In this cross-sectional study, the

In this cross-sectional study, the authors examined the relationship between traffic-based air pollution and chronic, nonspecific respiratory symptoms among traffic policemen in Bangkok, Thailand. A total of 1,603 policemen who lived and worked in areas that had 3 different levels of airborne particulates were evaluated. The authors used a modified standardized questionnaire to identify nonspecific respiratory disease (NSRD) in participants. The prevalence of NSRD in heavily polluted, moderately polluted, and suburban areas was 13.0%, 10.9%, and 9.4%, respectively. Among nonsmokers, the age-adjusted prevalence of NSRD in the heavily polluted areas was significantly higher than in the suburban control area. Also among nonsmokers, the odds ratio for NSRD for each 10-microg/m3 increase in ambient particulate matter was 1.11. The authors concluded that the increased prevalence of respiratory symptoms among traffic policemen in Bangkok was associated with urban traffic air pollution

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษานี้ป่วย ผู้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างมลพิษทางอากาศจากการจราจรและอาการทางเดินหายใจเรื้อรัง เจาะจงระหว่างตำรวจจราจรในกรุงเทพมหานคร ไทย มีประเมินทั้งหมด 1,603 ตำรวจที่อาศัย และทำงานในพื้นที่ที่มี 3 ระดับของฝุ่นละอองอากาศ ผู้เขียนใช้แบบสอบถามมาตรฐานแก้ไขระบุเจาะจงในผู้ร่วมทางเดินหายใจโรค (NSRD) ความชุกของ NSRD ในพื้นที่อย่างหนักเสีย เสียปานกลาง และชานเมืองเป็น 13.0%, 10.9% และ 9.4% ตามลำดับ ระหว่างสูบ ชุกปรับอายุของ NSRD ในพื้นที่อย่างหนักเสียได้อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในพื้นที่ชานเมืองควบคุม นอกจากนี้ ในสูบ อัตราต่อรองสำหรับ NSRD สำหรับแต่ละเพิ่มขึ้น 10-microg/m3 ในเรื่องฝุ่นแวดล้อมคือ 1.11 ผู้เขียนได้ข้อสรุปว่า ความชุกที่เพิ่มขึ้นของอาการทางเดินหายใจระหว่างตำรวจจราจรในกรุงเทพเป็นเกี่ยวข้องกับมลพิษทางอากาศในเมืองจราจร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาภาคตัดขวางนี้ผู้เขียนได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างมลพิษทางอากาศการจราจรและเรื้อรังอาการระบบทางเดินหายใจส่วนล่างในหมู่ตำรวจจราจรในกรุงเทพฯ, ประเทศไทย รวมเป็น 1,603 ตำรวจที่อาศัยและทำงานอยู่ในพื้นที่ที่มี 3 ระดับที่แตกต่างกันของอนุภาคในอากาศได้รับการประเมิน ผู้เขียนใช้แบบสอบถามมาตรฐานการปรับเปลี่ยนเพื่อระบุโรคระบบทางเดินหายใจส่วนล่าง (NSRD) ในผู้เข้าร่วม ความชุกของการปนเปื้อนใน NSRD หนักปนเปื้อนในระดับปานกลางและชานเมืองพื้นที่เป็น 13.0%, 10.9% และ 9.4% ตามลำดับ ในหมู่ผู้ไม่สูบบุหรี่, ความชุกอายุปรับ NSRD ในพื้นที่ปนเปื้อนอย่างหนักสูงกว่าในพื้นที่ชานเมืองควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้ในระหว่างที่ไม่สูบบุหรี่อัตราส่วนราคาต่อรองสำหรับ NSRD สำหรับแต่ละ 10 ไมโครกรัมเพิ่มขึ้น / m3 ในอนุภาคโดยรอบเป็น 1.11 ผู้เขียนสรุปว่าความชุกเพิ่มขึ้นของอาการระบบทางเดินหายใจในหมู่ตำรวจจราจรในเขตกรุงเทพมหานครที่เกี่ยวข้องกับมลพิษทางอากาศจราจรในเขตเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาระดับนี้ ผู้เขียนได้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณมลพิษทางอากาศและเรื้อรังจากการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ , อาการของตำรวจจราจรในกรุงเทพ , ประเทศไทย รวม 80 คน ที่อาศัยและทำงานอยู่ในพื้นที่ ที่ได้ 3 ระดับที่แตกต่างกันของแอร์บอร์นอนุภาคถูกประเมิน ผู้เขียนใช้แก้ไขมาตรฐานแบบสอบถามระบุการติดเชื้อโรคทางเดินหายใจ ( nsrd ) ในผู้เข้าร่วม ความชุกของ nsrd ในมลพิษมลพิษหนักปานกลาง และพื้นที่ชานเมืองคือ 3.2 % , 4 % และ 9.4 ตามลำดับ ในหมู่สูบบุหรี่อายุปรับความชุกของ nsrd ในพื้นที่ปนเปื้อนอย่างหนักสูงกว่าในการควบคุมพื้นที่ชานเมือง นอกจากนี้ในหมู่สูบบุหรี่อัตราราคาต่อรองสำหรับ nsrd สำหรับแต่ละ 10 microg / M3 เพิ่มขึ้นในฝุ่นละอองในบรรยากาศเป็น 1.11 . ผู้เขียนสรุปได้ว่าการเพิ่มความชุกของอาการทางระบบหายใจของตำรวจจราจรในเขตกรุงเทพมหานคร มีความสัมพันธ์กับปริมาณมลพิษอากาศเมือง