด มากจริง
ต่อความสามารถของที่ดินและการเกษตรให้เพียงพอ
วิถีชีวิตน้อย
มั่งคั่งครัวเรือน ตามที่เราได้อธิบาย นวัตกรรมการเกษตร ได้ผลผลิตเพิ่มขึ้น

ในบางพื้นที่และในบางครอบครัว ในบางพื้นที่ แต่พวกเขา
ห่างไกลจากการโดยทั่วไปสามารถเข้าถึงได้ ในพื้นที่โชคดี
น้อยเหล่านี้ และระหว่างครอบครัวด้อยโอกาสในพื้นที่
ที่มีศักยภาพเกษตร มันเป็นมากขึ้นภาค Nonfarm
ซึ่งให้บัฟเฟอร์ที่สำคัญระหว่าง
ความปลอดภัยชีวิตและความไม่มั่นคง ซึ่งแตกต่างจากหลายพื้นที่ของ
ประเทศไทย กิจกรรมฟาร์มไม่ได้กลายเป็น