Usa of Relative Clauses in Conversa

Usa of Relative Clauses in Conversation
By far the most interesting research on the use of relative clauses has been the work of Fox and Thompson (1990), who show that in American English conversation there are clearly preferred patterns of use according to the following criteria: (1) the syntactic roles of the head noun and the relative pronoun , (2) the definiteness and specificity (or identifiability) of the referent,(3) the animacy or humanness of the referent, and (4) the discourse function of the relative clause—that is, whether it functions to give background. Or new information.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Usa ของข้อญาติในการสนทนา
โดยไกลวิจัยที่น่าสนใจมากที่สุดในการใช้งานของข้อญาติได้รับการทำงานของฟ็อกซ์และทอมป์สัน (1990) ที่แสดงให้เห็นว่าในการสนทนาภาษาอังกฤษแบบอเมริกันมีรูปแบบที่ต้องการได้อย่างชัดเจนในการใช้ตามเกณฑ์ต่อไปนี้: (1) บทบาทของประโยคคำนามศีรษะและสรรพนามญาติ (2) ความชัดเจนและความจำเพาะ (หรือ identifiability) ของอ้างอิง (3) animacy หรือ humanness ของอ้างอิงและ (4) ฟังก์ชั่นการสนทนาของ ข้อที่ญาติไม่ว่าจะทำหน้าที่เพื่อให้พื้นหลัง หรือข้อมูลใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สหรัฐอเมริกาของญาติเบ็ดเตล็ดในการสนทนา
ไกลโดยการวิจัยที่น่าสนใจมากที่สุดในการใช้อนุญาติมีงานของสุนัขจิ้งจอกและทอมป์สัน ( 1990 ) ที่แสดงให้เห็นว่าในการสนทนาภาษาอังกฤษแบบอเมริกันมีชัดเจน ที่ต้องการรูปแบบการใช้ตามเกณฑ์ต่อไปนี้ : ( 1 ) เกี่ยวกับบทบาทของหัวหน้าคำนามและสรรพนาม ญาติ( 2 ) definiteness และความจำเพาะ ( หรือ identifiability ) อ้างอิง ( 3 ) animacy หรือ humanness ของการอ้างอิงและ ( 4 ) วาทกรรมฟังก์ชันของญาติมาตรานั้น ไม่ว่าจะการทำงานเพื่อให้พื้นหลัง


หรือข้อมูลใหม่