suddenly surprised, she understand

suddenly surprised, she understand his intentions, her face pale and shocked

“Are you afraid?” Dongfang Zhou gazed at her white face, and at the moment coldly he asked: “If you are really innocent, you have nothing to fear?

Lisu’s heart feel pain, the most looking forward for a woman is her wedding, and also to have the best night, and not should be used to prove if she is innocence! Such humiliating way, is absolutely unacceptable! Her self-esteem, do not allow him to do so. She strongly suppressed her trembling heart, instinctively struggling to get up, but was mercilessly back by a pair of big palm.

Unable to fight, only passively wait for the bad luck of being humiliated, her heart can not help but panic. But the more she panic and looked up, a pair of cold eyes, tightly stared at her: “Dongfang Zhou, you dare!”

Dongfang Zhou eyes narrowed coldly and chuckle: “This is a wonderful thing …… I Dongfang Zhou really, did not dare to do so!” Having said he grasps her hand, and firmly pressed above her head, in spite of her resistance, he eagerly stripped her clothes.

Lisu eyes open widely, though her body she has no little of his strength, but she is still desperately struggling to make an effort to push him. But Dongfang Zhou has made up his mind. Seeing of her struggling, is the more doubt, it was due to a guilty conscience. An intense anger and shame instantly filled in his heart, which makes him crazy and not sensible.

On one raise hand, her bright clothes, was stripped to the ground. On top of the gold silk embroidery phoenix, are powerful severely broken wings, feel sorrow, she’s creeping in the side.

Women’s pale breasts, suddenly barely see, his eyes flashed is like as a thrill of destruction. Lisu pupils suddenly shrink, urgent voice cried: “Dongfang Zhou …. you do not! You cannot do this to me! Please Stop!”

Heart in panic, her usual calm and intelligent is lost, at the moment she can not help shivering. From childhood, she was been care until she grown up, and never been treated and humiliated,,, and now she cannot help but to feel hate and hate harder towards Dongfang Zhou, suddenly, she bite his hand!

Dongfang Zhou is angry, waving his palm, she turned aside, coldly said: “You endure me earlier” his hands movements are never been stopped.

“This is a misunderstanding!” Her voice trembled, “Dongfang Zhou, let go of me! …… If you dare to do it in me, you’ll regret it!

The thought of glaring this man, her heart drastically ups and down. All disappointment and fear all turned into one. To treat her like this, only to prove if she is innocence.

Dongfang Zhou’s action slight pause, her eyes looked up to see a hint of resentment, suddenly heart in pain, she obviously do immoral things with other man, and also to be pregnant and married him! Being betrayed! Now, at this point of view, who actually dare! In the end who is shameless? Dongfang Zhou put more hate in mind, keeping her hand, to do more brutal way.

“Regret? I’d like to see, how I’ll regret it!”

In a straight wave of his palm, her dress made of silk shattering into small pieces.

After the moment of his effort, the woman soft body, nothing left, appears in his eyes, creamy skin, and curve reveals, Dongfang Zhou breathe pause, body suddenly tight.

There is no gentle caress, but no lingering affection, he grabbed her waist, her long legs apart quickly, he leaned towards her.

Tearing pain, run through her body, he once told her promise, that torn to pieces! She still remember the pear tree on the spring sunshine, handsome and romantic man plucked a white pear, gently insert in her hair, at that time, he looks gentle, she promised, “If you’ve got heart, extremely don’t give up.” Promise …… moment, ringing in the ear, but that handsome gentle man, from her heart he is died forever .

Pain, of a sudden penetration, in all of her internal organs, bones and thorough to her heart. She clenched her lips; want to blurt out a few screams, but tough to force back.

Salty smell of blood flow instantly comes from the mouth. At this point she very hated herself, wasting ten years of practice, even in the most critical moment; she can not protect her innocence and dignity!

Tears of humiliation, she was desperate to close her eyes, suddenly in her heart unconsciously give birth to a strong resentment, she hates him for not believing her, and he hurt and disgraces her!

Dongfang Zhou took her slender waist, hand soft and smooth skin than the world’s most perfect silk, good touch, people can not help heart gallop swing ripple. And her body is very compact, unconsciously he tightly wrap her in pleasure, slightly rise, and saw her eyelids hung on the tears glistening in the sunlight, to the extremely nice face, pale that reflect like a snow, pity staring from his heart.

Suddenly, his movements slow down, gently stroking her almost transparent skin, and sometimes he actually forgets his original intention. Bowed his head, trying to kiss h

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปลกใจที่จู่ ๆ เธอเข้าใจความตั้งใจของเขาใบหน้าของเธอซีดและตกใจDongfang โจวจ้องไปที่ใบหน้าขาวของเธอและในขณะที่เย็นชาที่เขาถามว่า "คุณกลัว?": "ถ้าคุณเป็นผู้บริสุทธิ์จริงๆคุณไม่มีอะไรต้องกลัว? หัวใจลีซอของ รู้สึกเจ็บปวดมากที่สุดมองไปข้างหน้าสำหรับผู้หญิงเป็นงานแต่งงานของเธอและยังจะมีคืนที่ดีที่สุดและไม่ควรนำมาใช้เพื่อพิสูจน์ว่าเธอคือความไร้เดียงสา! วิธีอัปยศดังกล่าวเป็นที่ยอมรับไม่ได้อย่างแน่นอน! เธอภาคภูมิใจในตนเองไม่อนุญาตให้เขาทำเช่นนั้น เธอขอระงับการสั่นสะเทือนหัวใจของเธอสัญชาตญาณดิ้นรนที่จะลุกขึ้น แต่ก็ไร้ความปราณีกลับโดยคู่ของปาล์มขนาดใหญ่. ไม่สามารถที่จะต่อสู้เพียงอย่างอดทนรอให้โชคร้ายจากการถูกต่ำต้อยหัวใจของเธอไม่สามารถช่วย แต่ความหวาดกลัว แต่ยิ่งเธอตื่นตระหนกและเงยหน้าขึ้นมองเป็นคู่ของตาเย็นแน่นจ้องมองมาที่เธอ: "Dongfang โจว, คุณกล้า!" ตา Dongfang โจวลดลงอย่างเย็นชาและหัวเราะ "นี่คือสิ่งที่ยอดเยี่ยม ...... ฉัน Dongfang โจวจริงๆได้ ไม่กล้าที่จะทำเช่นนั้น! "ต้องบอกเขาคว้ามือเธอและกดแน่นเหนือหัวของเธอทั้งๆที่มีความต้านทานของเธอเขากระหายถอดเสื้อผ้าของเธอ. ตาลีซอเปิดกันอย่างแพร่หลาย แต่ร่างกายของเธอเธอไม่มีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของความแข็งแรงของเขา แต่ เธอก็ยังคงหมดความพยายามที่จะทำให้ความพยายามที่จะผลักดันให้เขา แต่ Dongfang โจวได้ทำให้จิตใจของเขา เห็นของการดิ้นรนของเธอเป็นที่สงสัยมากขึ้นก็เป็นเพราะความรู้สึกผิด โกรธที่รุนแรงและความอับอายที่เต็มไปทันทีในหัวใจของเขาซึ่งทำให้เขาบ้าและไม่เหมาะสม. ในขณะที่การเพิ่มขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่ง, เสื้อผ้าที่สดใสของเธอถูกปล้นไปที่พื้นดิน ด้านบนของเย็บปักถักร้อย Phoenix ผ้าไหมสีทองที่มีประสิทธิภาพปีกหักอย่างรุนแรงรู้สึกเศร้าโศกเธอกำลังคืบคลานเข้าด้านใน. หน้าอกอ่อนของผู้หญิงก็แทบจะไม่เห็นประกายตาของเขาก็เหมือนเป็นความตื่นเต้นของการทำลาย นักเรียนลีซอจู่ ๆ ก็หดตัวเสียงร้องอย่างเร่งด่วน "Dongfang โจว ... คุณทำไม่ได้! คุณไม่สามารถทำเช่นนี้เพื่อฉัน! โปรดหยุด! " หัวใจในความหวาดกลัวสงบปกติของเธอและชาญฉลาดจะหายไปในขณะที่เธอไม่สามารถช่วยตัวสั่น จากวัยเด็กของเธอได้รับการดูแลจนเธอเติบโตขึ้นมาและไม่เคยได้รับการรักษาและอับอายขายหน้า ,,, และตอนนี้เธอไม่สามารถช่วย แต่จะรู้สึกเกลียดชังและความเกลียดชังที่มีต่อยาก Dongfang โจวก็เธอกัดมือของเขา! Dongfang โจวโกรธโบก ปาล์มของเขาเธอหันเย็นชากล่าวว่า. "คุณทนฉันก่อนหน้านี้" การเคลื่อนไหวของมือของเขาจะไม่เคยหยุด"นี่คือความเข้าใจผิด" เสียงของเธอสั่น "Dongfang โจวปล่อยให้ไปของฉัน! ...... ถ้าคุณกล้าที่จะทำมันในตัวผมแล้วคุณจะเสียใจมันความคิดของการจ้องมองชายคนนี้หัวใจของเธออย่างมากอัพและลง ทุกความผิดหวังและความกลัวทั้งหมดกลายเป็นหนึ่ง ที่จะปฏิบัติต่อเธอเช่นนี้เท่านั้นที่จะพิสูจน์ว่าเธอคือความบริสุทธิ์. ดำเนินการหยุดเล็กน้อย Dongfang โจวดวงตาของเธอมองขึ้นไปดูคำใบ้ของความไม่พอใจก็หัวใจในความเจ็บปวดที่เธอเห็นได้ชัดว่าทำสิ่งที่ผิดศีลธรรมกับผู้ชายคนอื่น ๆ และยังจะตั้งครรภ์ และแต่งงานกับเขา! ถูกทรยศ! ตอนนี้ที่จุดของมุมมองนี้ที่จริงกล้า! ในที่สุดผู้เป็นไร้ยางอาย? Dongfang โจวใส่ความเกลียดชังมากขึ้นในใจทำให้มือของเธอจะทำวิธีที่โหดร้ายมากขึ้น. "เสียใจ? ผมอยากจะเห็นวิธีการที่ฉันจะต้องเสียใจไป! " ในคลื่นตรงฝ่ามือของเขาแต่งกายของเธอที่ทำจากผ้าไหมแตกเป็นชิ้นเล็ก ๆ . หลังจากช่วงเวลาของความพยายามของเขาผู้หญิงคนนั้นตัวอ่อนไม่มีอะไรที่เหลือปรากฏใน ดวงตาของเขาครีมและเส้นโค้งเผย Dongfang โจวหายใจหยุดร่างกายกึกแน่น. ไม่มีเชยชมอ่อนโยน แต่ไม่มีความรักอ้อยอิ่งเขาคว้าเอวของเธอขายาวของเธอออกจากกันได้อย่างรวดเร็วเขาพิงต่อเธอ. ฉีกขาดอาการปวดเรียกใช้ ผ่านร่างกายของเธอเขาเคยบอกเธอสัญญาที่ฉีกออกเป็นชิ้น! เธอยังจำต้นแพร์ในแสงแดดฤดูใบไม้ผลิที่ชายหนุ่มรูปหล่อและโรแมนติกดึงลูกแพร์สีขาวเบา ๆ ใส่ผมของเธอในเวลานั้นเขาดูอ่อนโยนเธอสัญญาว่า "ถ้าคุณได้มีหัวใจมากไม่ให้ up. "สัญญา ...... ช่วงเวลาดังก้องอยู่ในหู แต่ที่คนอ่อนโยนหล่อจากหัวใจของเธอที่เขาจะเสียชีวิตไปตลอดกาล. ความเจ็บปวดของการเจาะฉับพลันในทุกอวัยวะภายในของเธอกระดูกและอย่างละเอียดเพื่อหัวใจของเธอ เธอ clenched ริมฝีปากของเธอ; ต้องการที่จะโพล่งไม่กี่เสียงกรีดร้อง แต่ยากที่จะบังคับให้กลับ. กลิ่นเค็มไหลเวียนของเลือดได้ทันทีมาจากปาก ณ จุดนี้เธอเกลียดมากตัวเองเสียสิบปีของการปฏิบัติแม้จะอยู่ในช่วงเวลาที่สำคัญมากที่สุด; เธอไม่สามารถปกป้องความไร้เดียงสาและศักดิ์ศรีของเธอ! หยาดน้ำตาแห่งความอัปยศอดสูเธอก็หมดหวังที่จะปิดตาของเธอก็อยู่ในหัวใจของเธอโดยไม่รู้ตัวให้กำเนิดเคียดแค้นเธอเกลียดเขาไม่เชื่อว่าเธอและเขาเจ็บและ disgraces เธอ! Dongfang โจว เอาเอวเรียวมือผิวนุ่มและเรียบเนียนของเธอกว่าไหมที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลกให้สัมผัสที่ดีคนไม่สามารถช่วยให้หัวใจควบแกว่งกระเพื่อม และร่างกายของเธอมีขนาดเล็กมากโดยไม่รู้ตัวเขาแน่นห่อของเธอในความสุขเล็กน้อยเพิ่มขึ้นและเห็นเปลือกตาของเธอแขวนอยู่บนน้ำตาวาววับในแสงแดดเพื่อใบหน้าที่มีความสุขมากซีดที่สะท้อนให้เห็นเหมือนหิมะสงสารจ้องมองจากหัวใจของเขาทันใดนั้นการเคลื่อนไหวของเขาช้าลงเบา ๆ ลูบผิวของเธอเกือบโปร่งใสและบางครั้งจริง ๆ แล้วเขาลืมความตั้งใจเดิมของเขา ก้มศีรษะของเขาพยายามที่จะจูบ H

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก็แปลกใจ เธอเข้าใจเจตนาของเขา ใบหน้าของเธอซีดเผือดและตกใจ" จะกลัวอะไร ? " ตงฟางโจวจ้องมองใบหน้าขาวของเธอ และในขณะนี้อย่างเย็นชา เขาถามว่า : " ถ้าคุณบริสุทธิ์จริงๆ ไม่มีอะไรต้องกลัวหัวใจของลีซู ก็รู้สึกเจ็บปวด ส่วนใหญ่มองไปข้างหน้าของผู้หญิงคือการแต่งงานของเธอ และยังต้องมีกลางคืน ดีที่สุด และไม่ควรใช้เพื่อพิสูจน์ว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์ ช่างน่าอายก็ตาม เป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้จริงๆ ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของเธอไม่อนุญาตให้เขาทำเช่นนั้น เธอยังคงอดกลั้นของเธอสั่น หัวใจ สัญชาตญาณการดิ้นรนเพื่อลุกขึ้น แต่กลับถูกโจมตีโดยคู่ของปาล์มไม่สามารถต่อสู้ เพียงแต่อยู่เฉยๆรอโชคร้ายถูกย่ำยีหัวใจเธอไม่สามารถช่วย แต่ตกใจ แต่ยิ่งเธอตกใจและมองขึ้นคู่ของตาเย็นแน่นจ้องเธอ " ตงฟางโจว คุณกล้าดียังไง ! "ตงฟางโจวตาแคบอย่างเย็นชาและหัวเราะเบาๆ " นี่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ . . . . . . . ผมตงฟางโจวจริงๆ ไม่กล้าที่จะทำมัน ! " มีกล่าวว่า เขาคว้ามือเธอ และแน่น กดเหนือศีรษะเธอ ทั้งๆที่มีความต้านทานของเธอ เขาตั้งหน้าตั้งตาเปลื้องเสื้อผ้าของเธอลีซู ดวงตาที่เปิดกว้าง แม้ว่าร่างกายของเธอ เธอมีไม่น้อยของความแข็งแรงของเขา แต่เธอยังพยายามดิ้นรนเพื่อให้ความพยายามที่จะผลักดันเขา แต่ตงฟางโจว ได้ตัดสินใจ เห็นเธอดิ้นรน มีข้อสงสัยเพิ่มเติม เป็นเพราะผิด ความโกรธที่รุนแรงและน่าอายทันทีเต็มหัวใจของเขาซึ่งทำให้เขาบ้าและไม่สมเหตุสมผลในหนึ่งยกมือ เสื้อผ้าสดใสของเธอ ถูกปล้นไปที่พื้น ด้านบนของทองผ้าไหมปัก Phoenix , ปีก , อย่างรุนแรงเสียที่มีประสิทธิภาพรู้สึกเสียใจ เธอแอบเข้ามาด้านข้างผู้หญิง ซีด หน้าอกก็ไม่ค่อยเห็น ดวงตาของเขาเป็นประกายอย่างตื่นเต้นของการทำลาย ซึ่งนักเรียนก็หด เสียงร้องว่า " ตงฟางโจว . . . . . . . ด่วน คุณไม่ได้ ! คุณทำอย่างนี้ไม่ได้นะ ! หยุดเถอะ ได้โปรด "หัวใจในความสงบปกติของเธอ และฉลาดจะหายไปในช่วงเวลาที่เธอไม่สามารถช่วย ตัวสั่น จากวัยเด็ก เธอได้รับการดูแลจนเธอโตแล้ว และไม่เคยได้รับการรักษาและอับอาย และตอนนี้เธอไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกเกลียดและเกลียดหนักต่อตงฟางโจว จู่ๆ เธอกัดมือตงฟางโจว โกรธ โบกฝ่ามือของเขา เธอหันมา เย็นชากล่าวว่า : " คุณอดทนกับผมก่อน " เคลื่อนไหว มือของเขาไม่เคยหยุด" มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด " เสียงเธอสั่น " ตงฟางโจว ปล่อยฉัน ! . . . . . . . ถ้าคุณกล้าที่จะทำมัน คุณจะเสียใจความคิดของการจ้องมองผู้ชายคนนี้ หัวใจเธออย่างรวดเร็วขึ้นและลง ทุกความผิดหวังและความกลัวทั้งหมดเข้าเป็นหนึ่ง ต้องทำกับเธอแบบนี้ แต่เพื่อพิสูจน์ว่าเธอบริสุทธิ์ของตงฟางโจว การหยุดชั่วคราว ดวงตามองขึ้นไปเห็นคำใบ้ของความไม่พอใจ ทันใดนั้น หัวใจเจ็บปวด เธอก็ทำสิ่งที่ไร้ศีลธรรมกับชายอื่นและยังตั้งท้อง และได้แต่งงานกับเขา การทรยศ ! ตอนนี้ ในมุมมองนี้ ใครกล้า ! ในที่สุดผู้ที่ไร้ยางอาย ตงฟางโจว ใส่ความเกลียดชังในจิตใจ ทำให้มือเธอ ทำโหดร้ายมากขึ้นทาง" เสียใจ ฉันต้องการที่จะดูว่าฉันจะเสียใจ "ในคลื่นตรงอุ้งมือ เธอแต่งให้ไหมแตกเป็นชิ้นเล็กๆหลังจากช่วงเวลาของความพยายามของเขา ผู้หญิงที่เนื้อนุ่ม ไม่มีอะไรเหลือ ปรากฏในสายตาของเขา , ครีมผิวและเส้นโค้งเผยตงฟางโจวหายใจหยุด ร่างกายแน่นทันทีไม่มีคลึงเคล้าอ่อนโยน แต่ไม่อืดอาด ความรัก เขาคว้าเอวของเธอ ขายาวกันอย่างรวดเร็ว เขาพิงต่อเธอปวดฉีกขาด วิ่งผ่านร่างกายของเธอ เขาเคยบอกกับเธอว่า ฉีกเป็นชิ้นๆ ! เธอยังจำลูกแพร์ต้นไม้ในฤดูใบไม้ผลิ แสงแดด ที่หล่อและหนุ่มโรแมนติกถอนลูกแพร์ขาวค่อย ๆแทรกในผมของเธอตลอดเวลา เขาดูเป็นคนอ่อนโยน เธอสัญญาไว้ " ถ้าคุณได้รับหัวใจมาก อย่ายอมแพ้ " สัญญาค่ะ . . . . . . . , เสียงในหู แต่ที่หล่อ สุภาพ มนุษย์ หัวใจเธอ เขาจะตายตลอดไปความเจ็บปวดจากการเจาะฉับพลันในอวัยวะภายในของเธอ กระดูก และรอบคอบกับหัวใจเธอ เธอแน่นริมฝีปากของเธอ อยากระบายออกไม่กี่เสียง แต่ยากที่จะบังคับให้กลับมากลิ่นเค็มของเลือดที่ไหลออกมาจากปากทันที . ณจุดนี้เธอเกลียดตัวเองเสียสิบปีของการปฏิบัติ ในช่วงเวลานั้น เธอไม่สามารถปกป้องความบริสุทธิ์และศักดิ์ศรี !น้ำตาแห่งความอัปยศอดสู เธอหมดหวังที่จะหลับตาลง พลันในใจโดยไม่รู้ตัวให้กำเนิดแค้นแรง เธอเกลียดเขาไม่เชื่อเธอ เขา เจ็บ และคิดหยามเธอตงฟางโจว เอาเอวเรียวของเธอ มือนุ่มและเรียบเนียนกว่าที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลกไหม การสัมผัสที่ดี คนไม่สามารถช่วยให้หัวใจควบแกว่งกระเพื่อม และร่างกายของเธอมีขนาดเล็กมาก โดยไม่รู้ตัว เขาห่ออย่างแน่นหนาในความสุขเล็กน้อยขึ้น เห็นเปลือกตาของเธอแขวนอยู่บนตาวิบวับในแสงแดดเพื่อใบหน้าแสนสวย ซีดเหมือนหิมะที่สะท้อนให้เห็นถึง สงสารมองจากจิตใจของเขาทันใดนั้น การเคลื่อนไหวของเขาช้าลง ค่อยๆลูบผิวเกือบโปร่งใสของเธอ และบางครั้งเขาก็ปลอม