Several developed countries have ap

Several developed countries have approached the
“availability” problem by proposing large-scale “integrated
health-care networks” and database systems.
These have often been government initiatives, extremely
expensive, and often not viable except in small regions
(e.g. Netherlands, Hong Kong).
Another, much cheaper approach to the “availability”
problem has been the recent development of “personal
health records” (PHRs) or “personally controlled
health records.” These were or are most clearly represented
by Google Health (http://health.google.com/
until 1/1/2012) and Microsoft Health Vault [3] in the
USA; but there are several others, as a Web search easily
reveals. These PHRs are Web-based systems (so
“WWW-PHR”, Fig. 1), and subscribers can input information
themselves and can control who (else) has
access to their records. Such PHRs are available wherever
there is access to the Web. However, large areas
of the developing world still do not have access to the
Web.
In contrast, since long before the development of
WWW-PHRs Vietnam and some places in Malaysia
(e.g. Sarawak) have used paper-based, “patient-owned”
medical records. These are paper booklets, as for school
exercises, and healthcare providers (who provide the
booklets) enter all clinical notes, lab results, etc. into
them. The booklet is entrusted to the care of the patient,
who brings it whenever he or she presents again. Such
booklets are portable and thus always available medical
records. Their disadvantages are the similar to those
of paper-based hospital or clinic records, except for the
ownership – the handwriting in them is not always legible;
they may be forgotten (as they are not an item which
each person usually carries) or lost, etc.. The structure
we propose here can be seen as a digital version of the
Vietnamese health care records, to be used in similar
contexts.
While the Internet is not ubiquitously available
throughout SE Asia or other developing regions, mobile
phone networks have a much greater geographical coverage,
and cellphone usage is much higher than Internet
usage. So it seems logical to utilize cellphones rather
than the Internet for digital health records in these regions.
The field of serious mobile applications is evolving
rapidly. Kenya has a hugely successful cellphone
banking system for individuals [4], which has already
been copied in about 60 other (developing) countries.
Mobile health systems are also evolving, but most are
for healthcare providers rather than for “normal” cellphone
users. Examples of these include openMRS /
openROSA [5] and SANA [6]. Healthcare personnel
use cellphones to collect and transmit patient data

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายประเทศที่พัฒนาแล้วเดินมาหา"ปัญหา"ความพร้อม" โดยเสนอขนาดใหญ่รวมเครือข่ายสุขภาพ"และระบบฐานข้อมูลเหล่านี้มักจะมีการริเริ่มของรัฐบาล มากราคาแพง และมักจะไม่ได้ยกเว้นในพื้นที่ขนาดเล็ก(เช่นเนเธอร์แลนด์ ฮ่องกง)วิธีอื่น ถูกกว่ามาก "ว่าง"ปัญหาได้รับการพัฒนาของ "ส่วนตัวเวชระเบียน" (Phr) หรือ"ตัวควบคุมเวชระเบียน" เหล่านี้ได้ หรือจะแสดงได้ชัดเจนที่สุดโดย Google สุขภาพ (http://health.google.com/จนถึง 1/1/2012) และ Microsoft Health Vault [3] ในการสหรัฐอเมริกา แต่มีหลายคน เป็นการค้นหาเว็บได้อย่างง่ายดายเผยให้เห็น Phr เหล่านี้เป็นเว็บระบบ (ดังนั้น"WWW-PHR" รูปที่ 1), และสมาชิกสามารถป้อนข้อมูลตนเองและสามารถควบคุมใครได้ (บ้าง)เข้าถึงบันทึกของพวกเขา Phr ดังกล่าวมีอยู่ทุกที่มีการเข้าถึงเว็บ อย่างไรก็ตาม พื้นที่ขนาดใหญ่ของประเทศกำลังพัฒนายังคงไม่สามารถเข้าถึงการเว็บตรงกันข้าม ตั้งแต่ระยะก่อนการพัฒนาบางสถานที่ในมาเลเซียและเวียดนาม WWW Phr(เช่นซาราวัก) ใช้คะแนน "เจ้า ของผู้ป่วย"เวชระเบียน เหล่านี้เป็นหนังสือกระดาษ สำหรับโรงเรียนออกกำลังกาย และการดูแลสุขภาพ (ผู้ให้การใส่หนังสือ) ทั้งหมดหมายเหตุคลินิก ผลการทดลอง ฯลฯ เป็นพวกเขา หนังสือเล่มเล็กได้มอบหมายให้การดูแลผู้ป่วยจะนำมันเมื่อใดก็ ตามที่เขาหรือเธอแสดงอีกครั้ง ดังกล่าวหนังสือเป็นการแพทย์แบบพกพา และพร้อมใช้งานเสมอดังนั้นเรกคอร์ด ข้อเสียของพวกเขาจะคล้ายกับที่ของกระดาษตามโรงพยาบาลหรือคลินิกระเบียน ยกเว้นสำหรับการเป็นเจ้าของ – ลายมือในพวกเขามักจะไม่สามารถเข้าใจพวกเขาอาจจะลืม (พวกเขาไม่ได้เป็นสินค้าที่แต่ละคนมักจะดำเนินการ) หรือการสูญหาย ฯลฯ ... โครงสร้างเรานำเสนอที่นี่สามารถเห็นเป็นรุ่นดิจิตอลระเบียนสุขภาพเวียดนาม ที่จะใช้ในคล้ายบริบทในขณะที่อินเทอร์เน็ตไม่พร้อมใช้งาน ubiquitouslyทั่วภูมิภาคเอเชียหรืออื่น ๆ พัฒนาภูมิภาค มือถือเครือข่ายโทรศัพท์ได้มากยิ่งขึ้นทางภูมิศาสตร์ครอบคลุมพื้นที่และการใช้งานโทรศัพท์มือถืออินเทอร์เน็ตสูงกว่าการใช้งาน ดังนั้น ดูเหมือนตรรกะในการใช้โทรศัพท์มือถือค่อนข้างกว่าอินเทอร์เน็ตสำหรับระเบียนสุขภาพดิจิตอลในภูมิภาคเหล่านี้มีการพัฒนาด้านการใช้งานมือถืออย่างจริงจังอย่างรวดเร็ว เคนยามีโทรศัพท์มือถือที่ประสบความสำเร็จอย่างมหาศาลระบบธนาคารสำหรับบุคคล [4], ซึ่งมีอยู่แล้วการคัดลอกในประมาณ 60 ประเทศ (กำลังพัฒนา)ยังมีการพัฒนาระบบสุขภาพเคลื่อนที่ แต่โดยส่วนใหญ่ดูแลสุขภาพ แทน สำหรับโทรศัพท์มือถือปกติ"ผู้ใช้ ตัวอย่างเหล่านี้รวมถึง openMRS /openROSA [5] และ SANA [6] บุคลากรด้านสาธารณสุขใช้โทรศัพท์มือถือเพื่อรวบรวม และส่งข้อมูลผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศที่พัฒนาแล้วหลายคนได้เดินเข้ามาใกล้
"ความพร้อม" ปัญหาโดยเสนอขนาดใหญ่ "บูรณาการ
เครือข่ายการดูแลสุขภาพ" และระบบฐานข้อมูล.
โครงการเหล่านี้รัฐบาลได้รับบ่อยมาก
มีราคาแพงและมักจะไม่ทำงานได้ยกเว้นในพื้นที่ขนาดเล็ก
(เช่นเนเธอร์แลนด์ฮ่องกง .)
อีกวิธีการที่ถูกกว่ามากกับ "ความพร้อม"
ปัญหาที่ได้รับการพัฒนาล่าสุดของ "ส่วนบุคคล
บันทึกสุขภาพ" (PHRs) หรือ "การควบคุมบุคคล
บันทึกสุขภาพ." เหล่านี้เป็นหรือเป็นตัวแทนอย่างชัดเจนมากที่สุด
โดย Google Health (http: // health.google.com/
จนกว่า 1/1/2012) และ Microsoft สุขภาพห้องนิรภัย [3] ใน
สหรัฐอเมริกา; แต่มีอีกหลายคนเช่นการค้นหาเว็บได้อย่างง่ายดาย
เผย PHRs เหล่านี้เป็น Web-based systems (ดังนั้น
"www-PHR" รูป. 1) และสมาชิกสามารถป้อนข้อมูล
ตัวเองและสามารถควบคุมผู้ที่ (อื่น) มี
การเข้าถึงบันทึกของพวกเขา PHRs ดังกล่าวมีอยู่ที่ใดก็ตามที่
มีการเข้าถึงเว็บ อย่างไรก็ตามพื้นที่ขนาดใหญ่
ของประเทศกำลังพัฒนายังไม่ได้มีการเข้าถึง
เว็บ.
ในทางตรงกันข้ามตั้งแต่นานก่อนที่การพัฒนาของ
WWW-PHRs เวียดนามและบางสถานที่ในประเทศมาเลเซีย
(เช่นซาราวัก) ได้ใช้กระดาษที่ใช้ "ผู้ป่วยที่เป็นเจ้าของ"
เวชระเบียน เหล่านี้เป็นเล่มกระดาษสำหรับโรงเรียน
การออกกำลังกายและผู้ให้บริการสุขภาพ (ผู้ให้
หนังสือเล่มเล็ก) ใส่บันทึกทางคลินิกทั้งหมดผลการทดลอง ฯลฯ ลงใน
พวกเขา หนังสือเล่มเล็กที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลผู้ป่วย
ที่นำเมื่อใดก็ตามที่เขาหรือเธอได้นำเสนออีกครั้ง เช่น
หนังสือเล่มเล็กแบบพกพาและทำให้สามารถใช้ได้ตลอดเวลาทางการแพทย์
บันทึก ข้อเสียของพวกเขาจะคล้ายกับที่
ของโรงพยาบาลหรือคลินิกบันทึก paper-based ยกเว้น
เจ้าของ - เขียนด้วยลายมือในพวกเขามักจะไม่ชัดเจน;
พวกเขาอาจจะลืม (ตามที่พวกเขาไม่ได้รายการซึ่ง
แต่ละคนมักจะดำเนินการ) หรือสูญหาย ฯลฯ .. โครงสร้าง
เรานำเสนอที่นี่สามารถมองเห็นเป็นระบบดิจิตอลรุ่นของ
บันทึกการดูแลสุขภาพของประเทศเวียดนามที่จะใช้ในที่คล้ายกัน
บริบท.
ในขณะที่อินเทอร์เน็ตไม่ ubiquitously ใช้ได้
ทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรือภูมิภาคกำลังพัฒนาอื่น ๆ โทรศัพท์มือถือ
เครือข่ายโทรศัพท์มีมาก พื้นที่ทางภูมิศาสตร์มากขึ้น
และการใช้งานโทรศัพท์มือถือจะสูงกว่าอินเทอร์เน็ต
ใช้งาน ดังนั้นจึงดูเหมือนว่าตรรกะที่จะใช้โทรศัพท์มือถือค่อนข้าง
ที่นอกเหนือจากอินเทอร์เน็ตสำหรับบันทึกสุขภาพดิจิตอลในภูมิภาคนี้.
ด้านการใช้งานมือถืออย่างจริงจังมีการพัฒนา
อย่างรวดเร็ว เคนยามีโทรศัพท์มือถือที่ประสบความสำเร็จอย่างมหาศาล
ระบบธนาคารสำหรับบุคคล [4] ซึ่งมีอยู่แล้ว
รับการคัดลอกในประมาณ 60 (การพัฒนา) ประเทศอื่น ๆ .
ระบบสุขภาพมือถือนอกจากนี้ยังมีการพัฒนา แต่ส่วนใหญ่จะ
สำหรับผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพมากกว่า "ปกติ" โทรศัพท์มือถือของ
ผู้ใช้ ตัวอย่างของเหล่านี้รวมถึง OpenMRS /
openROSA [5] และ SANA [6] บุคลากรทางการแพทย์
ใช้โทรศัพท์มือถือในการเก็บรวบรวมและส่งข้อมูลผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศพัฒนาแล้วหลายประเทศต้องเข้าหา" ปัญหาใหญ่ " ความพร้อม " โดยการบูรณาการการดูแลสุขภาพเครือข่ายและระบบฐานข้อมูลเหล่านี้มักจะมีการริเริ่มของรัฐบาลมากราคาแพง และมักจะไม่ได้ ยกเว้นในบริเวณเล็กๆ( เช่น เนเธอร์แลนด์ ฮ่องกง )อื่นที่ถูกกว่าวิธีการที่ " ว่าง "ปัญหาที่ได้รับการพัฒนาล่าสุดของ " ส่วนบุคคลบันทึกสุขภาพ " ( phrs ) หรือ " ควบคุมส่วนตัวบันทึกสุขภาพ . " เหล่านี้ หรือชัดเจนมาก แสดงสุขภาพ ( http://health.google.com/ โดย Googleจนถึงวันที่ 1 / 1 / 2012 ) และ Microsoft สุขภาพ Vault [ 3 ] ในอเมริกา แต่ว่ามีหลายอื่น ๆเช่นการค้นหาเว็บได้อย่างง่ายดายเผย phrs เหล่านี้เป็นเว็บตามระบบ ( ดังนั้น" www-phr " รูปที่ 1 ) และสมาชิกสามารถใส่ข้อมูลตัวเองและสามารถควบคุมคน ( อื่น ) ได้การเข้าถึงระเบียนของพวกเขา เช่น phrs มีอยู่ทุกที่มีการเข้าถึงเว็บ อย่างไรก็ตาม พื้นที่ขนาดใหญ่ของโลกที่พัฒนายังไม่เข้าถึงเว็บในทางตรงกันข้าม ตั้งแต่ก่อนการพัฒนาwww phrs เวียดนามและบางสถานที่ในมาเลเซีย( เช่น ซาราวัก ) ใช้กระดาษ " คนไข้เป็นเจ้าของ”ประวัติทางการแพทย์ เหล่านี้เป็นเล่มกระดาษ สำหรับโรงเรียนแบบฝึกหัด และผู้ให้บริการการดูแลสุขภาพ ( ที่ให้เล่ม ) ป้อนบันทึกผลแลปในคลินิกทั้งหมด ฯลฯพวกเขา หนังสือมอบหมายให้อยู่ในการดูแลของผู้ป่วยใครทำให้มันเมื่อใดก็ตามที่เขาหรือเธอแสดงอีก เช่นหนังสือเล่มเล็กเป็นแบบพกพาจึงมักจะใช้ทางการแพทย์ประวัติ ข้อเสียของพวกเขาจะคล้ายกับที่ประวัติของกระดาษโรงพยาบาลหรือคลินิก ยกเว้นความเป็นเจ้าของและลายมือในพวกเขามักจะไม่ชัด ;พวกเขาอาจจะลืม ( ตามที่พวกเขาจะไม่ได้สินค้า ซึ่งแต่ละคนมักจะมี ) หรือสูญหาย ฯลฯ โครงสร้างเราเสนอนี้สามารถมองเห็นเป็นรุ่นดิจิตอลของประวัติสุขภาพของเวียดนามที่จะใช้ในคล้ายบริบท .ในขณะที่อินเทอร์เน็ตมีไม่ระหว่างของทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หรืออื่น ๆการพัฒนาภูมิภาค , มือถือเครือข่ายโทรศัพท์มีมากขึ้นทางภูมิศาสตร์ครอบคลุมและการใช้โทรศัพท์มือถือเป็นมากกว่าอินเทอร์เน็ตการใช้งาน ดังนั้นดูเหมือนว่าตรรกะที่จะใช้โทรศัพท์มือถือแทนนอกจากอินเทอร์เน็ตเพื่อบันทึกสุขภาพดิจิตอลในภูมิภาคเหล่านี้ด้านการใช้งานโทรศัพท์มือถือที่ร้ายแรง กำลังพัฒนาอย่างรวดเร็ว เคนยามีมือถือที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากระบบการธนาคารบุคคล [ 4 ] ซึ่งได้ถูกคัดลอกในประมาณ 60 ( พัฒนา ) ประเทศระบบสุขภาพมือถือยังมีการพัฒนา แต่ส่วนใหญ่เป็นสำหรับผู้ให้บริการการดูแลสุขภาพมากกว่า " ปกติ " สำหรับมือถือผู้ใช้ ตัวอย่างของเหล่านี้รวมถึง openmrs /openrosa [ 5 ] และ SANA [ 6 ] บุคลากรสุขภาพใช้โทรศัพท์มือถือเก็บและส่งข้อมูลผู้ป่วย