The fungi are the most varied, comm

The fungi are the most varied, common, and important plant pathogens, but the great majority of fungal pathogens do not require mobile vectors such as insects or mites. Instead fungal pathogens disperse to plants mainly in wind, rain, or soil. A large variety of fungi colonize plant wounds, including those made by arthropod feeding. However, some fungi are specialized for transmission by insect vectors. Dutch elm disease is the best-known example of a fungal disease of plants transmitted by an insect vector. The causal fungus, Ophiostoma ulmi, grows into a spore-bearing fungal mass (mycelium) under the bark and into the water-conducting woody tissues of elms. Adult bark beetles, such as the European elm bark beetle (Scolytus multistriatus), are especially attracted to distressed elms or freshly cut elm logs. The adult beetles excavate a tunnel by feeding beneath the bark and deposit eggs along the tunnel. Beetle larvae hatch from the eggs, tunnel further under the bark, pupate, and then emerge as adults the following year. The Dutch elm disease fungus grows throughout brood chambers excavated by the beetles and produces sticky spores that attach to body and mouthparts of the adult beetles that bore out of the bark to exit the tree. The beetles transmit the fungal spores to wounds they inflict while feeding on elm twigs. The fungus gradually spreads from the point of infection into the larger branches of the tree, then to the tree’s trunk, where its action on the woody tissues eventually kills the tree. In very cold climates of North America, the native elm bark beetle (Hylurgopinus rufipes) is the main Dutch elm disease vector. Its transmission of fungal spores to elms leads to more rapid development of disease because it feeds principally on the trunk and large branches of the elm tree rather than small branches. Oak wilt disease, caused by the fungus Ceratocystis fagacearum, is spread by sap beetles (family Nitidulidae) that vector the spores from oozing cankers on diseased trees to fresh wounds on trees to which these beetles are attracted. Some insects can create wounds which fungi can then colonize without transport by the insects. Yet even though insects in these cases are not vectors of the fungi, they can be important in determining how severe fungal infestation becomes. An example is a variety of fungi that can colonize the feeding wounds of caterpillars that feed on maize or peanuts. Some of these fungi (notably Aspergillus species) can produce powerful toxins, called aflatoxins that sicken or even kill animals that are sensitive to the toxins. Preventing insect damage to grain in the field or storage is an important step in preventing high levels of aflatoxins.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชื้อราเป็นเชื้อโรคพืชที่หลากหลาย ทั่วไป และสิ่งสำคัญ แต่ส่วนใหญ่เชื้อโรคเชื้อราไม่ต้องใช้มือถือเวกเตอร์เช่นแมลงหรือไร แทน เชื้อราเชื้อโรคกระจายพืชส่วนใหญ่ในลม ฝน หรือดิน ความหลากหลายของเชื้อตั้งรกรากแผลพืช รวมทั้งโดยการให้อาหารสัตว์ขาปล่อง อย่างไรก็ตาม บางเชื้อรามีความสำหรับการส่ง โดยใช้แมลงเวกเตอร์ โรคเอล์มดัตช์เป็นตัวอย่างที่รู้จักกันดีของโรคเชื้อราของพืชส่ง โดยเวกเตอร์เป็นแมลง เชื้อราสาเหตุ Ophiostoma ulmi เติบโตแบกสปอร์เชื้อรามวล (ยัง) ที่อยู่ใต้เปลือกไม้ และทำน้ำไม้เนื้อเยื่อของเอมส์ ผู้ใหญ่ด้วงเจาะเปลือกไม้ เช่นด้วงเจาะไม้เอล์มยุโรป (Scolytus multistriatus), ที่มีโดยเฉพาะอย่างยิ่งเอมส์เป็นทุกข์ หรือสดตัดล็อกเอล์ ผู้ใหญ่ด้วงขุดอุโมงค์ โดยให้อาหารใต้ไข่เปลือกและฝากเงินตามอุโมงค์ ด้วงตัวอ่อนฟักจากไข่ อุโมงค์เพิ่มเติมภายใต้เปลือก ดักแด้ แล้ว โผล่ออกมาเป็นผู้ใหญ่ในปีต่อไป เชื้อราโรคเอล์มดัตช์เติบโตตลอดชีวินผู้พบด้วง และผลิตสปอร์เหนียวที่แนบกับร่างกายและรอบ ๆ ของด้วงผู้ใหญ่ที่เจาะออกจากเปลือกเพื่อออกจากต้นไม้ ด้วงส่งสปอร์เชื้อรากับบาดแผลที่พวกเขาสร้างขณะกินกิ่งไม้เอล์ม เชื้อราค่อย ๆ แพร่กระจายจากจุดของการติดเชื้อเป็นสาขาใหญ่ ของต้นไม้ แล้ว ไปที่ลำ ต้นของต้นไม้ ซึ่งการกระทำของตนในเนื้อเยื่อไม้ในที่สุดฆ่าต้นไม้ ในสภาพอากาศที่หนาวของทวีปอเมริกาเหนือ ด้วงเจาะไม้เอล์มดั้งเดิม (Hylurgopinus rufipes) เป็นเวกเตอร์โรคเอล์มดัตช์หลัก ส่งของสปอร์เชื้อราที่เอมส์นำไปสู่การพัฒนาอย่างรวดเร็วมากขึ้นของโรคเนื่องจากตัวหลักบนลำต้นและกิ่งก้านขนาดใหญ่ของต้นไม้ต้นเอล์มแทนสาขาขนาดเล็ก โรคเหี่ยวโอ๊ค เกิดจากการเชื้อรา Ceratocystis fagacearum แพร่กระจาย โดยด้วง sap (Nitidulidae ครอบครัว) ที่เวกเตอร์สปอร์จากเฟอะ cankers บนต้นไม้เป็นโรคแผลสดบนต้นที่ด้วงเหล่านี้จะดึงดูด แมลงบางอย่างสามารถสร้างบาดแผลซึ่งเชื้อสามารถตั้งรกรากแล้วโดยไม่ต้องขนส่ง โดยแมลง แต่ แม้ว่าแมลงในกรณีเหล่านี้ไม่มีเวกเตอร์ของเชื้อรา พวกเขาสามารถเป็นสิ่งสำคัญในการกำหนดความรุนแรง เชื้อรารบกวนอีก ตัวอย่างคือ ความหลากหลายของเชื้อราที่สามารถตั้งรกรากบาดแผลอาหารหนอนที่กินข้าวโพดหรือถั่ว บางส่วนของเชื้อเหล่านี้ (โดยเฉพาะสายพันธุ์ Aspergillus) สามารถผลิตสารพิษที่มีประสิทธิภาพ aflatoxins ที่ป่วย หรือแม้แต่ฆ่าสัตว์ที่มีความไวต่อสารพิษ ที่เรียกว่า ป้องกันแมลงความเสียหายถึงข้าวในเขตข้อมูลหรือเก็บข้อมูลเป็นขั้นตอนสำคัญในการป้องกันระดับสูงของ aflatoxins

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เชื้อราที่มีแตกต่างกันมากที่สุดร่วมกันและที่สำคัญเชื้อสาเหตุโรคพืช แต่ส่วนที่ดีของเชื้อโรคเชื้อราไม่จำเป็นต้องเวกเตอร์มือถือเช่นแมลงหรือไร เชื้อโรคเชื้อรา แต่แยกย้ายกันไปพืชส่วนใหญ่อยู่ในลมฝนหรือดิน หลากหลายของเชื้อรารกรากบาดแผลพืชรวมทั้งผู้ที่ทำโดยการให้อาหารแมลง อย่างไรก็ตามเชื้อราบางส่วนมีความเชี่ยวชาญในการส่งโดยแมลงพาหะนำโรค โรคเอล์มดัตช์เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดที่รู้จักของโรคเชื้อราของพืชส่งโดยเวกเตอร์แมลง เชื้อราสาเหตุ Ophiostoma ulmi เติบโตเป็นสปอร์ของเชื้อราแบกมวล (เส้นใย) ภายใต้เปลือกไม้และในน้ำการทำเนื้อเยื่อวู้ดดี้ของลำต้น ด้วงเปลือกผู้ใหญ่เช่นยุโรปเปลือก Elm ด้วง (Scolytus multistriatus) จะถูกดึงดูดโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะมีความสุขหรือลำต้นตัดใหม่บันทึก Elm ด้วงผู้ใหญ่ขุดอุโมงค์โดยการให้อาหารใต้เปลือกไม้และเงินฝากไข่พร้อมอุโมงค์ ฟักเป็นตัวอ่อนด้วงจากไข่อุโมงค์ต่อไปภายใต้เปลือกดักแด้แล้วโผล่ออกมาเป็นผู้ใหญ่ในปีต่อไป ดัตช์เชื้อราโรค Elm เติบโตทั่วห้องลูกขุดขึ้นมาจากแมลงและผลิตสปอร์เหนียวที่แนบไปกับร่างกายและปากของด้วงผู้ใหญ่ที่คลอดออกมาจากเปลือกไม้เพื่อออกจากต้นไม้ ด้วงส่งสปอร์ของเชื้อราแผลที่พวกเขาสร้างความเจ็บปวดในขณะที่อาหารบนกิ่งไม้เอล์ม เชื้อราค่อยๆแพร่กระจายจากจุดของการติดเชื้อลงในสาขาขนาดใหญ่ของต้นไม้แล้วลำต้นของต้นไม้ที่การกระทำของตนในเนื้อเยื่อวู้ดดี้ในที่สุดก็ฆ่าต้นไม้ ในสภาพอากาศที่หนาวเย็นมากของทวีปอเมริกาเหนือพื้นเมืองด้วงเปลือก Elm (rufipes Hylurgopinus) เป็นชาวดัตช์ Elm หลักเวกเตอร์โรค การส่งของสปอร์ของเชื้อราลำต้นนำไปสู่การพัฒนาอย่างรวดเร็วของโรคมากเพราะฟีดยิ่งในลำตัวและมีขนาดใหญ่สาขาของต้นไม้ Elm มากกว่าสาขาขนาดเล็ก Oak โรคเหี่ยวที่เกิดจากเชื้อรา Ceratocystis fagacearum จะแพร่กระจายโดยแมลง SAP (ครอบครัว Nitidulidae) ที่เวกเตอร์สปอร์จาก oozing เข้าเฝือกอยู่บนต้นไม้ที่เป็นโรคแผลสดบนต้นไม้ที่แมลงเหล่านี้จะดึงดูด แมลงบางชนิดสามารถสร้างบาดแผลซึ่งเชื้อราก็จะสามารถตั้งรกรากโดยไม่ต้องขนส่งโดยแมลง แต่แม้ว่าแมลงในกรณีเหล่านี้ไม่ได้เป็นพาหะของเชื้อราที่พวกเขาจะมีความสำคัญในการกำหนดวิธีการที่รุนแรงรบกวนเชื้อราจะกลายเป็น ตัวอย่างคือความหลากหลายของเชื้อราที่สามารถตั้งรกรากแผลกินอาหารของหนอนที่กินข้าวโพดหรือถั่วลิสง บางส่วนของเชื้อราเหล่านี้ (Aspergillus สะดุดตาชนิด) สามารถผลิตสารพิษที่มีประสิทธิภาพเรียกว่า aflatoxins ที่ป่วยหรือแม้กระทั่งการฆ่าสัตว์ที่มีความไวต่อสารพิษ การป้องกันความเสียหายที่จะแมลงข้าวในเขตข้อมูลหรือการจัดเก็บเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการป้องกันระดับสูงของ aflatoxins

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เชื้อรามีหลากหลาย ส่วนใหญ่ทั่วไป และโรคพืชที่สำคัญ แต่ส่วนใหญ่ที่ดีของเชื้อรา เชื้อโรคไม่ต้องใช้เวกเตอร์มือถือ เช่น แมลง หรือไร เชื้อราเชื้อโรคกระจายแทนพืชส่วนใหญ่ใน ลม ฝน หรือดิน ความหลากหลายของเชื้อราตั้งรกรากบนแผลของพืช รวมทั้งผู้ที่ทำจากดินด้วย อย่างไรก็ตาม เชื้อราบางเป็นพิเศษสำหรับการส่งโดยแมลงพาหะ . โรค Elm ดัตช์คือ ตัวอย่างที่รู้จักกันดีที่สุดของโรคเชื้อราพืชส่งโดยแมลงเวกเตอร์ สาเหตุเชื้อรา ophiostoma ulmi เติบโตเป็นสปอร์เชื้อราที่มีมวล ( เส้นใย ) ภายใต้เปลือกและในน้ำการวู้ดดี้เนื้อเยื่อของม . ด้วงเปลือกของผู้ใหญ่ เช่น ยุโรป Elm ช่องเขาเสือกระโจน ( scolytus multistriatus ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งดึงดูดม เป็นทุกข์ หรือตัดสด Elm บันทึก . ผู้ใหญ่ด้วงขุดอุโมงค์ โดยการให้อาหารใต้เปลือก และฝากไข่ไปตามอุโมงค์ ด้วงตัวอ่อนฟักจากไข่ อุโมงค์เพิ่มเติมภายใต้เปลือก กลายเป็นดักแด้ แล้วออกมาเป็นผู้ใหญ่ในปีต่อไป ดัตช์ Elm เชื้อราเติบโตทั่วห้องโดยกกขุดด้วงและสร้างสปอร์ที่เหนียวแนบกับร่างกายและ mouthparts ของผู้ใหญ่ด้วงที่เจาะออกจากเปลือกเพื่อออกจากต้นไม้ ด้วงส่งสปอร์ของเชื้อรากับบาดแผลที่พวกเขาสร้างขณะที่กินเอมกิ่งไม้ . เชื้อราค่อยๆกระจายจากจุดของการติดเชื้อในขนาดใหญ่ กิ่งก้านของต้นไม้ แล้วลำต้นของต้นไม้ที่กระทำบนเนื้อเยื่อไม้ยืนต้นในที่สุดฆ่าต้นไม้ ในเย็น climates ของทวีปอเมริกาเหนือ , พื้นเมือง Elm ช่องเขาเสือกระโจน ( hylurgopinus rufipes ) เป็นหลักดัตช์ Elm โรคเวกเตอร์ ของการส่งของ สปอร์ของเชื้อราจะม าเพื่อเพิ่มการพัฒนาอย่างรวดเร็วของโรคเนื่องจากอาหารหลักบนลำต้นและกิ่งใหญ่ของต้นไม้มากกว่าสาขาขนาดเล็ก โอ๊กโรคเหี่ยวที่เกิดจากเชื้อรา ceratocystis fagacearum จะแพร่กระจายโดย SAP ด้วง ( ครอบครัวไนทิดูลิดี้ ) ที่เวกเตอร์สปอร์จากต้นที่เป็นโรค cankers oozing แผลสดบนต้นไม้ที่แมลงเหล่านี้จะดึงดูด . แมลงบางชนิดสามารถสร้างบาดแผล ซึ่งเชื้อราสามารถตั้งรกรากโดยไม่ต้องขนส่งโดยแมลง แต่ถึงแม้ว่าแมลงในกรณีเหล่านี้ไม่ได้เป็นพาหะของเชื้อรา พวกเขาสามารถเป็นปัจจัยสำคัญในการกำหนดว่าเชื้อราระบาดรุนแรงขึ้น ตัวอย่างความหลากหลายของเชื้อราที่สามารถอพยพให้บาดแผลของหนอนผีเสื้อที่กินข้าวโพดหรือถั่ว บางส่วนของเหล่านี้ ( โดยเฉพาะเชื้อรา Aspergillus สายพันธุ์ ) สามารถผลิตสารพิษที่มีประสิทธิภาพเรียกซินว่าป่วย หรือแม้แต่ฆ่าสัตว์ที่มีความไวต่อสารพิษ ป้องกันแมลงทำลายข้าวในนา หรือเก็บเป็นขั้นตอนสำคัญในการป้องกันระดับสูงของซิน .