The results also confirm the consid

The results also confirm the considerable genotypic differences in chilling requirements that exist among black currant cultivars (Plancher and Dördrechter, 1983, Rose and Cameron, 2009, Jones et al., 2012 and Atkinson et al., 2013). Of the cultivars tested here, the Scottish-bred ‘Ben Tron’ and the high-latitude Russian cultivar ‘Murmanschanka’ had the least chilling requirement, whereas ‘Narve Viking’ and ‘Imandra’ had the largest chilling requirement for breaking of bud dormancy. Late spring budburst in ‘Narve Viking’ is well known among black currant growers in Norway, as a characteristic that is valued as an avoidance mechanism against premature growth and spring frost damage. In Denmark, however, there are reports of irregular bud burst and flowering of this cultivar during the last few years, which has been related to insufficient winter chill (Personal communication, Dr. L. Andersen, Aarhus University). This is not surprising in light of the present results where temperatures at or above 0 °C had weak dormancy-release effect in this cultivar, whereas sub-zero temperatures of −5 and −10 °C were highly effective (Fig. 3 and Fig. 5). It can, therefore, be concluded that ‘Narve Viking’ is well adapted to regions with cold winters and incidences of frost during flowering, but poorly adapted to mild winter areas under the present scenario of global warming. On the other hand, the Scottish-bred ‘Ben Tron’, which had a relatively low chilling requirement and a wide range of effective chilling temperatures, appears well suited for such mild winter areas. The large chilling requirement and late budburst of ‘Imandra’ single node cuttings (Fig. 3) was unexpected and surprising, and at variance with the results with intact plants (Table 3). This cultivar is the mother of ‘Murmanschanka’ which was found to have a particularly low chilling demand (Fig. 3, Table 4). Also, in an earlier investigation (Sønsteby and Heide, 2013), both cultivars were very early in all developmental aspects and exhibited identical seasonal response patterns. We have no good explanation for the deviating and contrasting responses observed here, but suspect that they somehow may be related to induction of secondary dormancy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลยืนยันมากจีโนไทป์ต่างถือความต้องการที่อยู่ระหว่างพันธุ์แบล็คเคอ (Plancher และ Dördrechter, 1983 โรส และ Cameron ปี 2009, Jones et al., 2012 และอันดับ et al., 2013) ของพันธุ์ที่ทดสอบที่นี่ ที่ bred อตภาษา 'Ben ตำบล' และ cultivar รัสเซียละติจูดสูง 'Murmanschanka' มีความรำคาญน้อยที่สุด ในขณะที่ 'Narve ไวกิ้ง' และ 'Imandra' มีความหนาวที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการทำลายของ dormancy ดอกตูม Budburst ปลายสปริงใน 'Narve ไวกิ้ง' เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่เกษตรกรแบล็คเคอในนอร์เวย์ เป็นลักษณะที่บริษัทเป็นกลไกการหลีกเลี่ยงกับการเจริญเติบโตก่อนวัยอันควรและความเสียหายน้ำแข็งสปริง ในเดนมาร์ก อย่างไรก็ตาม มีรายงานการระเบิดผิดปกติดอกตูมและดอกของ cultivar นี้ในช่วงไม่กี่ปีสุดท้าย ซึ่งมีความเกี่ยวข้องพอหนาวเย็น (สื่อสาร ดร. L. แอนเดอร์ อาร์ฮุสมหาวิทยาลัย) จึงไม่น่าแปลกใจเมื่อผลอยู่ที่อุณหภูมิที่ หรือเหนือ กว่า 0 ° C มีผลอ่อน dormancy-ปล่อย cultivar นี้ ในขณะที่ศูนย์ย่อยอุณหภูมิของ −5 และ −10 ° C มีประสิทธิภาพสูง (Fig. 3 และ Fig. 5) มันสามารถ ดังนั้น สรุปได้ว่า 'Narve ไวกิ้ง' ดีปรับภูมิภาคภาคพื้นกับ incidences น้ำแข็งระหว่างดอก แต่งานปรับพื้นที่หนาวอ่อนภายใต้สถานการณ์ปัจจุบันของโลกร้อน บนมืออื่น ๆ ที่ bred อตภาษา 'Ben ตำบล" ซึ่งมีค่อนข้างต่ำถือความต้องการและหลากหลายมีประสิทธิภาพอุณหภูมิหนาว ปรากฏขึ้นพื้นที่หนาวอ่อน ความหนาวขนาดใหญ่และสาย budburst ของ 'Imandra' หนึ่งโหน cuttings (Fig. 3) คือไม่คาดคิด และน่าแปลกใจ และดังผลลัพธ์ที่มีสภาพสมบูรณ์พืช (ตาราง 3) Cultivar นี้เป็นแม่ของ 'Murmanschanka' ซึ่งพบได้น้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งรำคาญความต้องการ (Fig. 3 ตารางที่ 4) ยัง ในการก่อนหน้าสอบสวน (Sønsteby และ Heide, 2013), ทั้งสองพันธุ์มีต้นมากในทุกด้านพัฒนา และจัดแสดงรูปแบบตอบสนองตามฤดูกาลเหมือนกัน เรามีคำอธิบายการตอบสนองที่เบี่ยงเบน และบริการที่พบที่นี่ไม่ดี แต่สงสัยว่า พวกเขาอย่างใดอาจเกี่ยวข้องการเหนี่ยวนำของ dormancy รอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลยังยืนยันความแตกต่างทางพันธุกรรมมากในความต้องการหนาวที่มีอยู่ในหมู่พันธุ์ลูกเกดดำ (Plancher และDördrechter 1983, ดอกกุหลาบและคาเมรอน, 2009, โจนส์ et al., 2012 และแอตกินสัน et al., 2013) สายพันธุ์ที่ผ่านการทดสอบที่นี่สก็อตพันธุ์ 'เบนตรอนและละติจูดสูงพันธุ์รัสเซีย Murmanschanka' มีความต้องการที่หนาวเหน็บอย่างน้อยในขณะที่ 'Narve ไวกิ้ง' และ 'Imandra' มีความต้องการหนาวที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการทำลายของตาเฉย ปลายฤดูใบไม้ผลิ budburst ใน 'Narve ไวกิ้ง' เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ผู้ปลูกลูกเกดดำในประเทศนอร์เวย์เป็นลักษณะที่มีมูลค่าเป็นกลไกการหลีกเลี่ยงกับการเจริญเติบโตก่อนวัยอันควรและฤดูใบไม้ผลิความเสียหายน้ำค้างแข็ง ในเดนมาร์ก แต่มีรายงานการระเบิดตาผิดปกติและการออกดอกของพันธุ์นี้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาซึ่งได้รับการที่เกี่ยวข้องกับหนาวไม่เพียงพอ (การสื่อสารส่วนบุคคลดร. แอลเซน Aarhus มหาวิทยาลัย) นี้ไม่น่าแปลกใจในแง่ของผลในปัจจุบันที่มีอุณหภูมิเท่ากับหรือสูงกว่า 0 ° C มีผลเฉยปล่อยอ่อนแอในพันธุ์นี้ในขณะที่อุณหภูมิที่ศูนย์ย่อยของ -5 และ -10 ° C มีประสิทธิภาพสูง (รูปที่. 3 และรูปที่ . 5) มันสามารถจึงสรุปได้ว่า 'Narve ไวกิ้ง' จะปรับตัวได้ดีไปยังภูมิภาคท​​ี่มีฤดูหนาวที่หนาวเย็นและมีอุบัติการณ์ของน้ำค้างแข็งในช่วงออกดอก แต่ปรับตัวไม่ดีไปยังพื้นที่ฤดูหนาวภายใต้สถานการณ์ปัจจุบันของภาวะโลกร้อน ในทางตรงกันข้าม, สก็อตพันธุ์ 'เบนทรอน' ซึ่งมีความต้องการหนาวค่อนข้างต่ำและหลากหลายของอุณหภูมิหนาวที่มีประสิทธิภาพปรากฏเหมาะสำหรับพื้นที่ดังกล่าวฤดูหนาว ต้องการหนาวขนาดใหญ่และปลาย budburst ของ Imandra 'ตัดโหนดเดียว (รูปที่. 3) เป็นที่น่าแปลกใจที่ไม่คาดคิดและและความแตกต่างที่มีผลกับพืชเหมือนเดิม (ตารางที่ 3) พันธุ์นี้เป็นแม่ของ 'Murmanschanka' ซึ่งก็พบว่ามีความต้องการที่หนาวเหน็บต่ำโดยเฉพาะอย่างยิ่ง (รูปที่. 3 ตารางที่ 4) นอกจากนี้ในการตรวจสอบก่อนหน้านี้ (Sønstebyและ Heide, 2013), สายพันธุ์ทั้งสองมากในช่วงต้นด้านการพัฒนาและการจัดแสดงรูปแบบเหมือนการตอบสนองตามฤดูกาล เราไม่มีคำอธิบายที่ดีสำหรับการตอบสนองเบี่ยงเบนและตัดกันสังเกตที่นี่ แต่สงสัยว่าพวกเขาอย่างใดอาจจะเกี่ยวข้องกับการชักนำของการพักตัวรอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลยังยืนยันความแตกต่างทางพันธุกรรมมากในความหนาวที่อยู่ระหว่างพันธุ์ลูกเกดดำ ( plancher และ D ö rdrechter , 1983 , กุหลาบและคาเมรอน , 2009 , Jones et al . , 2012 และคิน et al . , 2013 ) ของพันธุ์ทดสอบที่นี่ สกอตแลนด์พันธุ์ ' เบน ทรอน และละติจูดสูงของรัสเซีย murmanschanka พันธุ์ ' ' มีความต้องการน้อย หนาว ,ส่วน narve ' ไวกิ้ง ' และ ' imandra ' มีความต้องการที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการทำลายการพักตัวของหนาวหน่อ . ในช่วงปลายฤดูใบไม้ผลิ budburst narve ' ไวกิ้ง ' เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ ลูกเกดดําเกษตรกรในนอร์เวย์ เป็นลักษณะที่มีมูลค่าเลี่ยงกลไกต่อต้านการเจริญเติบโตก่อนวัยอันควรและความเสียหายน้ำค้างแข็งฤดูใบไม้ผลิ ในเดนมาร์ก , อย่างไรก็ตามมีรายงานของผิดปกติบัดระเบิดและการออกดอกของพันธุ์นี้ในช่วงไม่กี่ปีสุดท้าย ซึ่งมีความสัมพันธ์กับความหนาวไม่เพียงพอ ( การสื่อสารส่วนบุคคล ดร. แอล. แอนเดอร์เซน , มหาวิทยาลัย Aarhus ) นี้ไม่น่าแปลกใจในแสงของปัจจุบันผลที่อุณหภูมิเท่ากับหรือสูงกว่า 0 องศา C มีการปล่อยผลอ่อนพันธุ์นี้ส่วน sub ศูนย์อุณหภูมิ−− 10 ° C เท่ากับ 5 และมีประสิทธิภาพสูง ( รูปที่ 3 และรูปที่ 5 ) มันสามารถ ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า ' narve ไวกิ้ง ' เป็นอย่างดี เหมาะกับพื้นที่ที่มีอุบัติการณ์ของฟรอสท์และหนาวเย็นในการออกดอก แต่ไม่ปรับให้เข้ากับพื้นที่ฤดูหนาวอ่อนภายใต้สถานการณ์ปัจจุบันของภาวะโลกร้อน บนมืออื่น ๆ , สกอตแลนด์พันธุ์ ' เบนทรอน "ซึ่งมีอุณหภูมิค่อนข้างต่ำ และความต้องการที่หลากหลายของผลอุณหภูมิเย็นจะเหมาะสำหรับฤดูหนาวเช่นพื้นที่อ่อน มีความต้องการขนาดใหญ่และสาย budburst ' ' กิ่ง imandra โหนดเดียว ( รูปที่ 3 ) คือที่ไม่คาดคิด และไม่น่าแปลกใจที่ความแปรปรวนกับผลลัพธ์กับพืชเหมือนเดิม ( ตารางที่ 3 )พันธุ์นี้เป็นแม่ของ murmanschanka ' ' ซึ่งพบได้น้อย โดยเฉพาะความต้องการใช้ ( รูปที่ 3 ตารางที่ 4 ) นอกจากนี้ ในการสำรวจก่อนหน้านี้ ( และขึ้น nsteby Heide , 2013 ) ทั้งสองพันธุ์ต้นมากในด้านการพัฒนาและการตอบสนองรูปแบบตามฤดูกาลมีเหมือนกัน . เราไม่มีคำอธิบายที่ดีสำหรับกะล่อนและตัดการตรวจสอบที่นี่แต่สงสัยว่า บางทีพวกเขาอาจจะเกี่ยวข้องกับการเหนี่ยวนำของการมัธยมศึกษา .