The Supreme Court has not ruled on

The Supreme Court has not ruled on this precise question. But the collective reasoning in four of its recent rulings bearing on the issue leans heavily toward a finding of unconstitutionality. The Court has placed significant limits on the ability of Congress to assign the power to decide cases traditionally handled by the courts to people other than Article III judges, even when the judicial substitutes are full-time federal officials, such as bankruptcy judges or the heads of federal agencies. Moreover, in each case in which the Court approved of a dispute being taken away from federal judges, there was judicial review at the end of the process, which is not the case with TPP. Moreover, although the Justice Department issued a lengthy opinion in 1995 on when arbitration can be used to replace court adjudication, it did not then, and has not since then, defended the constitutionality of arbitration provisions like those in the proposed TPP.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีปกครองศาลฎีกาคำถามนี้ชัดเจน แต่เหตุผลที่รวมในสี่บัญญัติล่าสุดของแบริ่งในปัญหาเอนมากไปค้นหาของ unconstitutionality ศาลมีอยู่จำกัดอย่างมีนัยสำคัญในความสามารถของสภาเพื่อกำหนดอำนาจในการตัดสินใจกรณีซึ่งจัดการ โดยศาลคนไม่ใช่ผู้วินิจฉัยบท III แม้เมื่อทดแทนยุติธรรม เต็มเวลากลางเจ้าหน้าที่ หัวหน้าหน่วยงานของรัฐบาลกลางเช่นผู้พิพากษาล้มละลาย นอกจากนี้ ในแต่ละกรณีซึ่งศาลอนุมัติข้อโต้แย้งที่มาจากผู้พิพากษาของรัฐบาลกลาง มีจุดสิ้นสุดของกระบวนการ ซึ่งไม่ใช่กรณีกับ TPP ยุติธรรมตรวจ ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่ากระทรวงยุติธรรมออกความเห็นยาว ๆ ใน 1995 ในเมื่ออนุญาโตตุลาการสามารถใช้แทนศาล adjudication มันไม่แล้ว และมีตั้งแต่ไม่ นั้น ปกป้อง constitutionality บทบัญญัติอนุญาโตตุลาการเช่นใน TPP เสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ศาลฎีกาไม่ได้ปกครองกับคำถามนี้ได้อย่างแม่นยำ แต่เหตุผลส่วนรวมในสี่ของคำวินิจฉัยล่าสุดของแบริ่งในประเด็นโน้มอย่างหนักต่อการค้นพบของ unconstitutionality ศาลได้วางข้อ จำกัด อย่างมีนัยสำคัญกับความสามารถของรัฐสภาเพื่อกำหนดอำนาจในการตัดสินใจกรณีการจัดการแบบดั้งเดิมโดยศาลให้คนอื่น ๆ นอกเหนือจากข้อพิพากษาที่สามแม้เมื่อทดแทนการพิจารณาคดีเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลกลางเต็มเวลาเช่นผู้พิพากษาล้มละลายหรือหัว ของหน่วยงานรัฐบาลกลาง นอกจากนี้ในกรณีในแต่ละซึ่งศาลได้รับการอนุมัติของความขัดแย้งที่จะถูกนำออกไปจากผู้พิพากษาของรัฐบาลกลางมีการทบทวนการพิจารณาคดีในตอนท้ายของกระบวนการซึ่งไม่ใช่กรณีที่มี TPP นอกจากนี้แม้ว่ากระทรวงยุติธรรมออกความเห็นที่มีความยาวในปี 1995 เมื่ออนุญาโตตุลาการสามารถนำมาใช้แทนการพิจารณาพิพากษาของศาลมันไม่ได้แล้วและยังไม่ได้ตั้งแต่นั้นมาปกป้องรัฐธรรมนูญของบทบัญญัติอนุญาโตตุลาการเช่นผู้ที่อยู่ใน TPP เสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศาลฎีกาได้ตัดสินเมื่อคำถามที่แม่นยำนี้ แต่เหตุผลร่วมกันใน 4 ของล่าสุดมติแบริ่งในประเด็น leans หนักต่อการค้นหาของ unconstitutionality . ศาลได้พบข้อจำกัดในความสามารถของรัฐสภามอบหมายอำนาจการตัดสินคดีตามธรรมเนียมจัดการโดยศาลกว่าบุคคลอื่นบทความสามผู้พิพากษาแม้เมื่อทดแทนตุลาการเป็นเจ้าหน้าที่รัฐบาลกลางเต็ม เช่น ผู้พิพากษา การล้มละลาย หรือหัวหน้าหน่วยงานของรัฐบาลกลาง นอกจากนี้ ในแต่ละคดีที่ศาลได้รับการอนุมัติของข้อพิพาทถูกพรากไปจากผู้พิพากษาของรัฐบาลกลาง มีการทบทวนการพิจารณาคดีที่ส่วนท้ายของกระบวนการ ซึ่งไม่ใช่กรณีกับสาธารณชน นอกจากนี้ถึงแม้ว่ากระทรวงยุติธรรมออกความคิดเห็นยาวในปี 1995 เมื่ออนุญาโตตุลาการสามารถใช้แทนคําพิพากษาของศาล ไม่ได้ แล้ว และยังไม่นับจากนั้น ปกป้องรัฐธรรมนูญของอนุญาโตตุลาการบทบัญญัติเหมือนกับที่ในการนำเสนอของสาธารณชน