Slave DateThis chapter was brought

Slave Date

This chapter was brought to you by AnmesicCat, Fei, Grisia, Lastear, Lei, and ThunderHamster.

As soon as Lee Hyun took off the veil, the customers rushed into the tent bar.

“It’s time to start business, right?”
“The bar is open, yeah?”

They asked the customers who were waiting in line to wait for 10 minutes. Since there was no news after waiting 15 minutes, the customers started to push their way in.

“Whoa!”
“It’s Seo-Seoyoon.”

Seoyoon was a celebrity that no one in Korea University did not know.

“Your order, please.”

The female students in charge of serving were running around in dresses.

“Customer, please order!”
“Are you not going to order?”

Even after being pressed to order food, the customers were only captivated by Seoyoon and were just staring.

The visual shock from the stunning beauty!

When the female students brought the menus to them and urged them to order, they were once again surprised by what they saw.

“Live Sea Eel, Wild Sea Bass, Steamed Crab, Roasted Eel, Seafood Black Bean Noodles… Is this a real menu? It says spicy stew will be added when Sea Bass is ordered…”

“Yes. Today’s menu is primarily centered on seafood. The main menu changes daily throughout the festival. However, items like fruit appetizers, Korean omelette rolls, and vegetable pancakes can be ordered at any time.”
[T/N: Korean omelette roll is basically the Korean equivalent of tamagoyaki, the Japanese rolled omelette.]

“For now, please give us 3 servings of Live Sea Eel.”
“3 servings of Live Sea Eel here!”

A burner and grill were quickly set on the customer’s table. Then, the live sea eels were cooked along with seasoning. Every time the eels squirmed, they mixed with the seasoning. Once they were cooked, the nutritious and perfect sea eels were eaten piece by piece.

If they were going to do a bar, Lee Hyun wanted to make profit and bring out the quality of the food.

“Even though it’s a festival bar, it can’t be done half-heartedly!”

It was food customers would pay money to eat.

It couldn’t be made artlessly. It was a job that could only be done if he took responsibility for ensuring taste and nutrition.

Since no one but Lee Hyun could carve the sushi off the sea bass, he was the busiest one.

He was slicing things on the cutting board so artistically!

The sea bass that had its meat deboned flickered its eyes, still alive. It was skillfully cut so as to avoid damaging the nerves.

Today, the wild sea bass, snow crabs, and sea eels were delivered from market merchants with whom he was normally acquainted with. The freshness of the ingredients was guaranteed, and he could obtain reliable wares at a bargain price.

“You were really a college student?”

“Anyway, advertise us to the students. I mean, tell them to buy products from the market.”

Thanks to their generosity, he could use quality ingredients. But since it was a school bar, the prices couldn’t be expensive.

In Royal Road, everyone could make money by hunting, so it didn’t matter much even if you ripped people off. However, asking students to pay expensive prices was a problem of conscience.

In the end, he reduced the servings moderately and adjusted the prices so they weren’t too high.

Nevertheless, the customers were satisfied.

“Here you go.”
“Please go and take their order at table 9.”

Seoyoon also went around taking orders in her dress.

The force of a Goddess gushed out, even when she was simply walking around!

There were many cases where customers spilled their food while staring blankly. It was a frequent occurrence for them to just stare at Seoyoon for several minutes as they drank their alcohol.

Every time Seoyoon walked by, she left behind a sweet lemon scent.

She only applied a light toner and some lotion for makeup. Nevertheless, she was still overwhelming with just a bare face, but today, she had especially sprayed on some perfume.

Seoyoon held out the menu for the customers.

“…”

She stood still and waited for their order.

She was embarrassed by the gazes of the customers surrounding her, but she endured.

“Please give us a fruit appetizer.”
“…”

Seoyoon lightly nodded and turned around.

Even customers who had a considerable amount of appetizers on their table were scrambling to make a new order. It was attributed to their greed to try to speak to Seoyoon once.

“The customers have been waiting for 30 minutes.”
“Chef, when will the steamed crab be ready?”
“It will be out shortly!”

Only Lee Hyun was being worked to the point of death. Because of the other students whose cooking speeds were so slow, he had to do 2 times, no 3 times the work.

On the first day of the festival, he couldn’t sightsee the fireworks or the student’s songs, and wasn’t even been able leave the bar at all.

On the next day, even more customers pressed in early on.

“Please take our order!”
“We’re ready to order here!”

Although the kitchen and tables were still busy, they had more time to spare compared to the first day.

The cooking had already been finished ahead of time, and plenty of side dishes had also been prepared. The alcohol was stacked up by the box and the tent had also been expanded.

Since the department sent around 10 people as reinforcements to do jobs like washing the dishes and cleaning the tables, the workload had decreased.

Lee Hyun felt the work’s worth through the fun of making money.

‘The first day’s profit amounted to 700 thousand won (~$700). Even after deducting the rental fees of the bowls, etc., for five days, this much is left.’

The business right now was all experience for the future!

He knew plenty about how to treat customers and cook from his part-time jobs, but self-employment wasn’t something to be taken lightly.

‘If I can’t make a crazy success in special situations such as this, I won’t be able to consider any sort of career in business from on!’

On the day of the festival when everyone else was enjoying themselves and playing, he took responsibility of the bar with resolute determination.

They made a large profit on the second day as well, and, from the third day, at no time was a seat at a table empty. Even on the fourth day of the festival, it was impossible for Lee Hyun to sightsee the festival.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทาสวันบทนี้ถูกนำมาให้คุณ โดย AnmesicCat เฟย Grisia, Lastear, Lei และ ThunderHamsterเป็นลีฮยอนเอาปิดม่าน ลูกค้าวิ่งเข้าไปในบาร์เต็นท์"มันคือเวลาการเริ่มต้นธุรกิจ ขวา"แถบเปิดอยู่ ใช่หรือไม่"พวกเขาถามลูกค้าที่กำลังรอในการรอ 10 นาที ตั้งแต่มีข่าวรออยู่ 15 นาที ลูกค้าที่เริ่มต้นผลักดันคนใน"โอ้โฮ""มันเป็นโซ-Seoyoon"Seoyoon เป็นดาราที่ไม่มีใครในมหาวิทยาลัยเกาหลีไม่รู้"การสั่งซื้อ กรุณา"นักเรียนหญิงที่รับผิดชอบการให้บริการทำงานรอบในชุด"ลูกค้า กรุณาสั่ง! ""คุณไม่ได้จะสั่งหรือไม่"แม้หลังจากที่ถูกกดการสั่งอาหาร ลูกค้าถูกจุดประกาย โดย Seoyoon เท่านั้น และมีเพียงจ้องมองช็อคภาพจากงามเมื่อนักเรียนหญิงนำเมนูไป และเรียกร้องให้สั่ง พวกเขาได้ประหลาดใจอีกครั้ง โดยสิ่งที่พวกเขาเห็น"ปลาทะเลสด ปลากระพงป่า นึ่ง ปูคั่วปลา อาหารทะเลก๋วยเตี๋ยวถั่วดำ... นี่เมนูจริงหรือไม่ กล่าวว่า แกงเผ็ดจะเพิ่มเมื่อสั่งปลากะพง...""ใช่ เมนูวันนี้เป็นหลักเป็นศูนย์กลางในทะเล เปลี่ยนแปลงเมนูหลักทุกวันตลอดเทศกาล อย่างไรก็ตาม สินค้าเช่นตาแดงผลไม้ เกาหลีไข่ม้วน และสามารถสั่งแพนเค้กผักตลอดเวลา"[T/n:เกาหลีไข่ม้วนโดยทั่วไปจะเหมือนกับเกาหลีของ tamagoyaki ไข่ม้วนญี่ปุ่น]"สำหรับตอนนี้ ขอให้เรา 3 กระปุกของปลาทะเลที่อาศัยอยู่""3 กระปุกของปลาทะเลที่อาศัยอยู่ที่นี่"เขียนและย่างได้อย่างรวดเร็วตั้งในตารางลูกค้า แล้ว ปลาไหลทะเลสดถูกต้มพร้อมเครื่องปรุงรส ทุกครั้งปลาไหล squirmed พวกเขาผสมกับการปรุงรส เมื่อพวกเขาถูกต้ม ปลาไหลทะเลที่มีคุณค่าทางโภชนาการ และเหมาะสมได้กินชิ้นโดยชิ้นถ้าพวกเขาจะทำบาร์ ลีฮยอนต้องการทำกำไร และนำมาหาคุณภาพของอาหาร"แม้ว่าจะเป็นบาร์เทศกาล มันไม่สามารถทำ half-heartedly"มันเป็นอาหารลูกค้าจะต้องจ่ายเงินกินมันไม่สามารถได้ artlessly มันเป็นงานที่สามารถทำเฉพาะเมื่อเขาได้รับผิดชอบในรสชาติและคุณค่าทางโภชนาการเนื่องจากลีฮยอนแต่หนึ่งไม่สามารถแกะซูชิจากปลากระพง เขาเป็นอันดับหนึ่งเขาได้แบ่งสิ่งบนกระดานตัดให้ทันปลากระพงที่มีเนื้อ deboned flickered ของตา ยังมีชีวิตอยู่ รูปจะถูกตัดเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายต่อเส้นประสาทวันนี้ ป่าปลากะพง ปูหิมะ และปลาไหลทะเลถูกจัดส่งจากร้านค้าตลาดที่ซึ่งเขาถูกปกติคุ้น มีรับประกันความสดของวัตถุดิบ และเขาสามารถรับตำง ๆ ที่เชื่อถือได้ในราคาที่ต่อรอง"คุณได้จริง ๆ การศึกษา""อย่างไรก็ตาม โฆษณาเราให้นักเรียน ผมหมายถึง บอกให้ซื้อสินค้าจากตลาด"ด้วยความเอื้ออาทรของพวกเขา เขาสามารถใช้ส่วนผสมคุณภาพ แต่เนื่องจากมันเป็นแถบโรงเรียน ราคาไม่แพงถนนรอยัล ทุกคนสามารถสร้างรายได้ โดยการล่าสัตว์ ดังนั้นมันไม่ได้สำคัญมากถ้าคุณคัดลอกคนปิด ขอให้นักศึกษาต้องจ่ายราคาแพงได้อย่างไรก็ตาม ปัญหาของจิตสำนึกในสุด เขาลดกระปุกที่ค่อนข้างปรับราคาเพื่อให้พวกเขาไม่ได้สูงเกินไปอย่างไรก็ตาม ลูกค้ามีความพึงพอใจ"นี่ไงล่ะครับ""กรุณาไป และลำดับการใช้ตาราง 9"Seoyoon ไปยังสถานการสั่งซื้อสินค้าในชุดของเธอกองทัพของเทวีพล.ต.อ. แม้เธอเพียงแค่เดินรอบมีหลายกรณีที่ลูกค้าหกอาหารขณะจ้องมอง blankly มันเกิดขึ้นบ่อยสำหรับพวกเขาจ้องมองเพียง Seoyoon สำหรับหลายนาทีพวกเขาดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของทุกครั้งที่ Seoyoon เดินตาม เธอทิ้งกลิ่นมะนาวหวานเธอเท่านั้นใช้โทนเนอร์ที่อ่อนและบางครีมสำหรับแต่งหน้า อย่างไรก็ตาม เธอยังคงครอบงำเพียงเปลือยหน้า แต่วันนี้ เธอได้โดยฉีดพ่นในน้ำหอมบางSeoyoon จัดหาเมนูสำหรับลูกค้า“…”เธอยังคงยืน และรอสั่งของพวกเขาเธอถูกอับอาย โดย gazes ลูกค้ารอบเธอ แต่เธอทน"ขอให้เราเป็นจานผลไม้"“…”Seoyoon เบา ๆ พยักหน้า แล้วหันไปรอบ ๆแม้แต่ลูกค้าที่มียอดมากตาแดงในตาราง ถูก scrambling เพื่อให้ใบสั่งใหม่ จะถูกบันทึกเพื่อความโลภของพวกเขาพยายามที่จะพูด Seoyoon ครั้ง"ลูกค้าที่ได้รับการรอ 30 นาที""เชฟ เมื่อปูนึ่งจะพร้อม? ""มันจะออกในไม่ช้า"เฉพาะลีฮยอนกำลังทำจุดตาย เนื่องจากการศึกษาที่มีความเร็วในการทำอาหารได้ช้าดังนั้น เขาได้ทำ ครั้งที่ 2 ครั้งที่ 3 ไม่ทำงานในวันแรกของเทศกาล เขาไม่เที่ยวชมไฟหรือเพลงของนักเรียน และไม่ได้รับแถบลาได้เลยในวันถัดไป ลูกค้ายิ่งกดในช่วงต้น"กรุณาใช้สั่งซื้อของเรา""เราพร้อมที่จะสั่งที่นี่"แม้ว่าครัวและตารางไปยัง พวกเขามีเวลาว่างเมื่อเทียบกับวันแรกปรุงอาหารได้แล้วเสร็จก่อนเวลา และเครื่องเคียงมากมายก็ยังถูกเตรียมไว้ เหล้าถูกซ้อนขึ้น โดยกล่อง และเต็นท์ที่มีการขยายตั้งแต่แผนกการส่งประมาณ 10 คนเป็นการเพิ่มกำลังการทำ งานเช่นล้างอาหาร และตารางการทำความสะอาด ปริมาณงานลดลงลีฮยอนรู้สึกคุ้มค่าการทำงานผ่านความสนุกของการทำเงิน' วันแรกกำไรมี 700 พันวอน (~ $700) แม้หลังจากหักค่าเช่าชาม ฯลฯ 5 วัน นี้มากที่เหลืออยู่ 'ธุรกิจขณะนี้คือ ประสบการณ์ทั้งหมดในอนาคตเขารู้มากมายเกี่ยวกับวิธีการรักษาลูกค้า และการปรุงอาหารจากงานชั่วคราวของเขา แต่ทำงานที่ตนเองไม่ให้ได้รับ'ถ้าทำสำเร็จบ้าในสถานการณ์พิเศษเช่นนี้ ฉันจะพิจารณาเรียงลำดับใด ๆ ของอาชีพในธุรกิจจากบน'ในวันเทศกาลเมื่อทุกคนได้เพลิดเพลินกับตัวเอง และเขาเล่น เอาความรับผิดชอบของบาร์ที่มีความมุ่งมั่นเด็ดพวกเขาทำกำไรขนาดใหญ่ในวันสองเช่น และ จากที่สาม วัน ไม่มีเวลาก็นั่งที่ตารางว่างเปล่า แม้กระทั่งวันที่สี่ของเทศกาล มันเป็นไปไม่ได้สำหรับฮยอนลีไปเที่ยวชมเทศกาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทาสวันที่บทนี้จะถูกนำมาถึงคุณโดย AnmesicCat, เฟ Grisia, Lastear พวงมาลัยและ ThunderHamster. ทันทีที่ลีฮยอนถอดผ้าคลุมหน้าลูกค้าวิ่งเข้าไปในบาร์เต็นท์. "มันถึงเวลาที่จะเริ่มต้นธุรกิจใช่มั้ย?" "บาร์เปิดใช่?" พวกเขาถามของลูกค้าที่กำลังรอคอยในสายที่จะรอเป็นเวลา 10 นาที ตั้งแต่มีข่าวไม่หลังจากที่รอคอย 15 นาทีลูกค้าเริ่มที่จะผลักดันทางของพวกเขาใน. "ว้าว!" "มันเป็น Seo-Seoyoon." Seoyoon เป็นคนดังที่ไม่มีใครในเกาหลีมหาวิทยาลัยไม่ได้รู้ว่า. "สั่งซื้อของคุณกรุณา"นักเรียนหญิงในค่าใช้จ่ายของการให้บริการกำลังวิ่งไปรอบ ๆ ในชุด." ลูกค้ากรุณาสั่ง! "" คุณไม่ได้ไปสั่งซื้อ "แม้หลังจากที่ถูกกดสั่งอาหารที่ลูกค้าได้รับการหลงรักโดยเฉพาะSeoyoon และเป็นเพียงแค่จ้องมองช็อตภาพจากความงามที่น่าทึ่ง! เมื่อนักเรียนหญิงนำเมนูให้พวกเขาและกระตุ้นให้พวกเขาที่จะสั่งซื้อพวกเขาประหลาดใจอีกครั้งโดยสิ่งที่พวกเขาเห็น. "Live ทะเลปลาไหลป่ากะพงปูนึ่งย่างปลาไหล, อาหารทะเลสีดำ ก๋วยเตี๋ยวถั่ว ... นี่คือเมนูจริง? มันบอกว่าสตูว์รสเผ็ดจะเพิ่มเมื่อกะพงสั่ง ... "" ใช่ เมนูวันนี้เป็นศูนย์กลางหลักในอาหารทะเล การเปลี่ยนแปลงเมนูหลักในชีวิตประจำวันตลอดเทศกาล อย่างไรก็ตามรายการเช่นอาหารเรียกน้ำย่อยผลไม้ม้วนไข่เจียวเกาหลี, และแพนเค้กผักสามารถสั่งซื้อได้ตลอดเวลา. "[T / N: Korean ม้วนไข่เจียวเป็นพื้นเทียบเท่าเกาหลีทามาโกะยากิ, รีดญี่ปุ่นไข่เจียว.]" สำหรับตอนนี้โปรดให้ เรา 3 เสิร์ฟของปลาไหลทะเลสด. "" 3 เสิร์ฟของปลาไหลทะเลสดที่นี่! "เตาย่างและถูกตั้งได้อย่างรวดเร็วบนโต๊ะของลูกค้า จากนั้นปลาไหลทะเลสดที่ถูกปรุงสุกพร้อมกับปรุงรส เวลาที่ปลาไหลดิ้นทุกคนที่พวกเขาผสมกับรส เมื่อพวกเขาได้รับการปรุงปลาไหลทะเลมีคุณค่าทางโภชนาการและสมบูรณ์แบบถูกกินชิ้นโดยชิ้น. หากพวกเขากำลังจะทำบาร์ลีฮยอนอยากจะให้ผลกำไรและนำมาออกที่มีคุณภาพของอาหาร. "แม้ว่ามันจะเป็นบาร์เทศกาลมัน ไม่สามารถทำได้ครึ่งใจ "มันเป็นอาหารที่ลูกค้าจะจ่ายเงินที่จะกิน. มันไม่สามารถที่จะทำไร้เดียงสา มันเป็นงานที่จะสามารถทำได้ถ้าเขาเอาความรับผิดชอบในการตรวจสอบรสชาติและโภชนาการ. เนื่องจากไม่มีใคร แต่ลีฮยอนสามารถแกะสลักซูชิออกปลากะพงขาวที่เขาเป็นคนที่คึกคักที่สุด. เขาถูกหั่นสิ่งที่อยู่ในคณะกรรมการตัดเพื่อศิลปะ ! เบสทะเลที่มีเนื้อ deboned flickered ตาของมันยังมีชีวิตอยู่ มันถูกตัดความชำนาญเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายประสาท. วันนี้ปลากะพงป่าปูหิมะและปลาไหลทะเลที่ถูกส่งมาจากร้านค้าในตลาดกับคนที่เขาได้รับการทำความคุ้นเคยกับปกติ ความสดใหม่ของส่วนผสมที่ได้รับการการันตีและเขาจะได้รับเครื่องที่เชื่อถือได้ในราคาที่ต่อรองราคา. "คุณจริงๆนักศึกษาวิทยาลัย?" "อย่างไรก็ตามเราโฆษณาให้กับนักเรียน ผมหมายถึงการบอกพวกเขาที่จะซื้อสินค้าจากตลาด. "ขอบคุณความเอื้ออาทรของพวกเขาสามารถใช้วัตถุดิบที่มีคุณภาพ แต่เนื่องจากมันเป็นบาร์โรงเรียนราคาไม่สามารถจะมีราคาแพง. ในรอยัลถนนทุกคนสามารถสร้างรายได้โดยการล่าสัตว์เพื่อให้มันไม่ได้เรื่องมากแม้ว่าคุณจะฉีกคนออก อย่างไรก็ตามขอให้นักเรียนที่จะจ่ายในราคาที่แพงเป็นปัญหาที่เกิดจากจิตสำนึก. ในท้ายที่สุดเขาลดการบริโภคในระดับปานกลางและปรับราคาเพื่อให้พวกเขาไม่ได้สูงเกินไป. แต่ลูกค้ามีความพึงพอใจ. "นี่คุณไป." "โปรด ไปและใช้คำสั่งของพวกเขาที่โต๊ะ 9. "Seoyoon ยังเดินไปรอบ ๆ การสั่งซื้อในการแต่งกายของเธอ. มีผลบังคับใช้ของเทพธิดาพุ่งออกแม้เมื่อเธอได้รับเพียงแค่เดินไปรอบ ๆ ! มีหลายกรณีที่ลูกค้าที่หกรั่วไหลอาหารของพวกเขาในขณะที่จ้องมอง blankly เป็น มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นบ่อยสำหรับพวกเขาที่จะเพียงแค่จ้องมองที่ Seoyoon เป็นเวลาหลายนาทีขณะที่พวกเขาดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของพวกเขา. ทุกครั้งที่เดินผ่าน Seoyoon เธอทิ้งกลิ่นมะนาวหวาน. เธอเพียงใช้หมึกแสงและโลชั่นบางส่วนสำหรับการแต่งหน้า แต่เธอก็ยังคงครอบงำมีเพียงใบหน้าเปลือย แต่วันนี้เธอได้ฉีดพ่นเฉพาะอย่างยิ่งในน้ำหอมบาง. Seoyoon ยื่นออกเมนูสำหรับลูกค้า. "... " เธอยังคงยืนอยู่และรอสำหรับการสั่งซื้อของพวกเขา. เธอเป็นอาย gazes ของลูกค้ารอบเธอ แต่เธอทน. "กรุณาให้เราอาหารจานผลไม้." "... " Seoyoon พยักหน้าเบา ๆ และหันไปรอบ ๆ . ลูกค้าแม้ที่มีเป็นจำนวนมากของอาหารเรียกน้ำย่อยบนโต๊ะของพวกเขาถูก scrambling เพื่อทำให้คำสั่งซื้อใหม่ มันเป็นผลมาจากความโลภของพวกเขาจะพยายามที่จะพูดคุยกับ Seoyoon ครั้งเดียว. "ลูกค้าได้รับการรอ 30 นาที." "เชฟเมื่อปูนึ่งจะพร้อม?" "มันจะออกมาในไม่ช้า!" เฉพาะลีฮยอนถูก ทำงานไปยังจุดของการเสียชีวิต เพราะนักเรียนคนอื่น ๆ ที่มีความเร็วในการปรุงอาหารได้ช้าเช่นนั้นเขาจะต้องทำ 2 ครั้งที่ 3 ครั้งการทำงาน. ในวันแรกของเทศกาลเขาไม่สามารถ sightsee ดอกไม้ไฟหรือเพลงของนักเรียนและก็ไม่ได้ รับสามารถออกจากบาร์ได้เลย. ในวันรุ่งขึ้นลูกค้ามากยิ่งขึ้นในช่วงต้นกดบน. "โปรดใช้คำสั่งของเรา!" "เราพร้อมที่จะสั่งซื้อที่นี่!" แม้ว่าห้องครัวและตารางยังคงกำลังยุ่งอยู่กับพวกเขามากขึ้น เวลาว่างเมื่อเทียบกับวันแรก. ปรุงอาหารได้รับแล้วเสร็จก่อนเวลาและความอุดมสมบูรณ์ของอาหารด้านข้างนอกจากนี้ยังได้รับการจัดทำขึ้น เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ได้รับการซ้อนกันขึ้นโดยกล่องและเต็นท์ยังได้รับการขยายตัว. ตั้งแต่กรมส่งประมาณ 10 คนเป็นกำลังเสริมในการทำงานเช่นล้างจานและทำความสะอาดตารางภาระงานลดลง. ลีฮยอนรู้สึกว่าคุ้มค่าการทำงานของผ่าน ความสนุกของการทำเงิน. 'กำไรวันแรกของการมีจำนวน 700,000 ₩ (~ $ 700) แม้หลังจากหักค่าเช่าของชาม ฯลฯ เป็นเวลาห้าวันนี้มากถูกทิ้งไว้. ธุรกิจตอนนี้เป็นประสบการณ์สำหรับอนาคตทั้งหมด! เขารู้มากมายเกี่ยวกับวิธีการปฏิบัติต่อลูกค้าและปรุงอาหารจากงานนอกเวลาของเขา แต่การจ้างงานตนเองไม่ได้เป็นสิ่งที่จะนำมาเบา ๆ . 'ถ้าผมไม่สามารถทำให้ประสบความสำเร็จบ้าในสถานการณ์พิเศษเช่นนี้ผมจะไม่สามารถที่จะพิจารณาเรียงลำดับของการประกอบอาชีพในธุรกิจจากที่ใด ๆ !' บน วันของเทศกาลในเมื่อทุกคนกำลังมีความสุขกับตัวเองและเล่นเขาเอาความรับผิดชอบของแถบที่มีความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว. พวกเขาทำกำไรที่มีขนาดใหญ่ในวันที่สองเช่นกันและจากวันที่สามที่นั่งที่อยู่ในเวลาไม่นาน ตารางที่ว่างเปล่า แม้ในวันที่สี่ของเทศกาลมันเป็นไปไม่ได้สำหรับลีฮยอนจะ sightsee เทศกาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทาสรักวันที่

บทนี้ถูกนำมาถึงคุณโดย anmesiccat เฟย grisia lastear , , , , พวงมาลัย และ thunderhamster

ทันทีที่ลีฮยอนถอดผ้าคลุมหน้า ลูกค้าวิ่งเข้าไปในเต็นท์บาร์

" มันถึงเวลาที่จะเริ่มต้นธุรกิจ , ใช่มั้ย ? "
" บาร์ที่เปิดอยู่ใช่มั้ย ? "

เขาถามลูกค้าที่ต่อคิวรอ 10 นาที ตั้งแต่มีข่าวหลังจากรอ 15 นาทีลูกค้าเริ่มที่จะผลักดันวิธีการของพวกเขาใน

" ว้าว ! "
" นี่ซอ seoyoon "

seoyoon เป็นคนดังที่ไม่มีใครในเกาหลีมหาวิทยาลัยไม่รู้

" คำสั่งค่ะ "

นักเรียนหญิงในค่าใช้จ่ายของการให้กำลังในชุด

" ลูกค้ากรุณาสั่ง ! "
" คุณจะไม่ได้ไปเพื่อ ? "

หลังจากถูกกดเพื่อสั่งอาหารลูกค้าก็ติดใจ seoyoon แค่จ้อง

ช็อกภาพจากความงามที่สวยงาม !

เมื่อนักเรียนหญิงเอาเมนูกับพวกเขาและกระตุ้นให้พวกเขาเพื่อพวกเขาอีกครั้ง รู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่พวกเขาเห็น

" ชีวิตปลาไหลทะเล , ป่าปลากะพงนึ่งปู ปลาไหลย่าง อาหารทะเลก๋วยเตี๋ยวถั่วดำ . . . . . . . นี่เป็นเมนูจริงมันบอกว่าสตูว์เผ็ดจะถูกเพิ่มเมื่อปลากะพงจะสั่ง . . . . . . . "

" ครับ เมนูวันนี้เป็นหลักเป็นศูนย์กลางในทะเล เมนูหลักเปลี่ยนทุกวัน ตลอดเทศกาล อย่างไรก็ตาม รายการ เช่น อาหารว่าง ผลไม้ ไข่ม้วนเกาหลี และแพนเค้กผัก สามารถสั่งได้ในเวลาใด ๆ . "
[ T / N : ม้วนไข่เจียวเกาหลีเป็นพื้นเทียบเท่าเกาหลี ไข่หวาน ไข่เจียวม้วน ]

. ." ตอนนี้ 3 ที่ครับของอยู่ปลาไหลทะเล "
" 3 servings ของชีวิตปลาไหลทะเลที่นี่ "

เตาย่างได้อย่างรวดเร็วชุดบนของตาราง แล้วสดปลาไหลทะเลถูกปรุงด้วยเครื่องปรุงรส ทุกครั้งที่ปลาไหล squirmed พวกเขาผสมกับเครื่องปรุงรส เมื่อพวกเขากำลังสุก คุณค่าทางโภชนาการ และสมบูรณ์แบบปลาไหลทะเลได้กินชิ้นสองชิ้น

ถ้าพวกเขาจะทำแถบลีฮยอนต้องการทำกำไรและนำคุณภาพของอาหารออก

" ถึงแม้มันจะเป็นบาร์เทศกาล มันไม่สามารถทำครึ่งใจ ! "

มันเป็นลูกค้าอาหาร จะจ่ายเงินให้กิน

มันไม่สามารถทำให้ artlessly . มันคืองานที่ต้องทำ ถ้าเขารับผิดชอบให้รสชาติและคุณค่าทางโภชนาการ

เพราะไม่มีใคร แต่ ลี ฮุน จะแล่ซูชิปิดเบสทะเลเขาเป็นอันดับหนึ่ง

เขาหั่นของบนเขียงแล้วสวย !

ทะเลเบสที่เนื้อของมันริบหรี่ลงเลาะก้างออก ดวงตาของมันยังมีชีวิตอยู่ มันถนัดตัดเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายของเส้นประสาท

วันนี้ป่าปลากะพง ปูหิมะ ปลาไหลทะเล ถูกส่งจากพ่อค้าในตลาดที่เขาจะคุ้นเคยกับ ความสดใหม่ของส่วนผสมที่ถูกรับประกันเขาอาจจะได้รับสินค้าในราคาที่ต่อรองราคาได้

" คุณก็เป็นนักเรียนวิทยาลัย "

" ยังไงก็โฆษณาให้นักเรียน ฉันหมายถึง บอกพวกเขาให้ซื้อสินค้าจากตลาด "

ขอบคุณความเอื้ออาทรของพวกเขา เขาได้ใช้วัสดุที่มีคุณภาพ แต่เพราะมันเป็นแถบโรงเรียน ราคาไม่แพง

หลวง ถนน ทุกคนสามารถทำเงินได้โดยการล่าสัตว์ดังนั้นมันไม่สำคัญมากแม้ว่าคุณจะคัดลอกคนอื่น อย่างไรก็ตาม ขอให้นักเรียนที่จะจ่ายราคาแพงเป็นปัญหาของจิตสำนึก

ในที่สุด เขาลดจำนวนปานกลางและปรับราคาจึงไม่สูงมาก

แต่ลูกค้าพอใจ

" นี่ครับ "
" กรุณาไปเอาใบสั่งของพวกเขาที่โต๊ะ 9 "

seoyoon ก็ใช้คำสั่งในชุดของเธอ

แรงของเทพธิดาพุออกมา แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงแค่เดินไปรอบ ๆ !

มีหลายกรณีที่ลูกค้าใส่อาหารของพวกเขาในขณะที่จ้องมองอย่างว่างเปล่า . มันเกิดขึ้นบ่อยสำหรับพวกเขาที่จะเพียงแค่มอง seoyoon หลายนาทีหลังจากดื่มแอลกอฮอล์ของพวกเขา seoyoon

ทุกครั้งที่เดินผ่าน เธอจะทิ้งกลิ่นมะนาวหวาน

เธอเพียงใช้ผงแสง และโลชั่น สำหรับแต่งหน้าแต่กระนั้น หล่อนก็ยังยุ่งยากแค่เปลือยหน้า แต่ในวันนี้เธอได้โดยเฉพาะฉีดพ่นน้ำหอม

seoyoon ยื่นเมนูให้ลูกค้า

" . . . . . . . "

เธอยังคงยืนนิ่งรอใบสั่งของพวกเขา .

เธออายที่ชื่นชอบของลูกค้ารอบเธอ แต่ที่เธอต้องทน

" ช่วยให้เราทานผลไม้ . "
" . . . . . . . "

seoyoon เบาๆ พยักหน้าและหันไปรอบ ๆ .

แม้แต่ลูกค้าที่มีจำนวนมากของอาหารว่างบนโต๊ะของเขา scrambling เพื่อให้คำสั่งใหม่ มันเกิดจากความโลภ พยายามพูดกับ seoyoon ครั้ง

" ลูกค้ารอ 30 นาที "
" เชฟ เมื่อจะกินปูนึ่งพร้อม ? "
" จะออกในไม่ช้านี้ ! "

แต่ลีฮยอนกำลังทำงานจะตายเพราะนักเรียนคนอื่น ๆที่มีการปรุงอาหารเร็วก็ช้า เขาต้องทำ 2 ครั้ง 3 ครั้งงาน

ในวันแรกของเทศกาล เขาไม่สามารถเที่ยวชมดอกไม้ไฟหรือเพลงของนักเรียน และไม่สามารถออกจากบาร์เลย

วันที่ ต่อไป ลูกค้ายิ่งกดในต้น

" กรุณาใช้คำสั่งของเรา "
" เราพร้อมที่จะสั่งซื้อที่นี่ ! "

ถึงแม้ว่าห้องครัวและโต๊ะยังว่าง พวกเขามีเวลามากขึ้นเพื่อสำรองเมื่อเทียบกับวันแรก

อาหารก็เสร็จก่อนเวลา และความอุดมสมบูรณ์ของเครื่องเคียงก็ถูกเตรียมไว้ แอลกอฮอล์ถูกซ้อนขึ้นจากกล่อง และเต็นท์ที่ถูกขยาย .

ตั้งแต่รอบ 10 คน เช่น แผนกส่งเสริมการทำงาน เช่น ล้างจาน และทำความสะอาดโต๊ะ ปริมาณลดลง .

ลีฮยอนรู้สึกว่าทำงานคุ้มค่าผ่านความสนุกสนานของการทำเงิน

" วันแรก กำไร จำนวน 700 , 000 วอน ( ~ $ 700 ) แม้หลังจากหักค่าเช่า ของ ชาม ฯลฯ เป็นเวลา 5 วัน นี้ '

เหลืออยู่เท่าไหร่ธุรกิจตอนนี้เป็นประสบการณ์เพื่ออนาคตข้างหน้า

เขารู้เรื่องมากมายเกี่ยวกับวิธีการรักษาลูกค้าและการปรุงอาหารจากงานพิเศษของเขา แต่การจ้างงานตนเองไม่ใช่เรื่องที่จะทำเล่นๆ

ถ้าผมไม่สามารถทำบ้าความสำเร็จในสถานการณ์พิเศษ เช่น นี้ ฉัน จะ ไม่ สามารถ พิจารณา เรียงลำดับใด ๆของอาชีพในธุรกิจจากบน '

ในวันงานเมื่อทุกคนกำลังเพลิดเพลินกับตัวเองและเล่น เขาก็รับผิดชอบของบาร์ ด้วยความมุ่งมั่น เด็ดเดี่ยว

พวกเขาทำกำไรมากต่อเป็นวันที่สอง และจากวันที่สาม ที่ไม่มีเวลาว่างที่นั่งที่โต๊ะ แม้ในวันที่ 4 ของเทศกาล มันเป็นไปไม่ได้ที่ลี ฮยอน ไปเที่ยวชมเทศกาล