METHODSSubjectsIn this retrospectiv

METHODS
Subjects
In this retrospective investigation, we reviewed the
medical records of patients who were hospitalized in
the psychiatric ward of six university hospitals and
one psychiatric hospital in Korea from January 2003
to December 2010 due to an initial manic episode.
The patients were at least 20 years of age and were
clinically diagnosed according to DSM-IV criteria
with bipolar I disorder at the index hospitalization.
To examine the effects of specific medication regimens
on rehospitalization rates, all patients included
in this study had been discharged on lithium or
valproate along with an adjunctive atypical antipsychotic
(aripiprazole, olanzapine, risperidone, or
quetiapine). All participants had at least 12 months
of follow-up care and continued to receive the same
combination regimen they were on at discharge. The
following exclusion criteria were used: (i) pharmacological
treatment for a psychiatric disorder before the
index hospitalization; (ii) severe medical conditions;
(iii) axis I or axis II psychiatric disorders other than
bipolar I disorder; (iv) medication noncompliance
for more than 1 month; and (v) admission for
reasons other than a manic or hypomanic episode at
index hospitalization, including social reasons or
diagnostic purposes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีวิชาในการตรวจสอบย้อนหลังนี้ เราตรวจสอบการเวชระเบียนของผู้ป่วยที่มารักษาในโรงพยาบาลในวอร์ดจิตเวชของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยที่หก และโรงพยาบาลจิตเวชหนึ่งในเกาหลีจาก 2003 มกราคมถึง 2553 ธันวาคมเนื่องจากตอนแรกคลั่งไคล้ผู้ป่วยมีอายุอย่างน้อย 20 ปี และมีการวินิจฉัยทางคลินิกตามเกณฑ์ของ DSM-IVมีสองขั้วฉันผิดปกติที่โรงพยาบาลดัชนีการตรวจสอบผลกระทบของการใช้ยาเฉพาะยาrehospitalization ราคา ผู้ป่วยทั้งหมดที่รวมอยู่ในการศึกษานี้ได้ถูกไล่ออกจากลิเธียม หรือvalproate พร้อมกับตัวโทนเนอร์ผิดปกติรักษาโรคจิต(aripiprazole, olanzapine, risperidone หรือquetiapine) ทุกคนมีอย่างน้อย 12 เดือนการดูแลติดตามผล และยังคงได้รับเหมือนกันสูตรผสมพวกนี้อยู่บนที่ปล่อย การใช้เกณฑ์ต่อไปนี้ยกเว้น: (i) ทางเภสัชวิทยารักษาความผิดปกติทางจิตเวชก่อนดัชนีโรงพยาบาล (ii) เงื่อนไขทางการแพทย์รุนแรง(iii) แกนผมหรือแกน II จิตเวชโรคอื่นสองขั้วฉันผิดปกติ (iv) ไม่ปฏิบัติตามยากว่า 1 เดือน และเข้า (v)เหตุผลอื่นที่ไม่ใช่ตอนคลั่งไคล้ หรือ hypomanic ที่ดัชนีรักษาในโรงพยาบาล รวมทั้งเหตุผลทางสังคม หรือการวินิจฉัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธี
วิชา
ในการตรวจสอบย้อนหลังนี้เราทบทวน
เวชระเบียนของผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลใน
หอผู้ป่วยจิตเวชในหกของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยและ
โรงพยาบาลจิตเวชในเกาหลีจากมกราคม 2003
เพื่อธันวาคม 2010 เนื่องจากการคลั่งไคล้เริ่มต้น.
ผู้ป่วยได้อย่างน้อย 20 ปีและได้รับ
การวินิจฉัยทางคลินิกตามเกณฑ์ DSM-IV
กับโรคอารมณ์สองขั้วประเภทที่รักษาในโรงพยาบาลดัชนี.
เพื่อตรวจสอบผลกระทบของยายาที่เฉพาะเจาะจง
เกี่ยวกับอัตรา rehospitalization ผู้ป่วยทั้งหมดที่รวมอยู่
ในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการปล่อยออกมาในลิเธียมหรือ
valproate พร้อมกับ เสริมรักษาโรคจิตกลุ่มใหม่
(aripiprazole, ยา olanzapine, risperidone หรือ
quetiapine) ผู้เข้าร่วมทั้งหมดมีอย่างน้อย 12 เดือน
ของการดูแลติดตามและยังคงได้รับเดียวกัน
ระบบการปกครองที่รวมกันพวกเขาอยู่บนที่ปล่อย
เกณฑ์การยกเว้นดังต่อไปนี้ถูกนำมาใช้: (i) เภสัชวิทยา
การรักษาความผิดปกติทางจิตเวชก่อนที่
โรงพยาบาลดัชนี; (ii) เงื่อนไขทางการแพทย์อย่างรุนแรง;
(iii) แกนผมหรือแกน II โรคทางจิตเวชอื่น ๆ นอกเหนือจาก
ความผิดปกติของผมสองขั้ว; (iv) การไม่ปฏิบัติตามยา
มานานกว่า 1 เดือน และ (v) สำหรับการสมัครเข้า
เหตุผลอื่นนอกเหนือคลั่งไคล้หรือ hypomanic ที่
ดัชนีรักษาในโรงพยาบาลรวมทั้งเหตุผลทางสังคมหรือ
วัตถุประสงค์ในการวินิจฉัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการวิชาในการตรวจสอบย้อนหลัง เราดูประวัติทางการแพทย์ของผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลที่แผนกจิตเวชของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยหกและหนึ่งในโรงพยาบาลจิตเวชในเกาหลี ตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ. 2546ธันวาคม 2010 เนื่องจากเริ่มต้น manic ตอนผู้ป่วยอย่างน้อย 20 ปีของอายุและการวินิจฉัยทางคลินิกตามเกณฑ์ที่ dsm-ivกับโรค Bipolar ฉันในดัชนีการเข้าอยู่เพื่อศึกษาผลของยาเฉพาะทางอัตรา rehospitalization , ผู้ป่วยทั้งหมดรวมในการศึกษานี้ได้ออกจากโรงพยาบาลในลิเธียมหรือวาลโปรเอทพร้อมกับผู้ช่วยพิเศษ .( aripiprazole ริสเพอริโดน ๆ , , , หรือควเทียไพ ) ผู้เข้าร่วมทั้งหมดมีอย่างน้อย 12 เดือนการดูแลติดตาม และยังคงได้รับเหมือนเดิมการรวมกันพวกเขาในที่การปล่อย ที่ยกเว้นใช้เกณฑ์ต่อไปนี้ : ( i ) เภสัชวิทยาการรักษาความผิดปกติทางจิตมาก่อนดัชนีการรักษา 2 ) เงื่อนไขทางการแพทย์ที่รุนแรง ;( 3 ) แกนหรือแกน II โรคทางจิตเวชอื่นมากกว่าความผิดปกติของไบโพลาร์ฉัน ; ( 4 ) ความร่วมมือในการใช้ยามานานกว่า 1 เดือน และ ( v ) ค่าเข้าชมสำหรับเหตุผลอื่น ๆว่าคลั่งไคล้หรือ hypomanic ตอนที่ดัชนีทางสังคม หรือโรงพยาบาล รวมทั้งเหตุผลการวินิจฉัย