Sunday, October 4, 2015Vampire Prin

Sunday, October 4, 2015
Vampire Princess Chapter 2 Episode 14
The Imperial Crimson Empire
==
Familiar footsteps stopped in front of the room, after a short pause the door opened.
This person—despite the details can’t be seen because of back lighting, with only a glance, Carlos understood that the person is someone he’s been waiting for. Carlos showed a faint smile while he continued sitting in his chair.
“—Welcome back, your highness. I thought you wouldn’t make it in time.”
“My bad, there were a lot of idiots who attacked me on the way.”
Hearing that nostalgic yet familiar voice, Carlos was overwhelmed with feeling of wanting to weep and was unable to find any words to say.
“Even so, you don’t seem surprised at all. The other lots were looking at me as if I was a ghost—well, not that it’s wrong.”
Being told that, Carlos’s smile deepened.
“…How’s the situation outside?”
“Hn? Ah, they’ve stopped plundering for now and are in the middle of the public execution of royalties, nobles, and officials. Also, there might be some idiots who will set fire to this place soon, so I guess the royal palace is also finished.”
Even though he said it as if it was somebody else’s business, noticing a tinge of loneliness in his voice, Carlos looked at him with a soft gaze.
“Well, that’s good… or not, as I thought, it’s regrettable.”
“Hah? Which is it?”
“…what’s regrettable is, how the place which is filled with our memories will disappear—“

At that moment, memories of their childhood recurred in both of their hearts.
Everything was sparkling.
Everything was treasure.
Everything is—now in those unreachable days.

“That’s true. We often walked around the royal palace’s subterranean tunnels and secret paths while treating it as an expedition together.”
“Don’t say ‘together’, I was just following your highness. Now that I think about it, if we were found out, though your highness might be fine, they might kill me to seal my mouth.”
Carlos said it as if he was reproaching, and the one who received it seemed to feel bad and scratched his cheek.
Looking at that unchanging bad habit, Carlos’s cheeks loosened.

“My bad. Well, that said, because of that now I can enter the royal palace easily, and I even met father and his companions en route, so result wise it’s not a bad thing right?”
“That’s just coincidence you know. Don’t you know how much hardship I faced every time because of your random conducts? –Incidentally, did your highness pass judgement on them?”
“No, though I killed big brother because he tried to run away. However because father was bawling and begging for his life, the princess felt amazed and decided to throw him to the execution queue. So now he’s waiting for his turn. ……But how should I put it, defeating him who is the symbol of this country should be my main objective, yet looking at the reality of it, all my efforts, my political campaign and such, it really seems like a joke.”
Well, he’s someone who was hard to deal with when I was child though, he grumbled.
“So you finally understand? Good grief, that’s because you weren’t being your usual self, if not you might never have noticed it…”
Bored of the abusive language, the silhouette scratched his hair.
“—you…I heard from the princess that you want judgement for your sins, but when the person himself appears in front of you, why are you scolding?”
“Of course that was my original intention, but when in front of the person himself, I can’t help it. …well, this is the last time, so you may ignore it with a light feeling.”
“…”
Perhaps understanding what Carlos was trying to imply, the silhouette who was standing in the doorway closed his mouth.

“—Yup that’s right, the reason I am not surprised and the reason I said ‘that’s good’.”
While saying that, Carlos swallowed the feeling that gradually rose inside him and took out a sheet of a memo.
“?”
“…The truth is, I also used the royal family’s escape route. I have no right to lecture you. And while this might be disrespectful, since I am afraid that there might some mob who aim at the burial accessories in the royal family’s graveyard, I took the initiative to move Princess Angelica’s remains here. Later, I will leave it to your highness to bury her again. –or perhaps, in her highness Hiyuki’s hands, she can return to this world like your highness?”
Carlos’s expression faintly asked ‘If it’s possible, then I would like to meet her’ , but the silhouette shook his head lightly.

“No, it has been too long after her death, even with Princess’ power it would be difficult. And the Princess seems like she doesn’t want to do it anyway.”
While answering like that, he remembered his conversations with Hiyuki.

[[“This is blasphemy to the dead you know. Well, I don’t mind doing it on unnatural dead or death from an accident, but reviving someone who died from suicide is inhuman right? Returning someone to hell is just pitiful. That’s why, I want her to be reincarnated normally. –I also believe in reincarnation even just a bit.”]]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันอาทิตย์ 4 ตุลาคม 2015เจ้าหญิงแวมไพร์บทที่ 2 ตอนที่ 14อาณาจักรเข้มอิมพีเรียล==คุ้นเคยก้าวหยุดหน้าห้อง หลังจากการหยุดประตูเปิดคนนี้ซึ่งแม้มีรายละเอียดไม่สามารถมองเห็นเนื่องจากไฟหลัง มีเพียงชำเลือง คาร์ลอสเข้าใจว่า เป็นคนมีคนที่เขารอ คาร์ลอสแสดงให้เห็นรอยยิ้มจาง ๆ ในขณะที่เขายังคงนั่งอยู่ในเก้าอี้ของเขา" — ยินดีต้อนรับสู่ ฝ่าบาท ผมคิดว่า คุณจะไม่ทำให้ในเวลา""ฉันไม่ดี มีจำนวนมากของ idiots ที่โจมตีผมมา"ได้ยินว่า คุ้นเคย แต่คิดถึงเสียง คาร์ลอสจมกับความรู้สึกอยากที่ร้อง และไม่สามารถค้นหาคำว่า"แม้ดังนั้น คุณไม่ดูเหมือนแปลกใจที่ทั้งหมด จำนวนมากอื่น ๆ กำลังที่ผมว่าหากผมผี — ดี ไม่ว่ามันเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง "การบอกว่า รอยยิ้มของคาร์ลอสกราว“… วิธีคือสถานการณ์ภายนอก"Hn อา พวกเขาได้หยุดการปล้นในขณะนี้ และอยู่ในระหว่างการดำเนินการสาธารณะภาคหลวง ขุนนาง และเจ้าหน้าที่ นอกจากนี้ อาจมี idiots บางที่จะตั้งไฟที่นี้เร็ว ๆ นี้ ดังนั้นฉันเดาพระราชวังเสร็จยัง"แม้ว่าเขากล่าวว่า มันเป็นถ้ามันเป็นธุรกิจของคนอื่น สังเกตเห็นสีของความเหงาในเสียงของเขา คาร์ลอสมองที่เขา ด้วยสายตานุ่มนวล"ดี ที่ดี... หรือ ไม่ ฉันคิดว่า มันเป็นเรื่องน่าเศร้านี้""ไร ซึ่งคือมัน"...เรื่องที่น่าเสียใจคือ วิธีการสถานที่ที่เต็มไป ด้วยความทรงจำของเราจะหายไป — "ขณะที่การ ความทรงจำของเด็กจันทรคราสในหัวใจของพวกเขาทั้งสองดรัมทุกอย่างเป็นสมบัติทุกอย่างซึ่งในวันนั้นไม่สามารถเข้าถึง"ที่เป็นจริง เรามักจะเดินรอบพระราชวังของอุโมงค์ใต้ดินและเส้นทางลับในขณะที่การรักษาเป็นการเร่งโดด""อย่าบอกว่า 'กัน' ฉันเพิ่งถูกต่อฝ่าบาท ตอนนี้ที่ฉันคิดเกี่ยวกับมัน ถ้าเราพบว่า ว่าฝ่าบาทอาจดี พวกเขาอาจฆ่าฉันปิดปาก"คาร์ลอสกล่าวว่า เขาคือ reproaching และผู้ที่ได้รับดูเหมือนจะ รู้สึกไม่ดี และมีรอยขีดข่วนแก้มของเขามองที่นิสัยเสียที่ไม่เปลี่ยนแปลง แก้มของคาร์ลอสหลวม"ฉันเลว ดี ที่กล่าว ว่า เนื่องจากการที่ ตอนนี้ฉันสามารถใส่พระราชวังง่ายดาย และฉันได้พบกับพ่อ และพระสหายเส้น เพื่อผลฉลาดมันไม่ใช่สิ่งดีที่เหมาะสม""นั่นเป็นเพียงเรื่องบังเอิญที่คุณรู้ ไม่รู้ทำยากลำบากเท่าใดผมประสบทุกครั้งเนื่องจากการสุ่มหรือไม่ – โดยบังเอิญ ไม่ฝ่าบาทผ่านการตัดสินพวกเขา? ""ไม่มี แม้ว่า ฉันจะฆ่าพี่ใหญ่เนื่องจากเขาพยายามวิ่งหนี อย่างไรก็ตามเนื่องจากพ่อ bawling และขอทานสำหรับชีวิตของเขา เจ้าหญิงรู้สึกประหลาดใจ และตัดสินใจที่จะโยนเขาลงในคิวการดำเนินการ ดังนั้นตอนนี้ เขารอของเขา …… แต่อย่างไรควรใส่ เอาชนะเขาที่เป็นสัญลักษณ์ของประเทศนี้ควรเป็นวัตถุประสงค์หลักของฉัน ยังมองที่ความเป็นจริงของมัน ความพยายามของฉัน แคมเปญทางการเมือง และดังกล่าว จริง ๆ เหมือนเป็นเรื่องตลก "ดี เขาเป็นคนที่ยากที่จะจัดการกับเมื่อผมเป็นเด็กแม้ว่า เขา grumbled"ดังนั้นในที่สุดเข้าใจไหม ความเศร้าโศกที่ดี ที่มี เพราะคุณไม่ได้เป็นของตนเองปกติ ถ้าไม่ ได้คุณอาจไม่เคยสังเกตเห็นมัน ... "เบื่อภาษาไม่เหมาะสม เงาขูดผมของเขา" — คุณ... ผมได้ยินจากเจ้าหญิงว่า ต้องตัดสินความผิดบาปของคุณ แต่เมื่อคนตัวเองปรากฏในหน้าของคุณ ทำไมมีคุณดุ""แน่นอนว่าเป็นความตั้งใจเดิมของผม แต่เมื่อหน้าคนตัวเอง ฉันไม่สามารถช่วยมัน ...ดี นี้เป็นครั้งสุดท้าย ดังนั้นคุณอาจไม่สนใจกับความรู้สึกเบา "“…”บางทีเข้าใจว่าคาร์ลอสพยายามบ่งบอกถึง เงาที่ยืนอยู่ในประตูปิดปากของเขา" — ยุบที่เป็นขวา เหตุผลที่ฉันไม่ประหลาดใจ และเหตุผลที่ผมบอกว่า 'ที่ดี ' "ในขณะที่บอกว่า คาร์ลอสกลืนกินความรู้สึกที่ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นภายในเขา และเอาออกแผ่นบันทึกการ“?”“… ความจริงก็คือ ผมใช้เส้นทางหลบหนีของพระบรมวงศานุวงศ์ ไม่ต้องบรรยายคุณได้ และในขณะนี้อาจจะไม่สุภาพ ตั้งแต่ฉันกลัวที่อาจมีบางม็อบที่เล็งอุปกรณ์ฝังศพในสุสานของราชวงศ์ ผมเอาพระราชดำริให้ย้ายเจ้าหญิง Angelica ยังคงที่นี่ ในภายหลัง ฉันจะปล่อยให้ฝ่าบาทจะฝังศพเธออีกครั้ง - หรือบางที ในมือของเธอทรง Hiyuki เธอสามารถกลับไปยังโลกนี้เหมือนฝ่าบาท? "นิพจน์ของคาร์ลอสถาม 'ถ้า เป็นไปได้ แล้ว ก็อยากไปพบ' รวย ๆ แต่เงาส่ายศีรษะของเขาเบา ๆ"ไม่มี มันได้นานหลังจากการตายของเธอ ด้วยพลังของเจ้าหญิงแม้ มันจะยาก และเจ้าหญิงดูเหมือนว่าเธอไม่อยากทำต่อ"ในขณะที่ตอบเช่นนั้น เขาจำได้เขาสนทนากับ Hiyuki[["นี้เป็นการดูหมิ่นคนตายคุณรู้ ดี ฉันไม่ใส่ใจทำมันแปลกประหลาดตายหรือเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ แต่ฟื้นฟูบุคคลที่เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายเป็นราย กลับมีคนไปนรกเป็นเพียงน่าสงสาร จึง ฉันต้องการเธอเป็นกระบี่ไร้เทียมทานตามปกติ -ผมยังเชื่อในชาติหน้าแม้แต่นิด "]]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาทิตย์ตุลาคม 4, 2015
เจ้าหญิงแวมไพร์บทที่ 2 ตอนที่ 14
อิมพีเรียลเอ็มไพร์สีแดงเข้ม
==
เสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยหยุดในด้านหน้าของห้องหลังจากหยุดสั้น ๆ ประตูเปิด.
คนนี้แม้จะมีรายละเอียดที่ไม่สามารถมองเห็นได้เพราะแสงกลับ มีเพียงอย่างรวดเร็ว, คาร์ลอเข้าใจว่าคนที่เป็นคนที่เขารอคอย คาร์ลอแสดงให้เห็นรอยยิ้มจาง ๆ
ในขณะที่เขายังคงนั่งอยู่ในเก้าอี้ของเขา. "ยินดีต้อนรับกลับใต้ฝ่าพระบาท ฉันคิดว่าคุณจะไม่ทำให้มันอยู่ในเวลา. "
" ฉันไม่ดีมีอยู่เป็นจำนวนมากของคนโง่ที่ทำร้ายผมในทาง. "
ได้ยินว่าคิดถึงเสียงคุ้นเคยยังคาร์ลอจมกับความรู้สึกอยากจะร้องไห้และไม่สามารถ หาคำใด ๆ ที่จะบอกว่า.
"ดังนั้นแม้คุณดูเหมือนจะไม่แปลกใจที่ทุกคน จำนวนมากอื่น ๆ ที่ถูกมองผมราวกับว่าผมเป็นผีดีไม่ว่ามันผิด. "
ได้รับการบอกว่ารอยยิ้มที่คาร์ลอลึก.
" ... วิธีการของสถานการณ์ภายนอก? "
" เอ็นเอช? อาพวกเขาได้หยุดการปล้นและสำหรับตอนนี้ยังอยู่ในช่วงของการดำเนินการของประชาชนลิขสิทธิ์ขุนนางและเจ้าหน้าที่ นอกจากนี้ยังอาจจะมีคนโง่บางคนที่จะจุดไฟเผาสถานที่นี้เร็ว ๆ นี้ดังนั้นฉันเดาพระบรมมหาราชวังจะเสร็จ. "
แม้เขาจะบอกว่ามันราวกับว่ามันเป็นธุรกิจของคนอื่นสังเกตเห็นสีของความเหงาในเสียงคาร์ลอของเขา มองไปที่เขาด้วยสายตาที่อ่อนนุ่ม.
"ดีที่ดี ... หรือไม่ที่ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่น่าเศร้า."
"ฮะ? ซึ่งมันคืออะไร? "
" ... สิ่งที่น่าเศร้าคือวิธีการสถานที่ซึ่งเต็มไปด้วยความทรงจำของเราจะ disappear- "

ในขณะที่ความทรงจำในวัยเด็กของพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าทั้งในหัวใจของพวกเขา.
ทุกอย่างถูกประกาย.
ทุกอย่างเป็นสมบัติ.
ทุกอย่างล์ ในขณะนี้ในวันที่ไม่สามารถเข้าถึงผู้ที่.

"นั่นเป็นความจริง เรามักจะเดินไปรอบ ๆ อุโมงค์ใต้ดินพระราชวังและเส้นทางลับในขณะที่รักษามันเป็นการเดินทางด้วยกัน. "
" อย่าพูดว่า 'ร่วมกัน' ผมก็แค่ต่อไปใต้ฝ่าพระบาท ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมันถ้าเราพบว่าแม้ว่าสมเด็จของคุณอาจจะดีที่พวกเขาอาจฆ่าฉันในการปิดผนึกปากของฉัน. "
คาร์ลอกล่าวว่ามันราวกับว่าเขาเป็นปากเสียและเป็นผู้หนึ่งที่ได้รับดูเหมือนว่ามันจะรู้สึกไม่ดีและ มีรอยขีดข่วนที่แก้มของเขา.
มองไปที่ว่านิสัยไม่ดีที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแก้มคาร์ลอหลวม.

"ฉันไม่ดี ดีที่กล่าวว่าเนื่องจากว่าตอนนี้ฉันสามารถป้อนพระราชวังได้อย่างง่ายดายและผมยังได้พบกับพ่อและสหายของเขาระหว่างทางเพื่อผลที่ชาญฉลาดก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ไม่ดีใช่มั้ย? "
" นั่นเป็นเพียงเรื่องบังเอิญที่คุณรู้ว่า คุณไม่ทราบวิธีการที่ยากลำบากมากที่ฉันต้องเผชิญทุกครั้งเนื่องจากการปฏิบัติแบบสุ่มของคุณหรือไม่ -Incidentally ไม่ใต้ฝ่าพระบาทผ่านการตัดสินเกี่ยวกับพวกเขา? "
" ไม่มี แต่ผมฆ่าพี่ชายใหญ่เพราะเขาพยายามที่จะวิ่งหนีไป แต่เพราะพ่อถูกตะโกนและขอทานสำหรับชีวิตของเจ้าหญิงรู้สึกประหลาดใจและตัดสินใจที่จะโยนเขาลงในคิวการดำเนินการ ดังนั้นตอนนี้เขาก็รอให้เขาเปิด ...... แต่ฉันควรใส่มันชนะเขาที่เป็นสัญลักษณ์ของประเทศนี้ควรจะเป็นวัตถุประสงค์หลักของฉันยังมองไปที่ความเป็นจริงของมันความพยายามของฉันทั้งหมดการรณรงค์ทางการเมืองของฉันและเช่นจริงๆมันดูเหมือนเรื่องตลก. "
ดีเขาเป็นคนที่เป็นเรื่องยากที่จะจัดการกับตอนที่ผมยังเป็นเด็ก แต่เขาบ่น.
"ดังนั้นคุณก็เข้าใจ? ความเศร้าโศกดีว่าเป็นเพราะคุณไม่ได้เป็นตัวเองตามปกติของคุณหากไม่ได้คุณอาจไม่เคยได้สังเกตเห็นมัน ... "
เบื่อของภาษาที่ไม่เหมาะสมเงามีรอยขีดข่วนผมของเขา.
" นี่คุณ ... ผมได้ยินมาจากเจ้าหญิงที่คุณต้องการสำหรับการตัดสิน บาปของคุณ แต่เมื่อคนที่ตัวเองปรากฏในหน้าของคุณทำไมคุณดุ? "
" แน่นอนว่าเป็นความตั้งใจเดิมของฉัน แต่เมื่อในหน้าของคนที่ตัวเองผมไม่สามารถช่วยได้ ... ดีครั้งนี้เป็นครั้งที่ผ่านมาดังนั้นคุณอาจจะไม่สนใจมันด้วยความรู้สึกที่เบา. "
" ... "
บางทีอาจจะเข้าใจสิ่งที่คาร์ลอได้พยายามที่จะบ่งบอกถึงภาพเงาที่กำลังยืนอยู่ในทางเข้าประตูปิดปากของเขา.

" -Yup ที่เหมาะสม เหตุผลที่ผมไม่แปลกใจและเหตุผลที่ผมบอกว่า 'ที่ดี'. "
ในขณะที่บอกว่าคาร์ลอกลืนกินความรู้สึกว่าค่อย ๆ เพิ่มขึ้นในตัวเขาและเอาออกจากแผ่นบันทึกได้.
"? "
" ... ความจริงก็คือผมยัง ใช้เส้นทางหลบหนีพระราชวงศ์ของ ผมมีสิทธิที่จะบรรยายคุณไม่ และในขณะนี้อาจจะไม่สุภาพตั้งแต่ฉันกลัวว่าอาจมีม็อบบางคนที่มีจุดมุ่งหมายที่อุปกรณ์ที่ฝังศพในสุสานราชวงศ์ของผมเอาความคิดริเริ่มที่จะย้ายริ๊นเซสแองเจลิยังคงอยู่ที่นี่ ต่อมาผมจะปล่อยให้ใต้ฝ่าพระบาทที่จะฝังศพของเธออีกครั้ง -or บางทีในมือของเธอสมเด็จ Hiyuki เธอสามารถกลับไปยังโลกนี้เหมือนใต้ฝ่าพระบาท? "
การแสดงออกของคาร์ลอแผ่วเบาถามว่าถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากจะพบเธอ แต่เงาส่ายหัวเบา ๆ .

" ไม่มี มันมีมานานเกินไปหลังจากการตายของเธอแม้จะมีอำนาจปริ๊นเซ 'มันจะเป็นเรื่องยาก และเจ้าหญิงดูเหมือนว่าเธอไม่ต้องการที่จะทำมันต่อไป. "
ในขณะที่ตอบเช่นนั้นเขาจำการสนทนาของเขากับ Hiyuki.

[[" นี่คือการดูหมิ่นคนตายคุณรู้ว่า ดีฉันไม่คิดทำมันผิดธรรมชาติตายหรือการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ แต่การฟื้นฟูคนที่เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายเป็นสิทธิมนุษย์? กลับมีคนไปนรกเป็นที่น่าสงสารเพียง นั่นเป็นเหตุผลที่ผมต้องการให้เธอกลับชาติมาเกิดได้ตามปกติ -I ยังเชื่อในการเกิดใหม่แม้เพียงเล็กน้อย. "]]