that INS in serum can be manipulate

that INS in serum can be manipulated by supplementation with
PUFA. Garnsworthy et al. (2008a) found that in cows INS decreases
when isoenergetic diets enriched with starch are changed to high
fat diets. In a second experiment Garnsworthy et al. (2008b) reported
that INS correlates negatively with consumption of fat
when fat is included in the diet at a level greater than 15 g kg1
(Megalac).
Our study used fish meal and oil as sources of fatty acids, but it
should be mentioned that fish meal is also a source of amino acids,
which could have affected INS levels, especially in the last feeding
phase, corresponding to the experimental period (Proud, 2006;
Newsholme et al., 2007).
4.3. Pregnancy and prolificacy
The pregnancy rate was not different when ewes were fed the
FMO diet compared the CON diet. However, the prolificacy index
increased in the group fed FMO relative to the CON group. In this
respect, the inclusion of fatty acids in cow feed has increased
pregnancy percentages (Funston, 2004; Hess et al., 2008), but in
sheep there are no studies published that indicate the direct effects
of PUFA on fertility (Gulliver et al., 2012).
Increases in pregnancy rate and decreases in embryo loss have
been reported when cows were fed diets high in n-3, compared
with those fed diets with n-6 and saturated fats (Santos et al.,
2008; Wathes et al., 2007). This is because PUFA, such as linoleic
(C18:2), linolenic (C18:3), eicosapentancoic (EPA, C20:5) and docosahexanoic
(DHA, C22:6) fatty acids, can inhibit synthesis of
PGF2α by reducing cell membrane abundance of the precursor
arachidonic acid (AA, C20:4) (Mattos et al., 2000). In this context,
n-3 PUFA including EPA and DHA present in fish meal and oil can
delay regression of corpora lutea, improve fertility and favor survival
of the embryo (Burns et al., 2003; Mattos et al., 2004).
For this reason, it was expected that the diet enriched with
FMO would increase the conception rate because of the influence
of n-3 PUFA to reduce the synthesis of PGF2α and thereby improve
maternal recognition of preanancy (Bilby et al., 2006; Santos et al.,
2008). However, there was an effect only on the prolificacy index.
It has been observed that feeding diets high in n-3 PUFA increases
average size of ovulatory follicles and development of corpora
lutea, and in contrast, the response is reduced when females are
fed high n-6 diets (Petit et al., 2002). This is important because the
few studies that report the effects of n-3 and 6 PUFA on ruminant
ovulatory rate suggest that the number and size of the follicles
determine the future ovulatory rate and oocyte viability, which
largely impact pregnancy and prolificacy (Ambrose et al., 2006;
Mendoza et al., 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

that INS in serum can be manipulated by supplementation withPUFA. Garnsworthy et al. (2008a) found that in cows INS decreaseswhen isoenergetic diets enriched with starch are changed to highfat diets. In a second experiment Garnsworthy et al. (2008b) reportedthat INS correlates negatively with consumption of fatwhen fat is included in the diet at a level greater than 15 g kg1(Megalac).Our study used fish meal and oil as sources of fatty acids, but itshould be mentioned that fish meal is also a source of amino acids,which could have affected INS levels, especially in the last feedingphase, corresponding to the experimental period (Proud, 2006;Newsholme et al., 2007).4.3. Pregnancy and prolificacyThe pregnancy rate was not different when ewes were fed theFMO diet compared the CON diet. However, the prolificacy indexincreased in the group fed FMO relative to the CON group. In thisrespect, the inclusion of fatty acids in cow feed has increasedpregnancy percentages (Funston, 2004; Hess et al., 2008), but insheep there are no studies published that indicate the direct effectsof PUFA on fertility (Gulliver et al., 2012).Increases in pregnancy rate and decreases in embryo loss havebeen reported when cows were fed diets high in n-3, comparedwith those fed diets with n-6 and saturated fats (Santos et al.,2008; Wathes et al., 2007). This is because PUFA, such as linoleic(C18:2), linolenic (C18:3), eicosapentancoic (EPA, C20:5) and docosahexanoic(ดีเอชเอ C22:6) กรดไขมันที่สามารถยับยั้งการสังเคราะห์PGF2α โดยลดสารตั้งต้นในเซลล์เมมเบรนมากมายกรด arachidonic (AA, C20:4) (Mattos และ al., 2000) ในบริบทนี้สามารถ PUFA n-3 ได้แก่ EPA และดีเอชเอในอาหารปลาและน้ำมันเลื่อนการถดถอยของ corpora lutea ปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ และชอบการอยู่รอดของตัวอ่อน (ไหม้และ al., 2003 Mattos et al., 2004)ด้วยเหตุนี้ มันถูกคาดว่า อาหารที่อุดมไปด้วยFMO จะเพิ่มอัตราความคิดเนื่องจากอิทธิพลของ n-3 PUFA เพื่อลดการสังเคราะห์ PGF2α และปรับปรุงจึงการรับรู้ของ preanancy (Bilby และ al., 2006 แม่ ซานโตส et al.,ปี 2008) อย่างไรก็ตาม มีผลกระทบเฉพาะดัชนี prolificacyมันได้ถูกตรวจสอบว่า ให้อาหารอาหารสูง n 3 PUFA เพิ่มขนาดโดยเฉลี่ยของการพัฒนาของ corpora และรูขุมขนคะlutea คมชัด การลดลงการตอบสนองเมื่อฉันเลี้ยงอาหาร n 6 สูง (เชิญ et al., 2002) ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากการบางการศึกษาที่รายงานผลของ PUFA n-3 และ 6 เคี้ยวเอื้องอัตราคะแนะนำที่จำนวนและขนาดของรูขุมขนกำหนดอัตราคะในอนาคตและชีวิต oocyte ซึ่งส่วนใหญ่ส่งผลกระทบต่อการตั้งครรภ์และ prolificacy (Ambrose และ al., 2006เมนโดซาและ al., 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ประท้วงในซีรั่มสามารถจัดการโดยเสริมด้วย
PUFA Garnsworthy et al, (2008a) พบว่าในวัว INS
ลดลงเมื่อisoenergetic
อาหารที่อุดมไปด้วยแป้งที่มีการเปลี่ยนแปลงสูงอาหารไขมัน ในการทดลองที่สอง Garnsworthy et al, (2008b)
รายงานว่าINS
มีความสัมพันธ์เชิงลบกับการบริโภคไขมันเมื่อไขมันจะถูกรวมอยู่ในอาหารที่อยู่ในระดับสูงกว่า15 กรัม KG1
(Megalac).
การศึกษาของเราใช้ปลาป่นและน้ำมันเป็นแหล่งของกรดไขมัน
แต่มันควรจะกล่าวว่าปลาป่นนอกจากนี้ยังเป็นแหล่งที่มาของกรดอะมิโนที่ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อระดับ INS
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการให้อาหารที่ผ่านขั้นตอนที่สอดคล้องกับระยะเวลาการทดลอง (ภูมิใจ 2006 Newsholme et al, 2007).. 4.3 การตั้งครรภ์และ prolificacy อัตราการตั้งครรภ์ที่ไม่แตกต่างกันเมื่อตกลูกได้รับการเลี้ยงดูอาหาร FMO เมื่อเทียบกับการรับประทานอาหารที่ต่อต้าน อย่างไรก็ตามดัชนี prolificacy ที่เพิ่มขึ้นในกลุ่มที่เลี้ยงญาติ FMO กับกลุ่มต่อต้าน ในการนี้เคารพรวมของกรดไขมันในอาหารวัวได้เพิ่มขึ้นร้อยละตั้งครรภ์(Funston 2004. เดิม et al, 2008) แต่ในแกะไม่มีการศึกษาที่ตีพิมพ์ที่บ่งบอกถึงผลกระทบโดยตรงของPUFA ต่อความอุดมสมบูรณ์ (กัลลิเวอร์ et al, . 2012). การเพิ่มขึ้นของอัตราการตั้งครรภ์และลดการสูญเสียตัวอ่อนได้รับการรายงานเมื่อวัวที่ถูกเลี้ยงด้วยอาหารที่สูงใน n-3 เมื่อเทียบกับผู้ที่รับประทานอาหารที่เลี้ยงด้วยn-6 และไขมันอิ่มตัว (ซานโตส, et al. 2008; Wathes et al., 2007) นี้เป็นเพราะ PUFA เช่นไลโนเลอิก(C18: 2), ไลโนเลนิ (C18: 3), eicosapentancoic (EPA, C20: 5) และ docosahexanoic (DHA, C22: 6) กรดไขมันที่สามารถยับยั้งการสังเคราะห์PGF2αโดยการลดเยื่อหุ้มเซลล์ความอุดมสมบูรณ์ของสารตั้งต้นกรด arachidonic (AA, C20: 4) (. Mattos, et al, 2000) ในบริบทนี้n-3 PUFA รวมทั้ง EPA และ DHA ที่มีอยู่ในปลาป่นและน้ำมันสามารถชะลอการถดถอยของlutea คลังปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์และสนับสนุนการอยู่รอดของตัวอ่อน(เบิร์นส์, et al, 2003;.. Mattos, et al, 2004). สำหรับ ด้วยเหตุนี้จึงเป็นที่คาดว่าอาหารที่อุดมไปด้วยFMO จะเพิ่มอัตราการเพราะอิทธิพลn-3 PUFA เพื่อลดการสังเคราะห์PGF2αและจึงปรับปรุงการรับรู้ของมารดาของpreanancy (Bilby et al, 2006;. ซานโตสและอัล ., 2008) แต่มีผลกระทบเพียงในดัชนี prolificacy ได้. จะได้รับการตั้งข้อสังเกตว่าอาหารที่กินอาหารที่สูงใน n-3 PUFA เพิ่มขนาดเฉลี่ยของรูขุมตกไข่และการพัฒนาของcorpora lutea และในทางตรงกันข้ามการตอบสนองจะลดลงเมื่อหญิงมีอาหารสูงn-6 อาหาร (Petit et al., 2002) นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะการศึกษาน้อยที่รายงานผลกระทบของ n-3 และ 6 PUFA ในเคี้ยวเอื้องอัตราการตกไข่ชี้ให้เห็นว่าจำนวนและขนาดของรูขุมกำหนดอนาคตอัตราตกไข่และมีชีวิตเซลล์ซึ่งส่วนใหญ่ส่งผลกระทบต่อการตั้งครรภ์และprolificacy (แอมโบรส, et al ., 2006;. เมนโดซา et al, 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ INS ในซีรั่มสามารถจัดการได้โดยการเสริมด้วย
ภูฟ้า . garnsworthy et al . ( 2008a ) พบว่าลดลงในวัวอิน isoenergetic
เมื่ออาหารที่อุดมด้วยแป้งจะเปลี่ยนเป็นอาหารไขมันสูง

ในการทดลอง garnsworthy et al . ( 2008b ) รายงานว่า มีความสัมพันธ์ทางลบกับอิน

การบริโภคไขมัน เมื่อไขมันรวมอยู่ในอาหารในระดับที่มากกว่า 15 กรัม kg1

( megalac )การใช้ปลาป่นและน้ำมันที่เป็นแหล่งของกรดไขมัน แต่มัน
ควรจะกล่าวว่า ปลาป่น ยังเป็นแหล่งของกรดอะมิโน ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อระดับอิน

โดยเฉพาะในการให้ขั้นตอนสุดท้าย ที่สอดคล้องกับระยะเวลาทดลอง ( ภูมิใจ , 2006 ;
newsholme et al . , 2007 ) .
4.3 . การตั้งครรภ์และการตั้งครรภ์ อัตราผสม
ไม่แตกต่างกันเมื่อแกะเลี้ยง
นำอาหารเปรียบเทียบคอนอาหาร อย่างไรก็ตาม การผสมในกลุ่มอาหารเพิ่มขึ้น ดัชนี
) เทียบกับ กลุ่มควบคุม ในความเคารพนี้
, รวมของกรดไขมันในอาหารวัวเพิ่มขึ้น
เปอร์เซ็นต์การตั้งครรภ์ ( funston , 2004 ; Hess et al . , 2008 ) แต่ใน
แกะไม่มีการศึกษาที่เผยแพร่ที่แสดงผลโดยตรงต่อภาวะเจริญพันธุ์
ของ PUFA ( กัลลิเวอร์ et al . ,
2012 )เพิ่มขึ้นในอัตราการตั้งครรภ์และลดการสูญเสียในตัวอ่อนมี
ได้รับรายงานเมื่อโคได้รับอาหารที่มี n-3 เมื่อเทียบกับผู้ที่มีมวล
อาหาร และไขมันอิ่มตัว ( ซานโตส et al . ,
2008 ; wathes et al . , 2007 ) นี้เป็นเพราะภูฟ้า เช่น linoleic
( C18 ) , ไลโนเลนิก ( c18:3 ) eicosapentancoic ( EPA , c20:5 ) และ docosahexanoic
( DHA , c22:6 ) กรดไขมันสามารถยับยั้งการสังเคราะห์
pgf2 αลดเยื่อเซลล์ปริมาณสารตั้งต้น
arachidonic acid ( AA , c20:4 ) ( ที่ตั้ง et al . , 2000 ) ในบริบทนี้
n-3 PUFA ได้แก่ EPA และ DHA ที่มีอยู่ในปลาป่นและน้ำมันสามารถ
ชะลอความถดถอยของคลังข้อมูล lutea ปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของความโปรดปรานและความอยู่รอด
ของตัวอ่อน ( เบิร์น et al . , 2003 ; ที่ตั้ง et al . , 2004 ) .
สำหรับเหตุผลนี้ คาดว่าเป็นอาหารที่อุดมไปด้วย
) จะเพิ่มอัตราการผสมติด เพราะอิทธิพล
ของ n-3 PUFA ลดการสังเคราะห์ pgf2 αและจึงปรับปรุงการรับรู้ของมารดา preanancy
( bilby et al . , 2006 ; ซานโตส et al . ,
2008 ) อย่างไรก็ตาม ก็ยังมีผลเฉพาะในดัชนีผสม .
มันได้รับการตรวจสอบว่า การให้อาหารที่มี n-3 PUFA ขนาดรูขุมขนเพิ่ม

ันและพัฒนาคลังข้อมูลlutea และในทางตรงกันข้าม การตอบสนองจะลดลงเมื่อผู้หญิง
อาหารมวลสูง ( Petit et al . , 2002 ) นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะ
น้อยการศึกษาที่รายงานผลของ n-3 PUFA ในอัตรา 6 ันเคี้ยวเอื้อง
ชี้ให้เห็นว่าจำนวนและขนาดของรูขุมขน
กำหนดอนาคตและความันอัตราไข่ซึ่ง
ส่วนใหญ่ผลกระทบการตั้งครรภ์และผสม ( แอมโบรส et al . , 2006 ;
เมนโดซา et al . , 2011 ) .