Many populations of threatened mamm

Many populations of threatened mammals persist outside formally protected areas, and their
survival depends on the willingness of communities to coexist with them. An understanding of the attitudes,
and specifically the tolerance, of individuals and communities and the factors that determine these is therefore
fundamental to designing strategies to alleviate human-wildlife conflict. We conducted a meta-analysis to
identify factors that affected attitudes toward 4 groups of terrestrial mammals. Elephants (65%) elicited
the most positive attitudes, followed by primates (55%), ungulates (53%), and carnivores (44%). Urban
residents presented the most positive attitudes (80%), followed by commercial farmers (51%) and communal
farmers (26%). A tolerance to damage index showed that human tolerance of ungulates and primates was
proportional to the probability of experiencing damage while elephants elicited tolerance levels higher than
anticipated and carnivores elicited tolerance levels lower than anticipated. Contrary to conventional wisdom,
experiencing damage was not always the dominant factor determining attitudes. Communal farmers had
a lower probability of being positive toward carnivores irrespective of probability of experiencing damage,
while commercial farmers and urban residents were more likely to be positive toward carnivores irrespective
of damage. Urban residents were more likely to be positive toward ungulates, elephants, and primates when
probability of damage was low, but not when it was high. Commercial and communal farmers had a
higher probability of being positive toward ungulates, primates, and elephants irrespective of probability of
experiencing damage. Taxonomic bias may therefore be important. Identifying the distinct factors explaining
these attitudes and the specific contexts in which they operate, inclusive of the species causing damage, will
be essential for prioritizing conservation investments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชากรจำนวนมากของการเลี้ยงลูกด้วยนมคามคงอยู่นอกพื้นที่ที่ได้รับการป้องกันอย่างเป็นกิจจะลักษณะ และของพวกเขาอยู่รอดขึ้นอยู่กับความตั้งใจของชุมชนจะอยู่ร่วมกับพวกเขา ความเข้าใจเกี่ยวกับทัศนคติโดยเฉพาะการยอมรับ ของบุคคล และชุมชน และปัจจัยที่กำหนดเหล่านี้จึงเป็นพื้นฐานการออกแบบกลยุทธ์เพื่อบรรเทาความขัดแย้งของมนุษย์สัตว์ป่า เราดำเนินการ meta-analysis เพื่อระบุปัจจัยที่ผลต่อเจตคติ 4 กลุ่มเลี้ยงลูกด้วยนมที่ภาคพื้น ช้าง (65%) elicitedสุดบวกทัศนคติ ตาม ด้วย primates (55%), ungulates (53%), carnivores (44%) เมืองคนนำเสนอสุดบวกทัศนคติ (80%), ตาม ด้วยเกษตรกรเชิงพาณิชย์ (51%) และชุมชนเกษตรกร (26%) การยอมรับความเสียหายของดัชนีแสดงให้เห็นว่ายอมรับมนุษย์ ungulates และ primates ถูกสัดส่วนกับการน่าที่ประสบความเสียหายในขณะที่ช้าง elicited สูงกว่าระดับค่าเผื่อคาดการณ์ไว้ และ carnivores elicited เผื่อระดับต่ำกว่าที่คาดไว้ ตรงกันข้ามกับภูมิปัญญาดั้งเดิมพบความเสียหายไม่เสมอปัจจัยหลักที่กำหนดทัศนคติ มีเกษตรกรชุมชนความน่าเป็นล่างเป็นบวกต่อ carnivores ไม่น่าประสบความเสียหายขณะที่เกษตรกรเชิงพาณิชย์และอาศัยอยู่ในเมืองมีแนวโน้มที่เป็นบวกต่อ carnivores บกความเสียหาย คนมีแนวโน้มที่เป็นบวกต่อ ungulates ช้าง และ primates เมื่อความน่าเป็นของความเสียหายต่ำ แต่ไม่เมื่อมันสูง เกษตรกรเชิงพาณิชย์ และชุมชนมีความความน่าเป็นสูงที่บวกต่อ ungulates, primates และช้างไม่น่าเป็นพบความเสียหาย อคติอนุกรมวิธานจึงอาจสำคัญ ระบุปัจจัยแตกต่างกันอธิบายทัศนคติเหล่านี้และบริบทเฉพาะที่ซึ่งพวกเขามี รวมสายพันธุ์ที่ก่อให้เกิดความเสียหายเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการจัดระดับความสำคัญลงทุนอนุรักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชากรหลายขู่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมคงอยู่นอกพื้นที่ป้องกันอย่างเป็นทางการ และความอยู่รอดของพวกเขา
ขึ้นอยู่กับความเต็มใจของชุมชนให้อยู่ร่วมกับพวกเขา ความเข้าใจในทัศนคติ
และโดยเฉพาะความอดทน ของแต่ละบุคคล และชุมชนและปัจจัยที่กำหนดเหล่านี้จึงเป็นกลยุทธ์พื้นฐานในการออกแบบ
บรรเทาความขัดแย้งสัตว์ป่าของมนุษย์เราทำการอภิวิเคราะห์

ระบุปัจจัยที่มีผลต่อทัศนคติใน 4 กลุ่มของสัตว์บก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ช้าง ( 65% ) โดยใช้
ทัศนคติในเชิงบวกมากที่สุด รองลงมาคือ บิชอพ ( 55% ) พันธะเคมี ( 53% ) และสัตว์ ( 44 ) ชาวเมือง
นำเสนอทัศนคติที่เป็นบวกมากที่สุด ( 80 % ) รองลงมาคือ เกษตรกรในเชิงพาณิชย์ ( 51% ) และเกษตรกรชุมชน
( 26% )ความอดทนต่อความเสียหายดัชนี พบว่า ความอดทนของมนุษย์ และสัตว์ที่มีกีบเท้าเป็น
สัดส่วนความน่าจะเป็นของการประสบความเสียหาย ในขณะที่ช้างโดยใช้ระดับความอดทนสูงกว่าที่คาดการณ์ไว้ และเป็น 14%
ความอดทนระดับต่ำกว่าที่คาดการณ์ไว้ ต่อปัญญาธรรมดา
ประสบความเสียหายไม่เสมอเด่นปัจจัยกำหนดพฤติกรรมเกษตรกรชุมชนมี
ความน่าจะเป็นลดลงเป็นบวกต่อสัตว์กินเนื้อโดยไม่คำนึงถึงความน่าจะเป็นของประสบความเสียหาย
ในขณะที่เกษตรกรเชิงพาณิชย์ และชาวเมืองมีแนวโน้มเป็นบวกต่อสัตว์กินเนื้อโดยไม่คำนึงถึง
ของความเสียหาย ผู้อยู่อาศัยในเมืองมีแนวโน้มเป็นบวกต่อพันธะเคมี ช้าง และสัตว์เมื่อ
ความน่าจะเป็นของความเสียหายน้อยแต่เมื่อมันสูง เกษตรกรเชิงพาณิชย์ และชุมชนมี
ความน่าจะเป็นสูงเป็นบวกต่อพันธะเคมีไพร , และ ช้างโดยไม่คำนึงถึงความน่าจะเป็น
ประสบความเสียหาย และอคติจึงอาจจะสำคัญ การระบุปัจจัยเหล่านี้แตกต่างกันอธิบาย
ทัศนคติและเฉพาะบริบทที่พวกเขาทํางานรวมสายพันธุ์ที่ก่อให้เกิดความเสียหาย จะ
เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการลงทุนอนุรักษ์