อันชาติใด ไร้ช่าง ชำนาญศิลป์ เหมือนนาริน ไร้โฉม บรรโลมสง่า
ใครใครเห็น ไม่เป็นที่ จำเริญตา เขาจะพา กันเย้ย ให้อับอาย
ศิลปกรรม นำใจ ให้สร่างโศก ช่วยบรรเทา ทุกข์ในโลก ให้เหือดหาย
จำเริญตา พาใจ ให้สบาย อีกร่างกาย ก็จะพลอย สุขสราญ
แม้ผู้ใด ไม่นิยม ชมสิ่งงาม เมื่อถึงยาม เศร้าอุรา น่าสงสาร
เพราะขาดเครื่อง ระงับ ดับรำคาญ โอสถใด จะสมาน ซึ่งดวงใจ
เพราะการช่าง สำคัญ อันวิเศษ ทุกประเทศ นานา ทั้งน้อยใหญ่
จึงยกย่อง ศิลปกรรม์ นั้นทั่วไป ศรีวิไล วิลาสดี เป็นศรีเมือง